Geile Tijden, 2015

[Davedv]

Zondag 3-5-15 was ik weer eens in GT beland.

Eigenlijk was het een van m'n minste bezoeken aan GT. Deels lag het aan mijzelf, ik was herstellende van een schandalige zuippartij op zaterdag, maar deels had GT 'het' gewoon niet zondag.

Line-up was redelijk, maar ik vond het niet onwijs interessant. Veel bekende Roemeense (en wat Duitse) gezichtjes die nu niet bepaald bekend staan als servicetoppers en zich tegenwoordig vooral lijken te richten op de Aziatische klanten. Verder was GT gewoon GT, al vond ik het eten zondag matig. Buffet was zoals altijd, maar het avondeten (een soort kalkoencurry met rijst) smaakte naar niks. Er waren ook asperges, maar dan eet ik nog liever gras, dat is minder smerig.

Uiteindelijk wel twee kamers gemaakt, een derde kwam er niet van omdat ik de dame (Andra ) niet meer kon vinden.

Nadat ik het ergste qua kater achter de rug had zag ik een onbekende/nieuwe dame lopen, het bleek de Russische Natalia (geloof ik) te zijn. Een 34jarige die een week in GT werkt en daarvoor in Dolce Vita heeft gewerkt. DV is voor mij een rode vlag qua service, maar een Russische...nou ja, dan wil ik wel een gokje wagen.
De kamer was ok, gezoend werd er nauwelijks, maar PZC was super. Ik gaf aan bij het PZC dat ze rustig te werk moest gaan omdat het de eerste kamer was, vervolgens heeft ze bijna 20 minuten heel gevoelig en zacht gepijpt waarbij ze af en toe even stopte om me nog niet over het randje te duwen. Uiteindelijk NMC in missio, dat was ok, maar ging sowieso niet heel lang meer duren na dat heerlijke voorwerk.
HHG : 50%

De tweede kamer werd uiteindelijk met de blonde Pools/Duitse Diana, loopt ook al wel een tijdje rond in GT volgens mij maar nog niet eerder mee gekamerd. 26 jaar en een leuke meid, een beetje type spring in het veld. Een leuk praatje in de bar leidde tot het halen van een sleutel en een hele fijne kamergang. We hadden kamer 15 met het dubbele bed en spiegel aan het plafond, spiegels, altijd goed.
TZ, DATY, 69, PZC, NMC, alles was dik in orde, een hele leuke plezierige sessie met een hele leuke meid. Na een 25 minuten het rubber afgevuld en het half uurtje relaxed volgepraat over allerlei zaken.
HHG : 100%

Iets na 9 uur trok ik de deur van GT achter me dicht, was het slecht? Nee, dat niet. Maar goed was het eigenlijk ook niet, het een beetje.....saai, gewoontjes. Nogmaals, dat lag ook deels aan mijn staat van dienst, maar van de kant van GT ben ik ook wel wat beter gewend.

[Ace2]

Deze week heb ik wat onrustig geslapen. Dat heb ik wel vaker als ik bedorven kutsap heb gelikt. Ik lig dan te woelen en te ijlen, terwijl ik in de ergste nachtmerries wegzak. Zo ook nu. Ik droomde dat ik naar GT ging. So far so good. Ik kwam bij GT aan en ik wist gelijk dat het niet goed zat. Ondanks dat ogenschijnlijk de buitenkant er precies uit zag zoals altijd, wist ik dat GT een klooster was geworden. In dromen weet je altijd gelijk alles om snel in je nachtmerrieverhaal te komen. Ik drukte op de bel en in plaats van dat heerlijke mechanische geratel klonken kerkklokken. De deur werd geopend door een broeder die verdacht veel op DeSouza leek. Hoeveel enger kan het nog worden? Die broeder had een bos sleutels en ik wist instinctief dat dat de sleutels van kuisheidgordels waren. Nu vind de combinatie van een kuisheidsgordel en mijn dochter prima, maar van de combinatie met GT krijg ik koude rillingen. Ik duwde de broeder opzij en rende naar binnen. Ik neem aan dat ik veronderstelde dat nu GT geen GT meer was dat er ook geen potige bewakers meer waren om mij naar buiten te schoppen. Ik kwam de barruimte binnen die was opgedoopt in een gebedshuis. Ik moet zeggen dat ze het heel modieus hadden gedaan. Enkele meisjes knielde voor een kruisbeeld en een klein stemmetje vertelde mij dat ik de persoon aan het kruis moest kennen. Ik besteedde er echter weinig aandacht aan. Ik zag Christina (met 1 borst) voorgaan in het gebed en Lisa legde een nieuw Roemeens meisje de geneugten van kuisheid uit. Emma gaf met haar grote tetters het kinneke Jezus borstvoeding en aan de wand hingen platen van de kruisgang. Het was echter niet de welbekende Jezus die die kruisgang liep maar bekende forumleden. Van schrik keek ik naar het kruisbeeld, waar ik zojuist te weinig aandacht aan had besteed. Ineens herkende ik de man die daar hing en waarvan zijn geslachtsdeel was afgehakt. Dat was ik zelf. Bij het zien van dat beeld zakte ik in elkaar en verloor mijn bewustzijn. Ik kwam terecht in een draaikolk en ik zag het grote gezicht van Willem2 boven mij hangen. Zijn mond ging langzaam op en neer en in slow-motion kwamen holle woorden uit zijn mond gegalmd: “Ace2 AceTweeeeeeeee, gij verzaakt, gij verzaaktttttttttttt…………………” “Willem doe wat aan je adem” dacht ik en met een enorme schok werd ik badend in het zweet wakker. Ik keek om mij heen en ik zag dat ik in mijn slaapkamer lag. Mijn vrouw sliep rustig door. Ik zuchtte, maar ik besefte ook de boodschap. Ik had te weinig verhaaltjes geschreven.

Op donderdag 30 april ging ik mijn zonde goed maken en reed ik richting dat idyllische plaatsje Bruggen. Zover zou ik echter nooit komen, want ruim een kilometer voor Bruggen sloeg ik met piepende banden plotsklaps rechtsaf en scheurde de Heidweg op. Ik werd verwelkomt door de parkeerwachten die mij een vrij plaatsje gaven. Ondanks dat het al na 3en was, was de parkeerplaats nog niet vol. Dat was 5 jaar geleden ondenkbaar.
Ik parkeerde mijn auto en huppelde naar de deur en ik drukte op de deurbel, waarna het mechanische geratel klonk, dat mij een heerlijke siddering door mijn lijf liet gaan. Ik liep naar binnen en ruilde mijn 60 euro in voor een badjas met bijpassend sleuteltje. Ik had niet het idee dat het een drukte van jewelste was. Meisjes liepen relaxed naar de balie om een sleutel te brengen of te halen. Ik liep de kleedkamer in en zag Sina zichzelf in de spiegel bewonderen. Ik knikte vriendelijk, maar ik kreeg geen reactie terug. Blijkbaar ziet mijn spiegelbeeld er niet rijk genoeg uit. Dat kon niet van een andere man worden gezegd. Sina liep naar de balie om een ijsbeer hartelijk te begroeten. Ik wist niet of hij net binnen kwam of juist net vertrok.
In de kleedkamer nam Andrea verliefd afscheid van een kerel. De man bleef maar zwaaien, waarop Andrea terug kwam lopen en nogmaals de man een zoen kreeg. Daar moest ik nodig van urineren. Dat deed ik dan ook. Ik keek naast mij en zag ineens een woensdagbeer ook plassen. Normaal komt deze beer alleen op woensdag. Als ik dan op woensdag komt moppert hij met zijn Warsteinerbier dat het woensdag is en ik op donderdag thuis hoor. Heerlijk vond ik het om hem te vertellen dat het donderdag was en dat hij op de woensdag thuis hoort.
“Na urineren moet je je met zeep in smeren” zei mijn grootvader op de grote vaart altijd en dus ging ik douchen. Ik schropte mij zo schoon als het maar zijn kon en met natte haartjes liep ik de barruimte in om te zien wie er allemaal waren: Aida Alexandra Alycia, Andrea Anny Carolina Chocolate Claudia Cora Daniela Dorina Emma Eva Ewa Flo Gabriella, Helena Isa Jana July Katja Klara Lakeisha Lara Lola Mary Mona Pamela Rihanna Sabina Sabrina Sina Sissy Sonja Suzzy Tanja (dld) Tina Vanessa en zeker nog eenzelfde aantal waar ik zo niet op de naam kan komen.

