Weergegeven resultaten: 1 t/m 7 van 7
  1. #1
    Geregistreerd
    26 november 2006
    Last Online
    30 augustus 2010 @ 22:53
    Berichten
    711
    Discussies
    21
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Cool IJsbeer X, dame Y, club Z: relaas van een GFE-beer

    Bij deze een ongenuanceerd intiem 2-delig relaas zoals ijsberen dat kunnen meemaken en vervolgens beschrijven, zo ook ondergetekende. Ik schreef het, althans het deel dat publiceerbaar is, tijden terug, nog onder invloed, in hogere sferen, na een ervaring met een, voor mij, tot op de dag van vandaag, zeer bijzondere en wonderbaarlijke vrouw. Een deel van mijn verhaal rolde spontaan mijn toetsenbord uit die nacht. Die nacht waarin het grootste deel van onderstaand verhaal (deel 2) zich afspeelde. Ik post het hier, in delen, nu het voltooid verleden tijd is. Vergeef me mijn romantisch raaskalkerij, destijds wat het echt en zeer realistisch voor mij. Feiten zijn uiteraard geanonimiseerd, inhoudelijk klopt het woord voor woord, tot de laatste komma.

    Ergens in het verleden ontdekte ik de wereld van betaalde seks. Zoals veel beertjes zette ik, via raam en privehuis, voet in saunaclubs, over de grens: Deutschland. Daar begon het gelazer voor een Gfe-watje als ik

    Heimelijk, nu terugkijkend, was ik op zoek naar een vrouw, een vrouw zoals ik me wenste, naar verlangde. U raadt het al, ik kwam HAAR na verloop van tijd (over de grens) tegen, in al haar goddelijke schoonheid en tegelijk diepe menselijke ellende. Onze ontmoeting kende veel nuances, had op vele gebieden consequenties, voor haar en mij. Uiteindelijk kwam ik terug op aarde, beide voeten stevig en veilig op de grond. Zij keerde terug naar waar zij thuis was, getekend door haar verleden, maar met gewonnen levenservaring en hervonden kracht.

    Ik ben niet het type dat halsoverkop verliefd wordt, kijk eerder de kat (poes) uit de boom. Echter met haar was er voor mij geen ontkomen aan, het klikte zoals het klikte, vanaf de allereerste seconde. Was ik haar in real-life tegengekomen, zonder haar en mijn verleden, waren we getrouwd.

    Voor de Jan Wandelaars plintenfuckers en cijferberen hier. Bespaar jezelf posts over dames die je, omwille van financieel gewin, zielige verhaaltjes wijsmaken. Ze heeft me geen cent gevraagd, sterker nog ze wilde niets van me aannemen… En geloof me, ik had haar een fortuin willen geven.

  2. #2
    Geregistreerd
    26 november 2006
    Last Online
    30 augustus 2010 @ 22:53
    Berichten
    711
    Discussies
    21
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard

    Part I

    ‘Schlau’

    Maandagmorgen, augustus 2005. Het plan lag vast, geen spoortje twijfel in mij. Club X zou het worden! Lang naar uitgekeken, mijn verwachtingen waren daar. En nu, pas nu weet ik wat ik ergens in mij reeds voorvoelde, naar verlangde. 5 jaren zonder vrouw, mezelf nog losmakend uit een huwelijk, een bittere illusie, al was de seks fenomenaal. Een tijd waarin ik zocht en vond, vond op onvoorziene, naïeve wijze. Niet voorzien, niet verwacht, veel geleerd.

    Een voor mij nieuwe club, iets verder weg, nooit geweest, geen idee wat ik kon verwachten. Dan enige uren en 2 dames later... Nu weet ik het! Het is wat in de toekomst lag, wat moest gebeuren, voor ons beiden, hoe mooi en pijnlijk tegelijk, het leven.

    Ik nam plaats aan de lange bar en bestelde een frisdrankje. Slechts dat wat ik sinds een jaar in clubs kende vond ik hier. Tot jij verscheen… Tot die seconde enkel nieuwe namen, nieuwe gezichten, niets nieuws, niets dan wat ik al kende.

    Ik zag jou, daar zittend aan de bar, kletsend met je collega’s, je jongere vriendinnen, ‘dein Kinder’ zoals je ze later noemde.

