Pagina 2 van 2 EersteEerste 12
Weergegeven resultaten: 26 t/m 44 van 44
  1. #26
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard Deel 22; Het nageslacht

    ......Beth arbeited nicht mehr. Sie ist....................
    Ik schrok, het meisje had juist een van mijn grootste angsten uitgesproken en ik wist dat het waar was.

    Ik zat achter mijn bureau naar buiten te staren. Ik zou mij wel eens diep in de nesten gewerkt kunnen hebben. Natuurlijk kon het ook een grapje van het vriendinnetje zijn geweest, maar dan wel een van het slechte soort. Ik snapte ook al helemaal niet waarom ze het uberhaupt zei, of het nu waar was of niet. Tijdens dat mijmeren ontving ik een sms-je van Beth. Kort en bondig. Ze had veel problemen en die wilde ze eerst oplossen, alvorens wij elkaar weer konden zien. Ze zou mij nog wel bellen.
    Wat is dit nu weer? Ik belde haar gelijk op en begreep aan haar stem dat ik dat beter niet had kunnen doen. Ze zat bij haar vriendinnen en had geen zin om met mij te praten. Binnen een paar weken zouden wij elkaar wel weer zien. Maar over een paar weken zou ik op vakantie gaan. Die paar weken zouden zo maar 2 maanden kunnen worden. Maar ja, ik had niet veel keus.
    Toch belde ik haar een paar dagen later weer. Dit keer was ze alleen en wilde wel graag praten. Een lang en prettig gesprek gehad. Ik begreep er niets meer van. Dus belde ik haar de volgende dag weer. En weer was ze attend en aardig. Toen kwam de boodschap ineens als een duveltje uit een doosje: ik ben zwanger.

    Ze was enkele dagen geleden er achter gekomen dat ze zwanger was. Ze wist niet wat te doen en wilde mij er buiten laten. Toen ik een paar dagen geleden belde (en ik het vriendinnetje aan de lijn kreeg) was ze net naar de dokter die bevestigde dat ze een week of 8 a 10 zwanger was. In de laatste weken van onze relatie had het dus kunnen gebeuren (al verbaasde het mij wel) en het verklaarde ook waarom ze zo moe was. Beth dacht slim te zijn en had met haar familie contact opgenomen. Haar moeder zou een drankje kopen (waarvoor Beth € 300;= zou overmaken). Dat drankje zou na het drinken resulteren in een spontane miskraam. Mij zou ze enkele weken niet zien en ik zou nooit iets te weten komen. Het overgemaakte geld was wel van de bank gehaald, maar het drankje was nooit opgestuurd. Van je familie moet je het maar hebben. Ik moest haar nu maar helpen.

    Het leek mij waarschijnlijk dat ik de vader was, al wist ik het niet zeker. Uiteindelijk was de relatie verbroken omdat zij vreemd was gegaan. Ik durfde het echter niet te vragen en ik vond die vraag ook niet zo relevant. Meer relevant vond ik wat ik zou gaan doen. Ze had mij al een paar keer geplaagd door (gespeeld huilend) te bellen met de boodschap dat ze zwanger was en ik had mij altijd afgevraagd wat ik zou doen als het echt zou gebeuren. Ik zou het nu snel genoeg weten.

    Eerlijk gezegd zat ik niet op nog een kind te wachten, zeker niet in deze situatie. Ik moest niet denken aan alle complicaties die zoiets met zich mee zou brengen. Ik wilde al helemaal niet dat een kind van mij in een prostitutiewereld zou moeten opgroeien. Vreemd genoeg had ik wel vertrouwen dat Beth, naar omstandigheden, best een goede moeder zou zijn. Maar ja, om een kind op zo een jonge leeftijd in deze omstandigheden te moeten opvoeden zou niet een eenvoudige klus zijn. Ik vroeg mij af hoe alles geregeld zou moeten worden. Beth zou hulp nodig hebben. Maar van wie zou ze die krijgen? Op haar vriendinnen durfde ik niet te vertrouwen. Hoe zou ik haar kunnen helpen? En hoe zat het dan met haar illigale status? Wat moest ik doen?.........................

    Wordt vervolgd.

  2. #27
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard The copy boyfriend

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door nkg
    Het is niet ongewoon dat een DVP. meerdere vriendjes heeft. Het hoogste aantal dat ik ooit gehoord heb was 6 tegenlijk (Belonging to: het arschgewei, dat met de dikke STIFT gemaakt is zullen we maar zeggen (H) ). Maar dat zal echt geen record zijn! Ze vertelde toen trots dat geen van de vriendjes van mekaar wist.

    Ook andere DVP kijken me vaak verward en vragend aan als ik refereer aan hun vriendjes. Vaak gevolgd door de trotse vraag "Welke"?!

    Maar CUUP, ik verwacht niet dat je de enige was.

    :wink:

    Over enkele weken: deel 26; The copy boyfriend.

  3. #28
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door .357 magnum
    Ik geloof er dus eigenlijk niet in wat cuup allemaal schrijft.

    ........................... dan heb je heel veel te verbergen......................

    dan doe ja alle moeite om niet door je vrouw en/of kinderen betrapt te worden.

    ...........Vele ijsberen herkennen er stukken uit.................
    Mijn vrouw en kinderen lezen dit forum niet (die van jou wel?), ze weten niet eens van het bestaan van dit forum af. Bij het woord ijsbeer denken zij aan iets anders dan ik.

    Je hoeft mij niet te geloven, maar waarom herkennen dan zoveel ijsberen iets uit mijn verhaal?

  4. #29
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard Cliffhanger

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door rplover
    Maar ik wijk te ver af, laat het verhaal van CUUP een les zijn voor ons allen, want ik herken me er in, en ik lees het nog altijd met heel erg veel plezier.

    Deel 23: abortus?????? :D
    Zondagavond (laat) deel 23: To keep or to take out? That is the question.

    In deel 23 lezen wij wat CUUP beslist en, niet geheel onbelangrijk, wat Beth wil. Zoals in elke soap zou daar wel eens een verschil van mening kunnen zijn en doen personen precies het tegenover gestelde van wat je verwacht dat ze zouden doen.
    Verder krijgen wij inzicht in de reactie van CUUP op de volgende mededeling van Beth: "OK, we do it, but only when you leave your familie."
    Ook krijgen wij te weten wat ze nooit aan CUUP hebben verteld tijdens biologieles.

    En wat hoort CUUP toch als achtergrondmuziek?.......................

    Tot zondagavond. :wink:

  5. #30
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard Deel 23; To keep or to take out? That is the question

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door CUUP
    Zondagavond (laat) deel 23: To keep or to take out? That is the question.

    In deel 23 lezen wij wat CUUP beslist en, niet geheel onbelangrijk, wat Beth wil. Zoals in elke soap zou daar wel eens een verschil van mening kunnen zijn en doen personen precies het tegenover gestelde van wat je verwacht dat ze zouden doen.
    Verder krijgen wij inzicht in de reactie van CUUP op de volgende mededeling van Beth: "OK, we do it, but only when you leave your familie."
    Ook krijgen wij te weten wat ze nooit aan CUUP hebben verteld tijdens biologieles.

    En wat hoort CUUP toch als achtergrondmuziek?.......................

    Tot zondagavond. :wink:

    ................Wat moest ik doen?........................

    Ik besloot na al mijn blunders en slecht gedrag eens voor witte ridder te spelen. Ik zei tegen Beth dat wij de kwestie of wij al dan niet weer moesten beginnen aan een relatie voorlopig in de ijskast moesten zetten. Eerst moest zij worden geholpen. Ik wist dat zij graag kinderen wilde. Ze had het er vaak over gehad. Ooit had ze een illigale abortus moeten onder gaan toen ze een jaar of 16 was en ze had daar fysiek en emotioneel bij tijd en wijlen nog steeds last van. Dat wilde ik haar niet aandoen. Dus stelde ik voor het kind te houden. Ik zou het formeel erkennen en het kind alle rechten geven die mijn andere kinderen ook hadden. Wat de juridische consequenties van die woorden waren wist ik niet, maar het klonk wel goed. Ik zou haar uiteraard een maandelijkse toelage geven en haar helpen met de opvoeding van het kind. Ik zou haar niet laten zitten. Ze moest echter wel rekening houden dat die toelage niet voldoende was om te stoppen met werken. Zoveel geld had ik nog niet. Ik stelde wel een voorwaarde: na de geboorte zou een vaderschapstest worden uitgevoerd. Beth was stil en huilde, maar ineens werd ze zakelijk. "OK, we do it but only when you leave your family." Dat was nu net weer een brug te ver. Dat legde ik haar ook uit. "I understand you. I fucked one man too much. You don't trust me. God does ik back to me. OK, we take out baby." Ik wist niet wat te zeggen. Ik probeerde haar nog op andere gedachten te brengen, maar dat was zinloos.
    En zo kon het gebeuren dat ik een afspraak moest maken in een abortuskliniek in Nederland. Dat gaat gemakkelijk. Alleen een paspoort, een doktersverwijzing en contant geld is al voldoende. Er was trouwens wel een wachtlijst van 2 weken en het was nog niet eens druk. Hoezo geen ongewenste zwangerschappen meer?