Aan de bar zag ik Sina zitten. Ik beklaagde mij dat ze mij niet had zien staan in de kleedkamer. Ik pruilde als in mijn beste dagen. “Ach mein schatz” fluisterde en ze gaf mij een tongzoen, waar ik hijgend van los kwam. Ik besloot echter eerst op verkenning te gaan die liep van barruimte naar kino, naar de balie door de barruimte naar buiten. Buiten liep ik tegen vriend Rolo op. Ik begroette hem allerhartelijkst. Hij herkende mij wel maar het duurde een seconde voor hij door had dat ik Ace2 was. “Ace2 was het toch?” “Daar zit teveel twijfel in” mopperde ik. “Ik begin natuurlijk weer helemaal verkeerd als ik de Verschrikkelijke Ace2 ontmoet” verontschuldigde Rolo zich. De allereerste keer dat ik Rolo ontmoette vertelde ik hem dat ik HP001 was en of hij Ace2 toevallig had gezien. Die kende hij nog niet. Ik legde uit dat het een kale breed geschouderde kerel van 2 meter was met kolossale spieren vol met tattoos. “Als je hem ziet weet je het gelijk. Zeker als hij gromt” “Gromt?” vroeg Rolo toen verbaasd. Ik vervolgde hem te vertellen dat ik Rolo wel wilde voorstellen aan die Ace2 maar dat ik eerst even de gemoedstoestand van Ace2 wilde weten. “Als hij stoned en dronken is zoekt hij mij teveel ruzie. Ik hem geen zin om op de parkeerplaats een pak rammel te krijgen, zoals hij dat laatst nog deed met die arme bankier” “Oh?” slikte Rolo. “Sinds hij denkt dat hij bi is is hij helemaal onhandelbaar, maar de bewaking durft hem niet aan te pakken” Ik zuchtte er eens diep bij, waarop Rolo zei dat het tijd was om naar huis te gaan. “Ach, Ace2 hoef ik niet gelijk te ontmoeten” “Hij kan ook lief en teder zijn” riep ik Rolo nog na. Waarschijnlijk was ik de enige die het grappig vond, maar dat is met kamersessies ook.
Ik ging met Rolo zitten en wij kletsten honderduit over wat wij mee maakten, wat wij leuk vonden, wat ons bezig hield. Ondertussen kwam een man voorbij die ik vaak zie in GT. “Die is hier elke dag” vertelde Rolo. Rolo vond hem sympathiek en dat kon ik beamen. Ooit ben ik uit balorigheid in het karretje van Cupido gaan zitten en liet mij de tuin in rijden naar beneden. Dat naar beneden ging nog wel, maar naar boven was een heel ander verhaal. Kreunend en zuchtend probeerde ik in het karretje zittend het karretje in beweging te krijgen. Terwijl ik zo stupide bezig was kwam de genoemde man voorbij lopen en vroeg: “Kan ik u helpen. Ik zal u even duwen”. Waar kom je zoveel vriendelijkheid nog tegen? “Je had hem moeten vragen of hij je naar de vijver en terug had willen rijden” lachte Rolo. Dat had een idee kunnen zijn geweest. In plaats daarvan was ik met het karretje naar binnen gereden waar iedereen mij verbaasd aan keek. Ik liep naar een voor mij bekend Roemeens meisje en grapte naar haar. Haar vriendin, die net nieuw was, keek mij wat meewarig aan. “Give me a kiss” piepte ik en het nieuwe mij onbekende meisje gaf voorzichtig een zoentje. Ineens begon ik heftig te trillen en te kwijlen. Het meisje zette van schrik 2 stappen achteruit. Ineens stapte ik uit het karretje en bulderde door GT: “It is a miracle……it is a miracle” Veel meisjes lagen in een deuk van het lachen en het nieuwe meisje wist niet waar ze had. Leuk om die herinneringen weer op te halen. “ga je vaak op herinneringen leven, dan valt er niet vele meer met je te beleven” zei mijn grootvader op de grote vaart altijd. Tijdens het gesprek met Rolo kwam Isa met een klant van de kamer. Tegen de kou had ze een deken mee genomen die ze aan mij gaf. “Keep it” zei ze lachend “and stay here, so I can fuck you later” Rolo keek rillend van de kou mij jaloers aan. “Jij staat er goed voor” zei Rolo Ik hoorde al niet meer wat hij zei. Ik had het woord “fuck” gehoord en alsof er iets in mij werd geactiveerd stond ik op en zei tegen Rolo dat ik nodig moest gaan neuken. Ik legde de deken over hem en zei: “blijf rustig zitten, niet bewegen, ik ben zo terug”
Ik liep de barruimte in en zag Emma naast Mary zitten. Ik begroette Emma met een zoen, waarop zij antwoordde: “shall we go to the room?” , waarop ik bevestigend knikte. Mary schoot in de lach en dacht hoe eenvoudig het leven kan zijn. \In de kleedkamer trof ik Gabriella die afrekende met een klant. Ze kwam naar mij toe, gaf een voorzichtig zoentje en fluisterde: “ich komm gleich nach dir” Ik stamelde wat en wist niet goed uit te leggen dat ik al een kamergang had geboekt. Dat zou mij nog duur komen te staan.
Even later vertelde Emma dat ik erg opgetogen keek toen ik haar zag. “Horny is a better word” dacht ik. Ik heb het niet bij veel meisjes, maar bij Emma wel. Ik heb geen enkele moeite om mijn orgasme op te houden. Ik wijt dat aan een overdaad aan sex. Dat klinkt niet goed en verslavend, maar is wel handig. Helaas werkt dat bij Emma niet. Daar moet ik oppassen dat ze met een paar aanrakingen en zoentjes niet mijn sperma al doet rond spuiten. Dat is al meer dan eens te vroegtijdig gebeurd.
Emma wilde vandaag echter niet klaar komen, omdat ze goed wilde werken. Dat ging niet meer na een orgasme. “Dat betekent dat ze anders wel klaar komt” zei HP001 later. “Make me come later tonight” zei Emma aan het einde van de uitstekende sessie.

Toen ik weer bij zinnen was ging ik op zoek naar Rolo. Op plaats waar ik hem had achter gelaten zat nu een dikke Duitser. “Wo ist meine freund Rolo?” vroeg ik beteuterd. Ik keek onder de bank en vreesde het ergste. “Hast du die Rolo gegessen?” vroeg ik beanstigend, maar de Duitser begreep mij niet. Ik vroeg nog aan de woensdagbeer waar Rolo was. “Die is snel gevlucht nu het nog kon” bromde hij. De woensdagbeer vond de donderdag rustig. Het oude ritme is een beetje weg. De opbouw van de week dat het elke dag tot en met zaterdag drukker werd, waardoor de donderdag de beste combinatie van drukte en vrouwenbeschikbaarheid was, is verdwenen. Dat optimum is meer verschoven naar de woensdag. Maar ook de woensdag kent teruglopende bezoekersaantallen na 19.00u.
Ik merkte dat nogal wat meisjes in de gaten hadden gehad dat het maandag 27 april Koningsdag was geweest. Zo waren er die maandag nauwelijks Hollanders gekomen en op YouTube circuleren fimpjes van festivals. Vooral Armin van Buren viel in de smaak en dat het festival dat begon met klassieke muziek en viloen. Volgens mij was dat de kroning. Na 2 keer stopte ik met dat uit te leggen en vertelde hoe leuk Koningsdag was. "Next year I also go to Amsterdam" kreeg ik meer dan eens te horen "We can smoke and drink and the police do nothing" .
Ik kletste wat met de woensdagbeer, waarbij Dorina mijn blikje met pepermuntballetjes weg kaapte en leeg nuttigde met Pamela (wat een lekker kontje heeft zij)en Isa. Ondertussen kwam Boy69 binnen gelopen die ik de hand schudde. Hij vertelde mij dat KanariePiet er ook was. “Die zal vast kennis met mij willen maken” zei ik tegen de woensdagbeer. “Dat betwijfel ik” bromde de woensdagbeer. Ik vond het ook zo wat om voor KanarietPiet te gaan staan en mij als Ace2 voor te stellen, waarna hij misschien zou vragen: “Wie zeg je?” Ik moest er niet aan denken en ineens moest ik weer aan mijn nachtmerrie denken. Ik raak in de vergetelheid. Niemand kent Ace2 meer. Ace2 is een oude mastodont uit vervlogen tijden. “De tijd toen condooms nog van hout werden gemaakt” zei mijn grootvader op de grote vaart altijd. Met gebogen schouders droop ik af. Ineens rechte ik mij op. Zo zou ik niet vergeten willen worden: met een stille aftocht. Misschien had KanariePiet wel ooit eens een verhaaltje van mij gelezen en dan zou hij mij kunnen herkennen als ik langs hem liep. Met grote stappen, borst vooruit, buik ingehouden en hard stampend, zodat de grond trilt. Dan zal hij toch moeten beseffen dat Ace2 passeert. Zo gezegd, zo gedaan. Maar niets van dat alles. Hoe vaak ik KanariePiet ook passeerde, hij herkende niets. “Misschien is hij niet intellectueel ingesteld en leest hij jouw verhaaltjes niet” zou HP001 later zeggen. “Dat zal het zijn” dacht ik.
Ik slenterde richting kino, waar ik bij de sauna Gabriela trof. Ze zette haar handen in haar zij en vroeg waar ik was gebleven. “Ich habe dich gesucht” piepte ik, maar het kwam er niet overtuigend uit. Ze pakte mijn hand en liep met mij naar een tentje naast de sauna. Samen gingen wij liggen en wij streelden elkaar. Ik zag ons al in elkaar verstrengeld, wild neukend op het matras. Ineens zei Gabriela dat ze naar huis moest. “Und ich?” pruilde ik. Ze streelde over mijn al harde penis, die nu keihard werd. Zo hard, dat het pijn deed. “Hhhhmmmmm” kierde ze. Tijdens dat gestreel kwam Sina voorbij lopen. Ze kwam bij ons liggen en streelde mee. Gabriela stelde voor dat ik Sina maar moest pakken en haar volgende week. Ze gaf mij een tongzoen als afscheid, terwijl Sina over mijn keiharde piemel wreef. Gabriela vertrok en Sina kroop tegen mij aan. Ze wreef heerlijk zachtjes over mijn te harde piemel, terwijl ze mijn tepels likte. Ik wist echter nog niet of ik met Sina wilde gaan. Dus verontschuldigde ik mij met het excuus dat ik eerst wilde eten.

