Sinds kort ben ik een "ervaren ijsbeer". Het toeval wil dat ik op ongeveer hetzelfde moment door een onhandigheidje tijdelijk iets minder mobiel ben. Oftewel, het clubben staat eventjes in de ijskast. Sterker nog, tijdens die paar dagen dat ik in het hospitaal verbleef kon zelfs de nachtzuster mij niet echt opwinden. En dat was er toch een die in een SC niet over aandacht te klagen zou hebben.
Op zich is het niet verkeerd om effe een rustmoment in het clubben te hebben. Het geeft de kans om te overdenken of dat dit het nou wel is. En nee, dit is het ook niet helemaal. Toch verheug ik mij op de dag dat ik weer in staat zal zijn om weer een aantal uurtjes te gaan. Ik denk dat ik zeker de eerste weken/maanden er extra van zal genieten.
Nu zie ik hier op dit forum meerdere die ervaren of zelfs zeer ervaren zijn, sommige hebben zelfs een eigen ondertitel, kan schijnbaar pas vanaf een aantal berichten. Zonder iemand tegen het hoofd te willen stoten, vraag ik me af wat die ervaring nu eigenlijk is, waar die uit bestaat. Want gezien de opmerkingen en reacties die ik wel eens lees twijfel ik sterk aan de achtergrond.
Ik hoop dat ik meer zal kunnen doen met mijn ervaring.
Een vriend is iemand die vraagt waarom je iets doet, maar nooit veroordeelt wat je doet.
Hij, of zij, vraagt nooit waarom je geen tijd had, maar is altijd blij als ie je weer ziet.
Maar weet wel waar je de vorige keer over sprak en pakt daar de conversatie weer op.