    Uiteraard ging ik nog bij Beth op bezoek om voor haar te zorgen. Dat beviel haar wel. Ik zorgde dat de huur werd betaald en dat er voldoende eten was, alsmede wat geld voor dagelijkse boodschappen. Ze vond het niet nodig, maar nam alles wel aan. Toen wij even een uurtje voor ons zelf hadden, vertrouwde Beth mij toe dat zwangere vrouwen erg opgewonden/geil waren. Ik keek haar verbaast aan. Dat vertellen ze je niet bij biologieles. Maar het klopte wel en dat heb ik geweten, al schaamde ik mij er wel voor.

    Bij het afscheid nemen vroeg Beth of wij weer toe waren aan een relatie. Ik vertelde haar dat wij die vraag ons moesten stellen tijdens mijn vakantie over 2 weken. Dan hadden wij tijd om na te denken. Zij mocht wat mij betreft de keuze maken. Volgens haar hoefde het allemaal niet zo lang te duren en ze dacht mij de volgende dag al antwoord te kunnen geven. Ik wist al wat het antwoord zou worden en inderdaad, de volgende dag waren wij weer een stelletje.

    Eigenlijk had ik de laatste weken, diep in mijn hart, dit graag gewild. Maar nu voelde het niet goed aan. Haar voorwaarde was: "
    I love you, but I will not care you."
    Of dat nu een goede basis voor een relatie was betwijfelde ik. Ik zou het allemaal wel zien. Mijn zorg nu was om alles zo goed mogelijk voor Beth te regelen.

    De week erop, enkele dagen voor mijn vakantie, gingen wij met een vriendinnetje naar een abortuskliniek. Het was een moeilijke dag. Meer dan eens besefte ik dat wat ooit was begonnen als een gezellig uitje naar Duitsland, was verzand in een drama. Ik had er een bende van gemaakt.

    Wat goed voelde was dat Beth geen (financieel) gebruik van haar zwangerschap maakte. Ze vroeg niet om geld, maar ik kreeg wel haar uitgaven te horen. Dat is iets meer subtiel. Maar eerlijk gezegd had ze haar zwangerschap best beter kunnen uitbuiten. Ik had er zelfs begrip voor gehad. Ze deed het echter niet en dat voelde goed.

    Haar voornemen om koel tegen mij te doen hield ze gestand. Als ik bij haar was viel het wel mee, maar als ik thuis was en haar belde was de boodschap vaak: "No feeling to talk." Vroeger kletsten wij zo een uur of meer vol en nu was 10 minuten al veel. Zelf liet ze nooit iets van haar horen. Ik moest maar het initiatief nemen en dat deed ik gedwee. Pas toen ik op vakantie ging, kwam er een barst in haar muur. Ineens was het huilen en ineens mistte ze mij. Of ik nog terug naar har wilde komen en haar trouw wilde blijven. Dat beloofde ik en voor de vorm vroeg ik haar hetzelfde. Dit voelde tenminste zoals verliefde stelletjes zouden moeten doen bij een afscheid van een paar weken. Misschien zou de hernieuwde relatie toch werken.

    Zo ging ik op vakantie, maar als ik beter had opgelet dan had ik de slotakkoorden als achtergrondmuziek al kunnen horen.............

    Wordt vervolgd (Deel 24; Vrouwen bloot, relatie dood).

  6. #31
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard Deel 24; Vrouwen bloot, relatie dood

    ...............En zo was ik weer op vakantie, nagenoeg precies een jaar later nadat onze relatie formeel van start was gegaan.

    Was ik bij vertrek nog een beetje positief gestemd over de kansen van een nieuwe relatie, dat vertrouwen was alras verdwenen. Beth was koeler dan koel. Contact was er wel, maar het stelde niets voor. Ik dacht nog als dit een relatie moet heten, dat dat voor mij niet hoefde. Ik zou het allemaal wel zien. Ik liet Beth een beetje in haar sop gaar koken.

    Na enkele dagen bleek waarop haar koele houding was gebaseerd. Ze had enkele hoge kosten (advocaat, visa, verbouwing) te betalen. Maar ze kon niet werken, dus hoe zou dat geregeld moeten worden. Geen onterechte vraag trouwens. De kosten zouden wel eens in de duizenden euro's kunnen lopen. Ik zegde toe haar te helpen. Hoeveel ik zou betalen zou ik nog wel bezien. Gezien haar afgebroken zwangerschap voelde ik wel een verplichting, maar ik had ook al een financiele bijdrage betaald als afkoop voor mijn bezoekje aan Club YYY. Uiteindelijk bleek ik iets te hebben afgekocht voor niets, want ook Beth was vreemd gegaan. Dus had ik feitelijk niet al betaald? Ik zou het wel zien. Beth vatte mijn toezegging (tegen beter weten in?) in ieder geval op dat ik alles zou bekostigen. Even was ik weer het super-vriendje. Maar dat duurde niet lang.

    Schijnbaar werd mijn "beloning" voor mijn goede gedrag weer ingetrokken. Haar oude gedrag kwam weer terug. Alleen liet ik alles nu alngs mij heen gaan. Ik besloot van mijn vakantie te gaan genieten, tot grote ergernis van Beth. Dat leidde weer tot conflicten (tell me something new), die weer werden bijgelegd. Beth gaf toe dat ze zich niet lief gedroeg. Ze wilde sterk overkomen en niet laten merken dat ze om mij gaf. In plaats van een paniekerige reactie van mij, liet ik alles over mij heen gaan. Dus werd zij er alleen maar onrustiger door.

    Dit alles was maar het begin van nog meer ellende. Na weer een (flinke) ruzie belde ik haar. Ze was alleen thuis (zei ze) en tot mijn verbazing was ze wel erg vergevingsgezind en erg geintresseerd hoe het met mij en mijn gezin ging. Eigenlijk vertrouwde ik die lieve reactie niet. En terecht bleek, want ineens hoorde ik een man. De telefoon ging uit. Het was een herhaling van enkele weken geleden.
    Na een paar uur besloot ik haar maar weer eens te bellen. Door mijn hoofd spookte alleen het woord: Why?, why?, why? Ik trof een vrolijke Beth die in haar badkamer was. Ik hoorde water stromen en ze zong. "Do you know what I am doing? I am shaving my pussy. Do you know why? I go work." Dat begreep ik wel. Ze had geneukt en had gemerkt dat alles fysiek goed en zonder problemen functioneerde. Dus kon ze gaan werken. Zelf dacht ik dat het wel erg snel was, maar ja wie ben ik? Ze lachte toen ik dat zei. Om de indruk te wekken dat het haar allemaal niet zo intresseerde begon ze te zingen. Die nonchalante houding trof mij diep in mijn hart. "I think you do not want to see me any more." zei ze. Rustig zei ik dat ik nog gewoon op bezoek zou komen. Nu was het haar buurt om verbaast te zijn. "No, do not come, we go fight. You will ask all the time questions. I do not want that." Oh nee, ik zou niets vragen. Ik zou zo nu en dan (niet elke week meer) als ik welkom was, gewoon op bezoek komen. Vragen zou ik niet meer stellen. Ze moest maar doen wat ze wilde. Maar ze moest mij ook geen vragen meer stellen. Even was het stil. "You mean you go fuck other girls." "Yes, I think so." zei ik. "Do you also go to Club XXX?" Ik antwoorde: "I said, no questions any more."

    Of ze die laatste woorden heeft gehoord weet ik niet. De verbinding was verbroken. Waarschijnlijk was de telefoon tegen de muur gegooid.