Ik vond dat ik genoeg om KanariePiet en zijn onafscheidelijke kameraad had heen gedraaid. Ik zou gewoon op hem af stappen en hem een ferme handdruk geven. Ik zag dat kanarietPiet en vooral zijn maat de hele tijd op vrouwen af hupten en daar een dolletje mee maakten. Ik bestelde wat drinken en ik raakte in gesprek met Tina. Tina is een zeer mooie dame, met misschien iets te kleine borsten t.o.v. de rest van haar figuur. Ik heb echter vernomen dat zelfs haar naturelle schoonheid een kamersessie niet kan redden. Zo dramatisch zou haar service zijn. “Precies iets voor jou” mompelde de woensdagbeer. Die woensdagbeer werd verschalkt door Pamela. “Wat heeft hij wat ik niet heb?” dacht ik “Geld” zou HP001 later zeggen. Nu ik weer alleen was besloot ik op KanarietPiet af te stappen. “Jij bent KanariePiet” zei ik op ferme toon, terwijl ik mijn hand uit stak. Voorzichtig kreeg ik een hand terug met als antwoord: “Zou kunnen” “Ik ben Ace2” vervolgde ik, waarop het stil bleef en de mond van KanariePiet even wat meer open ging. “Zie je wel, hij kent geen Ace2” dacht ik angstig “nooit van gehoord” en ik wilde gaan redden wat er te redden viel. Maar voor ik iets kon zeggen riep KanariePiet: “Ace2, De Cartoonman….” “Dat klinkt net als Donald Duck en Woody Woodpekker” zei HP001 later. “Car…Cart….Cartoonman” stamelde ik, terwijl ik dacht: “wat was er mis met Sexgod en Thor der GT-Nordmann. Ooit robuuste nicknames van Ace2” “Ik kijk elke zondagochtend uit naar nieuwe strips op het forum, geil man” glunderde KanariePiet “je bent een legende. Ik heb vroeger zoveel verhaaltjes van je gelezen” vervolgde hij. Het gesprek ging steeds beter en trots keek ik rond. Ondertussen was Vendezz bij ons komen staan en ook aan hem werd ik voorgesteld. De 2 heren waren goede vrienden in het clubcircuit geworden. “Wij zien elkaar zelfs thuis, met de vrouwtjes” en lachend volgden de verhalen over hun escapades. “Zullen wij het weer over mij hebben en van dat legende zijn en zo” dacht ik. Soms vallen ijsberen in het echt wat tegen. Ze voldoen niet aan hun eigen beeldvorming of blijken saai of arrogant of wat dan ook te zijn. Zo niet KanariePiet. Ik moet zeggen dat ik hem uiterst sympathiek vond, net als Vendezz. Vendezz vertelde in kleuren uit. Zoals hij met KanariePiet naar een club was gegaan waar hij had rond gestuiterd en KanariePiet met een Roemeentje naar de kamer was gegaan. Een paar maanden later kwamen ze dat Roemeentje weer tegen, waarbij ze zich Vendezz kon herinneren, maar KanariePiet niet. “Is KanariePiet soms familie van jou?” vroeg de woensdagbeer. Dat verhaal zal best kloppen. In GT had KanariePiet over aandacht niet te klagen. Russische Natali, met doktersuitrusting, hopte van beer naar beer met haar doktersuitrusting. “My friend is ill” zei ik tegen haar, terwijl ik naar KanariePiet wees. Natali zette zich bij hem en knuffelde hem. “I am also sick” piepte ik jaloers, maar ik kreeg een afkeurende blik van haar. “Is ze goed?” vroeg KanariePiet, om vervolgens met haar tevreden naar de kamer te gaan. Ik bleef nog even kletsen met Vendezz. Ineens voelde ik een nootje tegen mij aan komen. Ik draaide mij om en keek in de lachende ogen van Isa. “When do you fuck me?” vroeg ze “later” antwoordde ik, waarna zij een regen nootjes over haar heen kreeg. Ondertussen miauwde Sonja ook langs iedereen en ook zij kreeg er eentje tegen haar hoofd. Toen was het ineens geen leuk grapje meer en boos keek Sonja mij boos aan. Ondertussen ratelde Vendezz maar door. Uiteindelijk onderbrak ik hem. Ik wilde nog een tweede kamergang gaan doen.

Bij de kino trof ik Klara. De blonde rondborstige Bulgaarse die iedereen geil aan pakt. Ze kwam bij mij op de matras liggen en zoende mij uitbundig. Vroeger dacht ik dat het vooral geile praat in de barruimte was en daarna kut met peren op de kamer, maar sinds Seqoya niet ontevreden over was heb ik het toch eens een paar keer geprobeerd. Jammer vind ik die te harde grote borsten, maar zoenen gaat steeds inniger en pijpen doet ze prima. Dat pornolijfje is verder prima te neuken, zodat ze altijd wel op aandacht van mij kan rekenen.

Na deze kamergang kwam Isa pruilen. “You promised me to fuck me. You never fuck me” Ik ben best wel nieuwsgierig naar haar, maar ik heb vernomen dat de service matig is. Moet ik mij dat zelf aan doen? Ik verwacht dat vroeg of laat de nieuwsgierigheid toch zal winnen. Ze is er immers knap genoeg voor.
Ik keek nog even rond of ik iemand bekendst zag. Dat viel tegen. Wat ik wel zag was een nieuwe dame die nog groter was dan ik. Ik moest gewoon omhoog kijken. Ik val niet op reuze vrouwen, maar eerlijk gezegd zag ze er best knap uit. Dat kon niet van haar evenzeer lange vriendin worden gezegd. Die leek op Selena, the wicked witch. “Zeg maar de Ace2 onder de hoeren” zei de woensdagbeer . “Ik hoor trouwens een mondharmonica. Dan wordt het toch nog gezellig” riep hij tot slot. Het werd inderdaad tijd om eens te gaan.
Ik liep naar mijn lockertje en kleedde mij om. Ik stond in mijn nakie toen ik aan de andere kant Emma bij de deuropening zag zwaaien. Ik veronderstelde dat dat naar een potentiele klant in de kleedkamer was, maar niemand reageerde. Ik keek het schouwspel aan, tot ze ineens mij riep. Toen drong pas tot mij door dat ze het tegen mij had. In mijn nakie, maar met mijn badjas voor mij liep ik naar haar. “Why do you do that?” zei ze wijzend naar mijn badjas “I see you naked before” Ze gaf mij een tedere zoen: “please come back soon. I will miss you.” fluisterde ze knipogend, waarna ze omdraaide. Met open mond keek ik haar na. The battle of Ace2’s money is begon………
Na dit schouwspel kleedde ik mij aan en leverde mijn sleuteltje in bij de thekedame die wilde weten hoe het was geweest en met wie ik was geweest. Daarnaast wilde ze weten waarom ik al zo vroeg weg ging. Het was immers pas 21.00u en de pret ging nu pas beginnen. Dat zou best kunnen, maar mij 2-uur-durende terugreis toch ook. Ik liep naar de deur en draaide mij nog 1x om. Ondertussen was Emma van achter de balie gekomen en blies mij een kushandje toe. Ze riep nog: “see you next week”

Ik liep de donkere nacht in en stapte in mijn auto, die ik startte. Langzaam reed ik de parkeerplaats af richting horizon, terwijl in de verte de melodramatische klanken van een mondharmonica klonken en ik neuriede: “I am a poor lonesome icebear, fucking far, far away from home………………………”

[Efendi]

Zondag voor het eerst naar GT. Voor mij een beetje rijden (meer dan 200 km) maar ik ben nooit in een van de „groote“ clubs geweest - ik ken slechts de clubs in het noorden van NRW of in de Ruhrgebiet - en ik was nieuwsgierig! En … het viel mij niet tegen!

Weliswaar beetje verschrickt door een groote annunciatie in Brüggen voor een voorstelling: „Heiße Bräute machen Beute!“ OK, „heiße Bräute“ zijn daar meer dan voldoend, maar niet zo actief op jacht, haar wildkansel was in de groote baaruimte.

Een goede line-up, maar ik krieg geen klick, voor mij een beetje toveel zelfgenoegzaame schoonheiden!

OK - eerst relaxen! En dat kan je daar voldoend doen. De verzorging is top een de tuin is prachtig - behalve het slechte weer. Maar je kan ook genieten met een kopje koffie en een cigarettje op de groote teras en leuk geklets met de medeberen.

