Woede, teleurstelling en jaloezie dreven hem telkens richting rosse buurt. ‘Dan was er geen houden meer en móest het gebeuren.’
Seksverslaafde Jaap (47), nu een jaar ‘nuchter’, ging de confrontatie aan met zijn obsessie. ‘Mijn grootste pijn was mijn eenzaamheid.’
‘Aanvankelijk had ik geen problemen met prostitueebezoek. Ik kwam er ontspannen vandaan. Had het idee dat ik er weer even tegen kon. Maar de drang groeide uit tot een ware obsessie. Het hele salaris, al het vakantiegeld ging op aan de Wallen.
Het waren gevoelens van woede, teleurstelling en jaloezie die mij dreven. Vaak opgedaan in de werksituatie. Dan zag ik dat een collega beter geslaagd was dan ik en dan ging er een knop om. Niets kon me nog tegenhouden. Het móest gebeuren.
Destijds had ik een vriendin. Met haar had ik een heel warme, liefdevolle relatie die vijf jaar duurde. Natuurlijk probeerde ik het te laten. Maar ik kon geen weerstand bieden. Op weg naar de Wallen moest ik dan iets in mezelf kapot maken. Moest ik het even ‘uit’ maken met mijn vriendin. Dat voelde als een innerlijk conflict.
Eerst biechtte ik het haar nog op. Dan reageerde ze enorm gekwetst. Ja, logisch. Later vertelde ik het niet meer. Want waarom zou ik haar pijn doen als ik toch niet kon stoppen?
Een seksverslaving is progressief. Dat wil zeggen: het neemt toe. Op een gegeven moment bezocht ik vrij routineus een prostituee, waarna ik bij mijn vriendin langsging. Geen probleem. Ik begon dwangmatig te masturberen, iedere dag. Ik was voor mijn vriendin emotioneel niet meer beschikbaar. Die relatie raakte uitgewoond. Natuurlijk maakte ze het uit.
Ik was een ADHD-kind, ben vroeg uit huis gegaan, gebruikte drugs, dronk veel, heb een tijdje gezworven. Natuurlijk heeft dat allemaal een rol gespeeld. Ik zag mezelf als ‘niet veel waard’. Zocht prostituees van laag allooi uit vanuit het idee: zij past bij mij. Soms wist ik dat ik werd bestolen, maar liet het toch gebeuren. Masochistisch.
In relaties heb ik me altijd extreem afhankelijk opgesteld. Dat zie je vaak bij seksverslaafden. Als een vriendin het uitmaakte, dacht ik: ik maak er een eind aan. Een ex die een nieuwe vriend kreeg heb ik gestalkt, gemanipuleerd, gesmeekt om me terug te nemen. Ik voelde me pas veilig in heel symbiotische relatie.
Via-via hoorde ik van SLAA, de organisatie van anonieme seks- en liefdesverslaafden. Ik was inmiddels ten einde raad en sloot me aan bij een SLAA-werkgroep. Daarin werk je met een twaalfstappenprogramma dat vergelijkbaar is met dat van de AA, de anonieme alcoholisten. Je gaat niet in op de oorzaak, maar je stopt en gaat na hoe je je leven zo kunt inrichten dat je niet terugvalt.
Ik ben drie, vier keer teruggevallen. Dan gooide ik Sex and Love Addicts Anonymous, de ‘bijbel’ van SLAA, in de oud-papierbak en vertrok naar de hoeren. Ik heb ook psychotherapie gehad in die tijd. Maar bij psychotherapie ben je voortdurend bezig met het probleem en niet met de oplossing. Daarom kwam ik toch weer terug bij de SLAA-werkgroep.
Ik had moeite met mijn eigen seksualiteit. Agressie en seksualiteit liggen dicht bij elkaar en ik veroordeelde die woede in mij. Die durfde ik alleen toe te laten bij iemand die ik toch nooit meer zou zien. Daarom gaan mannen zoals ik graag naar de hoeren. Prostituees hebben mij verteld dat hun klanten diep van binnen vooral kwaad zijn.
Wie wil stoppen met drinken, kan het café uit de weg gaan. Maar hoe mijd je seks? Je hebt die drang van nature. Ik dacht: ik mag nooit meer masturberen. Leefde heel erg op wilskracht. Maar dat werkt averechts. Nu heb ik geleerd niet zo snel te oordelen. Een keertje masturberen wil helemaal niet zeggen dat het allemaal weer van voren af aan gaat beginnen.
SLAA leert je de macht uit handen te geven. Erkennen dat je geen controle hebt. Dat je los moet laten. De mensen in de groep zijn heel belangrijk. Die tillen je boven jezelf uit. Geven een enorme power. We beginnen meestal met een stukje lezen uit onze ‘bijbel’. Dan vertelt iedereen over zichzelf. Dan worden ervaringen, kracht en hoop gedeeld. Je ervaart: in je eentje ben je verloren, maar samen lukt het wel.
Ik plaatste mezelf altijd boven, beneden of naast anderen om redenen van macht, lust of woede. Altijd in gevecht met iedereen. Seksualiteit vervulde de rol van: even loskomen van die strijd. Even je gelijk halen. Ik heb moeten leren onderdeel te zijn van deze wereld. Mens zijn met de mensen.
Het licht is gaan schijnen op de donkerste hoekjes van mijn ziel. Een psycholoog zou zeggen: je bent weer geïntegreerd. En inderdaad: ik ben weer heel. Dat gaat gepaard met veel ontroering. Met een gevoel van geluk en bevrijding.
Als ik terugkijk naar hoe ik was, zie ik een meelijwekkend mens. Heel triest, verschrikkelijk alleen. Mijn grootste pijn was mijn eenzaamheid. Nu ben ik een jaar ‘nuchter’, zoals wij dat noemen. En de kwaliteit van mijn leven wordt steeds beter.
Ik ben zo blij dat ik een intimiteit in mezelf kan ervaren. Een intimiteit die ik eerst bij een ander afdwong, of kocht. Nu ik die intimiteit zelf voel, kan ik die ook met anderen gaan delen.’’
De meningen of seksverslaving een echte verslaving is, lopen uiteen. Er bestaat een officieel classificatiesysteem van psychische aandoeningen, de DSM IV. Daar staat sexverslaving niet als zodanig in. In de vorige editie stond sexverslaving wel vermeld.
Wel wordt er geproken van afhankelijkheid van middelen. Je bent dan afhankelijk als je:
-wil minderen maar niet kunt
-veel tijd besteed aan het middel
-doorgaat met gebruik ondanks ernstige gevolgen
- vaker en meer gebruiken can je van plan bent
-verlies van hobby's, sociale activiteiten of zelfs werk.
Binnen de verslavingszorg is er weinig aandacht voor. In het verleden was dat voor gokken ook niet het geval. Nu is die aandacht er wel. Dus wat niet is kan komen.
Er bestaat een bureau dat probeert te helpen bij seksverslaving: het Nationaal Preventie en Informatieburo sexverslaving, telefoonnummer 020 3791040.
De NPIBS kan je eventueel verwijzen. Klik op onderstaande link van deze stichting, Seksverslaving.nl.
Ook is er voor hulp en advies de SLAA (sex and love addicts anonymous). Dit is een zelfhulpgroep van sexverslaafden.
Verder is ook de Rutgers Nisso groep actief op het gebied van sexverslaving. Telefoon 0900- 9398 (50 eurocent p.min.).