    Fijn vond ik het allemaal niet, maar wat moest ik doen? Hoop dat er nog iets van te maken was, wilde ik niet hebben. Dat was onmogelijk. Zelfs ik had dat door. Toch had ik een onprettig gevoel. Ik besloot er maar het beste van te maken. Ik wist dat als ik mijn gedachten van mij af kon zetten, dat het dan wel zou lukken. Dus begon ik aan die wel bekende zure appel.

    Of ik het zou hebben volgehouden weet ik niet, want na een paar dagen nam Beth weer contact op. Ze had spijt en wilde mij terug. Ik was verbaast. Maar ik besefte dat waarschijnlijk financiele motieven de doorslag hadden gegeven. Ze gaf ook toe dat het werk geen succes was geworden. Ze had veel pijn en op doktersadvies moest ze even rust houden. Had ik het niet gezegd?

    Om een lang verhaal kort te maken, draaide ik om de hete brei heen. Ze wilde mij wel terug en zei daarvoor ook de juiste woorden (zelfs het woordje "sorry" sprak ze uit.), maar de noodzakelijke emotie ontbrak in haar woorden.
    Aan de ene kant wist ik dat een relatie onmogelijk was geworden, maar ik kon haar en de goede sex nog niet missen. Maar ik wilde eigenlijk helemaal niet terug naar haar. Wat had ik nog in Duitsland te zoeken? Daar stond weer tegenover dat ik mij zorgen om haar maakte omdat ze niet kon werken. Oftewel ik ging toch weer naar Duitsland om zo aan mijn laatste hoofdstukken van deze soap te beginnen........................

    Wordt vervolgd.

  7. #32
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Idee Het programma voor dit weekend

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door Jansen
    Beste Cuup : ik heb af en toe iets van je story off Peyton Place gelezen.
    Ook denken meerdere ijsberen dat deze schrijver wel heel erg Naief is.
    Oftewel een sukkel.

    Dit weekend: deel 25; CUUP stoot zich weer aan dezelfde steen.

    In deel 25 lezen wij dat CUUP terug naar Duitsland gaat, maar zich tegelijkertijd afvraagt waarom hij nog gaat. Ook vraagt hij zich af waarom hij Beth niet meer bij haar appartement moet ophalen. Het antwoord op die vraag lezen wij (nog) niet in deel 25.
    De bezoekjes aan Duitsland worden als volgt samengevat: ".....De bezoekjes waren zeker geen straf en ik moet zeggen dat Beth echt haar best deed om de illusie van een relatie op te houden. Ze was lief en zei de juiste woorden, alleen de bijbehorende emotie en gevoel ontbraken veelal. Vaak waren het maar kleine dingen............." Uiteindelijk vertrekt CUUP op een nacht uit het appartement van Beth, een naakte en huilende Beth achterlatend. Dat zal toch niets te maken hebben met dat basketball T-shirt?

    Uiteraard wordt er ook over geld gesproken: "Ik wilde weten of ik dan ook moest betalen. Ze was bang van wel. Ik ook."

    En waarom staat er nog wordt vervolgd onder aan het verhaaltje, terwijl de laatste woorden van deel 25 zijn: "......Het was afgelopen....."

    Wij lezen het allemaal dit weekend in deel 25 (CUUP stoot zich weer aan dezelfde steen.)

  8. #33
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard Deel 25; CUUP stoot zich weer aan dezelfde steen

    ..................En zo was ik weer op weg naar Duitsland. Waarom? Ja, waarom eigenlijk? Niet omdat ik dacht dat mijn geliefde hunkerend op haar geliefde (mij) zat te wachten. Niet omdat ik dacht dat er nog sprake was van een serieuze relatie. Niet omdat ik dacht dat alles goed zat. Nee, om de een of andere manier kon ik haar nog niet los laten. Was het de goede herinnering van iets dat al voorbij was? Of was er meer verliefdheid over dan ik wilde toegeven. Zeker was dat de sex mij nog steeds trok. Maar ook mijn belofte om haar te helpen na haar zwangerschap was een reden om toch maar weer te gaan. Misschien hoopte ik ook dat ik het verkeerd had en dat alles goed kwam als wij elkaar weer zagen. Helaas was dat niet het geval.

    De bezoekjes waren zeker geen straf en ik moet zeggen dat Beth echt haar best deed om de illusie van een relatie op te houden. Ze was lief en zei de juiste woorden, alleen de bijbehorende emotie en gevoel ontbraken veelal, Vaak waren het maar kleine dingen, maar ik voelde dat onze band minder sterk was. Wat wel sterk was, was de sex. Die werd alleen maar beter (leek wel).

    Het was niet de geldkwestie die mij een slecht gevoel gaf. Ik wist dat zij geld nodig had en ik wist dat ik daar voor moest zorgen. Ik vond dat ook terecht. Ik betaalde de huur, betaalde kleren, boodschappen en andere zaken. Toch bevreemde het mij dat als zij nauwelijks nog geld had (zoals ze zelf beweerde) dat ze nog steeds naar de kapper ging (1x per week), kleren kocht, de ijskast goed gevuld bleef, ze nog steeds bleef stappen en dat ze naar vriendinnetjes bleef reizen (per taxi,bus of trein). Daar klopte natuurlijk iets niet, maar zoals gezegd vond ik dat allemaal wel best, zolang ik zelf kon bepalen hoeveel geld ik gaf.

    Er waren nog meer zaken die mij bevreemde. Zo moest ik haar in het vervolg niet meer bij haar appartement ophalen, maar bij een vriendin, die in een andere woonplaats woonde. Leg mij daar de logica maar eens van uit. Het zou mij later duidelijk worden.
    Tot 18.00u. was ze nooit bereikbaar want tot die tijd sliep ze en ook na 20.00u. was echt contact moeilijk.
    Ineens was het nodig om een condoom tijdens de sex gebruiken. Ze wilde ook dat ik mij liet testen. Voor mijn vakantie was condoomloze sex geen probleem, nu wel. Hoe verstandig dat wellicht ook is, ik begreep het niet helemaal. Ik veronderstelde dat of zij mij niet meer vertrouwde of dat zij zichzelf niet meer vertrouwde, maar zich niet wilde laten testen en door de uitslag van mijn test zelf ook zou weten of zie iets zou mankeren.
    Op haar kamer trof ik steeds vaker rare zaken aan en ik wist dat het een kwestie van tijd was voordat de relatie over zou zijn.

    En die tijd kwam snel. De laatste avond dat ik bij haar was, besloot ik op een gegeven moment naar huis te gaan. Ik stond op van de bank (wij zaten tv te kijken) en ik liep naar de slaapkamer om mij om te kleden. Beth riep nog dat ik mijn kleren op het bed kon laten liggen. Zij zou ze wel verder opruimen. Nu ben ik geen goede huisman, maar kleren ophangen lukt mij nog wel. Dus deed ik de kast open en zag de kleren van Beth. Ik zag de spijkerbroeken, de korte t-shirts en de minirokjes. Ineens viel mijn oog op een tweetal basketball t-shirts. T-shirts die in de hiphop cultuur veel worden gedragen. Beth hield inderdaad van hiphop. Waarom weet ik niet, maar ik pakte een van de t-shirts en zag dat het maat "L" was. De maat van Beth was "S/XS".
    Ondertussen stond Beth achter mij. "What are you doing?" Ik liet haar het t-shirt zien en vroeg of het van haar was. "Yes, I wear it when I go to disco." Ik moest lachen. Beth ging altijd full-power-sexy stappen en niet in weide basketball t-shirts. Ze keek bedrukt. Ze gaf toe dat het de kleren waren van de vriend van haar vriendin die elk weekend samen kwamen logeren. Dat zou zo maar kunnen, ware het niet dat die jongen (volgens de verhalen van Beth) bijna 2 meter was. Maatje "L" leek mij een beetje krap.
    Ik kleedde mij om, maar Beth wilde mij niet laten gaan. Ze wist dat ik haar niet geloofde. Ze huilde en vroeg mij om te blijven. Snel kleedde ze zich uit. Sex was weer haar redmiddel. Ik gaf haar een zoen en draaide mij om en vertrok, een huilende Beth achterlatend.

    Ik voelde mij beduveld, maar verder kon het mij niet intresseren. Ik ging ervan uit dat ze met andere mannen scharrelde, al dan niet voor geld. Ik was ondertussen ook niet echt trouw meer. De "relatie" liep op zijn laatste benen.