Na veel relaxen ook paar dames ontmoet - een buit gewest van:
Bettina, een petite vanillekipferl uit Austria
Andrea, een meer stevige dame uit Budapest met uitstekkend goede masseurskennissen
African Danceparty met Chocolade and Happiness (I give you my testimony. They really know how to chop your money). - https://www.youtube.com/watch?v=-6MesBDydAM

OK! Mijn beoordeeling:

***** Relaxen
***** Eeten
*** Wellness (beetje druk)
*** Line-up
* Sfeer (Ik vind het in de baarruimte niet zo aantrekkelijk!)
- Prijzen
-- Bereikbaarheit (voor mij personelijk)

[RogerWalker]

Vatertag

Ik wil die dag misschien s'middags GT even binnen wippen. Ik zag alleen dat NL, BE, en DU allemaal een feiertag hebben. Nu ben ik niet zo van de sardienen in blik drukte. Iemand ervaring met Vatertag op vorige jaren? Do or Don't ivm drukte?

[Willi69]

Nu ben ik niet zo van de sardienen in blik drukte. Iemand ervaring met Vatertag op vorige jaren? Do or Don't ivm drukte?

Das sieht ungefähr so aus:

[RogerWalker]

Aiii, beter andere dag dan denk ik...

[de duisburg spesjalist]

Aiii, beter andere dag dan denk ik...

als eerste zal ik als ik jou was eerst de weersverwachting afwachten bij mooi weer is gt altijd perfect 25 graden moet het dan wel zijn

[goudentijd]

ik was ook van plan om naar de GT te gaan op 14/05. Gelukkig zie ik hier dat het vaterdag is...
weet iemand als het doenbaar is als ik toch zou gaan of best deze dag vermijden ?
Thx

[Big30]

weet iemand als het doenbaar is als ik toch zou gaan of best deze dag vermijden ?
Thx

Het zal op deze dag zeker wat drukker zijn dan normaal op een donderdag. Hoe druk is natuurlijk lastig te voorspellen. Ik lees eigenlijk weinig berichten over de afgelopen jaren waar sprake is van een extreme drukte.
In het verleden toen er ook veel minder clubs waren was het op een Vatertag wel behoorlijk druk, zal ook nog eens vh weer afhangen, bij mooi weer (wat het lijkt te worden) verspreidt de drukte zich over de tuin, bij slecht weer niet, maar dan neemt ook de animo tot een bezoek wat af.
Ik zou gewoon gaan in de wetenschap dat het drukker dan normaal zal zijn maar niemand kan garanderen hoe druk het zal worden.

[de duisburg spesjalist]

bij mooi weer is het uitstekend in gt alles is mooi verdeeld over de tuin wellness bar en kino er zullen 100 damens op u wachten de steming is er met mooi weer ook altijd super gezellig zorg wel dat je voor 13 uur binnen ben anders mis je het ontbijt en is de kans groter dat je een kledingzak krijg mocht je een kledingzak krijgen kan je altijd om draaien en na LR of babylon vertreken de afstand na bijde clubs is dan nog ma 50 km

[888]

27 april, Koningsdag.

Na lang twijfelen waar ga ik deze dag heen, Ying Yang, Marisol, Golden Dreams, van Goch of toch Golden Time.
Ying Yang viel af aangezien deze club in NL ligt en het koningsdag was. Ik wilde niet tussen de dronken 1 dag bezoekers zitten.
Golden Dreams nieuw op locatie recensies niet super nog en mag eerst groeien.
Van Goch of marisol.
Goch gebeld 15 dames
Marisol gebeld 18 dames
mmm misschien vrijkaartje benutten van Dolce Vita 30 dames.
Golden Time gebeld 50 dames.

Nou dan maar naar Golden Time.
bij aankomst kwam ik samen met een medebeer niet verder dan 30 dames.
line up was weinig goeds. en heb met 1 duitse dame gekamerd.
Sfeer was matjes en gelijk na het eten maar vertrokken. (18:00).
Ben casino van Venlo maar in gedoken. maar ook dit mocht niet baten.

Volgende keer maar naar magnum of bij goed weer Marisol
Of Ying Yang.

[Teiresas]

De Kronieken van een Wandelreiziger.
Episode II : Major Bummer en de Stichtster van de Academi.


Vrijdag 1 mei. GT.

Na mijn escapades in Yin Yang op donderdag (zie De Kronieken van een Wandelreiziger, Episode I ) en een ietwat woelige overnachting – tijdens welke ik maar moeilijk mijn draai kon vinden: de kussens waren te zacht - in een nabijgelegen hotel, meldde ik me vrijdagochtend om iets over elf aan de ratelpoort op de Heidweg. GT op dit vroege uur heeft iets zeer relaxeds. Het bevindt zich nog in de opstartfase voor de dag die gaat komen. Er zijn weinig beren, de parkeerplaats in praktisch leeg, de meiden staan zich op te maken, achter de bar en in de keuken vinden de voorbereidingen plaats om straks de drukte aan te kunnen. Het heeft bijna iets sereens, hoewel die kwalificatie voor een hoerenkot wellicht iets te veel fantasie bevat. Het grote ontwaken. Lekker.

Mijn eerste doel was het ontbijt, eerlijk gezegd mijn favoriete maaltijd in GT. Het ontbijtbuffet en de made-to-order eieren vind ik van een prima niveau. Veel hotels kunnen hier nog een puntje aan zuigen en ik had dan ook met opzet niet in het hotel ontbeten (bespaarde ook weer 25 euro uit, waarvoor ik een betere bestemming wist). Ditmaal een lekker omeletje besteld, aangevuld met een paar plakken werkelijk sublieme vitello tonnato. Cappuccino en glaasje jus erbij. Topperdetop! Een goed begin van de dag, die eigenlijk in mineur begon.
Bij het ontwaken en het doornemen van mijn berichtjes, kwam ik als eerste een berichtje tegen van mijn engeltje, met wie ik – uiteraard – vandaag in GT had afgesproken. 07:40 uur: “sorry, sorry, sorry, tut mir sehr viel Leit, aber schaffe es heute nicht”. Bummer. Major bummer zelfs. ( Ze was wel vroeg uit de veren vandaag… ). Ik kijk altijd erg uit naar ons samenzijn en hier baalde ik stevig van. Ik kon nu mijn bezoek nog afblazen en huiswaarts keren, maar dat ging me dan wel weer te ver. Een favoriete maîtresse is leuk, maar het moet niet teveel in de weg staan van je plezier. Dus de auto ‘gewoon’ richting Brüggen gestuurd en vol verwachting me in de prettige ochtendrituelen van GT gestort.

Het op het ontbijt volgende wellnessrondje was verkwikkend geweest. Het werd tijd maar eens voorzichtig een slachtoffer voor de eerste ronde te gaan uitzoeken. Inmiddels waren er al aanzienlijk meer dames binnengedruppeld dan bij mijn binnenkomst en de line-up bleek alleraardigst. Keuze te over. Na een dagje elders (in dit geval Yin Yang) ben ik toch altijd weer onder de indruk van het vrouwenaanbod in GT, zowel kwali- als kwantitatief. Smaken zullen verschillen, maar zelfs op een slechte dag steekt GT m.i. nog altijd met kop en schotel uit boven de meeste andere clubs, zo niet alle. Vandaag was het niet anders.
Wat ook alleraardigst bleek was de muziek, vooral overdag. Veel jaren 80 en 90 en zelfs ook wat van daarvoor. Bij zo’n ouwe lul als ik valt dat weinig verrassend in de smaak, maar ook de meisjes hadden er veel schik in en stonden geregeld mee te deinzen op oude disco en soul hits uit langvervlogen tijden. Op een gegeven moment sloeg het helaas echter door. Ik dacht nog “hoor ik dat nou goed??” (Ik dacht het inderdaad met twee vraagtekens!). The Cats!?!?!? Ik had niet verwacht dát in dit etablissement ooit te moeten aanhoren. Ik overwoog serieus linea recta mijn kluisje te ledigen en in de auto te springen om mijn heil elders te zoeken. Dit had geen positieve impact op mijn libido, kan ik u melden.
Dit werd nog eens versterkt door een wat vadsige Fransman die in het bankje naast mij zat te rollen met zijn ogen. Beide ogen leken niet helemaal synchroon te lopen. Weird. Ook de Roemeense Irina (misschien wel gezegend met het mooiste lijf van alle huisnimfjes), zittend op het andere bankje recht tegenover de wat vadsige Fransman, kon haar binnenpretje niet binnen houden. Gelukkig volgde direct op die Volendammer bak met ellende de Belgische schone Kate Ryan, waar ik een stuk vrolijker en ook geiler van werd, want dat nam me in gedachten terug naar mijn allereerste GT bezoekjes, toen Kate hier nog met regelmaat uit de speakers knalde.

