China, Beijing

[JayC]

Aangezien er nog geen discussie bestaat voor Beijing sta me toe om er eentje te maken. Eerlijkheidshalve moet ik erbij vermelden dat ik niet zo heel veel ervaring heb met wandelen in Beijing maar wil hier toch de mede wanderlaars kort vertellen wat ik wel weet. In Beijing zijn er namelijk (zoals in heel China) genoeg mogelijkheden om plezier te beleven aan dvp's. Voor degenen die er geweest zijn zullen de namen als Maggie's en Pig and Thistle bekend klinken waar veel dvp's rondlopen. Andere plekken waar je veel kunt doen zijn de massagesalons/karaoke bars in de (duurdere) hotels. Eventueel kun je als Westerling rondlopen op de toeristische plekken waar veel buitenlanders komen (Wangfujin, Starbucks etc.) en een leuke dame tegenkomen. Deze hoeven niet perse dvp's te zijn maar gewoon nieuwsgierige dames die zich af vragen hoe het is om met een westerse man te zijn. Wees wel voorzichtig met dames die je op straat aanspreken en wat met je wil gaan drinken. Je zult niet de eerste zijn die een mooie dame niet kan weigeren en dan opeens een dure rekening moet betalen voor een paar theetjes (gelukkig was ik niet eentje van ;)).

Mijn ervaring dan in Beijing was voornamelijk een slechte. Tijdens mijn korte verblijf in Beijing ben ik door een taxichauffeur gebracht naar een van de 3 Novotel's die Beijing rijk is. Onderin zit een karaoke bar die dames aan je zult voorstellen die je verblijf bij hen aangenaam moet maken. Hun verblijf bij jou op de karaoke kamer is puur alleen om gezellig met je drink spelletjes te spelen en je zoveel mogelijk te laten zuipen. Daar betaal jij dan een klein bedrag voor en natuurlijk hun drinken. Deze dames kan je ook bij jou vertrek meenemen. Daar betaal jij dan een bedrag voor en dat is inclusief hun diensten. Ik betaalde 800 yuan (omgerekend nu zo'n 95 euro). Aangezien ik ook redelijk wat heb gezopen in de zaak (die rekening liep ook op naar zo'n 150 euro) was ik al redelijk duur uit voor een avondje lol maar aangezien ik maar tijd had voor een avondje lol vond ik het niet zo erg. Helaas werd mijn avond nog veel duurder aangezien de dame die ik meenam naar mijn hotel een erg gehaaide dame was die goed doorhad dat ik ladderzat was. Van wat ik mij nog kan herrineren is dat zij bij elke keer dat ik een pauze wilde tijdens een ronde plezier (en dat waren er blijkbaar heel wat) opnieuw die 800 yuan betaald wilde krijgen.Dit was dus zonder dat ik al mijn lading had gespoten. Helaas was ik in mijn zatte bui dom genoeg om elke keer ja te zeggen :wand:. Aan het einde van de nacht had ik volgens haar 10x geneukt en was de rekening dus nog zo'n kleine 8000 yuan extra (kleine 1000 euro). In mijn zatte bui had ik blijkbaar ook nog betaald (dit gedeelte herriner ik mij namelijk niet meer door de vele shotjes drank met alcohol :hammer:) want mijn kluis was de volgende ochtend 1000 euro armer. Aangezien ik in de middag al mijn vlucht had naar een andere gedeelte van China had ik helaas geen tijd meer om verhaal te halen in de karaoke bar omdat zij natuurlijk pas laat openen. Ik kon dus fluiten naar mijn eurootjes :heul:

Het moraal van dit verhaal? In China en Beijing is er meer dan genoeg te beleven. Wees alleen voorzichtig als je uitgaat want de dvp's van China kunnen heel erg gehaaid zijn. Ga vooral niet in je eentje uit waarbij je zoveel alcohol drinkt dat je niet meer zelf helder kunt nadenken (dit geldt natuurlijk altijd en overal maar vooral in China!). Dit wilt natuurlijk niet zeggen dat er geen leuke ervaringen zijn op te doen in China want Chinese dames kunnen erg erg goed hun best doen als je de juiste dame tegenkomt :biggrin:

[Opa57]

Kijk,JayC, je begon al goed door te vertellen dat het goed mogelijk kan zijn dat je al met een theeschenkerij belazerd wordt. Ja, heb dit ook meegemaakt (trouwens in Shanghai) en niet met 1 dame, maar met 2 en een heer.. Heel vriendelijk, vloeiend Engels, prettige conversatie, maar toen de aap uit de mouw kwam zou ik 200 euro moeten betalen voor 2 uurtjes thee drinken, waar je ook nog honger van krijgt. Heb altijd het alarmnummer (hier 112) van de desbetreffende stad bij me (iedere stad daar verschillend) en vroeg of ik even gebruik kon maken van de telefoon van 1 der dames... Waarvoor vroeg zij? Nou, zei ik, om aangifte te doen wegens oplichting en stelde voor om met z'n allen daarna naar het plaatselijke politiebureau te gaan... Nou, 1 voor 1 moesten ze plassen en heb geen van allen, inclusief de juffrouw die de theeproeverij begeleide, meer terug te zien..
En als je dan met een snee in de neus toch meegaat en je neemt er nog een paar, dan ben je ook heel snel aan de beurt en door je centen heen.. Massage salons zijn in de grote steden het beste trefpunt en na goed overleg ga je een heerlijke nacht beleven. Ze zijn ontzettend lief, vooral voor hunzelf, maar met een 150 euro kwam ik in een warm bad terecht met een heerlijke DVP, was wel nuchter natuurlijk :-) Ga door naar de grens richting Hong-Kong, daar gebeurt het echt en het zal je bijzonder bevallen, dat garandeer ik jou, JayC.. ;-)

[JayC]