    Een paar dagen later sprak ik Beth weer aan de telefoon. Ik merkte dat ze ergens mee zat en ik zou snel genoeg weten waarmee. Ze begon te vragen of ik nog van haar hield. Zij hield nog steeds van mij. Het was echter wel zo dat ze op korte termijn veel geld moest betalen aan haar advocaat en voor haar visa. Kon ik daar voor zorgdragen? Mijn antwoord was simpel en resoluut:"nee" Dat was wat haar betreft accoord en ze herhaalde dat ze nog steeds van mij hield.
    Nu moest zij zelf dat geld gaan verdienen. Daarvoor zou zij toch enkele maanden 7 dagen in de week moeten gaan werken. Mijn bezoekjes kwamen niet echt meer uit. Ik kon haar natuurlijk wel opzoeken in de clubs. Ik wilde weten of ik haar dan ook moest betalen. Ze was bang van wel. Ik ook.
    Ik vertelde haar dat ik dat niet van plan was. Nu hadden wij echt een probleem, want wanneer konden wij elkaar dan nog zien? Ze vroeg mij wat voor oplossing ik in gedachten had. Die had ik niet.
    Ons gesprek ging verder over andere onderwerpen en Beth wilde het gesprek maar niet beeindigen. Dat zei ze ook: "Please do not stop talking" Alsof zij besefte dat het einde van het telefoongesprek het einde van veel meer zou zijn. Maar zoals aan elk gesprek, kwam ook aan dit telefoongesprek een einde.

    De volgende dag was er nog een bescheiden sms-contact, maar daarna hoorde of zag ik niets meer van haar. Ik deed geen moeite meer om het contact te herstellen. Het was afgelopen............................

    Wordt vervolgd.

  9. #34
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard Deel 26; The copy-boyfriend I

    .................Het was afgelopen en ik wist het vanaf het eerste moment dat ik geen sms-je ontving, terwijl ik normaal gesproken er wel eentje zou moeten ontvangen. Of de relatie was beeindigd omdat ik niet meer genoeg geld opleverde, of ik werd onder druk gezet (door het uitblijven van contact) om alsnog in welke vorm dan ook geld te betalen. Wat de reden ook was, voor mij was het afgelopen. En het ging mij goed af. Eindelijk zul je zeggen.

    Na een week werd er weer voorzichtig contact gelegd middels een sms-je. Daarna ontving ik een sms-je dat ze mij miste en nog steeds van mij hield, maar ze had iets moeten doen wat geheim moest blijven en had daarom met mij moeten breken. Het klonk schimmig en geheimzinnig. Twee dagen later melde ze dat ze binnen een week haar problemen had opgelost en dat ze hoopte dat wij vrienden konden blijven. Dat laatste was natuurlijk geen probleem, maar ik moest wel oppassen niet weer in dezelfde val te trappen, als ik echt met haar wilde kappen. Ik was daarom erg terughoudend in mijn retour-sms-jes.

    Ik wist wat ze moest doen om van haar problemen af te zijn en dus om een verblijfsvergunning te krijgen. Ze was er al een hele tijd zenuwachtig over en had mij meer dan eens gevraagd met haar mee te gaan om een oogje in het zeil te houden. Om haar succes te wensen besloot ik haar maar eens te bellen. Er werd niet opgenomen. Ik liet het er maar bij, tot ik een sms-je ontving van een voor mij onbekend Duits mobiel nummer. In dat sms-je werd ik "verzocht" uit de buurt van Beth te blijven. Het klonk een beetje dreigend. Ik was verbaast. Eerst werd er een hele tijd getracht weer contact te leggen en dan moet ik ineens uit haar buurt blijven. Het werd er allemaal niet duidelijker door. Ik besloot Beth nog een laatste keer te sms-en en haar in kennis te stellen dat ik een sms-je had ontvangen en aan het "verzoek", haar niet meer te benaderen, gehoor te geven.

    De volgende dag belde Beth. Ze (=Beth) fluisterde. Ze (=???????) waren even weg. Ze (= Beth) had iets moeten doen voor haar visa, maar daarvoor had ze met mij moeten breken. "I hope you understand me." Dit was/waren (????) geen aardige mens(en). Ik kreeg te horen dat ze haar sloegen, een deur was ingetrapt, ze had geen vrijheid meer, ect. ect.. Maar wat er nu precies aan de hand was werd eigenlijk niet verteld. Ze had niet veel tjd, maar de volgende dag kon wat langer ongestoord spreken. Dus belde ik de volgende dag, maar het verhaal werd niet duidelijker omdat ze niets door de telefoon wilde zeggen ("You never know who can listen."). Beth was op weg naar een nieuwe club, ver weg in Duitsland. Ze nodigde mij uit om langs te komen, zodat ze alles rustig kon vertellen. Buiten het feit dat ik geen tijd had, had ik ook geen zin. Vijf uur rijden om een verwarrend verhaal aan te horen en als ik dan toch in een club zat, zou ik natuurlijk ook weer met haar naar de kamer gaan. Dat zou weer sex worden (niet goed als je wilt breken) waarvoor ik zou moeten betalen. Dat laatste wilde ik al helemaal niet. Maar erger nog, het kon ook een soort van val zijn, waarbij haar nieuwe vrienden kennis met mij konden maken. Of ben ik nu te bang aangelegd?
    Wij praatten een hele tijd en beeindigden het gesprek dat ik de volgende dag weer zou bellen. Dat probeerde ik 2 dagen, maar er werd gewoon niet meer opgenomen. Ik liet het er maar weer bij.

    Een week later was ik toevallig voor zaken in Duitsland, binnen een uur van de nieuwe club van Beth. Ik besloot het erop te wagen en reed naar die club. Ik had goed gegokt. Beth was aanwezig en was blij verrast mij te zien. Ze vloog mij om mijn hals en zoende mij uitbundig. Daarna werd ze zakelijk. Waarom had ik niet eerst gebeld? Waarom was ik niet eerder gekomen? Op mijn vraag waarom ze de telefoon de vorige week niet had opgenomen werd niet gereageerd.
    Het verhaal bleef in eerste instantie vaag en Beth was al weer een fase verder en wel met onze relatie. Ik wilde echter nog eerst een stapje terug. Ik wilde wel eens weten wat er nu aan de hand was. Eerst wilde ze niet veel vertellen, maar langzaam maar zeker kwam het verhaal eruit................

    Wordt vervolgd.

  10. #35
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard Het delen van je vriendin

    Ondanks de vele letters die ik al heb beschreven is het delen van je vriendin met andere mannen een beetje onderbelicht gebleven.

    Als klant van een FKK-club ga je onder andere voor de variatie. Je snapt de spelregels (althans dat denk je) en je weet dat de dames met meerdere mannen sex hebben. Zo is het bedoeld en zo hoort het. Maar dan wordt je ineens verliefd op een meisje. Variatie is ineens niet meer belangrijk. Je komt nog maar voor 1 ding: en dat is je meisje.

    Vaak is die liefde eenzijdig en beleden in stilte, maar daardoor niet minder heftig. Je probeert de kamersessies te rekken (je wordt alleen maar meer een prooi van de dame in kwestie) om bij haar te zijn en haar weg te houden bij andere ijsberen. Tijdens je clubbezoek houdt je haar nauwlettend in de gaten en maak je je zorgen als andere sessies te lang duren (ze zal de ware toch niet tegen het lijf zijn gelopen?). Elke keer als ze met een ander gaat is een kwelling.
    Zit je "rustig" aan de bar en weet een mede-ijsbeer je te vertellen wat een ontzettend lekker wijf je meisje toch is. Wat ze toch lekker diep en nat kan pijpen. En dat natte grotje vraagt er gewoon om, om geneukt te worden. "De volgende keer anaal, want ik woon haar compleet uit.". Ik hoor het de onbekende ijsbeer nog roepen. Het was niet mijn beste dag in Club XXX.

    Een even zo grote kwelling zijn de verhalen op internet. De ietswat gekleurde versie van de werkelijkheid, geschreven door ijsberen doet je geen goed. Je weet dat je eigenlijk beter niet kunt lezen, maar je gaat juist geforceerder zoeken.

    Nog minder leuk is als blijkt dat een vriend van je ook klant is van je meisje. Samen spelen, samen delen, krijgt dan toch wel een andere lading. Als dan ook nog eens blijkt dat Beth hem the-long-dick-guy noemt, wordt het er allemaal niet leuker op.

