Over Popmuziek en kwaliteit.

[Strijker]

Naar mening is er wel een verschil tussen een cover en een mix:
Een cover is een heropname door anderen die daar zelden iets aan toevoegen;
Een mix gebruikt het origineel en voegt daar iets aan toe zoals tekst of andere muziek waardoor een nieuw nummer ontstaat.

Naar mijn bescheiden mening is een mix een samenvoeging van meerdere bestaande nummers. Meestal is de melodielijn van 1 nummer leidend en worden er dan elementen van andere bestaande nummers aan toegevoegd om op die wijze proberen iets nieuws te creëren. Dit kan soms best wel leuke resultaten opleveren.
Op youtube circuleren onder de noemer Mash Up diverse mixen. Hierbij enkele voorbeelden die ik wel grappig vondt. (soms ook een beetje door jeugdsentiment)
https://www.youtube.com/watch?v=MZBuYbKgvQI
https://www.youtube.com/watch?v=9LrL5zSlW_s
https://www.youtube.com/watch?v=w0gt-HgxrAg
https://www.youtube.com/watch?v=KyvxHL5hLfE

Covers heb je in 2 soorten.
De eerste is de variant waarbij men een nummer van iemand anders zo natuurgetrouw probeert na te spelen.
De tweede is de variant waarbij men een nummer van iemand andes onderhanden neemt om er een compleet ander nummer van te maken die beter bij hem/haar/hun past.
Mooi voorbeeld hiervan is Joe Cockers versie van de Beatles klasieker "With a little help from my friends".
Ook deze vindt ik wel een leuk voorbeeld van een originele cover, The Baseballs met hun versie van Chasing Cars van Snow Patrol. https://www.youtube.com/watch?v=CwPJtYIzzKA

[Eddy_V]

Naar mijn bescheiden mening is een mix een samenvoeging van meerdere bestaande nummers. Meestal is de melodielijn van 1 nummer leidend en worden er dan elementen van andere bestaande nummers aan toegevoegd om op die wijze proberen iets nieuws te creëren. Dit kan soms best wel leuke resultaten opleveren.
Op youtube circuleren onder de noemer Mash Up diverse mixen.

Een mashup is totaal iets anders dan een mix. Daar worden twee nummers door elkaar gemixt zodat van twee al dan niet aardige nummers één teringbende overblijft...
Maar dat is mijn bescheiden mening ��

Het origineel blijf ik meestal de voorkeur geven, maar een beetje met je tijd meegaan met techno mixen kan geen kwaad..
Nou geloof ik dat ik al van techno mixen hield, nog voordat men de term had uitgevonden als je sommige muziek uit de jaren '80 of zelfs daarvoor van Tangerine Dream hoort..

Ach ja muziek en dames... Zoveel soorten, zoveel smaken!

[Big30]

Als het gaat om een cover en een mix/remix houd ik me maar aan de wiki definitie al kun je daar ook weer comment op hebben, want ook daar is de definitie niet echt 100% helder of consistent. Een mashup zie ik wel als een remix by the way.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Remix
http://nl.wikipedia.org/wiki/Cover_%28muziek%29

[hasta la pasta]

Ach ja muziek en dames... Zoveel soorten, zoveel smaken!

En zo is het maar net! De house muziek heeft een berg remixen opgeleverd, de producer Todd Terje heeft er een hele riedel op zijn naam staan. Deze kan ik erg waarderen als oudere jongere.

https://www.youtube.com/watch?v=vclvJd2HZN0

[Strijker]

Een mashup is totaal iets anders dan een mix. Daar worden twee nummers door elkaar gemixt zodat van twee al dan niet aardige nummers één teringbende overblijft...
Maar dat is mijn bescheiden mening ��

Bij een mashup worden 2 of meer nummers door elkaar gemixed. Maar toch is een mashup iets ander dan een mix?

Ach wat maakt het ook uit. Discussie voeren over muziek is net zo leuk als dat het kansloos is, want aan het eind van de discussie heeft iedereen eigenlijk een beetje gelijk.
Immers muziek is aan smaak onderhevig en over smaak valt niet te twisten. Zoveel mensen, zoveel muziek stromen, zoveel smaken.
Laten we blij zijn dat niet iedereen hetzelfde leuk vindt, houdt het geheel wel zo kleurrijk.