Het is inderdaad slim om altijd het alarmnummer bij je te hebben voor het geval dat en meestal kom je er ook wel onder uit zoals jou dat gelukt is. Maar als je de pech hebt om in een thee zaakje te komen waarbij de personeel/eigenaar van de zaak ook een rol in speelt dan kan het wel eens verkeerd aflopen door agressief gedrag van de mensen. Soms is het dus ook maar beter om in zo'n situaties je verliezen te nemen en gewoon te betalen ipv heibel te maken en te dreigen met de politie erbij te halen. Maar dat is naar gelang je eigen inzicht in de situatie natuurlijk. Gelukkig heb ik dit nog nooit meegemaakt aangezien ik de taal vloeiend spreek ;) Klopt inderdaad dat er in Hong Kong en vooral Shenzhen veel meer te beleven valt. Hoewel ik dit niet heb meegemaakt (vandaar geen recensies :)) heb ik veel gehoord over de mogelijkheden aldaar. In Shanghai heb ik een keer iets aparts meegemaakt in de massagesalon van een 4* hotel. Voor 700 yuan (net geen 90 euro nu) kon je gebruik maken van de wellness faciliteiten en als je klaar was namen ze je mee voor de 'massage'. Na een korte massage begint de dvp je oraal te verwennen eerst met een ijsblokje in haar mond en na een paar minuten spuugt ze de ijsblokje (of wat ervan over is) uit en neemt ze een slok warme water om weer verder te gaan (met dus nog de water in haar mond. Dit noemen ze fire and ice treatment. Was wel heeeeel erg lekker. Helaas wordt dit niet meer aangeboden in de hotel nadat ik nog een keer ben teruggeweest en dus heeft een recensie weinig nut :) Maar voor de mensen die naar Shanghai gaan moeten ze er eens naar uitkijken! Absoluut een aanrader!

[aamu]

Deel 1 – Beijing 2013:

Nog zelfs voordat ik het helemaal door had, was ik al op mijn hoede. Het is moeilijk om tegelijk op je hoede te zijn en ook nog avonturen proberen te beleven. Wie immers te voorzichtig is, blijft beter thuis of in het hotel. Ergens zal dus de grens getrokken moeten worden. Wanneer ‘hold’ je, wanneer ‘fold’ je. Ik probeer er soms expres niet te veel bij na te denken en op mijn gevoel af te gaan. Vaak genoeg moet ik me dan in de situatie alsnog vermannen en moed in spreken om ergens door te zetten. Zeker in landen waar je noch de weg kent noch de taal spreekt. De andere keer volg je wel je instinct en neem je je verlies en zul je het nooit weten.

Beijing is voor mij een alarmbellenstad. Continu gaan ze af. Of dat werkelijk terecht is kan ik moeilijk inschatten, maar het gevoel staat wel vaak op scherp. De verhalen lezend moet je hier zeker ook blijven opletten, je niet te veel kwetsbaar opstellen en wellicht weinig risico nemen. Ik voelde me erg aan mijzelf overgeleverd dat als er iets vervelends zou gebeuren dan zou dat niemand iets uitmaken. Onterecht? Wellicht, maar een gevoel is nu eenmaal een gevoel. De dames of soms zelfs heren die je met de meeste uiteenlopende excuses, maar met echter een doel, rondom Tiananmen plein of Wangfujing street iets met je willen drinken verhogen nu niet bepaald het vertrouwen in de mensheid. Bij terugkeer in Nederland vertelde een vriend van me er zelfs drie keer in getrapt te zijn geweest met de thee ceremonies. Gelukkig viel de schade elke keer wel mee voor hem. De bedragen waar ik zelf over gelezen had vielen niet mee en zo doende was ik op mijn hoede.

De alles belemmerende Great Wall of China betreffende internet censuur in acht nemend had ik mij lichtjes voorbereid om wat vertier en een aantal namen en locaties van freelance bars op voorhand opgeschreven en versleuteld meegenomen. Ze worden overal wel genoemd de Pig and Whistle, Maggie’s, Xiu, Chocolate en Mango. Waarvan behalve de eerste genoemde het allemaal een beetje bij elkaar om de hoek zit.

De eerste grote domper had ik direct na het inchecken van het goedkope en simpele hotel (161) rondom alle toeristische plekken binnen de 1e ring. Er bleken geen kluisjes op de kamer te zijn. De meeste dames die ik in de loop der tijd op kamer heb gehad, bleken zo mak als schapen en goed in vertrouwen. Maar de kat op het spek binden is nooit een goed idee. Oneindige keren ook het advies van diezelfde dames om mijn spullen goed op te bergen. Meestal resulterend in een antwoord van mij dat alles goed opgeborgen was. Waarop zij dan weer vrolijk antwoorden dat ze het beste met me voorhebben en dat er in deze gemene wereld veel tuig begeeft. Dat zij mij gewoon willen behoeden en daarom moederlijk lief me altijd op het hart drukken om mijn spullen te beschermen. Deze heksen, waar ik voor moet uitkijken, ben ik tot op heden dan nog niet tegengekomen. De dag zal ooit wel aanbreken, dat ik de liefste en eerlijkste meisjes die voor mij zorgen en proberen te beschermen niet kan vinden en dat ik overgeleverd ben aan deze feeksen. Deze dag is hopelijk nog ver weg.

Enfin zonder kluisje geen dame mee de kamer op besluit ik. Niet helemaal wat ik me voorgesteld had van Beijing, maar het is niet anders. Te veel risico en dat ga ik niet nemen. Even probeer ik door de muur van het slome internet te penetreren op zoek naar kluisjes te huur bij andere instanties of banken. Alleen per jaar te bestellen helaas. Ik bekijk de website van het hotel waar ik verblijf en helaas al afgerekend heb. Ik heb geen zin heb om te verkassen of iets anders te zoeken. En dan vind ik het: “Safety lockers available at the reception. “. Een tas met wat waardevolle spullen in een kluisje wat wellicht buiten de kamer is, maar ik wel kan afschermen is misschien wel goed genoeg. Opgetogen informeer ik bij de receptie. Maar wordt ik afgedankt wordt met een schouderophalend geen-idee-waar-je-het-over-hebt-wij-niet-snappen reactie. Ik leg uit dat ik op hun homepage lees dat er safety desposit boxes zijn bij de receptie, maar dat wordt ontkent.

Naast de grote namen die ik opgeschreven en meegenomen had van de freelance clubs, had ik ook een website (http://beijing-escorts.blogspot.nl/) gebookmarked voor escort. Nog nooit in mijn leven een escort besteld. Misschien eens een keer proberen voor een uurtje en dan zorgen dat ik oplet. Dan is het misschien wel te doen, bedenk ik me. Geen snoepjes van vreemde meisjes aan nemen. Alleen nog gesealde flesjes water drinken en mij niet laten verleiden tot SM spel waarbij ik aan het bed word vastgebonden. Dat laatste is makkelijk. Blogspot is niet door de grote Chinese muur te bereiken en dus is het nu een nutteloos webadres wat ik over heb en waar de hel ga ik dan een escort service vinden. De kans dat ik dus alsnog actie zien krijgen in Beijing vloeit hoe langer ik er naar zoek voor mijn gevoel steeds verder weg. Welkom in China.

