Mee eens. Het is niet voor niks dat de Jonge eind 70-tigger jaren brak met Vermeulen. Hij voelde zich toen al ver verheven boven de muzikale inbreng die Vermeulen met Jan de Hont had. Freek de Jonge is het prototype van de geperverteerde salon socialist (sorry B30 ! ! !) die ageert tegen alles wat rechts en establishment is maar zich tegelijkertijd gulzig laaft aan de tiet van het kapitalisme. Indien de Jonge zelf op de korrel wordt genomen of weerwoord krijgt, verdedigt hij zich steevast met het gegeven dat de tegenpartij zijn ironisch bedoelde kritiek niet had begrepen. Met het diskwalificeren van Baudet, diskwalificeert de Jonge tegelijkertijd een hele groep kiezers ("Basket of deplorables"; Clinton et al.) die op deze partij hebben gestemd. M.a.w. de Jonge is een geborneerde dictator die wil bepalen op wie de kiezers moeten stemmen. En als dat niet naar zijn zin is schreeuwt hij wat in het wilde weg, bijvoorbeeld op een boekenbal.