Aangezien vorig bezoek aan het zeer geliefde theater ‘Living Room’ uitvoerig door mij is beschreven en zelfs in combinatie met de nodige andere lappen tekst over bezoekjes aan de balzaal in Schuttorf door Big30 werd geroemd en resulteerde in een prijs in de categorie ‘Beste recensie van de maand’ zie ik mij nu wederom genoodzaakt om het schouwspel te verslaan.
Moge duidelijk zijn dat de recessie de nodige schade heeft veroorzaakt en zo ook in mijn nabije omgeving behoorlijk om zich heen heeft gegrepen. Zo ook moeten de beertjes uit het Oosten des lands wat beter letten op de klamotten. De gewonnen vrijkaart kwam dan ook als geroepen en bood wat extra ruimte om ook gezamenlijk deze trip mogelijk te maken. Blijkbaar gaat het sommige andere welvarende beren wel voor de wind, want die kunnen het zich permitteren om de zeer gewilde vrijkaart voor een ‘Living Room’ en enige tijd geleden zelfs ‘Golden Time’ gewoon te laten verlopen. Ik heb dan ook besloten dit soort types niet meer met naam en toenaam hier te noemen en een nomi of thanx kunnen ze ook op hun dikke vette buik schrijven.
Omstreeks 19.00 uur stonden wij weer te trappelen voor de deur. Ik met een vrijkaart en Saabie en Fiatido met een kortingskaart. Gauw die badjassen meegritsen van de balie om al even lekker de joystick in de broek te voelen bij het zien van Coco. De stuurknuppel wist me gauw via de trap naar beneden te sturen om gauw het berenvelletje om te slaan. Aldaar in de basement stonden we oog in oog met heer Badslippers die net z’n enorme anderhalve literfles Calvin Klein in de locker probeerde te verstoppen. Plezant gezelschap. Blijk van herkenning van zijn zijde door ons gelijk aan te spreken met ‘De drie wijzen uit het Oosten’ en zich openlijk verwonderend uit te laten over ‘next genereration’ pompberen, ofwel de jonkies. Trots vertelde hij hoe Julia Roberts’ anus had geïnspecteerd en zich verwonderde wat deze kleine uitvoering van Julia allemaal in haar poepgat kon herbergen.
Even de keel spoelen met een Becks Ice doet de burger goed! En ach, omdat we er nou eenmaal toch zijn, dan maar gelijk een paar meer. Buiten in de tuin was het goed toeven met deze exceptionele temperaturen voor de tijd van het jaar. Aldaar werden we vergezeld door Badslippers en even later wandelde de Belgische tegenhanger van Guido Weijers langs. Badslippers riep ‘m gelijk na ‘Heej, forumleden hiero’ waarop Satanic Surfer zich gelijk introduceerde. Zijn uitspraken deden onze wenkbrauwen fronzen. Hij vond de line up niet van dien aard dat het zijn goedkeuring kon dragen. Nou, met alle respect, maar als hier niet wat bij zit, dan blijf maar in huis want dan houdt het echt op! Later op de avond bleek ook deze gelouterde Belgische makker terug te komen op eerder gedane uitspraken, want ook hij kamerde er op los. Wel opmerkelijk hoe deze Belgische positivist zelf de knikjes en trekjes van de cabaretier over had genomen. Haha.
De besluiteloosheid ging me weer eens parten spelen tot ik tegen de 25 jarige Roemeense Carmen aan liep. Haar lichtblauwe pakje wat de contouren van haar lichaam prachtig weergaf deed mij gauw overstag gaan en binnen no time was Madi op de sofa aanbeland. Deze mooie lange dame met stevige borsten begon vakkundig aan Madi’s oor te knagen, wat natuurlijk de genadeklap was om op de kamer te belanden. M’n oor werd als een waar kunstobject geadoreerd en de sleutelvraag kwam dan ook als een verlossing. Om 21.45 uur kwamen wij dan ook op kamertje 2 aan om aldaar een half uurtje door te brengen. Na een heerlijk oraal potje verwennerij gingen wij nog even drie standjes huis, tuin en keuken spelen doornemen waarop mevrouw vroeg of ik Magic wilde… Tja… het kwaad was al geschied want de kurk knalde al van de fles. Met als gevolg dat ik om 22.15 weer buiten stond met een voldaan gevoel. Wat een heerlijke sessie met een prachtige jongedame, die ik eigenlijk altijd schuwde omdat ik twijfelde aan haar servicelevel. Herhalingsgevaar is niet aanwezig, maar aangezien deze dame de looks heeft en een heel acceptabel niveautje haalt, is er zeker geen reden tot klagen.
Toen ik van de kamer kwam en beneden bij de lockertjes de vijftig euro tevoorschijn moest toveren, zag ik daar een adembenemende schoonheid staan. Blijkbaar ook net van de kamer gekomen, maar jemig wat een beauty. Stoer dat ik mij voelde omdat ik ook al even wat had klaargespeeld, zocht ik wel even oogcontact met dit dametje. Afijn, ik snel onder de douche om boven aan gekomen in de tent broeflief Fiatido nog net even een paar gebakken vissen te zien weg happen. De kerel had honger gekregen van zijn fysieke inspanningen en deed zich tegoed aan het etenswaar dat de chefs in de tent hadden klaar gemaakt. Het stemde hem tot tevredenheid, want hij liep al ja-knikkend de tent uit. Wederom samen een proost uitgebracht op al het moois en lekkers wat we in het kleine theater zagen rond paraderen.
