Amsterdam - De gemeente Amsterdam en het stadsdeel Amsterdam-Centrum zijn dit voorjaar gestart met een uitgebreide screening van de prostitutiebranche. De Wet Bibob (Bevordering van de integriteitbeoordelingen door het openbaar bestuur), die deze screening mogelijk maakt, gaat op korte termijn intensiever in het Wallengebied worden toegepast, te beginnen met de prostitutie-branche. Tot nu toe gebeurde dat alleen bij het indienen van (nieuwe) aanvragen.
Deze intensievere screening heeft tot gevolg dat ook doorlopende vergunningen worden getoetst. Amsterdam wil hiermee de invloed van criminaliteit op de Wallen terugdringen.
Inmiddels zijn door het stadsdeel Amsterdam-Centrum in 2005 en 2006 795 vergunningsaanvragen (horeca, speelautomaten, seksinrichtingen/prostitutie) gescreend. Op basis van de screening zijn in deze periode tot nu toe 23 aanvragen geweigerd. Verder is door het stadsdeel een begin gemaakt met de screening van bouwaanvragen. Er zijn inmiddels 2 bouwaanvragen geweigerd.
Het landelijk Bureau Bibob heeft onlangs op verzoek van Amsterdam adviezen uitgebracht over een aantal aanvragen voor prostitutievergunningen op de Wallen. Deze adviezen zijn negatief waardoor 37 vergunningen (waarvan 2 in Oud-Zuid) op grond van de Wet Bibob geweigerd of ingetrokken kunnen gaan worden. Het overgrote deel heeft betrekking op prostitutiebedrijven. Concreet houdt dit in dat betrokkenen hun zaak niet kunnen voortzetten. Amsterdam zal in samenwerking met het landelijk Bureau Bibob, het OM en de politie bij nieuwe aanvragen en bij verkoop van deze zaken de nieuwe exploitanten/eigenaren opnieuw screenen om te voorkomen dat er schijnconstructies worden gemaakt.
De betrokken exploitanten zijn inmiddels op de hoogte gebracht en hebben de mogelijkheid om te reageren op het voornemen van de gemeente. Als deze reactie niet leidt tot een inhoudelijk ander inzicht, zullen betrokkenen in het najaar van de gemeente een besluit tot sluiting ontvangen. Betrokkenen kunnen dit besluit juridisch aanvechten. Deze juridische procedures hebben, tenzij de rechter anders beslist, geen opschortende werking en de bedrijven zullen in dat geval hangende de procedure dicht moeten.
Uitgegeven: 21 juni 2006 15:28
Laatst gewijzigd: 21 juni 2006 16:31
AMSTERDAM - Ruim twintig procent van de bordelen in Amsterdam moet de deuren sluiten. Van de ongeveer 170 seksgelegenheden krijgen er 37 geen vergunning. De gemeente Amsterdam heeft daartoe besloten omdat het vermoeden bestaat dat de eigenaren niet zuiver op de graat zijn.
De eigenaren krijgen volgens een gemeentewoordvoerder nog 'korte tijd' de kans om aan te tonen dat ze geen wetten overtreden. De kans dat dit aangetoond wordt is volgens de gemeente 'erg klein'. Na de zomer moeten de bordelen die ook na protest geen vergunning krijgen dicht.
Amsterdam weigert de vergunningen op grond van de Bibob-wetgeving. Daardoor kunnen gemeenten eenvoudiger onderzoek doen naar mogelijke criminele praktijken als een vergunning, subsidie of aanbesteding wordt verleend. Onderzocht worden vaak voor criminaliteit gevoelige branches als de horeca, de speelautomatenbranche en de prostitutie. De gemeente kan een vergunning weigeren of intrekken wanneer ernstig vermoed wordt dat de aanvrager zich schuldig maakt aan criminele praktijken.
Het grootste deel van de geweigerde aanvragen kwam van de Amsterdamse Wallen. Dit gebied wil de gemeente Amsterdam de komende maanden goed screenen, om daar de goede van de slechte prostitutiebedrijven te scheiden. Na de prostitutie zijn volgens een voorlichter van de gemeente Amsterdam hotels, restaurants en sekstheaters op de Wallen aan de beurt.
AMSTERDAM - De gemeente Amsterdam heeft 23 aanvragen voor een prostitutie-vergunning, waaronder die van 'Dikke' Charles Geerts, geweigerd na een integriteitsonderzoek.. Het onderzoek vond plaats op basis van de Wet Bibob die moet voorkomen dat de overheid de misdaad faciliteert door het verlenen van vergunningen.
correctiesIn de eerste zin stond dat '23 prostitutie-ondernemers' een vergunning is geweigerd, dat is aangepast in '23 aanvragen voor een prostitutie-vergunning' zijn geweigerd.