    Toen eenmaal duidelijk werd dat ik gevoelens kreeg voor beth en dat aanhield en ook nog eens werd beantwoord, nam mijn maat (net als andere bekenden) toch afstand van Beth. Zo werkt het dan toch ook weer in een FFK-club. Vriendschappen bestaan, ook in FKK-clubs. En dat is maar goed ook, want ik heb ze soms hard nodig gehad........

  11. #36
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard Deel 27; The copy-boyfriend II

    ..................Eerst wilde ze niet veel vertellen, maar langzaam maar zeker kwam het verhaal eruit......................

    Een tijdje geleden was Beth een jongen in de disco tegen gekomen. Deze jongen was verliefd op haar geworden en dat werd ook nog eens gestimuleerd door mevrouw. Daar kwam een relatie uit, want Beth zag kansen en een huwelijkskandidaat (= visa). Wanneer dat allemaal had plaatsgevonden werd niet duidelijk gemaakt, maar naar alle waarschijnlijkheid was het deze jongen waarmee ik haar had betrapt tijdens mijn vakantie. Van haar kant was er geen liefde. "His dick is too small." Erg relevant dacht ik nog.
    Er waren echter 2 problemen: 1. Hij wist niet wat voor werk Beth deed en 2. Hij wist niet van mijn bestaan af.
    Toen hij eenmaal na een paar weken bij Beth introk was dat natuurlijk een probleem. Ik kwam immers ook elke week op bezoek. Beth verzon dan dat ze een dag (of twee) naar een vriendin op bezoek ging en dan ging hij weer naar zijn ouderlijk huis. Daarom moest ik Beth altijd bij een vriendin ophalen als ik op bezoek kwam, daarom zochten wij ons vertier nauwelijks meer in haar woonplaats, daarom moest ik haar altijd bij haar appartement afzetten (voordat ik de auto ging parkeren), zodat zij kon controleren of haar vriendje ook daadwerkelijk weg was. Het verklaarde veel.

    Ze had echter pech. Haar vriend onderschepte een sms-je van mij. Ik werd afgeschilderd als een jaloers ex-vriendje. Die leugen hield niet lang stand, want al vrij snel daarna kwam ik weer op bezoek en werden wij tijdens een lunch betrapt door een vriend van de jongen in kwestie.
    Natuurlijk werd haar vriendje geinformeerd. Hij stond op de uitkijk toen ik de laatste keer naar huis ging. Daarna ging hij verhaal halen bij Beth. Ze kon kiezen: of ik of hij (en trouwen/visa). Nu was Beth niet voor een gat te vangen, dus besloot ze er een zakelijke deal van te maken. Alleen ik wilde haar het geld er niet voor geven. Het alternatief was dat zij officieel met mij zou breken, maar feitelijk mij elke week bleef zien. Dat zou dan in eerste instantie in een club zijn, zoals ze had voorgesteld. Ik vertaalde het indertijd dat ze de relatie beu was en dat ik alleen nog nuttig was als klant. Zo zie je maar weer, alles is genuanceerder dan het lijkt, maar daarmee niet eenvoudiger.

    Toen ze echt met mij had gebroken, bleek haar vriend nogal saai, lui, bezitterig en jaloers te zijn. Nee, daarmee was geen toekomst op te bouwen. OK, ze had hem nodig voor een visa. Ze zou met hem trouwen en na een paar maanden vertellen dat het over was en hem geld geven om het huwelijk in stand te houden. Ondertussen konden wij (beth en ik) elkaar gewoon weer treffen. In allerlei Duitse steden, behalve haar woonplaats. "Just as before, when we did not go to Club XXX any more." Het leek haar wel spannend. Ze had het allemaal uitgedacht en dacht dat door mijn komst alles weer bij het oude zou komen. Ik was echter druk bezig het hele verhaal te verwerken en goed op een rij te zetten.

    Het bleek allemaal minder erg te zijn dan ik had gedacht. Feitelijk had ze (vast voor de goede redenen) een andere relatie opgestart. Mij had ze erbij gehouden. Nu zijn zulke dubbele (of zelfs drie-dubbele) relaties binnen het wereldje redelijk gebruikelijk. Ooit vertelde Beth mij dat vriendinnetjes meerdere vriendjes hadden, maar ze wist nooit wie "the original- or the copy-boyfriend" was. Zelf had ik mij vroeger dat ook wel eens afgevraagd, wat ik nu was. Die vraag kwam nu weer op.

    Maar belangrijker was dat ik geen gevoelens meer voor haar had (of wilde hebben). Dat maakte ik haar duidelijk en vooral dat een vervolg van de relatie er niet in zat. Ze werd boos en dacht dat ik alweer een nieuwe vriendin had.
    Op de terugweg ging onze discussie door,voornamelijk middels sms. Ze was zelfs bereid de relatie met de jongen te stoppen als ik terug naar haar zou komen. Ik bleef echter standvastig (voor mijzelf, maar ook voor haar) en ik ging haar bewust irriteren. Dat had het gewenste effect. Beth werd nog bozer. Haar laatste woorden aan mij waren: "...I hate you, I hate you so much. You ly to me all the time and now you are angry. I hate you, I hate all men. I never want to see you again. You finneh me, I finneh him. so I am free. I hate you so much......"

    Het was de bedoeling toen ik met dit verhaal begon dat ik hier zou schrijven dat zo mijn avontuur en relatie met een FKK-dame eindigde. Althans dat was de bedoeling toen ik begon met deze soap op internet te zetten. Er zou echter nog onverwacht een vervolg komen...................

    ...................................Helaas......... ................

    Wordt vervolgd.

  12. #37
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard Deel 28; "HIM"

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door CUUP
    Het was de bedoeling toen ik met dit verhaal begon dat ik hier zou schrijven dat zo mijn avontuur en relatie met een FKK-dame eindigde. Althans dat was de bedoeling toen ik begon met deze soap op internet te zetten. Er zou echter nog onverwacht een vervolg komen...................

    ...................................Helaas......... ................
    Natuurlijk was het de eerste dagen wennen om geen contact met Beth te hebben, maar ik had mijzelf nu zo vaak voor mijn hoofd gestoten dat het genoeg was. En het ging mij goed af. Maar al ras ging mijn telefoon weer over. Ring, ring, ring, ring. En ja hoor, na 3 weken (een week nadat ik met dit verhaal op internet begon) had ik Beth weer aan de lijn. Ze begon het gesprek alsof er niets aan de hand was. Ze vertelde honderduit. Ze was getrouwd (het “I finnesh him” had ik dus duidelijk minder letterlijk moeten nemen), haar visa was geregeld, maar veel plezier had ze niet. Ze mocht niet alleen uit gaan en sexy gekleed (zo had hij haar toch ontmoet?) was al helemaal uit den boze. Ze hield niet van hem en ze hadden veel ruzie. Hij was jaloers en liet haar niet veel alleen. Hij wist ook niet precies wat voor werk ze deed. Ze had hem verteld dat ze achter de bar van clubs werkte. Hij vond het maar niets, maar zo bracht zij geld in het laatje en dat beviel hem wel. Er werden maar weinig vragen gesteld.
    Ook bood ze haar excuses aan voor haar laatste woorden aan mij. Natuurlijk wilde ze weten of ik haar mistte en of ik nog van haar hield. Ik vertelde haar dat ik er genoeg van had om copy-boyfriend te zijn, een relatie hoefde van mij niet meer, nooit meer. Ze lachte: “Yes, I know, you ly too much.”

    De tijd erna bleef Beth contact zoeken, voornamelijk met sms-jes. Ik reageerde daar wel op, maar ik probeerde ook afstandelijk te zijn. Natuurlijk had ik beter niet kunnen reageren, maar ja, je bent CUUP of je bent het niet.

    Het was een kwestie van tijd dat ik een fout zou maken. En zo geschiedde. Ik belde haar op omdat ik in Duitsland zat. Dat maakte ik haar duidelijk, maar ik was niet welkom want haar echtgenoot kon elk moment thuis komen. Het toeval wilde dat ik de week erop weer in Duitsland zou zijn en dat kwam wel uit, al moest Beth nog wel een goede locatie zoeken. Ik vroeg haar wat wij zouden gaan doen: eten?, winkelen?, praten?…. “shopping?, we go fuck. We go fuck a lot. I want to come 4 times. I do not let you go before I come 4 times.” Het zou wel eens een zware dag kunnen worden. Ik wist niet hoe waar dat zou zijn.