    Je uitstraling bestond uit een mengeling van vrolijkheid, speelsheid, onbezorgdheid, openheid, passie, een en al pure, zij het rauwe, overgave aan het leven, jouw leven. Nu, pas nu, weet ik waaraan, welk een leven… Ik was me ervan bewust dat dit ongetwijfeld slechts die ene kant van de medaille is, jou medaille! Een medaille zoals ik er al enkele (lees 2) kende, ik waande me al oud en wijs in saunaclubland. Achterlijke stupide idioot die ik was!

    Je was druk aan het kletsen met je vriendinnen, ik had niet de moed je aan te spreken, slechts tussen ons één korte blik, het was genoeg… Genoeg om levens een wending te geven. In een enkel moment kan veel gebeuren.

    De pse-beren met onverbeterlijke hartgrondige afkeer van passie, gevoel en romantiek haken nu af. Gfe-beren leest u rustig verder.

    Tijd om te relaxen! Op zoek naar een plek, zum Kino! Daar komt zij! Ik kijk je aan, hopend dat mijn blik je aandacht pakt en jou bij mij brengt. Ik voel me wie ein puber. Je kijkt terug, ik lach, jij kijkt weg. God wat ben ik onzeker, ik voel me maagd. Een week later zou je me vertellen dat jij mij inschatte als net zo ‘Schlau’ als jezelf en mij niet zou kunnen betoveren met je sluwheid, je trukendoos, je maniertjes, je ogen, kont, borsten... Soort zoekt soort zeggen ze: er zijn ogen die kijken en ogen die zien… Jij zag. Zag jouw ‘sluwheid’ weerspiegeld in mij, of beter gezegd de controle op de situatie, de veilige afstand die dat schept. Met je sluwheid houdt jij ze allemaal onder controle, blijft er die o zo veilige afstand, emotioneel geen spoortje van gevaar. Ik weet nu, je moet wel, je hebt geen keus…

    Plots zijn we alleen ins Kino, alleen in een door god (zonder hoofdletter) verlaten oord als dit. Jezus, ik voel me als een kind, hopend, verlangend jou te ontmoeten en tegelijk bang om afgewezen te worden. Afgewezen door een hoer, pardon… ‘Hostess’ zo komen we een week of wat later overeen.

    Ik probeer je aandacht te trekken door te lachen om de pornofilm. Je staat op, ik volg jouw voorbeeld. Dan treffen onze ogen elkaar. Je vraagt me naast je te komen zitten en verontschuldigt je dat je zo rechtstreeks bent en me binnen een minuut ‘zum Zimmer’ vraagt. Van jouw zijde geen toneel, geen professionaliteit, gewoon jezelf zoals je bent en enkel kunt zijn.

    Wo war jetzt dein Schlauheit, oder war es das??

    Tijdens de seks ben je vol passie, rauw en puur. Gespeeld? Echt? Ik weet het niet en het doet er ook niet toe, het eerste moment van contact is daar, dat is genoeg, ik weet nog niet wat komen gaat…
    Dan wordt duidelijk, mijn fysiek lichaam kan niet meer. Eros is dood en begraven voor deze dag. En dan… juist dan… ontstaat contact, een menselijke vonk, (neen geen goddelijke) een ontmoeting van 2 mensen los van tijd of ruimte. Dit is wat ik wist, nu, pas nu, dringt het tot me door, dit voelt als de reden voor mijn aanwezigheid hier op deze menselijke zomerdag vol pret en plezier, levenslust.
    We praten, we lachen, knuffelen, houden elkaar vast. Dan komt de tijd om terug te keren, terug naar planeet aarde en… af te rekenen. Je vraagt niet veel, understatement…

    Je verbaast me zeer door mij mee terug te nemen ‘zum Kino’. Is ze echt? Speelt ze een spel met me?? Daar blijven we tot sluitingstijd en wij, de tortelduifjes, 2 speelse, onbevangen kinderen, hebben veel bekijks en pure pret. Je leert me trucjes met je mond, een glas cola en je zoete tong. Helaas, het wordt tijd voor het afscheid… jouw deur sluit zich, ik zie het gebeuren, ik snap het, je moet wel… Jouw muur bouwt zich weer op, net als die van mij. Dubbelsteens noemt men dat. Ik denk dit was het… tijd om los te laten, back to real fucking klote life.
    Ik spreek nog naar je uit dat we elkaar wellicht nog eens zullen treffen, ergens, ooit... Een week later vertel je me dat je het al wist op dat moment van mijn laatste woorden. Hoe kunnen levens veranderen?

