PietjePik zijn hoekkie!

[Pietjepik]

MIJN VERHOUDING MET EEN EX-DVP

Reeds lang heb ik geen bijdragen meer geschreven op dit forum, het ging immers altijd over naaien, wie heb je genaaid, hoe vaak heb je genaaid, hoe naaide je ze en wat heb je verder allemaal uitgevreten met die dames. Op zich natuurlijk informatief hetzij subjectief maar in ieder geval vermakelijk leesvoer. In het verleden heb ik redelijk wat tekst en tijd gewijd aan het weergeven van mijn avonturen en escapades totdat ik op een gegeven moment een punt had bereikt waarop het van me afschrijven geen voldoening meer gaf. Als je iets van A tot Z uiteen hebt gezet en het gehele spectrum meermaals hebt belicht dan is de koek een keer op. Zo ging het met mij ook.
Waarom dan toch dit bericht?

De laatste jaren was ik meer dan verslaafd aan clubs en sex. Met mijn maatje RMJ zat ik vaak 3 of 4 x in de week ergens in een club en dan niet alleen om bier te drinken. Genaaid werd er vaak met absurde frequentie. Heerlijk allemaal, maar ook verblindend en zoals gezegd, verslavend. Zonder een serieuze afleiding die zich middels een plotse impuls aandient dwaal je ongemerkt verder en verder in die vicieuze circel totdat je uiteindelijk op allerlei gebied gewoon naar de klote gaat.
Zoals gezegd had ik al wat van die jaren achter me en 2015 beloofde eigenlijk niet anders te worden. Maar wat gebeurde er toch plotseling in de eerste week van dit jaar.... Ik ben met RMJ in een club en loop in de middag pardoes een prachtige dame tegen het lijf. haar gelaat werd opgelicht door de laagstaande winterzon en ik stond als vastgenageld aan de grond. ik keek in haar helder blauwe ogen en prachtige gezicht, aan weerzij geflankeerd door lange bruine krullen en golven in haar haren. Ik stamelde er een paar woorden uit, ze keek me aan en verslikte zich ook in haar antwoord. verbouwereerd kijken we elkaar na als we beide verder lopen.

Eenmaal bekomen van die indruk ben ik haar gaan zoeken, heb haar gevonden en uiteindelijk samen op een kamer beland. Daar hadden we een zeer bijzondere 1,5 uur met buitengewoon passievolle sex en vergaande handelingen. Het voelde zo anders dan die andere 1500 dames die ik deed dat ik haar nummer vroeg omdat ik haar absoluut weer wilde zien. Die dag hadden we nog een keer sex en brachten veel tijd door buiten de kamer met lange open gesprekken over prive zaken en alles mogelijke. Het klikte zo goed met die meid.
Een week later zijn we teruggekeerd naar die club en trof ik haar weer. we brachten wederom een heerlijke tijd door op de kamer en ook daarna weer veel tijd buitenskamers. Einde van die dag was het begin van onze bijzondere tijd die zou volgen. Ik kwam met haar in een positie in die club waarin sex eigenlijk niet de opzet was, maar het er met beide instemming wel toe leidde. 3 uur vurige passie volgde, de dame verlangde geen betaling, ik had vooraf al kenbaar gemaakt dat ik geen geld meer had. Wat een ervaring was dat, ik kon het maar nauwelijks bevatten. volledig onder de indruk en verward keerde ik huiswaarts.
De dag erna schreven we via app en besloten ons prive te treffen. in een hotel. Dat geschiedde ook. we spraken een tijd af en ik zat te wachten, onzeker of ze wel of niet zou komen. ik had RMJ aan de lijn en gaf aan dat als ze niet zou komen, ik door zou rijden naar een club. Exact op dat moment komt die prachtige verschijning er dapper aangestapt, uit de winterkou zo de warme lobby in. Ze zegt dat ze gestopt is met dat werk en tien minuten later zijn we op onze kamer en starten direkt met vurige sex. onwaarschijnlijke passie en porno passeert de revue. Ik had de volgende dag een afspraak in Luxemburg en wilde haar in de avond naar huis brengen. De dag was echter zo speciaal met haar dat ik vroeg of ze de nacht met me door wilde brengen. Enthousiast stemde ze in. ik zeg mijn afspraak af, neem haar tegen de avond lekker mee uit eten. Of de duivel er mee speelt loopt daar des lands bekendste DVP binnen, herkent mij en we groeten elkaar met een kort onderdrukt zwaaien. Gelukkig kennen beide dames elkaar niet, dat had zomaar een beroerd momentje kunnen zijn.