Wordt vervolgd…

[aamu]

Deel 2 – Kapperszaken, massage salons en hotelbars. Oh mij!

Blogs op internet worden volgeschreven over de zogenaamde barbershops. Over enkele en dubbele kapperspalen en de werelden die achter deze palen schuilen. De geheime werelden van de massages en extras.

http://i43.tinypic.com/25ssbaf.jpg
Barbershop Pole / Kapperspaal

Telkens als ik dan een kapperspaal zowel enkel als dubbel zie, kijk ik hoopvol naar binnen. Soms zie ik dan best leuke meisjes. Maar als ik ze aankijk, krijg ik weinig tot geen respons. Het lijken me eigenlijk ook allemaal reguliere kapperszaken en geen verkapte massage salons. Massage met happy-end zit ik ook niet op te wachten dus wil ik dan wel een verkapte massage? Ik stel de me de onderhandelen al voor. De handjob afwijzend en tongue-in-cheek gebarend dat ik wel iets meer zoek bij een 40 jarige Chinese.

Drie rustige dagen volgen waarbij ik de stad een beetje verken en de Mongoolse thee-drink-meisjes van me afwimpel. Ik dompel mijzelf onder in al het toeristische wat Beijing te bieden heeft. De avonden vul ik als een goed trouw vriendje over Skype met mijn Thaise vlam van een paar weken terug. Zij is dol op de aandacht en het leidt mij ook een beetje af van hetgeen wat ik anders zou doen in een grote stad waar ik niet bekend ben. Maar bloed kruipt en dus ondanks dat ik niet een dame mee kan nemen naar mijn hotel, wil ik niet de stad verlaten zonder een kijkmissie. Ik stel voor op de zaterdagavond mijzelf richting Maggie’s te begeven. Alleen om te kijken. Zoals ik ook wel eens bij een raambuurt gedaan heb in Duitsland als ik in de buurt ben. Niet dat ik dan per se ergens naar binnen wil, maar het is leuk, meen ik, om andere plekken te zien waar onze hobby ook beoefend wordt.

Voor de zekerheid neem ik wel wat geld mee. Je weet immers nooit. In totaal 2100 yuan. 1000 yuan (~125 euro) in mijn linker broekzak – wat ik als maximale prijs zie voor een short-time van zo'n 2 uur. In mijn rechter broekzak heb ik gemixte biljetten met een totaal van 1100 yuan. Dit voor drankjes taxi’s, hotel eventueel etc. Het verleden heeft mij geleerd dat het soms erg hard kan gaan.

Ergens heb ik wel het bezwaarde gevoel om bij een taxi in te stappen en dan proberen uit te leggen dat ik naar een freelance bar zoals Maggie’s wil dus ik besluit te kijken of het te lopen is vanaf het hotel. Dat blijkt vrij simpel en ongeveer 3 kilometer. Om daar zo rond middernacht aan te komen, verlaat ik het hotel om 23:00 en gok dat ik 20 minuten moet lopen om dan bij een groot kruispunt uit te moeten komen. Dit zou de 2e ring zijn. Dan ongeveer 3/4e van de afstand de weg in moet en dan zou ik bij Maggie’s moeten uitkomen. De 20 minuten en het kruispunt klopt perfect en dus sla ik na 15 minuten de straat in waar ik meen Maggie’s te kunnen vinden. GuangHu road is vanaf de 2e ring een verlaten gebied met veel bewaakte ambassades. Ik houd mijn hoofd recht, kijk geen van de bewakers aan en probeer zelfverzekerd te lopen alsof ik weet waar ik heen ga. Ik haal een geparkeerde fietser in en ik hoor hem hierna opstappen en wegfietsen. Je verwacht dat hij op de fiets mij snel zou moeten inhalen, maar ik hoor hem niet echt vlot dichterbij komen. Het geluid van de trappers en de banden op het asfalt achtervolgt me sluipend.

Honderd meter gelopen te hebben en dan nog is hij niet voorbij. Een naar en onrustig gevoel bekruipt me en als ik dan toch een blik naar achter durf te werpen zie ik dat hij nu op de stoep mij langzaam slingerend achtervolgt. Ik probeer zo goed als het gaat rustig te blijven en gewoon mijn koers te volgen. In de verte zie ik een groep mannen bij taxi’s staan en ik probeer zonder mijn pas drastisch te versnellen toch stug door te lopen om zo snel mogelijk bij de taxi’s uit te komen. Op mijn horloge zie ik dat het toch 10 minuten geleden is dat ik deze straat in ben geslagen. Ik twijfel of ik hier wel goed zit. De fietser op mijn hielen werkt op mijn zenuwen. Een taxi nemen is dan toch misschien een beter idee. Nog steeds probeer ik de fietser te negeren en stap stevig door richting de taxi’s. Als ik de straat over wil steken naar de taxi’s zie ik recht voor mij een ronde opening met rode letters Maggie’s.

http://i41.tinypic.com/2ecm4c3.jpg
Maggie’s ingang

Ik loop opgelucht door de ronde poort en begroet de bewaking. Buiten zitten 2 mannen aan de lege bar een hot dog te eten. Het voelt nog wat doods en leeg aan. Is het nog te vroeg misschien? Ik ga via wat later blijkt de personeelsingang naar binnen en kom bij de wc’s uit. Ik werp een blik naar de bar en gelukkig is dat wel wat levendig. Ik ben gearriveerd.

Wordt vervolgd …

[aamu]

Deel 3 – The Lights, the Thirst, the Chase, the Catch

Bij de deur opening word ik aangesproken door een dienstdoend drinkmeisje. Een snelle blik leert mij dat er vele dames in ditzelfde uniform inclusief naambordjes aan de bar zitten. Aangezien ik niet weet wat de bedoeling is, ga ik maar een beetje op het haar verhaal in. Over waar ik vandaan kom en zo. Ik zie een kans om haar af te wimpelen en loop rechtsom een rondje door de tent mijn ogen de kost gevend. Veel westerlingen, veel Mongoolse dames. Qua dames optik valt het wat tegen is mijn eerste indruk.