    Ik kan je die lange nuchtere week niet vergeten, je zit in mijn hoofd, hart en ziel. Ik keer terug, terug naar jou.

    Enkele weken lang ontmoeten wij elkaar en leren elkaar kennen. We leren elkaar kennen tot die grens. Die grens van veiligheid, waarvan we beide weten dat die veilige zekerheid biedt, zekerheid, zonder gevaar of kwetsbaarheid.

  3. #3
    Geregistreerd
    11 maart 2008
    Last Online
    Vandaag @ 09:24
    Locatie
    Nomad
    Berichten
    1.929
    Discussies
    62
    Thanks
    8.110
    Thanked
    2.611 in 929 posts

    Standaard

    Is je vorige versie niet gewist? Ik heb het een keer gelezen, maar daarna was het zoek....
    The Gods pause for a moment to contemplate your fate.

  4. #4
    Geregistreerd
    26 november 2006
    Last Online
    30 augustus 2010 @ 22:53
    Berichten
    711
    Discussies
    21
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door Ascari Bekijk bericht
    Is je vorige versie niet gewist? Ik heb het een keer gelezen, maar daarna was het zoek....

    als jij het gelezen hebt zijn er 5 opties:

    -je lult uit je nek
    -iemand lekt hier en ik weet dan wie
    -we kennen elkaar en jij bent dus vrouw
    -je hebt gevorderde ict-vaardigheden
    -je bent cuup III


  5. #5
    Geregistreerd
    11 maart 2008
    Last Online
    Vandaag @ 09:24
    Locatie
    Nomad
    Berichten
    1.929
    Discussies
    62
    Thanks
    8.110
    Thanked
    2.611 in 929 posts

    Standaard

    sorry jan, was denk ik toch een andere beer die dat had geschreven
    The Gods pause for a moment to contemplate your fate.

  6. #6
    Geregistreerd
    26 november 2006
    Last Online
    30 augustus 2010 @ 22:53
    Berichten
    711
    Discussies
    21
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard

    Part II

    ‘over de grens’

    Dan komt de dag, geen moment te vroeg of laat. We praten wat over koetjes en kalfjes, blablabla, in afwachting naar elkaar, elkaar onzeker aftastend, zoekend naar die grens. Daar in club Z, afgelegen in een kleine stad. Ergens in ons groeiende gesprek vertel ik je dat er een periode in mijn leven was waarin ik veel blowde. Jij grijpt spontaan je telefoon en belt een van je vriendinnen, ze neemt niet op: ‘Sie ist auch auf zimmer’. Een volgende vriendin neemt wel op. Dan: Roomservice! Dein Kind brengt ons wiet met cola! Mijn weerstand, ‘Ich mus noch fahren!‘, laat je koud, volledig onberoerd. Jij weet wat jij wilt, je besluit om samen stoned te worden staat vast! Jouw wil is mijn wet en ik gehoorzaam jou met volle overgave, ongeacht de consequenties. I dont give a fuck, not right now anyway.

    Je vriendin, ‘dein Kind‘, slechts 18 jaren oud, moeder van een 2 jaar oud kind, god wat een wereld,… draait een joint, we roken gedrieën, jij en ik naakt, zij schaars gekleed, ons observerend, niet begrijpend wat zij waarneemt... te jong, te onervaren, getekend door haar korte leven.

    Godverdomme! Ik bevind me knetterstoned in een door god (weer nog zonder die hoofdletter) verlaten oord als dit, nu volledig over de grens. De angst, mijn angst, slaat toe, wat als je besluit dat je speeltje te saai wordt?? We kennen elkaar, maar hoe?? Waar is die grens nu?
    De controle is weg nu, ik moet me overgeven, het is de enige weg. Dan, pas in deze overgave, dit gevoel, worden dingen mogelijk, jij en ik wisten dit al onbewust... Je wordt open, jouw muur brokkelt weer af, steen voor steen, verder dan voorheen.
    Je vertelt, vertelt en vertelt, uren lang. Ik val van de ene verbazing in de andere, leef met je mee, in alles wat ik in me heb. Ik dacht deze clubwereld al wat te kennen, heb al veel gehoord, gezien en ervaren, dacht ik. Hoe naïef kon ik zijn, de arrogante lul.