    Toen ik de afspraak had gemaakt had ik al spijt. Ik wilde helemaal niet naar Beth en ik ging bedenken wat ik zou kunnen zeggen om de afspraak af te zeggen. Het lot hielp mij niet, want enkele dagen na ons telefoongesprek werd duidelijk dat het huwelijk van Beth afgelopen was. Haar echtgenoot ging weg en zou een zakelijke deal met haar maken zodat haar visa behouden bleef. “You can come every week, just as before.” En zo ging ik weer op weg naar Duitsland, met de intentie dat het eenmalig zou zijn en dat ik kon genieten van goede sex.

    Ik kwam aan bij haar appartement en ze deed de deur open. Niets geen knikkende knieeen, niets geen verliefdheid meer. Ze zag er wel goed uit in haar half naakte lichaam. “Are you horny?” was haar begroeting. Ik begon te lachen. In mijn ooghoeken zag ik op de leuning van de sofa een groot mes liggen, maar mijn gedachten werden afgeleid. Het werd geen ingewikkeld verhaal en wij deden wat wij al zo vaak hadden gedaan. De sex was goed, maar met meer gevoelsafstand dan voorheen. Vroeger wist ik zeker hoe en of zij genoot van de sex. Nu was ik daar minder zeker van, ondanks haar (gespeelde?) orgasme. Het was voor mij een bevestiging dat het over was. Maar voor Beth was het nog niet over. Oh nee, zij was heel duidelijk dat ik de man van haar leven was. Meende ze dat? Ik weet het niet, maar ik liet haar praten. Ze had voor een heerlijk ontbijt gezorgd, waarbij mijn lievelingsgerechten allemaal waren vertegenwoordigd. Ze genoot ervan om voor mij te zorgen. Zingend werd het eten op bed gezet.

    Wij lagen in bed te praten, waarbij Beth mij duidelijk probeerde te maken dat ze enerzijds een beetje bang voor haar echtgenoot was. Hij was lui, agressief en zijn familie had volgens haar criminele contacten. Ook haar vriendinnen hadden gepaste angst voor deze lieden. Beth had echter geen keus. Met het huwelijk was haar visa nu geregeld. Anderzijds hield ze nog steeds van mij. Dat wist ook haar echtgenoot. Als ze ruzie hadden ging ze muziek afspelen waarmee Beth en ik een soort band hadden. Dat wist haar echtgenoot en er was geen betere manier om hem te kwetsen. Toen haar echtgenoot door had dat ik als geest in de relatie onverslaanbaar was, had hij het opgegeven. Als bewijs werden enkele recentelijk ontvangen sms-jes getoond, waarbij een zekere “him” centraal stond. Die “him” was ik. “I cannot defeat him. I know you still love him. Why don’t you forget him?” was de strekking van de sms-jes.

    Maar was ik die “him” wel?…………………..

    Wordt vervolgd. (deel 29; De jaloerse, bedrogen echtgenoot.)

  13. #38
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door rplover
    Dus CUUP, zweer op JE heilig(e) b(r)oek, dat dit niets en niets dan de waarheid is, zo helpe je Beth .... ...
    Zo waarlijk helpe mij Beth, dat zweer ik.

    Het verhaal is waar, ook het binnenkort te schrijven einde. En geloof mij, het wordt niet leuk. Als ik begin oktober geweten had, wat ik nu weet en zou weten wat ik nog zou meemaken, dan was ik naar alle waarschijnlijkheid nooit begonnen met mijn verhaal.
    Zijn mijn verhaaltjes nu al een bron van discussie, nadat ik "THE END" zal hebben geschreven zal de discussie pas goed losbarsten. Maar zoals vaker gezegd: je gelooft of niet (helemaal). Ik wilde mijn verhaal kwijt, niet meer en niet minder. Ik oordeel niet, ik veroordeel niet, ik vind niemand slecht of goed of slim of dom.

  14. #39
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard Deel 29; De jaloerse, bedrogen echtgenoot

    ……………….Maar was ik die “him” wel?…………………..

    Eigenlijk interesseerde het mij allemaal niets. Maar als het mij wel had geintresseerd dan had het volgende telefoongesprek mij meer duidelijkheid gegeven.

    De telefoon van Beth ging. Het bleek haar lieftallige echtgenoot te zijn, die vroeg waar ze was. Mij werd het niet duidelijk waar ze was, maar in ieder geval niet in haar appartement waar wij zaten. Ik hoorde haar echtgenoot vragen: “Are you alone?” Ik kreeg een beetje een onbehagelijk gevoel. “I know he is with you. I saw him. I see his car. I am standing in front of his car. It is a ………………………….. car.” De beschrijving klopte precies. Het onbehagelijke gevoel veranderde in lichte paniek. Een jaloerse en boze bedrogen echtgenoot is niet iets wat je voor je auto wilt laten staan. De verbinding werd verbroken.

    Ik stelde voor om ergens anders naar toe te gaan en dat deden wij ook. Wij gingen naar een andere stad en de echtgenoot zagen wij (gelukkig) nergens. De rest van de middag hadden wij ook best een leuke tijd. Het was niet zoals vroeger, maar ik vermaakte mij best met mijn maatje. Dat veranderde toen mijn telefoon over ging. Het was een geheim nummer. Ik nam in eerste instantie niet op, maar na een paar keer wilde ik toch wel weten wie mij zo aanhoudend belde. Het was de echtgenoot. Dat veronderstelde ik, daar de duitse man in kwestie direct vroeg waar Beth was. Ik probeerde zo verbaast mogelijk te doen en hem zo duidelijk te maken dat ik niet wist waarover hij het had. Hij werd alleen maar bozer en verbrak de verbinding.

    De lol was er nu wel van af en ik besloot Beth naar huis te brengen, maar niet voordat op een parkplatz langs de snelweg nog parkeersex plaatsvond. Het was al avond en donker. Ik wist niet dat zo snel toeschouwers (uit het niets) konden opduiken.
    Ik stelde voor haar in de buurt van haar appartement af te zetten. Ondanks dat de echtgenoot een goed vermoeden van ons samenzijn had, had hij waarschijnlijk ons niet samen gezien. Als hij ons wel samen zou zien zou dat alleen maar zijn woede vergroten. Ik had geen zin om met een jaloerse echtgenoot oog in oog te staan en het leek mij ook niet verstandig voor Beth. Die had trouwens liever dat ik met haar mee ging naar het appartement. Ze besloot zich echter neer te leggen bij mijn visie. Wij spraken af dat zij het nu wat beter ging regelen met haar echtgenoot en de zakelijke deal echt met hem ging maken. Daarna zouden wij elkaar over enkele weken wel weer treffen. Die afspraak was duidelijk, al besefte ik heel goed dat Beth meer aan een afspraak over enkele dagen zat te denken dan over enkele weken. Los van wat verstandig was, had ik helemaal geen zin om Beth snel te bezoeken. Voor mij was de liefde over, over en uit.
    Ik keek naar Beth en zag een meisje dat zich, om wat voor reden dan ook, aan mij vast klampte. Ooit had zij mij helemaal in haar macht, met name in mijn Club XXX – tijd was ik compleet in haar ban. En nu, nu was daar niets meer van over. Het had wel iets treurigs, voor haar althans. Ze had eindelijk haar hart aan een man verpand en ook die liet haar nu vallen.

    Ik zette Beth een paar straten van haar appartement vandaan af en reed weg. Ik moest wel glimlachen om mijzelf. Ik zag mijzelf een beetje als de minnaar die stiekem, met zijn broek op zijn enkels, langs de regenpijp weg vluchtte. Mijn glimlach verdween gelijk toen mijn telefoon weer overging. Geheim nummer. Het was natuurlijk weer die verdomde echtgenoot en die was nu wel de laatste die ik wilde spreken. Hij bleef aanhouden en ik wist van mijzelf dat ik de verleiding niet zou kunnen weerstaan om de telefoon op te nemen. Ik gooide mijn telefoon achter mij, zodat ik niet kon opnemen. In het uur daarna werd er veel gebeld en hoe nieuwsgierig ik ook was, ik kon niet opnemen.