Aan de bar is geen plaats ondanks dat het nog wel rustig oogt. Na een tweede rondje neem ik mijn zetel aan een tafeltje tegen over de bar. Links aan het tafeltje naast mij is ook net iemand komen te zitten die hier duidelijk niet op zijn gemak is. Zodra ik ga zitten, komt er direct iemand bij me wat ik wil drinken. “A beer, please”, vraag ik de beste man. “What beer, we have many different beers”. “Ok. What do you have? “. Een waslijst volgt met 1 Chinese naam die ik niet zou kunnen herhalen, Heineken, Carlsberg en nog een heel rijtje. Tiger is hetgeen wat eruit springt en brengt mij direct in de Beach Club Kuala Lumpur sferen. De man loopt naar de bar en bestelt een biertje voor mij aan de bar en komt rap met een koud flesje terug. “40”, als hij mij het biertje overhandigt. Ik geef hem 50 yuan en krijg keurig 10 yuan terug.

http://i42.tinypic.com/2u92zc9.jpg
Maggie’s bar

Anders dan Beach Club, waar voor 21:00 nog gezinnen - zich al dan niet bewust - een drankje deden omringt door nachtvlinders en meneren prikkebeen, is Maggie’s geisoleerd. Je komt hier niet zomaar zonder dat je weet wat hier gebeurd, of gaat gebeuren. Ik bedenk me dat het de schijnheiligheid toont of wellicht naïviteit van reviews op internet over hoe vreselijk het hier wel niet is. Meestal niet alleen over de tent zelf, maar over wat hier al dan niet zou gebeuren. Het is even naïef als op een Duits industrie terrein bij een partytreff naar binnen stappen omdat je daar toevallig was, maar geen idee had wat er achter de deur afspeelde. Je had namelijk wel zin een party te treffen….

'John', voor het gemak geef ik mijn nog net niet trillende buurman een fictieve naam, kijkt nog steeds strak voor zich uit. Er staat een flesje Stella op zijn tafel waar hij uit nipt. Als ik niet zou aanvoelen dat hij zich niet zo ongemakkelijk zou voelen, zou ik hem misschien wel aanschieten, maar hij is duidelijk nerveus. Later komt een vriend erbij en aardt hij een beetje. Aarden gaat bij mij vrij snel, na het 2e biertje al. Het is op bepaalde momenten ook de herkenning. Een Saunaclub in avond kledij. Het voelt gewoon heel erg als een bordeel. Dames alleen aan de bar. Oogcontact zoekend, verveeld, met niemand in gesprek. Dames die rondjes na rondjes langs de bar toeren. Mannen van over middelbare leeftijd, die niet-grappige filmpjes op hun telefoon laten zien. Dames die aan het scherm van het telefoon hangen, lachend om dezelfde filmpjes. Kleffe koppeltjes. Mannen die samen met dames weg waggelen. Samen maar alleen. Niet hand in hand elkaar volgend met enig afstand en toch duidelijk samen weggaan.

Als mijn 3e biertje komt, herinner ik me weer dat het nog steeds alleen kijkmissie is. Ik hoef niet een dame mee te nemen. Dat gaat zelfs niet naar mijn hotel. Wellicht een dame voor short-time naar een naburig hotel. De dames zullen wel een plek weten waar we heen kunnen, mocht het al nodig zijn. Er komt een dame die duidelijk 10 jaar ouder is dan mij zelf vragen of ze een drankje van me mag. “No”, komt er resoluut en eigenlijk misschien wel te lomp uit. “But it’s only a beer” verdedigdt ze ontzet. Ik haal mijn schouders op. Het gaat niet om het biertje, maar ik heb helemaal geen behoefte aan haar gezelschap op dit moment. Ik zit heel tevreden in mijn gedachten af te dwalen.

Op een tv aan de bar word reclame gemaakt voor de vele soorten bier die er beschikbaar zijn, als mede Maggie’s band en een waarschuwing voor Rickshaw’s het afschrikkende “Robberies have happened!”. “How do you call a Chinese girl with tits and ass......? Mongolian”, herinner ik me als internetquote rondkijkend en bedenk dat ze daar gerust een redelijk buik bij mogen zetten. De meeste dames waren toch wel wat ouder en hadden toch wel een paar extra zwembandjes. Daar op zich niets mis mee, maar niet helemaal wat ik verwacht had. Op de troost cq drink meisjes na die beetje midden 20 zijn. Ik herinner mezelf er nogmaals aan dat het een kijkmissie is en het is gewoon een ervaring is die ik op doe. Dit zodat ik straks niet het knagende hoe-zou-het-geweest-zijn gevoel zou krijgen.

http://i41.tinypic.com/2hicwms.jpg
Mijn verwachting die ik toch iets moest bijstellen…

“This man”, druk wijzend naar een man aan de bar, “is good man. He help my friend. She have bad heart. Bla bla bla”, word ik uit mijn mijmering gehaald door een Mongoolse in blauwe top en spijkerbroek. Lang zwart haar, een mooie boezem en een klein pondje meer. Dat laatste is in deze club standaard lijkt wel. Ze ratelt druk verder en ik probeer met wat vragen te begrijpen waar ze het in godsnaam over heeft. Wat anders dan hoe heet je, maar we zijn nu op deze manier wil in gesprek. Even volgt er een korte vlees en empathiekeuring van mijn kant. Zou ik met haar gaan? Ach waarom niet. Ik ga het gesprek met haar aan. Als haar bier (Bud) is op en ze wilt er nu eentje van mij. Voor 40 CNY (5 euro) is dat prima. Nee zelf zit ik nog op de helft dus ik drink deze eerst op. Zo wisselen we elkaar af als zij op de helft is, is mijne op. Langzaam maar zeker loop ik (of zij) in en komen we tot het punt dat we allebei drank tegelijk nodig hebben.

“I know you like Mongolian girls”, begint ze. “Everyone here likes them. That’s why they come to Maggie’s. Because this is where the Mongolian girls are. There are 100s of bars in Beijing with Chinese girls. So the men who like Mongolian girls come here.”, vertelt ze me. Logisch ook wel dat je dan op de expat en andere internationale fora vooral Maggie’s en zo tegen komt. Deze mokkels spreken tenminste Engels. Zonder Mandarijns/Kantonees te spreken kom je bij de Chinezen niet ver. Daar zit Engels zeer weinig in het pakket. De Chinese counter-parts zullen vast over het hele net bekent zijn in een taal van rare tekens die mijn toetsenbord niet lust.