    Nu ken ik je levensverhaal, je hebt het me verteld: Je hebt nooit kind kunnen zijn, altijd maar zorgend voor de vrouw die voor jou zou moeten zorgen, omgekeerde bizarre wereld… Gewelddadige vader, slokje teveel. Verkrachting voor je je seksualiteit kon ontdekken… Stukgelopen relaties, je gevoeligheid, je bent warm en intuïtief als je moeder en oma. Het is je kracht, zie het als positief! Ik gaf het je mee: buik is verliefdheid, de plek daar tussen je goddelijke borsten is liefde, en daar tussen je ogen is weten. Je duwde mijn handen weg toen ik je daar bewust van probeerde te maken, je weet het, maar wou het niet bewust hebben, dat moment.

    Dan getrouwd met …, hij ging vreemd, mishandelde jou. Je jeugd blijft zich herhalen, tot jij je bewust wordt en kiest, een wezenlijke keuze maakt, vanuit je ziel. Ik vermoed dat ik je daarom heb leren kennen, zoals jij mij het geloof terug gaf, het geloof in menselijk contact. Vergeet de sprookjes, vergeet de illusies, geloof in contact, echt contact…ga op zoek, vertrouw. Dan ben je alleen, figuurlijk dan, in een voor jou vreemd land, zonder papieren, die zijn plots verdwenen… Wat moest je?? Wakker worden op de intensive care na een niet geslaagde poging… Schlau als jij bent leidde jij de dokter om de tuin (dacht je) , weet je nog?? Je stelde de wedervraag gaf niemand een kans, als een kasteel met de brug omhoog, niemand komt erin of eruit. Schlau? Ik vraag het me af… Hij was er om jou te helpen! Niet alle mensen zijn egoïstisch op zichzelf gericht! Heb vertrouwen!

    Dan een nieuw leven, een huwelijk in ruil voor papieren, goeie deal!! Vervolgens hoe je hier, via via, terechtkwam… en ik jou kon ontmoeten. Cynische wereld. 150 euro per dag is wat je moet afdragen aan… Relatief goeie deal… Je echte beroep, je bent ervoor in de wieg gelegd, het geeft je wat je nodig hebt! Grijp die kans mocht die zich voordoen!

    Je doet me tot in detail uit de doeken hoe het werkt, dit wereldje, maar slaat 1 ding over, het behoeft geen woorden, slechts een onbelangrijk detail… je lacht het vast weg met die stralende blauwe ogen van je. We weten het beide zonder het erover te hebben, het behoeft geen uitgesproken woorden.

    Binnen een maand wist je hoe je een man kon laten geloven dat hij jou een orgasme geeft. Zeer geraffineerd. Je weet hoe je een man moet bespelen, toch blijf jij jezelf, R en E zijn een en dezelfde, groot respect! Mannen die jou uitzoeken om geslagen te worden…te worden vernedert. Coke, of was het speed? in je drankje… Collega’s onder de coke, de concurrentie… haat en nijd. Huwelijksaanzoeken… de honden… Bij bosjes vallen ze voor je. En ik? Ik begrijp ze allemaal… Ik val voor je als een blok, geen houden aan. Jouw volledige en totale kwetsbaarheid raakt me tot in mijn ziel. Jij, ik, wij, zijn de grens over, hebben ons paspoort getoond, nu is er geen weg meer terug.

    Jij kan ze allemaal, stuk voor stuk, aan, je bent alles en iedereen volledig de baas. Schlau… Je schat ze feilloos, moeiteloos in. Schlau… Je ogen spuwen staalsmeltend vuur terwijl je mij voordoet hoe je ze aanpakt. Je weet wel, hem, die hufter… Je boezemt me angst in met je blik! Mijn god wat een vrouw! Een en al kracht en vuur, rauw, puur en zuiver. Gebruik die kracht voor jezelf! Niet tegen jezelf, je bent het waard. Weet je nog?? Kun je het nog voelen? Of vervaagd de herinnering nu?


