Hoi,ik zal me ook maar eens voorstellen.
Om het origineel te houden,wandelen we doorheen mijn verleden tot heden...
Dit zal ik doen in enkele deeltjes,zodat het leesbaar blijft!
Vanwaar nu de nickname Hookerlover,dat zal alvast duidelijk worden op het einde van deeltje 1 doorheen mijn levens wandeling.
Geboren halfweg de jaren 70,in een normaal en stabiel gezin.
Toch merkte ik reeds op jonge leeftijd dat ik anders dan de andere was.
Ben geheel op mezelf gericht,en doe graag alles op mijn eigen manier...een zekere koppigheid zit me in de genen.
Toen ik als jonge tiener op een zomerdag op uitstap ging naar Brussel met mijn vader met de trein,zag ik voor het eerst in mijn leven neon verlichting en dames van lichte zeden achter het venster zitten.
Mijn vader sprak me toe,jongen als er nu iets is wat je nooit mag doen in het leven....dan is het hier binnenstappen.Toch vond ik het best wat hebben,en dat ik ooit een van de meest actieve wandelaars van het land zou worden,was toen in de verste verte niet te bedenken.
Ik was geen goed student,leren boeide me niet.
Ik was dan ook een schoolverlater en kwam op de arbeidsmarkt zonder enige kwalificatie.
Taalfetishisten kunnen zich dan ook regelmatig irriteren aan de mogelijke foutjes in mijn schrijfsels,zelf heb ik nooit aandacht aan schoolse spellings regeltjes en lees ik er vrolijk overheen.
Als beginnende werknemer vloog ik op de arbeidsmarkt,werkweken van 80-100 uren waren heel gewoon.
Ik werd in geen tijd een workaholic,en buiten werken was er geen tijd voor enig normaal sociaal leven.
Ook met vrouwen had ik geen contact,eigenlijk had ik geen tijd en interesse in het vrouwelijk geslacht.
Ik begon vooral opdrachten in Duitsland uit te voeren voor mijn werk,en plots werd ik onverwacht zwaar ziek.
Daar lag ik dan in Duitsland,het licht ging letterlijk en figuurlijk uit...ik vocht voor mijn leven op intensive care!
Op dat moment had ik vooral in gedachten hoe fout ik was door enkel te werken in het leven,moest ik nu echt de wereld al verlaten zonder het eens met een vrouw gedaan te hebben.Ik kwam er echter doorheen met dank aan een uitstekend medisch team,tijdens de revalidatie had ik slechts 1 ding in gedachten.Eens beter,zou ik betaald naar de vrouwen gaan....
Het werd dus het Schipperskwartier,ik doolde er uren rond met lood in mijn schoenen.
Al snel merkte ik dat zowat alles en iedereen in het Engels converseerde,aangezien ik werkelijk niets van prostitutie afwist,was het me vreemd dat zowat elke dame toen Albanese was.Maar ik zocht en vond een Belgische meid,want Engels was ik niet machtig en voor mijn ontgroening leek Nederlands toch handiger.
Ik stapte dus vol angst de vitrine binnen,maar eens ik het briefje van 2000 Frank overhandigde,kwam er een zekere rust in mij.Het leek wel of ik eindelijk was,waar ik thuishoorde....de sex met een dvp verliep feilloos,en de dvp vond het best wat hebben om me mijn eerste wip te doen beleven.
Mijn eerste dvp bleef ik een hele tijd trouw,wekelijks ging ik weleens langs bij haar.
Maar de Albanese gekte die het Schipperskwartier volledig in zijn greep kreeg,betekende het einde van de slechts enkele werkzame Belgische meiden toen.Ik begon er op los te neuken,en kreeg de smaak behoorlijk te pakken.
Zowat alle nationaliteiten had ik weleens,veelal oost Europees en vernamelijk Albanees.
Mijn wandel frequentie begon problematisch te stijgen....
Op het hoogtepunt van mijn skw periode was er geen enkele vitrine,waar ik niet actief geweest was.
Zowel in de dag als in de nachtshift,was ik met naam en toenaam bekend bij zowat elke dame.
Men zag mij ook graag komen,ik was een leeftijdsgenoot,zag er goed uit en was verzorgt,en had nog geld ook.
Ik werd door talrijke dvp dan ook op handen gedragen als de klant der klanten.
Het sprak zich echter rond tussen de dames,dat ik werkelijk iedereen neukte in het Schipperskwartier.
Ik was zo close en goed bevriend met zovele dames tegelijk,dat de dames zelf stelde dat ik slechts 1 grote tekortkoming had.
Hoewel ik de perfecte klant was,leek het voor de dames wel alsof ik verliefd was op elke dvp.
Hierin ontstond de nickname,de Hookerlover.
In werkelijkheid ben ik echter steeds nuchter tot extreem nuchter gebleven in mijn omgang met dvp.
Op een beginners foutje na,toen ik mezelf even verloor in de Russische Svetlana.
Het zou nadien echter een levensles worden,geen gevoelens voor dvp meer toe te laten.
De reden waarom de dames weleens dachten dat ik op elke dvp verliefd was,was doordat ik zeer spontaan en normaal omgang met dvp.Een dvp is voor mij steeds een normale vrouw geweest,die sex aanbod tegen betaling.
Dat ik de dames waardeerde en respecteerde,zal ook wel een reden geweest zijn waarom mijn contacten zo vlot verliepen.
Ik neukte een spectaculair aantal vitrine dames,eigenlijk was het waanzin.
Een fortuin werd erdoor geneukt,gelukkig was ik nog steeds de workaholic die aardig verdiende om deze hobby te bekostigen.Dit alles zou zo doorgaan tot ik op een dag een piepjonge Bulgaarse prostituee trof achter het venster.
Deze dame die luisterde naar de naam Maria,veranderde mijn leven compleet.
Hoe Maria daarin sloeg,vertel ik alvast in een volgende episode doorheen mijn wandeling.