Nu ik wat geiler was werd het hoog tijd voor mijn openingssessie van de dag. Ik had bij vorige bezoeken al vaak een donkerharige dame opgemerkt, die meestal op de leuning zit van het bankje bij de danspaal. Wist inmiddels ook wel zie ze was, maar er was maar weinig informatie over haar kunsten te vinden. Ze heeft een lief gezicht, een prachtig lijf (vooral dat kontje..) en een sympathieke uitstraling. Al met al reden genoeg voor een nadere kennismaking. Ik stond op om richting haar te lopen, maar stapte op een hard balletje dat op de grond lag en vervolgens in stukken uiteenspatte. “Het glazen oog van de Fransoos”, vloog de schrik me naar de keel. Maar nee, het bleek een pepermuntballetje. Ernaast, grotendeels verscholen onder de voet van het bankje, lag ook nog een beduimeld stripblaadje. “Die liggen hier al zéker sinds gisteren”, zei ik tegen de wat vadsige Fransman, “de schoonmaak is ook niet meer wat het geweest is”. Hij keek me niet begrijpend aan, zijn ene oog in panoramaview, zijn andere niet.

De kennismaking met Amelia - want over haar heb ik het – bevestigde mijn eerdere indrukken. Lief meiske. Ze had me al vaak gezien, zei ze me, en dat kon natuurlijk kloppen want het was vandaag niet mijn eerste bezoek aan dit lustoord. “Je gaat meestal met dezelfde meisjes”, meldde ze en noemde vervolgens drie dames op, die inderdaad hoog op mijn hitlijst staan. Ik voelde me bespioneerd. Of we ook in de gaten gehouden worden. Is het niet door NSA of AIVD, dan wel door de DVP. Spaans / Roemeens is ze (naar eigen zeggen). Meestal geloof ik er niets van, van zo'n dubbele nationaliteit of achtergrond, maar Amelia vertoont wel wat typisch Spaanse gelaatstrekken, dus voordeel van de twijfel in dit geval. Aan de andere kant, who gives a shit? Al was ze voor de ene helft uit Vanuatu en de andere uit Vaticaanstad, ze zag er lekker uit en haar ogen zeiden me dat haar gezelschap best eens aardig zou kunnen uitpakken.

En dat deed het ook. Op de kamer bleek onder haar gele hansopje (niet mijn favoriete kleur…) een prachtig gebruind lijf met heerlijke naturelle borsten en dito tepels schuil te gaan. Daarnaast ook nog eens een leuke persoonlijkheid waarmee je - indien gewenst - een fijn gesprek kunt hebben. Zoenen met overgave, pijpen meer dan uitstekend. Laat zich gewillig beffen (heerlijk poesje!), lijkt daar ook van te genieten, maar liet zich (nog) niet volledig gaan. Neuken in diverse standjes voortreffelijk, doet leuk mee. Het bouncen van haar borsten in missio is een waar genot om te zien. Geëxplodeerd in cowgirl, mijn favoriete positie. Super! Daarna nog even kletsen en knuffelen. Zeer fijne sessie, die zonder enige twijfel vervolg gaat krijgen. Leuke meid, prima sex. Een aanrader dus!

Omdat het een feestdag was in veel landen (behalve dan uiteraard weer Nederland; wij Nederlanders blijken de minste officiële feestdagen van Europa te hebben…) had ik het vandaag wat drukker verwacht. Niet dat ik dat erg vind, want van mij hoeft het niet zo druk. Wel meer Italianen dan gewoonlijk. Het was niet te rustig en niet te druk. Eigenlijk precies goed. Vrijdag is een mooie dag om GT te bezoeken voor hen die niet direct op zoek zijn naar wild feestgedruis, maar nou ook niet direct alleen in de club willen zitten. Veel keus en weinig sardientjesgevoel.

De sessie met Amelia op deze frisse vrijdag had tot grote tevredenheid gestemd, maar alvorens de terugreis aan te vatten moest er natuurlijk nog wel wat gaan gebeuren. Eén zwaluw maakt nog geen zomer en omdat het deze dag temperatuurgewijs niet veel van de zomer weg had, was een tweede vogeltje dus noodzaak. Ik had mijn oog eigenlijk op twee kandidaten laten vallen: de Russische Natali en de Roemeense Sabrina. De laatste stond al erg lang op mijn to-do lijstje en ze zag er vandaag weer niet te versmaden zo mooi uit. Wat een prachtig lichaam en een geil koppie heeft ze toch. Dat is een beetje het probleem dat ik met haar had: te mooi om waar te zijn. De recensies zijn echter zonder uitzondering positief, dus het moet er toch een keer van komen. Vandaag dan? Helaas, helaas, een snode pannenkoekert was me voor en gedurende de volledige avond was ze alleen even zichtbaar toen ze wat te drinken kwam halen voor haar zelve en haar minnaar van de dag. De Russische Natali dan maar, waarvan ik recentelijk zo’n uitstekende review had gezien? Mooie, elegante verschijning met een naar mijn mening prachtig smoeltje. Maar zoals zo vaak, liep het ook nu weer anders.

Eerst moest de inwendige mens nog even versterkt worden. In de eettent was iets gaande, bleek bij binnenkomst. De Duitse kok was door de bedrijfsleiding aan een soort schandpaal geketend en werd met dwang iets gevoerd dat er nogal ranzig uitzag. Het had nog het meest weg van iets van een klomp koude rijst met taaie brokken vlees in een saus die leek op stoofvleessaus. Verwonderd keek ik naar dit schouwspel. Aan de kale Nederlandse collega van de Duitse kok vroeg ik wat dit te betekenen had. “Strikter beleid van de Geschäftsführung” antwoordde hij. “Blijkbaar heeft er gisteren een of andere rare Belg geklaagd over het eten, en dat wordt niet meer getolereerd. Hij had zijn bord niet leeggegeten en nu moet de kok het zelf opeten”. “Het moet niet gekker worden”, dacht ik en ik sloot aan in de korte wachtrij. Het avondeten op deze vrijdag bleek vervolgens heel behoorlijk.

Na het eten en een dubbele espresso met twee zoetjes, liep ik bij de kino een andere donkerharige Russin tegen het fraaie lijf. Mooi slank, geile zwarte lingerie, een lief gezichtje, prachtige donkere ogen en een naturelle uitstraling. Blijkbaar stond ik iets te lang naar haar te staren, want de dame in kwestie kwam zich wat schuchter bij me melden. Verre van opdringerig knoopte ze een gesprekje aan. Ze stelde zich voor als Svetlana, uit Roeszia. Ergens in mijn achterhoofd ging een klein lampje branden. Ook daar had ik pas nog positieve dingen over gelezen, toch? Ze kwam uitermate vriendelijk over en de zweem van verlegenheid raakt bij mij altijd een snaar.
Ik prefereer schuchtere meiskes boven grossmaulen. Uitzonderingen daargelaten, die bevestigen slechts de regel. Al mijn favorietes zijn ietsjes aan de bedeesde kant, dus toeval zal dat niet zijn. We begonnen de conversatie in het Engels, maar Svetlana vroeg me al snel of het ook in het Duits kon, want haar Engels was niet haar sterkste kant meldde ze. Met mijn ogen glijdend over haar mooie lijf, had ik ook al geconcludeerd dat haar sterkste kant sowieso niet in het linguïstische gezocht moest worden. “Duits mag ook hoor, wat jij het liefst hebt” reageer ik, waarna we ons voorstelgesprekje vervolgen.

Svetlana zegt 34 jaar te zijn en komt uit een grote Russische stad. Ze reist op en neer tussen haar hometown en GT (drie weken op, twee af) en werkt hier al twee jaar. Voorheen heeft ze ook nog enige tijd in Oostenrijk gewerkt. Haar gezicht komt me weliswaar niet geheel onbekend voor, maar om nou te zeggen dat ze me voorheen echt is opgevallen…nee. Dat verbaast me eigenlijk wel, want het is wel het type waar ik voor val. Na enige tijd mondt ons gesprek uit in een schlüsselverzoek mijnerzijds. Voordat ze die gaat halen, krijg ik eerst nog een innige tongzoen. Dat belooft wat…

Op de kamer aangeland krijg ik nauwelijks tijd om me van m’n ijsberenvel te ontdoen, want vrijwel direct werpt ze zich op mij en geeft vervolg aan de passievolle tongworstelarij die ze al buiten de kamer was begonnen. Wat een enthousiasme! We belanden op het bed waar dit tafereel zich voortzet. ******************
De blowjob die Svetlana is huis heeft is onovertroffen. Hallelujah! Alles wat die moet zijn en méér! ***************** Even gaan mijn gedachten naar Constanzia, ook een Russin, die in een ver verleden GT (en naar ik geloof ook PHG) onveilig maakte met haar orale kunsten, alvorens ze zwichtte voor het geld van haar sugardaddy en met hem trouwde. Constanzia stond tot op heden op eenzame hoogte qua pijperij, maar Svetlana steekt haar binnen no time naar de kroon. Deze deerne heeft de veelgeprezen Academi Oralski niet voltooid, nee, ze heeft er les gegeven. Sterker nog, ze moet hem gesticht hebben. Man oh man. Er zijn geen woorden om dit afdoende te omschrijven, dit moet je meemaken.
************************
Dit smaakte naar meer en weldra zou er meer volgen.
Later, onderweg terug naar huis, had ik de grootste moeite om de auto recht te houden.