[Eddy_V]

En zo is het maar net! De house muziek heeft een berg remixen opgeleverd, de producer Todd Terje heeft er een hele riedel op zijn naam staan. Deze kan ik erg waarderen als oudere jongere.

https://www.youtube.com/watch?v=vclvJd2HZN0

Krijg nou tieten!!
Was zojuist pas in de gelegenheid om even te luisteren.
Als je erbij geschreven had dat het een bewerking van Pop Muzik van M was...
Ook al zo'n nummer waar ik de 12" versie van heb: the first double groove single...
Dat beloofd wat, zou je denken? Nou, het waren gewoon de a- en b-kant van de single op één kant van een 12" geperst.
Sloeg helemaal nergens op, want je wist nooit welk van de twee je ging horen als je de naald er op zette.

De laatste keer dat we elkaar gesproken hebben was op het terras van Sixsens als ik mij niet vergis, maar de volgende keer dat we elkaar ergens treffen, zullen we onze platenkoffer meenemen ��

Zou mij niets verbazen als jij daar ook de picture disc van The Police in hebt zitten in de vorm van een Amerikaanse politie penning..

[Goedemorgenallemaal]

Ehm volledig over de rooie nu!

Neen hoor, toen ik cover intikte dacht ik al moet ik het niet een (re-)mix of herinterpretatie noemen. In een cover kan wel een mix zitten maar dan blijft het een cover!

Wiki is er ook wat vaag over, daar is een cover weer een herinterpretatie. With a little help from my friends van JC is zou ik zeggen geen cover..

Ik hou het er op dat een "herinterpretatie"een verschijningsvorm van "cover"is.
Het komt geregdl voor dat een cover/herinterpretatie het origineel ver overstijgt. Inderdaad, Joe Cocker was daar heel goed in. Nu was het origineel ook niks eigenlijk maar dat vind ik dan eigenlijk van alle geBeatle.
Andere meester van cover'/herinterpretaties is al eens door mij in dit rijtje gepost:
Johnny Cash covert Hurt van de Nine Inch Nails.
Personal jesus door Cash maar origineel van Depeche Mode
En natuurlijk veel Gospels en folk gecoverd:
God's gonna cut you down door:
Odetta
natuurlijk Johnny Cash
Shawn james and the Shapeshifters
Robin Loxley and jay Hawke (een versie die niet zoveel toevoegt)

Tik ook eens "Little Red Rooster" in op youtube

[Badslippers]

Andere meester van cover'/herinterpretaties is al eens door mij in dit rijtje gepost:
Johnny Cash covert Hurt van de Nine Inch Nails.

Jaaaaaaaaaaaa, die is heel goed geslaagd.

[Strijker]

Een heel mooi voorbeeld van een cover die het origineel overtreft.
Zoals de "man in black" dit nummer hier brengt met die doorleefde stem, dan voel je tijdens het luisteren gewoon de pijn.

[Goedemorgenallemaal]

Het ergste is dat ik de afgelopen week zoveel spoedklussen had dat ik gisteravond pas in de laatste 5 minuten ontdekte dat "walk the line" op tv was...

[Goedemorgenallemaal]

Wat natuurlijk ook veel covers oplevert zijn "goede doelen"acties. Dan doen beroemde zangers belangeloos mee. Belangeloos? Klein beetje tijd en stemband investeren in een exposure waar je anders tonnen kwijt aan zou zijn. Dus ze worden er wel beter van... Dit soort acties levert nooit wat op, altijd te ad hoc, te snel gemaakt, teveel artiesten die eigenlijk niet in het geheel passen... Kortom alle cliché's van "hoe maak ik een slechte plaat"zijn aanwezig. Positieve uitzondering ik , vind ik persoonlijk.
is

Het is dan ook niet voor een ad hoc ramp gemaakt maar voor een goed voorbereide actie voor Children in Need. De video werkt zeker mee.
En het lollige is vind ik, het is een cover die zeker niet beter is dan het orgineel van Lou Reed.
Wat hem toch doet beklijven is het ambachtelijke werk de cover te doen slagen, het werk aan de clip, de gedrevenheid van de zangers (want voor zo'n voorbereide actie zijn ze wel wat meer tijd en moeite kwijt dan voor een "hey er is een storm geweest, snel een plaatsje maken voor het Hula Bula atol" spontane recht uit het hart actie en natuurlijk het feit dat het een klassieker is, de jongeren kennen Lou Reed niet en vinden het een mooi nummer en "perfect day" bekt goed, en de ouderen zeggen "Ja, Lou Reed was natuurlijk veel beter maar ik vind het wel leuk dat ze juist zijn nummer van stal gehaald hebben".