Een bandje begint te spelen en ik vraag haar waarom er niemand danst. Iedereen is aan het drinken aan de bar. “Come let’s go” and ze neemt me mee naar de dansvloer. Voor het eerst dat we elkaar meer aanraken en we beginnen elkaar meer toe laten in de persoonlijke ruimte. Door de drank zijn we allebei ook wel handtastelijk tijdens deze horizontale uiting van verlangen. Het is nu op de dans vloer ook wat drukker en we dansen dicht tegen elkaar aan. Eerlijk gezegd weet ik nog steeds niet wat ik wil van deze avond. Het is gezellig, maar als het bij een paar biertjes blijft en wat lol is het prima. “Today I’m happy.”, vertelt ze me uitgelaten. “Why is that?”, beantwoord ik ondanks ik weet dat er anders ook wel een antwoord kwam. “Because I like you and you’re my age. I’m only 1 year younger than you.”. Het eerste voorzichtige kusje op elkaars lippen volgt.

http://i43.tinypic.com/2it0mkl.jpg
Maggie’s band

De vraag om te verkassen laat dan ook nog vele drankjes op zich wachten en zolang hij niet komt is het eigenlijk wel prima. Anders dan in Kuala Lumpur gaat het er hier minder direct aan toe heb ik het idee. De flesjes zijn weer op en de serveerster vraagt of we nog een drankje willen? Ik twijfel en kijk haar aan. “Yes, we should. One more!”, moedigt ze me aan. “Ok sure.”, zeg ik tegen het serveerstertje en al snel krijgen weer een nieuwe Tiger en Budweiser. Het is inmiddels 4 uur en zo hebben we toch al zo’n 3 uur doorgebracht. “You know you have choice. It is your choice”, terwijl ze me indringend aankijkt. “I know you like the Russian lady”. Van geen Russian Lady bewust vraag ik haar om opheldering. Ze wijst een blond gekortwiekte Russische vrouw van een jaar of 35 aan de bar – ze was me nog niet opgevallen. “Yes it is your choice tonight. Look around.”.

Gehoorzaam volg ik dat op en neem dan ook express de tijd om eens goed rond te kijken. Voornamelijk om haar een beetje te pesten. Nu waren er gaan der weg de wel wat leuke dames geweest, maar over het algemeen viel de line-up om het zo maar te zeggen wat tegen. Zeker voor een zaterdagavond, wat toch wel een drukke avond zou moeten zijn. Eigenlijk vond ik haar ook wel leuk – zo zeker als ze in het begin zo zelfverzekerd aan kwam zetten. Gaanderweg de avond werd ze toch meer onzeker tot ze op eens omslaat naar een wanhopigheid. “Look if you want the Russian Lady, it’s ok. It’s your choice. I don’t care. “. Ik kijk haar aan. “I think you do care. Besides I don’t even like the Russian Lady”. Ik kijk nog eens en blijf er niets in zien en vertel dit haar. “I don’t like her. I like you. “.

Gefrustreerd op eens slaat ze uit “If you like me why do you sit here with me all night. Drinking and drinking if you don’t want me to go with you tonight!“. “Hey!”, reageer ik fel. “It’s you who kept getting us drinks. “. “Yes, because I like to spend time with you, I like you. But I NEED money! I am here to work”. Er zit nu duidelijk te veel drank in. Ik neem haar hand. “I understand. Who says I don’t want to go with you?”. Ik knik even en kijk haar diep in de ogen “Listen I also work Maggie's bar, but tonight first time. You know, I don’t know how things work". Ik probeer haar de vraag te laten stellen.

"You also ‘work’ maggie's? , zuchtend. “No good. I like you but I need money. I am not rich Chinese lady who can pay to go with you.", draait ze de rollen om. Verbaasd reageer ik “You don’t understand me. I know you need money. How much? “. Er volgt een onverstaanbaar iets. Weer neem ik haar handen in mijn handen en kijk haar aan. “This is my first time in Maggie’s you have to help me. I don’t know how it works. If you want we go somewhere tell me. I do not have a place. So we have to go somewhere. Maybe you know a place, no?“. Nog steeds een beetje verbeten mompelt ze dat ze er wel geld voor moet hebben. “It’s ok. Tell me how much”. I versta iets van hmmm thousand en maak daar 2000 van. “I don’t have 2000”, geef ik naar waarheid toe. “ONE thousand!!”, schreeuwt ze door de zaak. Iemand aan de bar kijkt om en ze ssst me met een vinger voor haar lippen. “Not so loud. “. Ze staat op en geeft mijn jas die over de stoel lag waar zij op zat en neemt me mee naar de garderobe om haar jas te halen.

Wordt vervolgd…

[aamu]

Deel 4 – Homerun

Van de taxi rit kan ik me weinig herinneren behalve dat we instappen en zij mij vraagt waar we heen gaan. Ik leg haar nogmaals uit dat ik geen plek heb en vraag haar of zij niet iets weet. “Ok we go to my appartment”, besluit ze direct en ze legt aan de taxi chauffeur waar hij heen moet. “Your place? You sure”. Ze kijkt me aan en legt een hand op mijn been. “Yes I’m sure. But I must warn you. It’s very dirty“. “That’s ok”, reageer ik luchtig. Dit is wel een avontuur waar ik voor in ben. Voor mijn gevoel zijn we net in de taxi gestapt of we moeten er al weer uit. Echt om de hoek is het niet de rit kost zo’n 40 yuan en is waarschijnlijk zeker zo’n 20 - 30 minuten.

We stappen uit en zij neemt mijn hand vast en trekt me mee richting een flatgebouw. Ze spreekt iemand aan die bij met een grote pan op het vuur staat. Ze draait zich om, “How many eggs do you want?”. Verbazend en niet begrijpend kraam ik “Eggs?” uit. Ze krijgt een plastic tasje mee van de beste man en ze pakt mijn hand weer vast en loopt voorop naar een van de ingangen van het flatgebouw. Het ziet er vervallen uit en als ik hier overdag heen had gemoeten in mijn eentje dan zou ik waarschijnlijk omgekeerd zijn. Nu denk ik alleen bij mijzelf dat ik nuchter geweest zou zijn ik om zou keren, maar volg haar nu wel. We blijven maar trappen lopen tot we uiteindelijk bij haar appartement uitkomen. Ze opent de deur en nodigt me binnen uit. Het eerste wat me opvalt is het nette laminaat en het is eigenlijk best een net appartement en helemaal niet dirty....