    Na een uur kwam ik aan bij een tankstation en ik moest tanken. Ik keek naar mijn telefoon en besloot te kijken. Er was veel gebeld, door een voor mij onbekend Duits nummer en een geheim nummer. Maar er waren ook diverse voicemails. Shit, dat was natuurlijk haar echtgenoot die mij allerlei verwensingen en dreigementen toeroept. Toch luisterde ik mijn voicemails af. Het was echter niet de echtgenoot. Het was een huilende Beth. “Oh CUUP, help me, he is standing at my door with a knife. I am afraid. Why do you not open your phone. I use the phone of some else. Please call be back. I am afraid. He is banging at my door and I think he wants to hurt me. Please CUUP call me……………………...”

    Wordt vervolgd.

  15. #40
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard Deel 30; De deal

    .................Ik schrok. Daar stond ik dan mijn voicemails af te luisteren. Dit ging goed fout. OK, toegegeven: mijn voornaamste reden om weg te gaan en Beth alleen te laten was om haar boze echtgenoot te ontlopen. Maar ik meende oprecht dat ik dacht dat dat ook voor haar het beste zou zijn. Nu had ik haar echter, laf, alleen in de steek gelaten. Van een ijsbeer mag je toch wel wat meer verwachten. Ik kon niet anders dan terug naar Beth gaan. Maar eerste belde ik haar. Ze nam de telefoon op en begon gelijk te praten:

    Toen ze bij haar appartement was aangekomen, had haar echtgenoot haar opgewacht en was door het dolle heen. Beth was gevlucht en had een wildvreemde man om hulp gevraagd. Deze man had haar naar huis gebracht. Schijnbaar had haar echtgenoot zich toen rustig gehouden. Tijdens ons telefoongesprek sluipte de man in kwestie weg en stal nog even snel al het contante geld van Beth. Als het mis gaat, gaat het goed mis.
    Beth huilde aan een stuk door. Aan de ene kant stond haar echtgenoot met een mes voor de deur en aan de andere kant was ze net van haar laatste (?) contante geld bestolen. "It means I fuck last week for nothing,........for free". Ondanks dat ik dit wel treurig vond had de aanwezigheid van haar echtgenoot nu meer mijn aandacht. Haar echtgenoot was nu wat meer rustig, daar zijn ouders ook waren komen opdraven. Die wilden graag, met hun zoon, een gesprek met Beth. Beth vertrouwde hen wel, maar was ook beschaamd dat ze moest opbiechten dat ik langs was gekomen. Ondertussen zat ik mij te bedenken wat ik het beste kon doen.

    Ik had een idee en ik vroeg Beth om even geduld. Ik hing op en belde het voor mij onbekende Duitse nummer dat op mijn toestel stond, in de veronderstelling dat dit van haar echtgenoot was. Ik had goed gegokt. Hij had gelijk door wie ik was. Hij schold mij voor alles uit wat vuil en vies was en dan druk ik mij nog voorzichtig uit. Natuurlijk kreeg ik de nodige dreigementen te horen. "I fuck you in your ash when you come back and than I kill you like a pig" Even kreeg ik de neiging dit knulletje af te zeiken, maar daarmee zou ik alleen maar verder van mijn doel af raken. Na een tijdje was de echtgenoot klaar met zijn verwensingen en ik vroeg hem of hij interesse had om een deal te treffen. Hij was stil en zijn vader nam de telefoon over. De vader sprak zakelijk. Ik stelde voor als zij goed voor Beth zouden zorgen (lees: visa in stand houden) dat ik dan uit het leven van Beth zou verdwijnen. Ook mocht haar niets overkomen. Zouden zij zich niet aan hun afspraak houden dan zou ik weer in het leven van Beth opduiken met alle gevolgen voor het huwelijk van dien. Daarnaast probeerde ik dreigend over te komen door te stellen dat als zij zich niet aan de afspraken hielden, ik met vriendjes langs zou komen. Of dat indruk maakte weet ik niet, maar de vader ging met de zoon overleggen. De zoon nam de telefoon over en besprak nogmaals de deal met mij. Hij was akkoord, maar voegde er zelf nog wat dreigementen aan mijn adres aan toe. Ik liet het maar zo.

    Vervolgens belde ik Beth dat zij hen binnen kon laten. Zij ging akkoord en zei dat wij later nog wel contact zouden hebben. Ondertussen ging ik in een wegrestaurant koffie zitten drinken om mijn gedachten op een rij te zetten. Daarna reed ik naar huis, waar ik anderhalf uur later aankwam. Ik was natuurlijk benieuwd wat er was besproken, dus ik belde Beth. Beth nam vrolijk de telefoon op en ik kon horen dat er meerdere mensen bij haar in de buurt waren. "Call me later" zei ze en verbrak de verbinding. Dat was het laatste wat ik van Beth vernam..........................

    Wordt vervolgd (nog 1x).

  16. #41
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door Rex
    .................maar ik weet nu al wat er gaat komen..........................Daarvoor hoef je ook niet alles gelezen te hebben!!
    Geloof mij, je hebt geen flauw benul wat er gaat komen. Ik weet niet eens zeker of ik het ga opschrijven.

  17. #42
    Geregistreerd
    11 oktober 2005
    Last Online
    @
    Locatie
    België
    Berichten
    651
    Discussies
    112
    Thanks
    0
    Thanked
    4 in 4 posts

    Standaard

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door Willem2

    PS 2 Het geheel zal wel een keer in opgeschoonde versie worden aangeboden

    De soap, maar dan zonder alle interactie tussen de ijsberen.

    reageren kan je:
    Hier
    Laatst gewijzigd door Zero; 11 januari 2007 om 17:34
    Crazy world, Crazy life

  18. #43
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door rplover
    Geduld is een schone deugd, ik weet het wel, maar telkens als ik CUUP online zie, hoop ik dat hij ons het moment surpreme te voorschijn tovert.
    CUUP, al enig idee wanneer we het laatste hoofdstuk hier te lezen krijgen?

    rplover
    Ik heb afgelopen weekend het laatste hoofdstuk geschreven en het eindigt zo:

    Epiloog: email van Modorator Ijsbeer2 op 10 mei 2005:
    .......Ik vind trouwens dat jij wel erg vaak en erg lang met Beth op de kamer bent. Dat is niet goed voor jou, maar ook niet goed voor haar............

    Ik las de email wederom en begreep heel goed wat Ijsbeer2 bedoelde. Mijn bezoekjes aan Club XXX waren indertijd aan het oplopen tot zeker 2 a 3 keer per week. Het geld vloog mijn broekzak uit en emotioneel zat ik in de knoop, net als nu. Maar waarom het voor haar niet goed was begreep ik toen, lang geleden, minder. Zij verdiende er immers goed aan. Nu begreep ik het wel. Ik had veel geleerd. Maar ten koste van wat?................


    THE END

  19. #44
    Geregistreerd
    27 september 2006
    Last Online
    30 september 2010 @ 18:52
    Berichten
    92
    Discussies
    2
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard Deel 31; THE END

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door CUUP
    Proloog: email van Ijsbeer2 op 10 mei 2005:
    .....Ik vind trouwens dat jij wel erg vaak en erg lang met Beth op de kamer bent. Dat is niet goed voor jou, maar ook niet goed voor haar......


    Ik las de email en begreep heel goed wat Ijsbeer2 bedoelde. Mijn bezoekjes aan Club XXX waren aan het oplopen tot 2 a 3 keer per week. Het geld vloog mijn broekzak uit en emotioneel zat ik in de knoop. Maar waarom het niet goed was voor haar, begreep ik minder. Zij verdiende er immers goed aan. Ik moest nog veel leren.....

    ………….In de eerste dagen probeerde ik nog wel contact met Beth te leggen, maar haar telefoon werd niet meer opgenomen. Soms maakte ik mij een beetje zorgen waarom er geen contact meer was, maar het was aannemelijk dat ze nood gedwongen eieren voor haar geld had gekozen.

    Er waren 2 maanden of meer voorbij zonder enig contact met Beth. Soms viel dat allemaal niet gemakkelijk, maar de tijd heelt alle wonden. Zo ook bij mij. Naar Duitsland ging ik niet meer. Natuurlijk dacht ik zo nu en dan wel eens aan haar. Soms mistte ik het meisje dat mijn hoofd op hol had gebracht. Als ik ooit echt van een vrouw had gehouden dan was het wel van haar, dat wist ik zeker. Grappig was dat ik vooral het sms-contact mistte. Langzaam maar zeker begon ik weer zin in sex met andere vrouwen te krijgen en dat beviel mij wel. Het had lang geduurd dat ik echt kon genieten van sex met een andere vrouw dan Beth. Eerlijk gezegd had ik daar ook moeite voor gedaan en het was gelukt. Een tijdje was sex werken voor mij geworden om maar de sex met Beth te vergeten. Maar ik was ook blij dat het was afgelopen. Zakelijk moest ik nogal wat herstelwerkzaamheden voor mijn werk uitvoeren omdat ik in het afgelopen jaar nogal wat had verzuimd. Dat zou mij nooit meer overkomen.