Natuurlijk wordt er ook over dit nummer weer veel gezwamd, de één zegt dat het gewoon een leuk liedje is geschreven (dat is wel waar) na een dagje in het park met zijn verloofde, de volgende beweert dat het is geschreven omdat ie worstelde met zijn sexualiteit en dan heb je nog van die optimisten die denken dat het, omdat het in een nogal bol van de drugs staande periode van zijn leven is geschreven, slaat op een dag goed gescoord hebben.
Misschien is het wel een combinatie, ook een druggie die worstelt met zijn sexualiteit kan bij lekker weer met zijn vriendin gewoon een leuke, perfecte dag in het park hebben.

Ik moet eerlijk zeggen, gisteren had ik, ook al was ik aan het werk en niet bij onze dames, een "perfect day", details kan ik niet op het forum gooien.

[trigootje]

Geslaagde covers:

https://youtu.be/4m5KrPXL4wI?t=42s

https://youtu.be/fregObNcHC8

https://youtu.be/6ADTPb2f_44

https://youtu.be/vIw0ewEsNHs

https://youtu.be/nrnZSLwfzVs

https://youtu.be/JJx5626euOo

https://youtu.be/MMmljYkdr-w



https://youtu.be/OdYGnAFaeHU?list=PLE83D6C118AFFE566

[Goedemorgenallemaal]

vriendelijk verzoek bij covers ook het origineel of tenminste een eerdere versie mee te plaatsen.

[Badslippers]

Die van The White Stripes is "Killing". Slechts 2 personen maar wat een passie.

Ik zal nu een boel mensen tegen de schenen schoppen maar U2 vind ik niet meer dan een aardig bandje met beperkt muzikaal talent. The Edge weet zijn bescheiden gitaarspel goed te camoufleren met een batterij aan effectapparatuur. Desalniettemin hebben ze wel een paar aanstekelijke liedjes weten te produceren waaronder dit "One" en Mary J. Blige blijft natuurlijk wel een heel lekker wijf om naar te kijken. passievol gezongen.

"Perfect Day" is gewoon een mooi nummer dat net als "Waarheen waarvoor" op menig crematoriumlijstje zal staan. In die clip van de BBC komen wel een paar verrassende zangers/zangeressen voor die het nummer naar een nieuw niveau tillen.

Lou Reed is altijd zwaar ondergewaardeerd geweest. Komt misschien door zijn beperkte stembereik en zijn wat praterige manier van zingen. Zijn norse en wispelturige karakter zullen daar ook debet aan zijn geweest. Daar waar menig ijsbeer naar zijn favo club rijdt op de klanken van wat Roemeense zigeuner muziek, rijd ik steevast naar de club met een zelf samengestelde versie van het volledige concert "Live at Howard Stein's Academy of music, N.Y.C" in de cd-speler. Geluidsvolume op oorbeschadigend niveau.

En dan "Good Old" Jimi Hendrix. Goed dat die kerel tot de Club van 27 behoorde. Anders was hij waarschijnlijk net zo diep gezonken als Eric Clapton die ooit God was maar met het klimmen der jaren steeds oubolliger werd. "All along the Watchtower" van Dylan omgetoverd door Hendrix die donder en bliksem uit zijn Stratocaster tovert.

Mijn eigen persoonlijke schatje covert op haar beurt weer Hendrix.

2015-04-25_13-25-45.jpg. Klik op de afbeelding.

[Goedemorgenallemaal]

Ik zal nu een boel mensen tegen de schenen schoppen maar U2 vind ik niet meer dan een aardig bandje met beperkt muzikaal talent.