“Have a seat” en ze wijst naar de bank in de gang en loopt door naar de keuken. De gang is ook direct de woonkamer. Naast de bank staat een waterkoeler en een koelkast. Ze komt terug uit de keuken met 2 glazen en een bakje met zout en geeft aan iets comfortabelers aan te trekken. Ze trekt in de gang haar spijkerbroek uit en verruild deze voor een joggingsbroek en gaat naast me zitten. Ze vult de glazen met water en overhandigd mij er een. Dan maakt ze het plastic tasje open wat ze beneden gekocht heeft. “I got you one egg” en ze overhandigd me een gekookt ei. Zelf heeft ze er 3. De eieren zijn een beetje wit met bruinig aan de buitenkant zie ik als ik het ei gepeld heb. Hoewel de kleur me een beetje verontrust ben ik toch dronken genoeg om het maar gewoon te proberen. Ik breek het ei open en floep het ei geel weer terug in het tasje. “Oh! You don’t like the yellow? “, vraagt ze me verbaasd. “No I don’t “ bevestig ik en zij neemt het dan graag, nadat het even in het bakje met zout is gerold.

Ze kijkt mij diep aan en zegt “You trust me enough to come to my house. This is very special“. “Sure, but you trust me enough to take me to your house as well. This is maybe more special for me.“. Ergens voel ik het wel een beetje lullig dat ik nu bij haar thuis zit in goed vertrouwen, omdat ik haar niet op mijn hotel kamer vertrouwde.

“Come, let’s go to the bedroom”. Ze staat op en begeleid me naar de slaapkamer. Daar blijft ze voor het bed staan en trekt mijn shirt uit. Ze trekt ook haar shirt uit. Even betasten we elkaar. Ze knoopt mijn broek los en geeft aan dat ik deze uit moet trekken. Ze is op het bed gaan zitten en trekt de joggingbroek die ze net aan heeft getrokken weer uit. Als ik met alleen nog een boxer langs het bed staat, trekt ze deze ook voor mij naar beneden. Ik stap uit de boxer en laat deze op de grond liggen en klim over haar heen het bed in. Direct beginnen we te kussen. Haar hand daalt af en al snel heeft zij mijn harde pik vast. Ik draai over haar heen en kom boven op haar te liggen. We blijven kussen. “Do you have condom?”, vraagt. “Yes”, en ik graai naar mijn broek op de grond om uit mijn linkerbroekzak een condoom te voorschijn te halen. Ik kijk haar aan en ze glimlacht. Ik scheur de verpakking en breng het condoom aan. Dan schrikt ze op en roept “Where is MY money!!”. “I have it. You want it right now? “. “YES!!“.

Ik graai weer naar mijn broek op de grond en haal van te voren afgeteld 1000 yuan (125 euro) uit mijn zak en geef deze aan haar. Ze telt het vlug na en verbergt het onder haar hoofdkussen. “Now I can enjoy” en ze plaatst haar armen strak om mijn nek en trekt me naar haar toe om te kussen terwijl wij van onderen ook samen komen. Het bed piept en kraakt en zij maant mij om rustig te doen. “Quiet”, fluistert ze. Zo rustig als het gaat neuken we. Heel intiem in elkaar samen bewegend om geen geluid te maken waar al langzaam geilheid de boventoon voert en de rust weg ebt. Haar ogen draaien weg, ze kreunt, trekt mij naar zich toe en bijt op mijn lip terwijl ze haar bekken draait en haar spieren samen trekken en dan voel ik haar weer ontspannen.

“Sttt, quiet!”, terwijl ze giebelt als een meisje. Ze trekt haar benen samen tussen de mijne waardoor ik haar heel nauw penetreer. Haar armen om mijn nek geklampt kan ik geen kant op. Tussen mijn lippen de hare past nog geen tandenstoker. We stoten of eigenlijk stuiteren we op het bed. “Tik Tik Tik” doet het hoofd eind weer, een gemixt “ssst” and “fuck me” wisselt elkaar af en dan spannen weer al haar spieren samen en voel ik haar knijpen en draaien met haar bekken tot ik alle spanning uit haar voel vloeien. Ze klampt me nu helemaal tegen haar aan en ze fluistert me “I love you …” “What!?!” en kijk er diep vragend aan. “I’m drunk!” is haar excuus. Onze lippen vinden elkaar en een lange kus volgt. Ze kijkt me weer aan “You don’t finish yet? “. “No” “Fuck I already came twice. We can try again tomorrow, I’m tired and drunk and so are you I think“. Ik kruipt van haar af en liggen lepeltje lepeltje. Als een blok vallen we in slaap.

Wordt vervolgd….

[aamu]

Deel 5 – Morning after

Ik word al vroeg wakker en zij ligt met haar rug tegen mij aan. Ik kijk over haar heen en bekijk de ruime nette kamer. Er hangen wat kinderfoto’s aan de muur. Het jongetje op de foto’s blijkt later het zoontje van haar huisgenoot blijken te zijn waar ze het appartement mee deelt. Ik leg mijn hand op haar bovenbeen en probeer haar een beetje wakker te krijgen voor de gisteren beloofde ochtendsport, maar ze vind het nog veel te vroeg. Ze draait zich om, geeft me een kusje en meent dat we verder moeten slapen.

Rond 10.00, als we weer eens wakker worden, komt haar vriendin thuis. Ik word zo goed als het gaat onder de dekens verstopt en kijk met een half oog wat er gaande is. Haar huisgenoot kleed zich uit en trekt een pyjama aan en gaat de gang weer op om op de bank in de woonkamer gang te slapen. Weer vallen we in slaap en als ik dan weer wakker word, probeer ik haar langzaam wakker te maken en op te geilen en dit maal met meer succes. Al snel grijp ik weer naast het bed naar mijn broek om er een condoom uit te halen en vervolgens haar weer binnen te dringen. “Stt.. my friend sleep in next room”. Beginnen we zo zacht mogelijk met egeltjessex, maar al snel merkten we dat het bed al weer tegen de muur stond te klappen. Je hebt het ook niet echt door als je zo lekker bezig bent. Dit maal volgt mijn ontlading sneller dan gisteravond en wikkel ik het volle condoom af en leg er een knoopje in. Het zakje kwak dropt zij vervolgens naast het bed en kruipen we weer tegen elkaar aan om in slaap te vallen.