Note 20 juli 2015: Op verzoek van Svetlana heb ik de veger gehaald door het deel van dit verslag dat betrekking heeft op mijn samenzijn met haar. Een van haar klanten had het verslag voor haar vertaald en voorgelezen. She was not amused, om het heel zachtjes uit te drukken, en sprak me daarop aan. Een recensie vond ze geen probleem (zelfs als die niet goed was), maar de mate van detail die ik gebruikt had vond ze ongepast.

In eerste instantie zei Svetlana - tot mijn niet geringe schrik - dat ze niet meer met me op de kamer wilde gaan. Gelukkig kon ik, na haar beloofd te hebben e.e.a. aan te (laten) passen, toch nog op haar clementie rekenen. ‘Maar je hebt wél straf verdiend’ zei ze. Die heb ik gekregen! De strafexpeditie was weer subliem. Ik zal er echter niet over berichten. Ook van mijn toekomstige sessies met haar - en die gaan zeker volgen - zal er van mij nauwelijks een woord meer verschijnen op dit forum. Enerzijds omdat ik de wensen van de dame aangaande haar privacy respecteer, anderzijds omdat ik dan het risico loop al dit lekkers en moois te moeten gaan missen. Een te hoge prijs voor vrijheid van meningsuiting, dat is zonneklaar.

Laat ik daarom verder volstaan met de melding dat Svetlana absolute top is. Misschien wel de beste die ik ooit heb mogen ontmoeten.

[Teiresas]

De Kronieken van een Wandelreiziger.

Wat vooraf ging:
- Episode I: Het mysterie van het blauwe bandje, de grote droogte en de memorabele metamorfose.
- Episode II : Major Bummer en de Stichtster van de Academi.

Episode III (De finale) : De Herrezen Engel en de Razende Russin.


Zondag 3 mei. GT.

Op zondagmiddag rond 1 uur stond ik onverwacht weer voor de gietijzeren hemelpoort. Mijn engeltje had dus afgelopen vrijdag op het laatste moment afgezegd, maar had heel lief op vrijdagavond laat nog wel geïnformeerd of ik trotzdem haar afwezigheid toch nog wel einen schönen Tag hatte. Dat was dus wonderwel gelukt met de hulp van Amelia en Svetlana. Vandaag zou ze er wel zijn, dus aardig en attent (en vooral verslaafd) als ik ben, dacht ik haar maar eens te verrassen. Ook de drang om de betoverende Svetlana terug te zien, speelde een niet verwaarloosbare rol in mijn beslissing vandaag wederom naar Brüggen af te reizen. Dit was niet gepland, maar daarom des te leuker. Ik liet er mijn kerkbezoek graag een keer voor schieten. Dat gaan we natuurlijk niet elke week doen, maar één keertje wordt me vast wel vergeven door Onze Lieve Heer.

Na een wederom meer dan voortreffelijk ontbijt (of eigenlijk meer brunch) bleek engeltje er nog niet te zijn, maar lang zou dat niet duren. De line up was alleraardigst, weliswaar veelal dezelfde gezichten als vrijdag (en naar ik aanneem ook zaterdag). Het was lekker rustig en relaxed en dat zou eigenlijk de hele dag zo blijven. Relaxed. Weldra kwam ze binnengehuppeld en een big smile (ze heeft de liefste glimlach van gans de wereld; de Mona Lisa valt er volledig bij in het niet) viel te ontwaren op haar lieve snoetje toen ze me zag. Ze vloog me om mijn dikke nek. Daar doe je ’t voor… Het kost wat, maar dan heb je ook wat. Of beter, dan lijkt het alsof je ook wat hebt. Hoe dan ook, ons samenzijn had weer alles wat het moet hebben en wat deze schone Poolse tot mijn engeltje maakt.

Eigenlijk wil ik met haar trouwen, maar ik durf haar niet te vragen, bang als ik ben voor het antwoord. Ik kan wel zeggen, dat de man die haar ooit in het echt aan de haak slaat, Onze Vader (Die In De Hemelen Zijt) op zijn blote knietjes moet bedanken. Niet alleen moet hij de gelukkigste en dankbaarste man op deze aardkloot zijn, maar ook de meest trotse. Zo niet, dan is hij Haar niet waard.
Oh, was ik maar meer dan een voetnoot in haar geschiedenis. Oh, was ik maar twintig jaar jonger (of tien, dat zou ook nog wel gaan). Life’s a bitch and then you die. Ik overdrijf geen woord als ik zeg dat ik haar mijn verdere leven niet zal vergeten. Ik weid er verder maar niet meer over uit, want wil niet als een sukkel overkomen, niet in herhaling vervallen en zeker de lezers - mochten die er zijn - niet vervelen .

Heaven must be missin' an angel
Missin' one angel, child, 'cause you're here with me right now
Your love is heavenly, baby
Heavenly to me, baby


Na het avondeten – heerlijke asperges met ham en een sauce hollandaise en een al even smaakvolle chocolademousse toe - had ik nog een uurtje of twee voordat ik huiswaarts wilde keren. Ik wilde absoluut op herhaling met Svetlana. De magnifieke sessie met haar was, sinds ik vrijdag uit Brüggen was weggereden, niet meer uit mijn kop te slaan geweest en ik had me ernstig voorgenomen dat ik deze tweede sessie niet in dezelfde (weliswaar heerlijke) passiviteit zou doorbrengen al s die van vrijdag. En zo geschiedde. Was de sessie van vrijdag al helemaal top, deze zou nog een tandje beter blijken.

Ik kwam Svetlana tegemoet in het gangetje tussen receptie en kino en zodra ze me zag lachte ze zeer verleidelijk naar me.”‘Waar ga je heen” vroeg ze heel origineel. “Naar jou”, antwoordde ik zo zwoel mogelijk, maar het kwam er nogal schor uit. Mijn beheersing van het Russische klankpallet is nog niet zo goed. Gaat het ook niet worden, vrees ik. Ze maalde er niet om, maar stak direct haar tong in mijn mond. Ze zoent heerlijk en kan zich meten met Leona en Mimi op dat gebied. Mijn ijsberenvel bolde.

Het lot was me goed gezind, want kamer 15, met de spiegels en het dubbele bed, werd ons toegewezen. Mijn favoriete blokhut. Terwijl Svetlana het bed opmaakte ging in op het bankje zitten dat vlak onder het raam staat. Toen het laken op zijn plek lag ontdeed ze zich deels van haar sexy zwarte lingerie (ik sommeerde haar haar gordeltje om te houden), legde een kussen tussen mijn benen op de grond, ging op haar knieën voor mij zitten en *********** De herinnering van vrijdag bleek niet overtrokken, want al heel snel gingen de sidderingen door mijn lijf. Ik genoot met volle teugen, maar was dit keer bedacht me niet over te geven aan passiviteit, hoe lekker haar pijpwerk ook is. Payback time!

Ik stond op, hielp haar overeind en legde haar op bed *************************

Mijn gedachten dwaalden af naar die paar écht exceptionele toppers die ik in mijn wandelleven tegengekomen ben. Duitse Bettina en Russische Milena in GT, Russische Marina in Babylon. Vrouwen die het in zich hebben om zich volledig te laten gaan en zichzelf toestaan om echt vol te genieten zonder enige terughoudendheid. Zou het toeval zijn dat daar zoveel Russinnen bij zitten? Het lijkt me stug. Svetlana voegde zich bij deze in dat rijtje illustere voorgangsters.

************* Ze viel van me af en ging naast me liggen, tegen me aan, onderwijl zoentjes gevend. “Wow”, zei ze na enige tijd. Ik zei “wow” terug. Veel meer viel er even niet te zeggen. Al had ik wat willen zeggen, ik had niet gekund, want ik was kapot. Volledig uitgewoond.

We hebben nog wat nagepraat alvorens kamer 15 te verlaten. Svetlana is er één van een zeldzaam ras. Pure intense rauwe sex, maar tegelijkertijd veel GFE. Er zijn er niet veel die dat in zich hebben. Over het herhalingsgevaar hoef ik het niet te hebben na dit verhaal. Tenzij ze op korte termijn stopt met dit beroep of ik dood neerval, komt er een volgende sessie. Ik was nog nooit ergens zó zeker van.


De meerdaagse roadtrip is me meer dan uitstekend bevallen. Beter nog dan ik vooraf had verwacht. Ik heb niet vaak de gelegenheid dit te doen, maar wanneer ik de kans krijg, zal het zeker herhaling krijgen. Zes sessies, waarvan het merendeel - om uiteenlopende redenen - met een hoog memorabiliteitsgehalte. Het was me het (lange) weekend wel! Life’s good!


Note 20 juli 2015: Op verzoek van Svetlana heb ik de veger gehaald door het deel van dit verslag dat betrekking heeft op mijn samenzijn met haar. Een van haar klanten had het verslag voor haar vertaald en voorgelezen. She was not amused, om het heel zachtjes uit te drukken, en sprak me daarop aan. Een recensie vond ze geen probleem (zelfs als die niet goed was), maar de mate van detail die ik gebruikt had vond ze ongepast.