In de avond keren we terug in het hotel, hebben wederom uren stevige sex en vallen uiteindelijk als geliefden samen in slaap. Dat was voor mij het moment van de ommekeer. Deze ex-dvp heeft een menselijk gezicht gekregen. Een lieve warme jonge vrouw die ook alleen maar op zoek was naar geborgenheid en aandacht en een gevoel van welkom zijn. Niet een kille harde dvp die slechts je geld wil en verstompte emoties kent. Na deze nacht kon ik niet anders dan iets terug doen voor deze prachtige lieve jonge dame.
We besloten elkaar vaker te zien, er volgde een half jaar van prive ontmoetingen bij elkaar thuis, weekenden weg samen en emotionele en passionele momenten volgden elkaar op. Onze eerste drie maanden waren als een sprookje, deze onwaarschijnlijk knappe jonge vrouw die zo vredig naast mij in mijn eigen bed in mijn eigen woning lag te slapen, wat een bizar contrast met de club waar ze ooit werkte. Bij mij was ze veilig en had ook het vertrouwen in mij dat ze zich volledig kwetsbaar overgaf en me in haar priveleven toe heeft gelaten. Nachtenlang heb ik naar haar gekeken hoe ze in alle rust vredig naast me lag. Vele mooie momenten deelden we bij onze uitgebreide ontbijtmomenten en knuffelde we bij winterse kou bij de warmte van het vuur van mijn haard. Ik leefde in een droom en genoot van het wonder.

Maar zoals bij iedere relatie komt na 2 of 3 maanden een keerpunt; het nieuwe is eraf, de vlinders zijn minder en de realiteit van alledag keert terug. Dit is het moment waarop men binnen een relatie vast gaat stellen of er in plaats van de spanning en vlinders en verliefdheid van de eerste maanden alternatieve gevoelens of interesses in elkaar voor terugkeren om het verdwijnen van die eerste emotionele bindingen te vervangen. Bij ons was dat niet zo, vanwege de afstand die ik telkens moest rijden om bij haar te zijn, 500km was ik telkens weer aan het sturen. Fluitend overigens met de gedachte dat ik haar weer zou zien.
Ons leeftijd verschil speelde ons het meeste parten, ze ontwikkelde steeds meer de behoefte om met leeftijdgenoten haar tijd door te brengen en uitte het verlangen met een jongen van haar leeftijd ervaringen op te doen. Ik heb haar aangemoedigd dat te gaan doen, dat is natuurlijk en zo veel beter voor haar ontwikkeling en ervaring dan bij mij te blijven hangen, een relatie voor het leven zat er toch niet in dus waarom als twee gekwelde zieltjes bij elkaar blijven hangen. Ik was bang dat we onze mooie tijd van een goed half jaar met strijd of ellende zouden eindigen, we stevende immers duidelijk af op een einde en die barstjes in onze verhouding vertaalde zich meer en meer in kleine irritaties en strubbelingen.

We opperden tussendoor al enkele keren dat we beter konden stoppen, konden echter telkens de knoop niet doorhakken. Tot begin vorige week, ik kreeg een lief appje van haar dat ze veel nagedacht had over ons en dat haar gedachten haar zeiden dat wat ik ook al een hele tijd dacht. We besloten nog 1 weekend door te brengen, een waardig afscheid als twee mensen die ondanks waar ze elkaar ontmoet hebben toch een vorm van liefde en enorme waardering voor elkaar hebben kunnen opbouwen. Het weekend ligt nu een dag achter mij, ik kijk erop terug als het afscheid zoals ik het me in mijn dromen voor me heb gezien. Het was luchtig, lief en leuk maar ook passend emotioneel en ook zeker nog passioneel en ontzettend intiem. Nu ben ik er redelijk nuchter onder maar ik weet zeker dat de verwerking van dit verlies nog gaat komen en me zwaar gaat vallen. Deze meid heeft me tijdelijk een stukje jeugd teruggegeven, een moment in de tijd van onschatbare waarde wat nooit meer terug zal keren. Een relatie is te vinden, maar omgang met zo'n jong mooi en ontzettend lief meisje is voor mij en een ieder van mijn leeftijd ondenkbaar.

Dankzij haar heb ik in die periode van afwezigheid uit de clubs een stukje herbezinning kunnen realiseren, de verslaving ingezien en het besef gekregen dat je best een hobby mag hebben maar dat het gevaar zo enorm is dat je je wilsbeschikking kunt verliezen als je geen rem hebt.
Ik ben door een dame uit een club uit de club gehaald. Gek genoeg heb ik het medicijn tegen mijn verslaving gevonden in de oorzaak van mijn afhankelijkheidsstoornis.