We worden wakker van geluiden op de gang. Er leek een heftige discussie gaande te zijn. Ik kijk haar vragend aan, maar ze lijkt niet ongerust of ontzet dus laat het maar voor wat het was. Langzaam beginnen we weer te kussen en wanneer we de deur horen dichtslaan kruipen we direct weer op elkaar en hadden we beide nog genoeg verstand om snel een condoom aan te brengen. Mijn laatste van de 3 die ik mee had. Als haar vriendin weer op de bank was gaan slapen, gunden we haar geen lange nachtrust want al snel werd het weer getik van een jewelste en trekt zij haar benen weer samen en voel ik haar strakke poesje knijpen. Ze houd haar hand voor hand mond als ze klaar komt en maant rustig te zijn en dan weer om toch het tempo weer op te voeren tot ik ook het 2e condoom deze ochtend vul. Met een knoopje erin word de trofee van onze lust weer om de grond gedeponeerd. Ook dit keer ga ik naast haar liggen en legt zij haar hoofd op mijn borst en zo vallen we in slaap.

Als ik wakker wordt, zit zij Mongoolse staatstelevisie via haar telefoon te kijken. Ze draait zich om en geeft me weer een kusje en trekt me tegen haar aan. De aandacht voor de telefoon verdwijnt al snel voor de aandacht naar mij en ze duw me op mijn rug en begint langzaam mijn pik te likken tot dat hij weer op sterkte komt. Ze vraagt of ik nog condooms heb en die ik heb ik helaas niet meer. “Why, you only bring 3 condooms?”, vraagt ze. “Well, I think maybe enough, don’t you have any?”, vraag ik haar. “Yes I have but in the kitchen in my bag and my roommate sleep in hall way“. Ze kijkt even bedenkzaam en trekt dan met een lach de dekens van het bed en laat mij naakt achter als zij zich in dekens wikkelt. Ze meet zich twee slippers aan en zachtjes opent ze de deur van de slaapkamer naar de gang. Sluipend hoor ik haar naar de keuken gaan om haar tas te halen. Ze komt terug en werpt de dekens op mij en springt op het bed over me heen. Uit de tas haalt ze met een ondeugende glimlach een klein doosje waar nog een paar condooms in zitten. We meten er weer aan gaan weer zachtjes aan de slag….

Klaarkomen lukt niet meer zo makkelijk voor mij. Moe worden wel. We vallen in elkaar verstrengeld in slaap. We worden wakker en het is inmiddels 2 uur in de middag. Er komen weer wat geluiden van de gang en we lachen ondeugend naar elkaar als we merken dat er beiden nog geen genoeg van hebben. Het condoom waar ik mee in slaap gevallen was, wordt door haar verwijderd en we rollen kussend over het bed tot ik boven op haar beland en ik voel haar vochtige poesje lokken naar mijn pik die kloppend harder word en haar natter maakt tot ze haar bekken omhoog draait en hij er met het kopje in gedrukt word, nat, vochtig en hemels. We herpakken ons gelukkig snel en brengen een condoom aan en proberen weer haar huisgenoot niet wakker te maken en rollen om tot zij boven zit. Ik kneed haar mooie C cups samen als zij mij heftig berijdt. Het bed piept en kraakt en van de gang komt een gevloek. We wisselen naar doggy wat iets gepiept stopt, maar eigenlijk ook niet veel. Licht stoten wordt al snel harder stoten en als zij met hard hand over haar klit wrijft en ik dieper stoot maken we waarschijnlijk het halve flatgebouw bewust van ons spel in de kamer. Mijn pik schiet er dan op eens hard uit en ik zie op het een bed een grote natte plek. Ook het condoom is drijf nat. Ik breng hem weer bij haar in, maar het is zo nat dat ik er na 3 keer ook niet zo heel veel meer van voel en dat langzaam de energie wegebt. “Sorry babe, I’m too tired”, kijk ik haar verbeten aan. “Yes, me too" en ze trekt me weer bij haar en overlaad me met kusjes. Weer valt ze in slaap.

Ik probeer nu wakker te blijven omdat ik morgen nog de Chinese muur wil beklimmen en daarvoor om 06:30 bij het hotel wordt opgehaald. Als ik de hele dag slaap gaat dat natuurlijk niets meer worden. Slapen doet ze niet lang en als ze wakker wordt pakt ze weer haar telefoon om Mongoolse televisie te kijken. “I need to go to the toilet, is your roommate still sleeping you think ? “, vraagt ik haar. “Yes, but if you get dressed it’s ok to go. I think she knows you’re here“. Ik kleed me aan en probeer in 2 slippers maatje 35 te stappen wat amper gaat en waarschijnlijk een erg grappig gezicht is. Ik doe voorzichtig de deur open naar de woonkamer en schuifelstap naar de gang. Haar huisgenoot draait ze zich zuchtend demonstratief om en ik ga voorzichtig naar de toilet. Zonder teveel geluid te maken kom ik de slaapkamer weer binnen. Daar heeft zij zich ook half aangekleed, in ieder geval met een slipje en een bh. We kruipen weer het bed op en ze ligt tegen me aan met haar hoofd op mijn borst en ik kan over haar heen mee kijken op haar telefoon. Er komen ook continu berichtjes binnen van andere mannen die ze tot voor nu negeert. Het tv programma lijkt een beetje jaren 80 tv zoals ik het me als kind herinner. Ik snap er natuurlijk weinig van in dit taaltje, maar dat maakt nu niet zo veel uit ik vind het wel best.

Het is warm in de kamer en ik besluit in ieder geval mijn shirt weer uit te trekken en als ze weer tegen mij aan ligt tv te kijken knoop ik ook aan de achterkant haar bh weer los en neem ik haar mooi cup onderhanden tot het tv programma afgelopen is. Weer klimmen we boven op elkaar en als ik dan toch iets hard voel worden trek ik mijn broek weer uit. Intussen begin ik me toch wel ergens af te vragen of dit nu de bedoeling is voor een overnighter. De grond ligt inmiddels bezaaid met condooms. Ze zit op haar hurken en ik help haar bij haar broek uit te trekken. Ze laat het zich gebeuren, ergens twijfel ik of ze ook nog wel een keer wil. Dan bedenk ik me dat als ze niet wil ze dat wel aangeeft en zo liggen we weer zoals zo vaak in elkaar en doen een poging het rustig te houden.

Wordt vervolgd….

