Ding Dong. King Kong. Five. Een mens zou er klamme poten van krijgen of toch uit de schijf geshakete kniedinges opzekers. Mano Negra nog aan toe. Effe een keelpastille nuttigen want m´n hals is ietwat ontstoken door overmatige tongarbeit met een uitgelezen snollenselectie in Zürichs finest alwaar dit jochie inclusief geldig Postnasaal Constipatie Testament-Test aanwezig tekende temidden een zooi Zwitserse koekenbakkers die blijkbaar ook nix beters te doen hadden dan wat naakte sloeries te begluren zo doordeweeks in plaats van wereldverbeterende dinges uittesteken waar kroost en diens respectievelijke boorlingen nog een boompje over opzetten zo medio 2048. Wat een zooi overigens aan de grensovergang met van die overijverige douanisten die elke uitheemse nummerplaat als potentijele terroristen beschouwt. Pfft. ss kon het weinig verdommen want ie had keurig z´n inreisdocument ingevuld, PCR-ding dabei en voorts 9998 Franken zodat ie niet over de toegelaten grens zat datbetreffend. De beambten waren oprecht opgetogen door de volledigheid des voorgeschreven geplogendheden die heden ten dage noodzakelijk zijn om bij die zakkenwassers binnentemogen en hoppa, een schouderklopje later vloog ss met een vlotte 30 kilometer pro stunde doorheen de grenszone. Kutzooi.
Ditmaal was de parkeerplaats bijna volzet toen ´k er al jodelend opdraaide want als zichzelf vlotjes aanpassend jochie sluit ss zich uiteraard in a jiffy aan bij de lokale gebruiken des hansworsten aldaar. 95 Franken armer smeet ik me onder de douchestralen die als een pletwals op m´n opgeblonken kanis kletterden. Proper afgedroogd richting barzone doch dat wat godverdomme géén evidentie want onderweg stuitte ss op ´n tietenkaboutertje die ie een paar weekjes ervoor aldaar nog had bijgepraat over Schwerzenbach enzo. Hoe dat allemaal niet gaat zo op z´n tijd. Een paar vriendinnetjes van ´dr kwamen me ook gedag zoenen, godbetert. Als notoir tegenstander van de popijopiprijs stond ´k daar aardig in m´n hempie. Ella, Delia, Natalia als ´k het correct heb doch voorts kan ´k er gerust een a-tje naast zitten hoor. Tel daarbij nog Audrey en nog eentje wiens naam me nou niet bepaald meer altegaar voor m´n geestigheid kan halen en dat is een handvol snollen die 45 dagen geleden nog in het Haaienbassin te Darmstadt ter vogelen vertoefden. Movin´on up zeg maar. Voorts nog vlotweg een handvol Duitse tussies uit NRW voorheen, een kwartet loemeensen dito en daarmee was tenminste 33% des line-up vlotjesweg voor 50 Euronen stengelbereid voorheen. Ok, een paar 60 zoals Sofia en co doch immer nog een quasi peulenschil ivm Globeprijzen. Het geinigste aan heel dat ontvangstcomité dat me duchtig op m´n zenuwen werkte was dat degene met wie ´k de grootste "prijsdiscussie" had in Darmstadt nu niet van m´n zijde wenste te wijken. Pfff, kutzooi.
Doch ss is natuurlijk niet de allerdomste alhoewel ie frequent die schijn tegen heeft. Een passerende ebonyparel kwam m´n oor uitlekken ter halloplichtpleging en dus had ´k het perfecte excuus om me richting sanitaire vertrekken te bewegen om aldaar het vochtige aambeeld onder de handdroger te hangen en tengevolge effe van die socializende troelas verlost te zijn. Een fikse 47 dames ofzo tekenden present en daartegenover stonden een 70-tal heren dunkt me ongeveer. Line-up helaas niet meer zo variabel als in oktober doch alla, 2 chokomausen, 2 latinas en de rest eerder Europees. Het is wat het is. Een paar bekenden begroet waaronder een paar notabele hoerenlopers wiens schoenen minder snel verslijten dan hun clubsleffers die ze overal meenaartoezeulen om voetschimmels uit de weg te gaan. Die gozers zitten potdekke elke week 4 of 5 dagen in clubs, kierewiedewiedewiet doch alla. Tengevolge viel er weer een boel te kwebbelen over vanallesennogwat al kan ´k somtijds geen jota begrijpen van hun gewauwel. Wederom een prima gelegenheid om hen gedag te zeggen en aan te schuiven bij voorvermelde onderdeurtje dat ongeduldig stond te molenwieken wat verderop. Een mens wordt miljaardedjuu geen moment rust gegund zo. Kutzooi!
Eindelijk een oase van relaxatie gevonden, 2 dikke tieten in m´n armholte en het enigste wat ss moest doen wat een gladgeschoren beentje aaien terwijl een danktirade me ten dele viel en ze wel overmatig leuk deed. Quelle différence met de upselltante van Sharks. Had ze dan toch goed geluisterd? Yup, ze bestaan. Slimme DVP´s die advies naar waarde schatten en ss had in de smiezen dat dit overmatig geldgeil moppie binnen no time in Globe bookingsqueentje kon worden mits...Yo, eigenlijk simpel zat. Ze wordt onderstebovengeboekt en moet daarvoor hoegenaamd géén moeite doen. Superlatieven worden opgediept door quasi alle bezoekers, naja...Egal, wat me voorts die dag ten faveure viel met haar kan ´k niet objectief neerschrijven laat staan inschatten doch alla. Tarifair was het ook generlei correct doch wtf cares anyway. Zoals ´k haar in september en oktober al zei, mits verhuis is ze miljonaire binnen het jaar aldaar. Tot zoverre. Het is allemaal geen rocketscience. Temidden van de opgetakelde en voor 50% verbouwde überprofi´s in Schwerzenbach kan ze als ze verstandig is/blijft een gevoelde eeuwigheid slijk binnenrijven without any problem, Natalia dus. Sterren worden er niet uitgedeeld doch generlei haar paspoortje bij Sharkswaardig is een understatement. Gouden Kutzooi.
Voorts herhalingssessies met Clair en Cleo...Respectievelijk 4,5 en 4 op 5 Sterren. Beide dames zijn ook populair en niet getuned enzo, dat laat ´k gaarne over aan het gros van de fanaten aldaar...Voorts kan ´k eigenlijk niet veel dolletjes kwijt behoudens dus exquisit fuckin´met "alte bekannten" . Ik ben doorgaans gaarne een ietwat vreemde onopvallende vogel in het clubgebeuren aldaar, zeg maar type underdog doch dat valt met zulk een zooi bekannten von irgendwo anders vorher fiks tegen zo op z´n tijd en eerlijkgezegd is dat niet zo m´n ding. Dus volgende keer ga ´k verkleed als douanebeamte ns uitvogelen hoe het met de Posttraumatische Copulatie Toestand-Test des dames gesteld is doch dat is voor het hopelijk gezegende jaar 2022 waar een mens zich weer kan verheugen op vertier, concerten, festivals, vrijheid en zowaar spontane last-second-decisions zonder eerst een halve mallemolen aan documenten te motten invullen enzo...
Muzikaal wijst ss u gaarne op de liveversie van the Raconteurs: Steady as She goes in Montreux 2008... wie weet kan en mag het weer soon, en niet alleen en Suisse aub...
"... two roads diverged in a wood, and i- i took the one less traveled by,
and that has made all the difference."
r. frost