    Ik heb jou gezien, ik zie wie JIJ bent, wie jij was en wordt, als jij wilt… Je blonde haar, lachrimpeltjes rond je stralende blauwe ogen. Ik heb je gevoeld, je zoete adem geroken, geproefd, je bent een en al goedheid van binnen, je bent wie je bent, je geeft en geeft en geeft en dat is goed. Je moet het nu alleen zelf nog geloven, lach jezelf niet langer weg.
    Zorg voor jezelf, maak vrienden, geen Kinder! Geef jezelf wat je nodig hebt. Je hebt het leven leren kennen op harde wijze, je weet wat er in de wereld te koop is, kent de goede en slechte kanten, geloof me als je ervoor kiest, nu nog een paar maanden weg… dan komen, als je wenst, wilt en kunt, nieuwe tijden, het leven geeft en neemt… je hebt het in je, geloof in jezelf. Word je ervan bewust en maak de keuze, kies voor jezelf, voel geen schuld noch schaamte! Nooit!!! Jij deed enkel wat je moest doen, wat was het alternatief??? Welke opties had je? Je bent goed zoals je bent, heb geen spijt. Heb jezelf lief zoals je mij liefhebt. Je hebt een gouden toekomst als jij wilt. Ik weet het, de weg is lang, duister, onoverzichtelijk. Je weet hoe mensen in elkaar zitten, kent kun kwetsbaarheid, schoonheid en hun slechtheid je kent het net als ik. Schlau…

    Wij blijven daar, urenlang, het voelt als een moment, een eeuwig tijdloos moment. Af en toe wordt je gebeld met de vraag waarom het zo lang duurt… Een vraag uit een andere wereld, ver weg, van een andere planeet, koud en kil. Even geen tijd voor je ‘Kinder’, alleen tijd voor jou. Jij zoals je bent, in volle overgave en kwetsbaarheid.

    Ik zie hoe je lacht, terwijl je je verbijt om tranen binnen te houden, jouw manier om te overleven, lachen om je leven, om jezelf, de pijn ontkennend. Ik voel waarom, de kamer vult zich met jouw leed. Ik zie jouw ontzetting, jouw ongepolijste felheid wanneer ik je deel wat ik zie, voel. Ik kan je hierin niet volledig bereiken, maar ik voel wat er diep in jou gebeurt. Je wrijft in je ogen, de pijn moet weg, ich weiss…

    Ik hou van jou, het klinkt zo dom en naïef, maar ik hou van jou als vrouw, als mens, door wat je me hebt laten zien en ervaren, het gaf me weer hoop, vertrouwen in een vrouw. Ik weet dat dat wederzijds is en toch is er geen toekomst voor jou en mij, ik weet het, jij weet het, we hebben het erover gehad, ist ok… es ist gut, du bist erst mensch, dan Frau und in letzten platz, berufliche weise, Hure, entschuldige… ‘Hostess’… verstehst du?? Ik heb het je verteld, weet je nog?? Ik weet het, je hebt het gevoeld, me verteld, ik ben 1 van de 3 liefdes in je 29 jaar oude leven, ik weet het, je hebt het me verteld…

    Ik heb een vrouw ontmoet. Ik heb een mens ontmoet ook al was het maar zo kort. Ik heb jou ontmoet, ik heb je gezien, ik heb jou gezien, ik weet wie jij bent, ik weet dat jij bestaat.



    De volgende maanden van ons contact sla ik over, ook al zijn ze redelijk voorspelbaar, ze zijn te persoonlijk (Ik ben CUUP niet ) en gaan mee mijn ijsberengraf in, enkel de epiloog is voor posting vatbaar.

  7. #7
    Geregistreerd
    26 november 2006
    Last Online
    30 augustus 2010 @ 22:53
    Berichten
    711
    Discussies
    21
    Thanks
    0
    Thanked
    0 in 0 posts

    Standaard

    Epiloog

    'terug de grens over: Holland'

    2005- Heden.
    Ons intense contact stierf een voorspelbare, zachte, warme, oprechte real-life dood. Met zoveel bagage is het moeilijk lopen, laat staan vliegen….