Ik zal verder niet meer over haar schrijven. Misschien een enkele oppervlakkige verwijzing of een klein kreetje van enthousiasme, maar daar gaat het bij blijven. Enerzijds omdat ik de wensen van de dame aangaande haar privacy respecteer, anderzijds omdat ik dan het risico loop al dit lekkers en moois te moeten gaan missen. Een te hoge prijs voor vrijheid van meningsuiting, dat is zonneklaar.

Laat ik daarom verder volstaan met de melding dat Svetlana absolute top is. Misschien wel de beste die ik ooit heb mogen ontmoeten.

[Ace2]

Gisteren, donderdag 7 mei, heb ik wederom een bezoekje aan GT gebracht. Het was redelijk druk, met continue wachttijden van 5 a 10 minuten (als althans tussen 16.00u en 20.00u). Het was druk met: Alycia Amanda Andrea Anny Barbi Carolin Chocolate Christina Claudia Daria Dorina Electra Emma Esmaralda, Flo Gabriela, Helena Irina Isa Jana Lara Leona Lola Maria Mery Natali Ness Pamela Rihanna Sabina Sabrina Simona Sina Sissy Solaine Sonja Suzzy Svetlana Tanja (dld) Tina Valeria Vanessa

Bekende ijsberen lieten het afweten en ik kon alleen Choco de hand schudden.

Het eten was goed en de sessies met Emma en Gabriela waren uitmuntend. Zelf had ik ook nog wel met Irina willen kameren, maar omdat ze het altijd zo rustig lijkt te hebben weer hield mij die laatste stap om op haar af te stappen. "Met elke dag een stapje kun je uiteindelijk een hele marathon afleggen" zei mijn grootvader op de grote vaart altijd. Het moet er dus wel eens van komen.

[dennisw]

GT 09/05

Na een wel erg vroege opstart voor een zaterdag, na afloop van de verplichtingen van die dag, in de loop van de middag de auto de sporen gegeven naar een relaxoord in NRW.
Als gevolg van een ongeval bij Nettetal stond er op de A61 een aanzienlijke file richting de oorspronkelijke bestemming van die dag. Het nog net mogelijk de afslag Kaldenkirchen te nemen. Onderaan de afrit was het de vraag: Wat nu?
Welk alternatief lustoord zou het worden?
Uiteindelijk de keuze gemaakt voor de bestemming Bruggen. Nieuwsgierig overwon na een lange aanwezigheid.
De ontvangst was, naast een verrassende spontane herkenning aan de balie, als gebruikelijk.
Tijdens de omkleedroutine viel mijn oog op een dame, in stijlvolle zwarte lingerie, die haar locker in mijn omgeving in gebruik had. Ondanks dat mijn blik haar niet kon zijn ontgaan, ging ze als ongestoord verder met haar actie voor de spiegel. Toen later blikken kruisten, volgde er geen reactie op haar gezicht.
Met haar hoogte van ongeveer 1.65, een leeftijd van begin 20, slank postuur, B cup puur natuur en fraaie lange donkere haren, had ze me voldoende nieuwsgierig gemaakt.
Later die middag deed zich een gelegenheid voor haar uit te nodigen voor een gesprek. De spontane kennismaking, zonder enige vorm van tijd druk, overtrof ruimschoots de eerste indruk.
Ze bleek een goed Duits sprekend dame, die zegt afkomstig te zijn uit het meest gebruikelijke Europese land en zich voor stelde als Kathalena.
Haar GT ervaring beperkt zich tot 3 werkdagen. Voorheen was ze werkzaam in Zwitserland.

Uiteindelijk werd een sleutel georganiseerd van hut 20. Het persoonlijk voorkeursprogramma werd volledig afgewerkt. Met de nodige afwisseling, hebben we elkaar nagenoeg een uur lang uitgedaagd, wat resulteerde in een cessie die werd gekenmerkt door passie en voor beide, intensieve ontlading.
Bij deze dame schiet het risico op herhalingsgevaar door de bovengrens.
Na de gebruikelijke plichtplegingen haar voorzien van een welverdiende fooi, gevolgd door een clean up en transformatie naar “normal life”, Bruggen voldaan verlaten.
Dit was na geruime tijd een ervaring die geclassificeerd kan worden als aanbeveling voor een volgende keer.

[wervelwind]

Leuke recensie dennisw maar waarom schrijf je "cessie" terwijl je verder perfect Nederlands schrijft?


Verzonden vanaf mijn iPhone met behulp van Tapatalk

[palimo]

Dinsdag 12 mei via vliegveld Eindhoven waar ik een vrachtje af moest leveren, via de A67 toen A73 richting Roermond (Ying Yang), alsnog via Swalmen in Bruggen beland. Natuurlijk het was ook een vooropgezet plan, mede doordat mijn to-do list knelde in mijn broekzak, moest deze allengs wat korter gemaakt worden.
Aangekomen in Bruggen parkeren voor de Doe-het-zelf, er ging net iemand weg. Eenmaal binnen in de kleedkamer waarschuwde een Nederlandse beer dat ik beter direct rechtsomkeer moest gaan maken want de line-up was volgens hem dramatisch.
Hij had toch gelijk, bij binnenkomst, doorkijkje naar de bar zag ik al dat er zeëen van ruimte was voor de ijsberen, om te vissen in een vrij lege vijver.
Maar afijn ik was vandaag een man met een missie, het schaken van Svetlana dus ik liet me niet van de wijs brengen.
Latte Matiate besteld en een rondje gelopen, een vrij leeg GT, kwam kon ik geen Svetlana ontdekken, wel liep ik Gabriella tegen het lijf bij de kino. Ze zei dat ze net binnen was en op maandag tegenwoordig niet werkte, dus ze was wel toe aan een verzetje en zei “Ich bin scharf”.
Ik weet wat dat betekent bij Gabriella, haar tussen de wijd gespreide beetjes beffen tot haar ogen in de kassen beginnen rond te tollen. Het stond niet op mijn programma, als zodanig met een smoes verkast naar het restauratiegedeelte.
Eerst maar eens een klein beetje gegeten, warm gerecht kleine krielaardappeltjes aangemaakt met ui. Hele mooie verse veldsla die je zelf aan moest maken met 1 van de 2 soorten dressing.
Opvallend dat er overdag enkele warme gerecht waren, en ’s avonds eigenlijk alleen koude salades, met 3 varianten worst, die dus wel warm waren.
Daarna in tijdje in de tuin gezeten met een recente Nederlandse Telegraaf, aangekomen op pagina 3 kwam er een mooie blonde Duitse, van Poolse komaf polsen of er een sessie “sex im garten” voor haar in zat. Ze had erg mooie blauwe ogen, heel blond, bijna wit haar met krullen, haar naam vergeten, maar wel geraden dat ze van Poolse komaf was. De gebeurde niet vaak zei zij. Ging bijna voor de bijl, maar het paste ook niet in plan, zogezegd zo niet gedaan.
Weer binnengekomen na een klein uurtje, de telefoon geinspecteerd, liep ik weer naar de bar, en liep gelijk op met een bekende dame die net een sleutel had gehaald, Svetlana. Ze begroette bijzonder enthousiast en vroeg me wat ik ging doen. (ikzelf dacht dat ze wel boos zou zijn na die afpoeier van ongeveer 5 weken geleden). Maar snel stelde ik de vraag aan haar en dat resulteerde in nach zimmer, aber nur fur eine halbe stunde. Ok, gut dan sehe ich ihnen bald wieder.
Aan de bar gezeten, met waar weer eens een Latte, zag ik na minder dan 20 minuten Svetlana alweer de bar betreden met haar klant. Zo dat was snel, ik was benieuwd wanneer zij weer tevoorschijn zou komen. Dat gebeurde naar zo’n klein kwartier, ze kwam direct naar de bar toegelopen, met zwaar opgemaakte mond, vroeg ze mij hoe het ging, bla, bla, Zimmer?
Zo da’s snel, nou toe maar dan, als het toch moet gebeuren, liet ik het maar gebeuren.
Gelukkig een buitenchaletje, eentje met een grote spiegel, of hebben ze dat tegenwoordig allemaal? Nu ik er over nadenk, heb ik geloof ik geen een keer in die spiegel gekeken.
Over de sessie kan ik kort of lang zijn, het was gewoon heel erg goed, gewoon eigen vriendinnensex, waar van beiden zijden zeer intieme plekjes zeer, zeer veel aandacht krijgen.
Je krijgt het idee dat Svetlana haar hobby uitvoert en ervoor betaalt krijgt. Na afloop analyseerde zij nog fijntjes, dat ik iemand was, die niet met een ieder de kamer op gaat, maar dat er enige chemie moet zijn. Daar moest ik haar helemaal gelijk in geven, en chemie dat was er!
Met haar afgerekend nog even rondgekeken, Gabriella was inmiddels ook verdwenen volgens mij, de barruimte was al ruim meer voor dan de helft leeg, en mede daarom maar weer afgetaaid naar het Midden van het land Nederland. To-do list weer bijgewerkt.