Ik deel dit verhaal hier omdat velen de verslaving zullen herkennen, clubbezoek in een waas meemaken en de dames vaak zien als statistieken op een aanwezigheidslijst en neukpoppen om af te vullen.
Ik heb mogen ervaren dat men met een dame die eigenlijk als wegwerpartikel in de maatschappij staat, huren gebruiken en inruilen, een waanzinnige menselijke en emotionele ervaring kan beleven.
Ze heeft me uit de club gehaald maar heeft ze de club ook uit mij gehaald?

Ik denk het niet. De behoefte aan vertier en sex met jonge vrouwen blijft. Wat ze wel heeft bereikt is mijn ogen te openen, te realiseren wat je in een club doet en dat daar mensen werken, die zich slechts tijdelijk vermommen als DVP.

Een echte conclusie of statement met dit bericht wil ik niet bereiken of neerzetten, in hoofdzaak schrijf ik het hier omdat ik na al mijn gebazel over sex met DVP's nu ook graag eens een ervaring van een heel ander soort maar met een gelijke oorsprong wil delen.

[Pietjepik]

Na zeer lange afwezigheid van dit forum voelde ik na een middag in de zon waarbij ik wat blikjes Gladiator 10% bier soldaat heb gemaakt, daardoor het leven ben gaan overpeinzen, plots de drang hier wat van me af te schrijven. Feitelijk heb ik mijn podium hier uiteraard verloren na bijna 2 jaar geen DVP meer geneukt te hebben, 1 en ander als bijkomstigheid van de relatie die ik sinds midden 2017 met een bevallige dame onderhoud. Zij is op vakantie met haar familie momenteel, dus ik heb eindelijk tijd voor mezelf en wat bezinning.

Wat maakt een vent gelukkig is de vraag die ik me vandaag in de zon voor heb gelegd. Is het liefde? is het de kick en grootsheid van een gezin stichten? een vrouw aan je binden en haar tevreden houden? of voel je je meer vent wanneer je op je 40e een prachtige meid van 21 zonder condoom stevig aan het neuken bent, daarna een biertje drinkt met vrienden en een uur later nog een heerlijke stoot uit de line-up doet?

Daar is geen antwoord op te geven is mijn conclusie, ieder individu maakt zijn keuzes op gezette momenten, beleeft die momenten op zijn gekozen manier, heeft daar in meer of mindere mate bevrediging van, maar zal altijd, meestal kort daarna als de nevel van het euforische moment neergedaald is, toch blijven verlangen naar de waarde toevoegende aspecten van datgene wat hij met zijn keuzes naar de achtergrond heeft verschoven. Na 2 jaar in een relatie met een heerlijk wijf, top lijf, geil als boter, meer porno dan vrijen, gezellig, ondernemend en welgesteld, wordt de dagelijkse beleving van verrukking tot sleur en denk ik met weemoed terug aan de tijden van weleer waarin ik dames van Tinder neukte, soms wel 3 of 4 nieuwe per week, met RMJ ieder weekend gezellig op stap ging, onbeperkt heerlijke vrouwen neukte in diverse clubs. Vriendschap en avontuur, vrijheid en blijheid ingeruild voor monogamie en naast de fijne dingen van een onvoorwaardelijk samenzijn, de last van het gemekker en het elkaar mentaal moeten ondersteunen. Is het politiek incorrect dat je in een relatie zit maar toch keihard voelt en roept dat je de vrijheid mist? Geen verantwoordelijkheid nemen, niet ter verantwoording worden geroepen, vrienden niet hoeft te verwaarlozen, stukje rust in je hoofd terug wil veroveren? Ik denk dat er geen ideaal scenario bestaat; hoe gelukkig je ook bent in je relatie, of met je gezin, altijd blijft er iets lonken; de vrijheid, seks met andere vrouwen, je kerel voelen gestoeld op andere criteria dan de maatschappij je oplegt. Ik ken diverse kerels van 35+ die nog nooit geneukt hebben, ze kennen het niet, idealiseren vrouwen en mochten ze bij toeval aan een dame blijven hangen, dan is dat hun ideaalwereldje, angst om terug te vallen in het eenzaam zijn, dus alles maar slikken wat een relatie en een vrouw aan negativiteit te bieden heeft. Dus door ontkenning en angst in een situatie blijven verkeren die zeker niet optimaal is of uberhaubt gelukkig maakt. Ik als voorbeeld, naaide bijzonder veel DVP's en ook een half dorp dames via Tinder, vooral het eerste was kostbaar en oppervlakkig, ik zocht wellicht onbewust wat stabiliteit en rust, dus trapte in een relatie. Maar ben ik gelukkig? niet altijd, niet doorlopend, ik mis vrijheid, ik mis beschikkingsbevoegdheid, niets uit hoeven leggen, niet op hoeven draven, ik mis de jacht op heerlijke wijven op tinder, de spannende seks met een onbekende dame in haar eigen bed, de ochtend daarna bij RMJ bier drinken en de verhalen delen.
Maar is dat iets wat houdbaar is voor de rest van het leven? Nee is mijn conclusie, je wordt ouder, je haar valt uit, je bek gaat hangen, je lijf begint pijn te doen en je blijft niet de gespierde aantrekkelijke nono van weleer die dames met lulkoek om zijn vinger wond en nooit zonder wat te naaien zat. Is een relatie dan een veilige haven? samen ouder worden en daar samen in meegroeien? nee, mijn ervaring zegt mij dat dames meer capsones hebben dan kerels, en feitelijk ook langer neukbaar en vermarktbaar blijven, ze zullen je je rust niet gunnen en ook geen begrip tonen voor je aftakeling, immers, er is altijd wel een vent van 30 die haar op haar 50e lekker wil naaien.
Wat is wijsheid? in een relatie vluchten en dan hopen dat je eigen veroudering parallel loopt met die van je levensgezel? dat het dan harmonieus verloopt? ieder voor zich denk ik, maar het lijkt op onderdrukking, een vlucht van iets is immers het verlaten van een veilige haven, naar een alternatief. dus per definitie tweede keuze en niet optimaal.