    Ze verliet club Z, ruilde land D tijdelijk weer voor land Z, om uiteindelijk terug te keren in D, haar nieuwe thuis. Ons digitaal contact, zacht aftreksel van, bleef daar, tot de dag van vandaag, zij het nu zeer sporadisch moet ik eerlijkheidshalve toegeven. En zelfs dat is helemaal goed.

    Je leeft! Hebt het gered, bent overeind gebleven in een duistere wereld, je ziel is nog zuiver en puur, vol levenslust, je geest en lichaam dragen het leed, jouw leed. Nu heb je je oorspronkelijke beroep weer opgepakt, in een voor jou buitenland, je hebt de prijs betaald, in volle, rauwe overgave. God (met Hoofdletter dit keer) wat kon en kan ik daar veel van leren, jouw overgave aan het leven. Puur en rauw, zoals alleen jij dat kan.
    Ik ben jou dankbaar, in alles wat ik in me draag, dat ik jou mocht leren kennen, zien, voelen en proeven. Jij gaf mij het leven terug, ik jou het vertrouwen. Of was het andersom??

    Het ga je goed. Ik hou van jou ook al is het nog zo dom en naïef…

    Ik heb een vrouw ontmoet. Ik heb een mens ontmoet ook al was het maar zo kort.


    Ze heeft vele mannen geneukt, ‘een kusje gegeven’ hen gepijpt, hun zaad ontvangen, met weinigen heeft ze daadwerkelijk gevreeën. Vele mannen heeft ze een deel van zichzelf gegeven, haar lichaam en iets meer. Weinigen kenden al haar delen. Velen zijn voor haar gevallen, voor haar levenslust, charmes, haar toneel, haar vrouwelijkheid, kont en ‘kut’. Ook ik, misschien wel vooral ik. Vele beren hebben haar langs de plinten geneukt, ook ik, zelfs zc... Zij gaf haar lichaam en passie iedere keer, voor een paar lullige (zuurverdiende?) euro’s. Ze wist wat het haar koste, kende de prijs, koos ervoor, bewust, in rauwe overgave, gedwongen door omstandigheden, zoals weinigen die van haar kenden.
    Een enkeling kende haar, kende haar zoals ze in real-life was, achter haar maskers, kende haar zoals ze was zonder make-up, zonder toneel. Ik was een van hen, daar ben haar dankbaar voor.
    Vanaf moment van real-life afscheid trok ik mij terug uit saunaclubland. Verslaafd als ik ben kan ik tot de dag van vandaag geen definitief afscheid nemen. Club Z (en A t/m …) heb ik sinds die dag zelden nog gezien, slechts een enkel (geil) keertje. Als onverbeterlijk Gfe-beertje heb ik mijn grenzen leren kennen: door eroverheen te gaan.

    Moraal van het verhaal: prostituees zijn zielig? Ze worden, door omstandigheden misbruikt?? Neen! Ga liever neuken, zoek de grens, leer ze kennen, ze zijn echt, zeer echt…



    Ik eindig mijn relaas met een klein forumplagiaatje*, in mijn bescheiden mening zeer treffende woorden (ps thanks! Lees je hier nog???).

    Het is zomaar gebeurd,... ik heb jou ontmoet en ik ben van jou gaan houden, zonder te weten hoe of waarom,...Zonder te weten dat mijn leven voorgoed zou veranderen,...Ik hou van jou en mijn ziel ook,... mijn hart is opeens te klein geworden om al mijn liefde op te kunnen vangen,...Je bestaat en ik bedank je daarvoor,... je bestaat en dat is genoeg omdat mijn liefde alleen dat vraagt.

    *auteur is de enige ware CUUP, de rest is slechts amateur

 

 

Regels voor berichten

  • Je mag geen nieuwe discussies starten
  • Je mag niet reageren op berichten
  • Je mag geen bijlagen versturen
  • Je mag niet je berichten bewerken
  •  
Forumsoftware: vBulletin®, versie 4.2.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Image resizer by SevenSkins
Copyright © 2005 - 2017, IJsberenforum
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 09:42.

  Diamond 468*60