"Als het golft, dan golft het goed. Niet te stuiten. Niet te sturen. Duurt het dagen, duurt het uren. Als het golft dan golft het goed."

Lang hoefde deze racebeer vrijdag niet te wachten voor Tanja hem in de gaten kreeg. Ik was net 10 minuten binnen toen ze me op het spoor kwam en naar haar "eklé" vroeg. Ik kreeg als bedankje een paar verleidelijke zoenen, maar met de weliswaar heel lekkere maar toch veel te snel verlopen opening van maandag in gedachten zocht ik haar pas na etenstijd op. Een wijs besluit: haar "rolling start" leek bijna een kopie van maandag. Totdat Rita ineens met blauwe vlaggen ging zwaaien. Ze vond dat we haar in de weg lagen en had liever dat we eventjes opduvelden. De discussie die volgde had eeuwig door kunnen gaan, maar deze racebeer kreeg een lachstuip. Tanja kneep me een paar keer en sleurde me vervolgens naar een kamer. Haar bloasmeziek was zo al eersteklas, maar nu ging ze ook nog eens stiekem haar nageltjes gebruiken, vast van plan me af te maken. Dus greep deze racebeer snel in door haar te gaan beffen. Tanja werd er zo geil van dat ze zich gewoon liet gaan. Ze bleef eventjes voor pampus liggen en mompelde iets over het laatste hoogtepunt van vandaag, finito. Maar dat goldt niet voor mij. Ze bereed me een tijdlang zo woest dat deze racebeer bang was dat ze nog eens van kleine Sphinx zou afstuiteren. Daarna volgden nog een paar standjes die nu eens lekker lang gerekt werden voor het motortje weer opgeblazen werd. Bolsjoi spasiba, maja malenki zaitsjik! (Hartelijk dank, klein haasje). Want da's precies wat ze is: eine niedliche Blasehase. Voor zowel het compliment als de redelijk goede uitspraak kreeg ik nog een paar knuffels extra.