Het prostitutie-onderzoek maakt deel uit van een groter onderzoek naar het Wallengebied, de rosse buurt van Amsterdam. Wie niet 'bibob-proof' is, mag zijn bedrijf niet voortzetten.
Geerts' advocaat Han Jahae zegt dat 'een aantal' bedrijven van de ondernemer door het besluit van de gemeente zijn getroffen. Geerts staat bekend als een van de grootste vastgoedbezitters op de Wallen. Een deel van zijn panden wordt gebruikt voor raamprostitutie.
Jahae zegt burgemeester Job Cohen van Amsterdam ('een hele redelijke man') te zullen verzoeken de weigeringen terug te draaien. Zo niet, dan stapt Geerts naar de rechter. Jahae: 'Hij zal zich met hand en tand verzetten.'
Amsterdam geeft de ondernemers nog een kans zich te verweren tegen de vergunningsweigeringen. Blijft een overtuigend verweer uit, dan gaan de bedrijven in het najaar dicht.
Amsterdam wil de Wallen ‘opschonen’. De misdaad is er de laatste jaren volgens het stadsbestuur gegroeid. Enkele seksondernemers procederen tegen de gemeente.
Amsterdam, 19 jan.
Verdwijnt de raamprostitutie op de Amsterdamse Wallen?
Voorlopig niet. Vanmiddag besloot de Amsterdamse rechtbank in een zaak van vier bordeelexploitanten tegen de gemeente dat hun raambordelen open mogen blijven, „zolang de gemeente niet heeft beslist over hun bezwaren”. Daarmee zijn 120 van de 350 ramen in het wereldvermaarde, maar ook omstreden, Red Light District voorlopig gered.
Het middelpunt van dit gevecht om de Wallen is Charles Geerts. Koning van de rosse buurt, seksbaron, bankier van de Wallen en bekend onder de bijnaam Dikke Charles, wegens de 140 kilo die hij lange tijd woog. Eind vorig jaar besloot de gemeente Amsterdam dat Dikke Charles geen vergunning meer krijgt voor de 65 peeskamers die hij verhuurt. Ook drie andere ondernemers die Geerts financiert, samen goed voor 60 ramen, krijgen geen vergunning meer van de gemeente.
De reden? Geerts en de seksondernemers zouden banden hebben met de Amsterdamse onderwereld en mogelijk betrokken zijn bij het witwassen van crimineel geld.
Daarom heeft burgemeester Job Cohen op grond van de wet besloten dat de seksondernemers hun deuren moeten sluiten. „Door wat zich de afgelopen tien jaar heeft voltrokken, heb ik het gevoel dat de aard van de criminaliteit op de Wallen wel heel fors is geworden”, zei Cohen vorig jaar november in Het Parool.
Charles Ludovicus Geerts (63) is sinds de legalisering van de prostitutie in 2000 uitgegroeid tot de grootste seksondernemer op de Wallen. Zijn bedrijf R.J.J. Nijhuis Holding BV bezit zo’n twintig panden op de Amsterdamse Wallen. Indirect heeft hij een financieel belang in ongeveer twintig andere panden.
Via zijn bedrijven verhuurt Geerts zijn ramen per dag(deel) aan prostituees voor een vast bedrag. Zij melden zich bij zijn kantoor aan de Oudezijds Achterburgwal, schrijven zich in en krijgen na betaling van de huursom een sleutel van ‘een raam’ dat geheel is ingericht en voldoet aan de arboregels (Arbeidsomstandighedenwet), die sinds de legalisering van de prostitutie ook voor deze branche gelden.
Dikke Charles is een hedendaagse souteneur, en volgens hemzelf eentje zoals de wetgever zich dat had voorgesteld. Geerts presenteert zich als een dienstverlener die de faciliteiten levert die vrije ondernemers in de prostitutiebranche nodig hebben om hun werk te kunnen doen. Prostituees beklagen zich weliswaar over de hoogte van de huur die ze aan Geerts moeten betalen, maar ze zijn vrij om te gaan en te staan waar ze willen.
De verhuur van ramen is een aantrekkelijke handel. Uit de meest recente cijfers die Geerts heeft gedeponeerd bij de Kamer van Koophandel over het boekjaar 2004 blijkt dat hij in dat jaar een nettowinst behaalde van bijna 1 miljoen euro op een omzet van 4,4 miljoen euro. Het vermogen van Dikke Charles is zo groot dat hij zich heeft ontpopt als een financier van andere seksondernemers in Amsterdam. Casa Rosso, de Bananenbar en verschillende sekswinkels; Geerts financiert de exploitanten, vandaar ook zijn bijnaam ‘bankier van de Wallen’.
Gewone banken durven zich niet te associëren met de branche, die nog altijd een groezelig imago heeft. Geen bank is ook bereid om de aankoop van een bordeel te financieren. Geerts sprong na de legalisering van de prostitutie in dat gat, waarvan bijna niemand beseft had dat het bestond. En dus komen seksondernemers vanzelf bij mensen als Geerts terecht.