Je hebt natuurlijk gelijk, ik behoor natuurlijk wel tot de grotere "boel"die ooit U2 erreg goed vond. IN het begin ongepolijst rockbandje maar lekkere muziek, steeds iets verder ontwikkelend. Mooie aparte sound, goed herkenbaar en dan in 1986 zag ik ze voor het laatst live. Joshua Tree tour. Ik vind het nog steeds een goed album maar je kon het begin van het einde achteraf al zien aankomen. Als je terug denkt aan die periode realisseer je je dat vorm meer begon te spelen als inhoud, The Edge begon rare hoeden te dragen, Bono maffe zonnebrillen. Het werden modepopjes, al zien ze dat natuurlijk niet zo. Tekenend dat de "meest normalen" tot op zekere hoogte de beste muzikanten zijn en juist niet zo popiejopie zijn.


Zo af en toe nog wat leuks, ik vind bv "One"nog goed... Later nog een CD gekocht met "achterkanten van Singles", daar zitten ook wat leuke stukskes bij maar eigenlijk had ik het toen wel met ze gehad.

P.S. in mjn Cash draadje staat de link naar de video van "God's gonna cut you down" , een compilatie vin zwart wit van allerlei bekende en minder bekende artiesten die Cash playbacken. Ik vind het eigenlijk erg goed gedaan, meeste artietsen gaan ookf erg tot vrij integer met het nummer om tot op 1'37"... ja hoor Bono in een "kijk mij es met een muurschildering en een papieren muts lollig doen" tamelijk misplaatst stukje.

[Strijker]

Geslaagde covers:

https://youtu.be/4m5KrPXL4wI?t=42s

https://youtu.be/fregObNcHC8

https://youtu.be/6ADTPb2f_44

https://youtu.be/vIw0ewEsNHs

https://youtu.be/nrnZSLwfzVs

https://youtu.be/JJx5626euOo

https://youtu.be/MMmljYkdr-w



https://youtu.be/OdYGnAFaeHU?list=PLE83D6C118AFFE566

Het nummer I shott the sheriff is geschreven door Bob Marley, hoort dus niet in dit rijtje van covers thuis.

[Strijker]

Mijn eigen persoonlijke schatje covert op haar beurt weer Hendrix.

Bedankt voor de tip, deze dame kende ik nog niet. Kan goed met een gitaar overweg en ziet er nog leuk uit ook. Hier moet ik meer van zien en horen.

[Goedemorgenallemaal]

Aanmerkelijk minder knap dan deze dame is natuurlijk die andere gitaargrootheid,en helaas overleden, die ook zeer goede covers gemaakt heeft: Stevie Ray Vaughan...

[Strijker]

Ach ja, U2. In de jaren 80 een van mijn favoriete bands. Heb ze een aantal keren zien optreden in de jaren 80, voor het laatst in 1987 in de kuip tijdens de Joshua Tree Tour. Toen stonden ze nog gewoon gehuld in spijkerbroek en shirt op de bühne met een paar lampen boven het podium. De later aangeschafte Trabantjes stonden toen nog achter het ijzeren gordijn. De eerste 3 albums Boy, October en War worden nog steeds met enige regelmaat door mij beluisterd. Dit geldt ook voor Under a Blood red sky, een live album dat voor het merendeel bestaat uit opnames van een concert in Duitsland op het loreley podium. Dit concert staat uiteraard in zijn geheel op youtube. https://www.youtube.com/watch?v=3Nxcd_W7XB4
Hierna kwam de eerste wijziging qua muziek, zij het dat dit nog niet zo een grote wijziging was. De albums Unforgettable Fire en Joshua Tree klinken gewoon iets meer volwassen, iets minder onstuimig, een beetje minder galm op de gitaar, iets meer keyboardwerk hier en daar. De invloed van Brian Eno en Daniel Lanois is te merken. Ook deze albums vinden een aantal keren per jaar nog wel een hun weg naar 1 van mijn CD spelers.
En toen? Tja, wat moet je van Rattle & Hum zeggen? Slecht is het niet, het vliegt wel een beetje alle kanten op, rock, country, bleus, en ontbeerd daardoor mijns inziens een eigen identiteit. Kijk nog wel eens naar de gelijknamige DVD maar dan meestal alleen maar naar de concertopnames op het tweede deel van de DVD. Met name de versie van Sunday Bloody Sunday waarin Bono de IRA er flink van langs geeft is goed.
En toen kwamen de jaren 90 en raakten de heren een beetje van het pad af. Op Achtung Baby wordt er al druk geëxperimenteerd met van alles en nog wat. Toch kent dit album nog wel enkele nummers die ik wel aardig vindt, m.n. One en Who’s gonna ride your wild horses. Vervolgens kwamen in de jaren 90 nog de albums Zooropa en Pop, en tournees waarbij de muziek ondergeschikt werd gemaakt aan de show die bol stond van uiterlijk vertoon. Concerten waarbij Bono zich steeds meer en meer presenteerde als een tweede Jezus die door god naar de aarde was gezonden om ons allemaal op het rechte pad te brengen. Een pad waar hijzelf al jaren lang mijlenver van verwijderd was geraakt.
Vanaf het begin van deze eeuw geeft men weer concerten waarbij de muziek weer wat meer centraal staat. Tevens weet men hier en daar sporadisch nog weel eens een aardig nummer te produceren zoals bijvoorbeeld Walk on. Ik hou het lekker bij het jaren 80 werk op CD en DVD en kijk af en toe eens op youtube naar wat concertopnames uit de goeie ouwe tijd.