[Pelagos]

Hallo zusammen,

der Eine oder Andere kennt mich vielleicht aus dem Rheinforum. Forumskollege Willi69 hat mich dazu ermuntert, auch mal einen Beitrag ins Ijsberenforum zu stellen und ich habe gesagt, warum nicht. Mit meinem Niederländisch ist es nicht weit her, ich hoffe, ihr kommt auch mit einem deutschen Bericht zurecht. Ich habe mir gedacht, mein Vatertagsbesuch im Golden Time passt ganz gut hierher; falls mein Posting in diesem Unterforum falsch platziert ist, bitte ich um Verzeihung und den Admin darum, dieses Posting an die korrekte Stelle zu verschieben.


Golden Time an Christi Himmelfahrt (Vatertag, den 15. Mai 2015)

„Ein Saunaclubbesuch am Vatertag – muss das sein?“ Diese Frage schoss mir zu Christi Himmelfahrt durch den Kopf, da ich mir ein Szenario ausmalte, bei dem zwar Horden trinkfester Gäste die Clubs stürmen würden, die weiblichen Belegschaften jedoch angesichts des Feiertages zu Hause bleiben würden. Ich entschloss mich zu einem Besuch des Golden Time, da hier eigentlich immer mit einem ansprechenden Line-up gerechnet werden kann. Ankunft war mittags gegen 12 Uhr und um es gleich vorweg zu nehmen: Ich habe selten zuvor einen solchen Rummel im Golden Time erlebt.

Mittags war der Club mit circa 40 CDL schon hervorragend besetzt, es ging aber noch verhältnismäßig beschaulich zu. Ab 14 Uhr wusste ich dann gar nicht mehr, wohin ich meinen Blick vor lauter Schönheiten noch lenken sollte; etwa um diese Zeit füllte sich das Golden Time auch massiv mit Männern und es wurden bereits Kleidersäcke verteilt, weil alle Spinde besetzt waren. Ich selbst war angesichts des prächtigen Line-ups lange Zeit ratlos, auf welche Dame meine Wahl denn schlussendlich fallen sollte, zumal sich obendrein in den ersten Stunden einige Frauen zu mir gesellten und mir einen Zimmergang schmackhaft machen wollten. Indes zierte ich mich noch eine ganze Weile und genoss zunächst einmal den hervorragenden Brunch im großen Gartenzelt; anschließend zog ich mich ein wenig auf eine der zahlreichen Liegen in der idyllische Gartenlandschaft zurück, um ein Sonnenbad zu genießen, denn entgegen den durchwachsenen Wetterprognosen wölbte sich an diesem Donnerstag ein azurblaues Himmelszelt über Brüggens Saunaclub No.1; der Vatertag entpuppte sich als strahlender Frühlingstag, bei dem man sich im Golden Time herrlich in der Sonne räkeln konnte. Bereits kurz nach Mittag zogen dicke Rauchschwaden von der Grillküche gen Horizont und erinnerten daran, dass der Club für diesen Tag großes BBQ annonciert hatte.

Es sollte fast 16 Uhr werden, bis ich mal zur Sache kam: Buchung Nummer Eins war Pamela, eine optisch sehr attraktive, blondierte Rumänin, nach eigener Aussage 27 Jahre alt und erst wenige Wochen vor Ort, Unterhaltung lief auf Englisch. Wenn nicht die zwar hübschen, aber ungemachten und deshalb als relativ zierliche B-Cups daherkommenden Brüste wären, würde ich diese Frau rückhaltlos als Sexgranate einordnen: Sehr aktiv, sehr fordernd, spürbar unstillbarer Appetit auf Schwänze, insbesondere von diesen in allen erdenklichen Stellungen penetriert zu werden. Zunächst wollte die Dame ausführlich von mir geleckt werden, was mir angesichts der hübschen, rosa durchschimmernden kleinen Pussy nicht schwerfiel (ich bin da manchmal etwas wählerisch). Passend zu ihrem Temperament bot mir die Dame dann zum Abschluss Französisch Total an, was ich für gewöhnlich zwar ablehne, was mir aber in diesem Augenblick reizvoll erschien. Wiederholungsfaktor: Angesichts des attraktiven Erscheinungsbildes und des tollen, zickenfreien und korrekten Services 100 %.

Ich war nun auch in Fahrt geraten und trollte mich schon eine Dreiviertelstunde später erneut mit einer Dame aufs Zimmer, nämlich mit Vera (Rumänien), für mich eine der hübschesten, natürlichsten Erscheinungen unter den Damen im Golden Time. Es war bereits meine vierte Buchung bei ihr. Vera hat ein wunderschönes Gesicht, einen traumhaften Body und makellos getunte Brüste – ich schmelze dahin, wenn sie nackt mit mir im Bett liegt. Sie ist vom ihrem Wesen her etwas zurückhaltend, trotzdem sehr freundlich und daher vom Typ her das Gegenteil zu meiner Erstbuchung – kurz: eine Frau der leisen Töne. Obwohl: sie kann auch anders, denn beim letzten mal habe ich sie als Dreier mit einer anderen Lady gebucht, und da zeigte sie sich ziemlich ausgelassen. Generell jedoch möchte man sich bei Vera langsam ans Geschehen herankuscheln und auch ein wenig reden - was ganz gut geht, denn Vera spricht recht passabel Deutsch – um dann allmählich immer mehr im Strudel der Leidenschaft zu versinken. Wenn dann schließlich die Situation kommt, in der diese Frau auf allen Vieren vor mir hockt und mir ihren smarten Hintern entgegenreckt, dann bin ich nicht mehr zu halten. Sehr gut gefallen hat mir diesmal auch die Missio, bei der sie lässig ihre langen Beine um mich schlang und kokett dabei hin- und herwippte, wobei sie mich teils spöttisch, teils provokant anlächelte. Wiederholungsfaktor: Wie gesagt war es schon das vierte Mal mit Vera, gefällt mir immer besser!

Die dritte Buchung ging dann an Elektra aus Ungarn. Sie fiel mir auf, weil sie mich wiederholt fröhlich anlachte; irgendwann kam sie dann auch zu mir herüber und fragte mich, ob ich nicht Lust hätte, mich gemeinsam mit ihr irgendwohin zu setzen. Warum nicht? Wir unterhielten uns zunächst etwa eine halbe Stunde, was sehr gut funktionierte, denn Elektra spricht erstaunlich gut Deutsch, wenn man bedenkt, dass Ungarisch nun nicht gerade eine eng verwandte Sprache ist. Im Verlauf des Gesprächs wurde Elektra mir immer sympathischer; diese Frau ist ein strahlender Engel und ein wandelnder Sonnenschein! Natürlich ging es anschließend aufs Zimmer. Um es kurz zu machen: Die Frau ist top, sieht klasse aus, ist zärtlich, aber auch temperamentvoll und aktiv, für alles offen, korrekt und dabei ein Ausbund an Fröhlichkeit. Elektra war eigentlich die beste Buchung dieses Tages, und dennoch: Sie ist vom Aussehen her nicht ganz mein Typ, deswegen weiß ich nicht, ob ich sie nochmals buchen werde. Ansonsten einer der besten Neuzugänge im Golden Time seit Langem.

Ich bin dann nach dem Verzehr des sehr gelungenen Grillfleisches gegen 19.30 Uhr nach Hause gefahren, weil es mir im Golden Time allmählich zu voll wurde, ich hatte mich auch hinreichend ausgetobt. Es war mal wieder eine gute Entscheidung gewesen, in diesen Club zu fahren. Kleine Anekdote am Rande: Ich bin mit der Bahn angereist; in Breyell ist mir der Bus zum Golden Time vor der Nase weggefahren, der nächste fuhr an diesem Feiertag erst zwei Stunden später. Da auch kein Taxi in Sichtweite war, bin ich kurzerhand die 6 km von Breyell zum Golden Time zu Fuß gestiefelt. Das war halb so wild und entwickelte sich zu einem wunderschönen Frühlingsspaziergang in beschaulicher niederrheinischer Umgebung. Unterwegs flanierte ich vorbei an zwei Schützenfesten und schließlich an einem … Saunaclub mit großem Freigelände! „Nanu!“, dachte ich, „gibt es hier noch einen weiteren Saunaclub, von dem ich nichts gewusst habe?“ Die Antwort lautet: Ja! Allerdings handelt es sich offensichtlich nicht um ein Bordell. Hier ist die Website:
worldwideweb.myreturn.de/saunapark.html

[Pelagos]

Kleine Datumskorrektur zum oben stehenden Bericht: Der Vatertag war natürlich am 14. Mai 2015!

[Willi69]

Hier ist die Website: worldwideweb.myreturn.de/saunapark.html

Warum postest Du die Adresse nicht als Link?

[Willem2]

Warum postest Du die Adresse nicht als Link?

Omdat hij dat nog niet kan ( Anti-Spam maatregeltje)

[unlimited64]

Ik ben van plan om vandaag te gaan (maandag). Hoe is de bezetting qua vrouwen doorgaans op maandag? Weet iemand wellicht welke dvp er meestal wel zullen zijn?

[KautoStar]

Ben er onlangs geweest ... geweldige sfeer, prima line-up en OMG ... what an experience ... I will go back 4 sure ...

[KautoStar]

die line up was idd prachtig !!

[franske]

Hallo beren, hoe is het vandaag in GT ?
Kan iemand aan Svetlana vragen welke dag ze deze week naar huis gaat ?
Groeten, Franske