Maar de gemeente gelooft niet dat Geerts een nette ondernemer is. Die stelling is gebaseerd op de contacten die Geerts heeft gehad met de in 1991 vermoorde drugshandelaar Klaas Bruinsma. In een omvangrijk justitieel onderzoek naar de organisatie van Bruinsma kwam Geerts in beeld als een van zijn erfgenamen. Uiteindelijk werd Geerts niet vervolgd. Wel trof hij samen met twee partners, voormalig advocaat John Engelsma en oud-bankier Gerard Cok, in 1994 een schikking ter waarde van 12 miljoen gulden, ruim 5 miljoen euro.
Ook later kwam Geerts in beeld bij de politie maar onderzoek naar zijn handel en wandel heeft opnieuw nooit geleid tot vervolging, laat staan een veroordeling. Dikke Charles heeft ondanks zijn dubieuze contacten geen strafblad. Sterker: hij beschikt over een brief van het Openbaar Ministerie waarin wordt gesteld dat Geerts schoon is en er geen beletsels zijn voor banken en de Belastingdienst om zaken met hem te doen.
Toch vindt de gemeente Amsterdam dat er voldoende aanwijzingen zijn dat Geerts niet deugt. Daarbij gaat het, naast de informatie uit de eerder genoemde onderzoeken, om een reeks meldingen van ongebruikelijke contante transacties. En recentelijk ook om anonieme meldingen uit het criminele milieu dat Geerts zich opnieuw met illegale zaken zou inlaten.
De gemeente onderhandelde actief met hem over de verplaatsing van prostitutiepanden. Geerst sloot een prostitutiepand, verkocht dat en kreeg in ruil daarvoor een vergunning van de gemeente voor een pand elders op de Wallen. Iedereen blij. De gemeente kon zo de prostitutie in een bepaald gebied concentreren en Geerts goede zaken doen. Nu vindt burgemeester Cohen dat Dikke Charles uit de stad moet vertrekken.
Met diens vertrek komt de weg vrij voor goede ondernemers om in de seksbranche op de Wallen te stappen, hoopt de gemeente. Ook de financiering moet anders, zei Cohen onlangs. De gemeente Amsterdam wil met banken overleggen over het financieren van seksbedrijven. Want zo ziet Amsterdam dat straks het liefst: een keurige ondernemer die bij een gerenommeerde bank netjes een hypotheek afsluit om een bordeel te beginnen.
Prostitutie is sinds september 2000 een gelegaliseerde bedrijfstak in Nederland. Toen werd het bordeelverbod dat sinds 1911 bestond geschrapt uit het wetboek van strafrecht. De overheid hoopt dat de prostitutie door de legalisering uit de illegaliteit wordt gehaald. De legalisering moet een normale bedrijfstak van de seksbranche maken.
De gemeente verstrekt vergunningen. Seksexploitanten en prostituees kunnen zich voortaan als normale werkgever en werknemer registreren en netjes belasting betalen.
De Wallen in Amsterdam staan bekend om de grote hoeveelheid raambordelen. In andere steden zijn er nog andere voorzieningen, zoals tippelzones. Utrecht heeft ook een lang rij woonboten aan de rand van de stad waar prostituees hun diensten aanbieden.
De wet Bibob (Bevordering integriteitsbeoordelingen door het openbaar bestuur) die sinds 1 juni 2003 van kracht is biedt gemeenten de mogelijkheid om bouw-, gebruiks- en exploitatievergunningen niet te verlenen of in te trekken indien aanvragers verdacht worden van betrokkenheid bij criminele activiteiten of geen afdoende verklaring kunnen geven voor de herkomst van de geldstromen uit hun bedrijf.
In het geval van Charles Geerts en acht andere exploitanten van bordelen heeft burgemeester Cohen van Amsterdam in juni een voornemen tot sluiten bekendgemaakt. Een afwijzende reactie van Geerts op de verwijten van de gemeente heeft Cohen er niet van weerhouden om de vergunningen van Geerts per 1 januari 2007 in te trekken of niet meer te verlengen.
Tegen die beslissing heeft Geerts vervolgens bezwaar aangetekend, maar de onafhankelijke commissie die de gemeente daarvoor moet instellen is nog niet actief. Omdat de bedrijven van Geerts op dit moment niet beschikken over een geldige exploitatievergunning, zijn ze eigenlijk illegaal open.
Het kort geding dat vandaag rechtbank in Amsterdam diende ging over de vraag of de bedrijven van Geerts hangende de juridische procedure open mogen blijven. De gemeente heeft eerder verklaard dat zij zich zal conformeren aan het besluit van de rechter op dit punt.
AMSTERDAM - De door de gemeente Amsterdam gewenste sluiting van tientallen bordeelramen en de aanpak van criminele financieringen op de Wallen lopen opnieuw maanden vertraging op.