[Strijker]

Aanmerkelijk minder knap dan deze dame is natuurlijk die andere gitaargrootheid,en helaas overleden, die ook zeer goede covers gemaakt heeft: Stevie Ray Vaughan...

Heeft ook de nodige goede nummers zelf geschreven.

She's my sweet little thang she's my pride and joy
She's my sweet little baby I'm her little lover boy

https://www.youtube.com/watch?v=NU0MF8pwktg

[Goedemorgenallemaal]

Jazeker maar om eerlijk te zijn, zijn mooiste nummer (volgens GMA) is ook weer een cover Tin Pan Alley.
Een muziekgrootheid waar ik eigenlijk niks aan vind heeft toch ooit een nummer genaakt wat ik erreg lekker en goed vind:

maar de versie van, daar is ie weer, Stevie vind ik toch veeeel beter
Stevie Ray Vaughan: Superstition

[Badslippers]

Bedankt voor de tip, deze dame kende ik nog niet. Kan goed met een gitaar overweg en ziet er nog leuk uit ook. Hier moet ik meer van zien en horen.

Check deze:
https://www.youtube.com/watch?v=vK9r...e_gdata_player

Nou ja, gewoon op Orianthi Googlen. Ze zou Lead spelen tijdens de Michael Jackson "This is it Tour". Ging helaas niet door omdat die sukkel teveel slaapmiddelen slikte. Had haar graag gezien als gitariste bij MJ hoewel Jennifer Batten kwalitatief beter was.

Maar welke is lekkerder ? ? ?

Jennifer Batten, inmiddels 57 jaar	Orianthi Panagaris, 30 Jaar
1358995955_jb.jpg	orianthi-orianthi-10969568-458-570.jpg

Dus ik weet de uitkomst al.




Stevie Ray Vaughan: Superstition, zeker de moeite waard. Maar deze prefereer ik. Wel 2 gitaargrootheden met zeer eigen stijl.
https://www.youtube.com/watch?v=PsRoXg5akks

[BefBeer]

Jennifer staat hier wel met een banaan in haar hand!?

BefBeer

[Strijker]

Nog een gitaar grootheid die helaas niet meer in leven is maar wel zeer goede muziek maakte en geweldige optredens gaf.

De Ierse Bleus/Rock zanger/gitarist Rory Gallagher.

https://www.youtube.com/watch?v=iMevQtK8S6c

https://www.youtube.com/watch?v=vLELMi8hgUs

https://www.youtube.com/watch?v=nlEfyMoR49M

https://www.youtube.com/watch?v=JMmsoxoDC1E

[trigootje]

Het nummer I shott the sheriff is geschreven door Bob Marley, hoort dus niet in dit rijtje van covers thuis.

Excuses, je hebt helemaal gelijk, dan is bij deze de cover (Clapton) minder dan het origineel