    Ondertussen was de kersttijd aangebroken. 2 jaar nadat ik in Duitsland was gearriveerd.

    Op een dag, niet zo lang geleden, ging mijn telefoon, zoals zo vaak. Niets vermoedend nam ik op. Een timide stem fluisterde iets. Eerst had ik het niet door, maar het was Beth. Ik was best blij haar weer te spreken en dacht dat ze op het punt stond weer eens naar huis te gaan, althans als ik haar verhaal goed begreep. Dat bleek ook wel een beetje te kloppen. Het is altijd leuk om de kerstsfeer thuis te beleven. Dat was een ietswat foute inschatting.

    Het ging niet goed met haar. Zo klonk ze ook niet. Ze vroeg of ik zin had om op korte termijn iets af te spreken. Ik mocht kiezen, waar en wanneer. Ik besloot een afspraak te maken.

    En zo reed ik weer eens naar Duitsland. Net als vroeger. Ik was van plan na mijn afspraak met Beth weer eens naar een club te gaan. De herinneringen zouden nu wel grotendeels zijn vervaagd. Na een lange rit kwam ik bij de afgesproken plek (een restaurant) aan. Ik liep naar binnen en zag Beth zitten. Ik schrok.

    Ze zag er slecht uit. Bleek, mager en slecht verzorgd. Ze keek de hele tijd angstig om zich heen. Ik kwam bij haar zitten en ze fleurde iets wat op. “Thank you that you make time for me” , zei ze. Eerst werden wat koetjes en kalfjes besproken en eten besteld. Ze had honger, erge honger. Ik bekeek haar nog eens goed en zag dat haar kleren een beetje vuil waren. Dat was mij nog nooit eerder opgevallen. Vroeger ging ze nog liever naakt de straat op, dan onverzorgd.

    Ze begon met haar verhaal. Tijdens het gesprek met de ouders en haar echtgenoot had ze afgesproken het huwelijk nog een kans te geven. Ze had ook beloofd geen contact meer met mij op te nemen. Ze had ook moeten vertellen wat voor werk ze werkelijk deed. Dat laatste was niet zo slim. Haar schoon familie had nu minder achting voor haar. De deal werd dat het huwelijk minimaal 3 jaar in stand zou blijven en waardoor haar visa permanent zou worden. In de tussentijd zou zij geld afstaan aan haar schoonfamilie/echtgenoot. Na 3 jaar zou ze vrij zijn. Het leek zo logisch en simpel.

    Alleen de praktijk was wat moeilijker. Vijf tot zeven dagen per week werken is niet leuk. Als niet genoeg geld binnen bracht werd ze geslagen. Was ze een dag vrij dan kon ze worden gebruikt door haar lieftallige echtgenoot en zijn vrienden. Uiteraard zonder condoom en alles toelatend wat de heerschappen wensten. Ook werd ze gestuurd/gebruikt voor feestjes. Alleen was zij geen gast, maar een gebruiksmiddel of genotsmiddel. Ze ging eraan onderdoor. Ze ging dit niet redden en had haar familie gebeld om te vluchten. Haar familie zou haar helpen.

    "I fuck 7 days every week. It is too much. I am a small girl. Some men are so big and strong. They hurt me, but I cannot stop. The doctor allready told me that I cannot have childern any more" (ondertussen begon ze te huilen). "But all the time I think of you. Every day I think of the only man who was good to me. I think of the man who really loved me. The only man who I love. I want you back, to give me power. But I know you cannot. Please help me. Please love me, please" (de tranen stroomden over haar wangen).

    Het liefst was ik opgestaan en had ik haar in mijn armen genomen. Ik wilde haar zeggen dat ze zich geen zorgen moest maken en dat papa haar zou beschermen tegen de boze buitenwereld. In plaats daarvan bleef ik zitten en probeerde ik mijn eigen emoties onder controle te houden. Ik had net te horen gekregen dat mijn ex-vriendinnetje kapot was gemaakt. Maar klopte het verhaal wel? Het schoot zo maar door mijn hoofd. Ja het verhaal klopte. Ik voelde het aan alles in mijn lichaam. Maar wat moest ik doen? Ik was net weer in een rustig vaarwater gekomen en nu dit. Wat moest ik doen? Ik besloot haar wijze raad te geven.
    Het was goed dat ze terug naar haar thuisland zou gaan en een beschermde omgeving zou opzoeken. Natuurlijk wilde ik ook contact houden. Misschien zou ik naar haar komen of zij een keer naar Nederland. Ze knikte teleurgesteld en veegde haar traantjes weg. "You do not love me any more. It is ok."

    Wij besloten een stukje te gaan wandelen. Door de stad langs een drukke verkeersweg. Wij zeiden niet veel. Tot Beth weer begon te praten.

    "My husband does not love me, but he does not want to loose. Now he can eat, sleep and fuck for free.
    I know I was not always a good girlfriend for you. But you have to believe me. I really love you. Also you ly and hurt me, you were good to me. I never can love another man. We shared a baby for a few weeks, CUUP. It is also my job. Men wants to fuck me, not love me. You are different. You give me the feeling that I am Cinderalla and not a machine to fuck. You show me what love is. Nobody did before. Even not my family.
    Last week I find out that I have HIV. You do not have to worry. I think it was from the black friend of my husband, who also likes to fuck boys. Now I am happy that we fucked with condom since you came back from holyday last time. So you are OK. But my husband have to worry more. I hope he dies slowly.
    I did not call my family. Because I did not send money any more they do not want to have contact with me. You are the only one I have. I lose you because I make too much shit to you. But please believe me, you were every day in my hart. But I cannot live without you. I do not want to know that you go to other girls. Girls I know. That feeling is too strong for me. Please forgive me."


    We stopten met lopen. Beth keek om en wij zagen net het verkeer weer op gang komen nadat het stoplicht op groen sprong. Het drong langzaam tot mij door dat ze net had gezegd dat ze toch niet terug ging naar haar familie. Maar wat was ze dan van plan? Ze zou toch vluchten? En wat zei ze nu precies over HIV? Ik kreeg echter niet de tijd om dat te vragen. Ze gaf mij een kus en haar tranen stroomden over haar wangen en ze zei nog eenmaal: “Please forgive me, I love you too much.”

    Voor ik het wist sprong ze voor een voorbij rijdende bus. Ze was op slag dood. Daar stond ik dan. Ik zag voor mijn ogen hoe mijn lieve ex-vriendinnetje waar ik zoveel van had gehouden zelfmoord had gepleegd. Ik was een van de oorzaken geweest. Daar mag ik mee leren leven.

    Wat ooit als een leuk reisje naar Duitsland was begonnen was geeindigd met de dood van het liefste meisje dat ik ooit had gekend. Als ik ooit al van iemand heb gehouden, dan was het wel van haar. En nu was het te laat…………….


    Epiloog: : email van Moderator Ijsbeer2 op 10 mei 2005:
    …… Ik vind trouwens dat je wel erg vaak en erg lang met Beth op de kamer bent. Dat is niet goed voor jou, maar ook niet voor haar. ……..

    Ik las de email wederom en begreep heel goed wat Ijsbeer2 bedoelde. Mijn bezoekjes aan Club XXX waren indertijd aan het oplopen tot zeker 2 a 3 keer per week. Het geld vloog mijn broekzak uit en emotioneel zat ik in de knoop, net als nu. Maar waarom het voor haar niet goed was, begreep ik toen, lang geleden, minder. Zij verdiende er immers goed aan. Nu begreep ik het wel. Ik had veel geleerd. Maar ten koste van wat?…………


    THE END

 

 
Pagina 2 van 2 EersteEerste 12

Tags voor deze discussie

Regels voor berichten

  • Je mag geen nieuwe discussies starten
  • Je mag niet reageren op berichten
  • Je mag geen bijlagen versturen
  • Je mag niet je berichten bewerken
  •  
Forumsoftware: vBulletin®, versie 4.2.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Image resizer by SevenSkins
Copyright © 2005 - 2017, IJsberenforum
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 08:46.

  Living Room 468*60