Ik verlang naar de seks en avonturen van weleer, de dames van tinder, de hoertjes in de diverse clubs, de gezelligheid en de vrijheid.
Waarom niet weer daarvoor kiezen? omdat er ook binnen de omstandigheid van een relatie zaken zijn die je daarin binden en bevrediging geven.
Hoe sterk zijn die of hoe sterk benoem je die / beleef je die / hou je jezelf voor de gek?

Ieder voor zich, ik probeer niet in vlucht of alternatieven te denken maar probeer nuchter af te wegen wat me gelukkig maakt in het heden en wat die criteria in de toekomst zouden kunnen zijn, alle veranderingen in lijf en leven daarin mee gerekend.
Erg lastig, vooral gezien het feit dat iedere minuut die verstrijkt, niet meer terug komt.

Ik besluit dit inhoudelijk weinig aan de beleving toevoegende bericht met de uitkomst van een markonderzoek wat ik persoonlijk heb uitgevoerd;
Vraag aan mannen in een relatie: hou je van je partner? JA
ok, zou je een andere vrouw neuken als je zeker weet dat je ermee weg komt, dus geen lippenstift op je kleding, geen rare telefoontjes of berichtjes, geen gestalk en geen soa?

JA
was het antwoord alom.

Wellicht iets om over na te denken.
Vreemdgaan om de seks is niet vreemdgaan, je bent mentaal betrokken bij je partner, echter lichamelijk voel je de drang een vent te zijn, de primitieve barbaar die wil neuken, tongen pompen, spuiten en domineren, genieten van de heerlijke blote lijven van lekkere vrouwen, je gulzig tegoed doen aan hun tieten, kont en poesje.

Al met al; ik mis het leven van voor mijn relatie.
Bezint eer ge begint!!!!

[Flipper]

hey lillekerd leef jij nog ik had maar een pauze van 1 jaar, ik kon de motievatie niet meer opbrengen lelijke wijven te neuken, ik merk dat dat nog steeds niet kan hahahaha..Zal ik je zeggen dat je weinig mist.. Sinds de invoering van de nieuwe wetgeving is het puin... Dames proberen hun matige neuk skills te upsellen het is lood proberen voor goud te verkopen als je het mij vraagt.
In happy draait men nu gansta rap en ieder half hollandse turk meent dattie 50 cent heet en idd ook bijna net zo bankroet is.. flessen kopen ze 10 man sterk,.. allemaal in de zwembroek..Dames met enige inhoud die zie je er niet meer..

wat ik wil zeggen.. blijf bij je vrouw, of ruk zelf of neem een schaap of geit dan ben je beter af nu.

ik doe nu wel 1 club bezoek per maand, waar dan ook..ben een beetje zoekende..Maar hier net over de grens is het pure armoe..

[terminator]

Je had het niet beter kunnen verwoorden...
(Het is idd Drama)