Saabie was uiteraard weer met een paringsdans begonnen en begon van achterop het toneel, zittend in een sofa, bevredigende handgebaren te maken, waaruit we konden opmaken dat hij het ook naar z’n zin had. Een Russische had z’n hartje gestolen en hij had zich als soort van figurant op de achtergrond geplaatst. De welbekende wolf in schaapskleren.
Daar waar Badslippers ons aan begin van de avond wist te vertellen dat hij vijf beren had geteld en zo’n 25 dames, liep de teller nu toch wel behoorlijk op naar een veelvoud beren, maar ook zeker een dubbel aantal dames. En het waren ook nog eens niet de minste dames, optisch was de line up dik in orde.
Toen de pizza’s ten tonele verschenen, had ik mij voorgenomen mij niet te wagen aan deze knoflook behoudende Italiaanse belegde bodemdekkers. Als ik ergens wel een afkeer tegen heb, dan is dat wel een dame die uit de huig haggelt naar knoflook. Dan kan er meteen een streep door de kamergang.
Wederom werd ik geconfronteerd met een blik van de dame die ik na mijn eerste terugkomst bij de lockers ook al even had aanschouwd. Het was de beauty, waar m’n hart bijna van oversloeg. Slim dat ze was had ze dit uiteraard wel in het snotje. Want nog geen halve minuut later stond ze naast Madi aan de bar met haar lichaam tegen mijn berenvel. Ja, dan smelt je weg… Het bleek de Duitssprekende Turkse Jasmin. Wat heeft deze dame een looks zeg!!! Zonder woordjes maar meteen gevraagd om de sleutel, want praten heeft helemaal geen zin. Straks spuit ik mezelf nog in de witte badjas, dat zou ook zonde zijn. Alsof het geluk niet van Madi’s zijde wilde wijken, kwam Jasmin terug met de sleutel van kamer 7. Spiegels rondom… Ik wist niet waar ik kijken moest. Wat een feest, wat een feest! Jasmin bleek een waar natuurtalent te zijn op gebied van tongworstelen om mijn kleine stuurknuppeltje. Wat een overheerlijke verwennerij zeg. Ik kreeg nog even de vraag of ik Viagra had geslikt, waarop ik antwoordde dat ik dat toch helemaal niet nodig had. Zeker niet met haar. Hahaha. Om haar daarna nog even de hele kamer door te sturen met de normale gymnastiekoefeningen. Jammer was wel dat duidelijk bleek dat deze dame een zakelijke inslag had en een beetje afstandelijk zoende, maar goed. Dit mocht de pret niet drukken en Madi voelde zich na afloop dan ook de koning te rijk.
Langzaam liep de avond weg. Zoals gebruikelijk hadden we weer veel te weinig tijd om het hele keurkorps te analyseren en alles goed in ons op te nemen. Eind van het verhaal blijkt dan toch weer dat je een overhaaste beslissing moet nemen om toch nog even die slagroom op de taart te krijgen. Een soort ‘Encore’… Zo ook nu weer. Omstreeks 3.00 uur had ik nog steeds niet het gevoel dat het over was met de pret. Er moest en zou nog een derde kamergang gemaakt gaan worden, alleen wie en wat was nog niet helemaal duidelijk. De hele avond was ik ook al wel een beetje geïntrigeerd door de Duitse Julia. Een donkere dame die met haar blote borsten op de planken stond. Ietwat een buikje, maar dat nam ik maar voor lief. Op de vraag of ze even de sleutel wilde halen antwoordde ze volmondig jazeker en daar gingen we op weg naar kamer 14. Och, wat een lol! Weer een plafondspiegel dabei. Ze nam meteen bij binnenkomst het initiatief en begon me met de badjas open even grondig schoon te likken. Prima, want daar staan de donkeren vrouwen mij ook om bekend. Vervolgens op het bed de klus geklaard, waarbij ze wel wat futloos was. Diverse standjes geprobeerd, maar echte vlammen vlogen er niet vanaf.
Bij het verlaten van de toko hebben we afscheid genomen van de Satanic Surfer die gehuld in een grijze capuchon trui stilletjes in de nacht verdween. Verder Duitsland in, waar hij een pakketje moest wegbrengen van Frankfurt naar Berlijn.
Boven liet ik mij gewillig het sleutelbandje afdoen door Coco, met wie ik als ik de kans krijg ook nog graag eens het bed mee deel. Op de vraag of alles naar tevredenheid was geweest kon ik niks anders dan volmondig ja zeggen en knikken. Met een voldaan gevoel en wegdromend bij het beeld van Coco in m’n hoofd liepen we vervolgens richting hotel…
Wederom dank voor deze fantastische avond.
Badslipje, Surfplankje, Fiatje, Saabje… dank!
Wat mij betreft snel weer.