[aamu]

Deel 6 – De dinsdag

Het is iets over vijven en na nog 2 beurten kunnen we gewoon niet meer. Klaarkomen lukt al een paar uur niet meer en ik krijg hem niet eens meer fatsoenlijk overeind. Het energiepijl is nu ook naar absoluut nulpunt gezakt. Mijn laatste maaltijd was immers al zo’n 24 uur terug. Ze herinnert me aan mijn vriend die zogenaamd op mij in het hotel zou wachten. Ik was hem helemaal vergeten, omdat deze verzonnen vriend natuurlijk helemaal niet bestond. Het was de belachelijke leugen die ik had opgehangen om haar niet naar mijn hotel te hoeven nemen. “I think your friend is worried and think maybe something happened.”, begint ze. “Yes I think he pretty worried. I did not bring my phone so I have not spoken to him since yesterday. “ . “Oops”, lacht ze, “He is probably very worried then.”. Ik vraag haar of ze vanavond weer naar Maggie’s gaat. “No, I don’t feel like going to Maggie’s tonight. I will stay at home and stay in bed and relax I think.… “.

We praten nog wat en ik voel toch dat het tijd is om te gaan. Ik geef aan dat ik bij mijn vriend wil gaan kijken omdat hij waarschijnlijk dood ongerust is. “Ok, but you cannot leave without coffee. Let’s have a coffee first.”. Ze staat op en ik wil ook op staan. “Sit down, relax.” en ze wijst naar het bed. Ik ga weer zitten. Even hoor ik gerommel uit de keuken. Al snel komt zij de slaapkamer weer binnen met 2 koppen koffie. We zitten naast elkaar op het bed en we nippen voorzichtig van de koffie. Ze kijkt me met haar liefste blik aan en vraagt of ik al plannen heb voor eten vanavond. “Well I think I should go and see my friend, he is worried sick I think”, lach ik.

Ik voel me wel ergens schuldig dat ik tegen zo aan het liegen ben over die vriend die dus nu op eens het eten in de weg zit. Ik ben ook al 18 uur te laat voor een Skype call die ik iemand beloofd had. Helpt het schuld gevoel ook niet. Morgen staat de Chinese Muur in Jinshanling op het programma en daar moet ik nog boodschappen voor doen in de vorm van eten en water. Ik wil dus eigenlijk nu ook gewoon weg. Hoe leuk het ook was. Zij voelt dit duidelijk aan en tevergeefs probeert ze te rekken, “Maybe you want to have shower first?”. “Nah, that’s fine. I’ll shower back in my hotel. “, zeg ik. “Ok. Do you want to brush your teeth?”. “Nah, that’s ok. I’ll do that in the hotel. “. Ze zit even te denken. “Do you have WeChat? “ , vraagt ze. “What is that? “. Ze pakt haar telefoon erbij. “Look this is a program to chat with eachother.” . Ze geeft me een kleine rondleiding.

Ik besluit het risico te nemen en toch telefoon nummers uit te wisselen. Mijn telefoons heb allebei ik niet bij me en ik weet alleen mijn eigen nummer uit mijn hoofd. Niet dat van mijn fuck phone. In plaats dat ik gewoon om haar nummer vraagt, voer ik mijn nummer in haar telefoon. Whatsapp pikt dat wel op, vertel ik haar. Ze wilt me alsnog een uitnodiging sturen voor WeChat per sms. Ik ontdek dat zij het Latijnse alfabet niet machtig is. Ze kan de entry die ik gemaakt heb in haar telefoon dan ook niet vinden. Ik help haar en stel een sms naar mijzelf samen. Ik beloof haar te smsen wanneer ik in mijn hotel ben. Eigenlijk ben ik geen voorstander van het uitwisselen van nummers en als het niet zo’n buitengewone dag in bed had geweest zou ik het ook nooit doen. We nemen wat onwennig afscheid en zij legt mij uit waar ik heen moet om een taxi te krijgen. Ze loopt mee naar de hal en roept me nog een hoopvol “If your friend don’t have plans tonight, call me ok? “ toe, als ik de vele trappen naar beneden neem.

Het is nog een hele opgave om een taxi aan te houden in het drukke verkeer. Tot twee maal toe kaapt een Chinees deze voor mijn neus weg. Als er dan weer taxi voor mij stopt en de mensen nog aan het afrekenen zijn, kijk ik om mij heen en zie weer een local op de loer liggen. Als een alfa-mannetje laat ik met tanden zien dat deze taxi van mij is. Gelukkig snapt hij de hint. Er komt dan een lege taxi langs. Ik houd deze aan en geef de beste man het kaartje met route beschrijving naar mijn hotel. Het is een lange rit en na 40 yuan op de meter komen we bij de 2e ring. Hier zit ook ook Maggie’s. De tijd gaat voor mijn gevoel nu een stuk langzamer dan gisteravond. Ik zit dan ook continu de nacht en vooral de dag erna af te spelen in mijn hoofd. Het duurt bijna een uur voordat ik bij het hotel word afgezet.

Ik kom de kamer binnen. Gelukkig ligt alles er nog zoals ik het achtergelaten heb. Ik zoek naar mijn telefoon en zie een hoop whatsappjes, smsjes en gemiste oproepen. Maar geen van een Chinees nummer. Shit zouden de smsjes soms niet aankomen? Als een verliefde tiener zet ik mijn telefoon 2 keer uit en aan om te kijken of het helpt. Die avond blijf ik continu op mijn telefoon kijken in afwachting van. Zelfs de volgende dag kijk ik tevergeefs regelmatig hoopvol naar een verlaat bericht. Dit terwijl ik de Chinese muur beklim. Ik maak mij nog wijs dat ik geen goed bereik heb hier op de muur, maar zie aan de streepjes dat het niet waar is. Ik bedenk me dat zij wellicht mijn naam niet meer in de telefoon kan vinden. Misschien interesseert het haar niet meer.

’S Avonds op de luchthaven maak ik wat notities van dit avontuur en beschrijf ook mijn wanhopig obsessie om continu op mijn telefoon te kijken. Gelukkig vloeit dat de dagen daarna snel weg. De notities teruglezend zit ik dan ook met een “Echt! Was het zo erg?”, en verbaas me toch wel dat ik weer zo te pakken had.

Het is inmiddels dinsdag geweest en het voelt of de ergste hobbel hebben is. Nu voel ik slechts nog de lichte verzadigende afterglow van deze nacht in Beijing. In het land waarin ik niemand vertrouwde, voelde ik me uiteindelijk zelf de grootste leugenaar.