SFL; mijn relatie met een DVP: de story!

[SFL]

Liefde & Oorlog: mijn verhaal over een relatie met een DVP


LIEFDE & OORLOG

“Liefde & Oorlog” is een verhaal gebaseerd op mijn ervaringen bij het verliefd worden op een prostituee en alles wat daarbij komt kijken. Verwacht geen happy end!

“Liefde & Oorlog” koos ik als titel omdat het zowel over liefde, als over oorlog gaat. Een relatie beginnen, en met een dame van lichte zede dan nog wel, kon op geen slechter moment gebeuren. Toen het serieus begon te worden werd ik als militair reservist opgeroepen in het buitenland. De combinatie van verliefd worden, de geliefde die prostituee is, de afstand tussen ons en oorlog voeren, resulteerde niet in een eenvoudige situatie.

“Liefde & Oorlog” omdat het een relatie betrof waarbij liefde gemoeid is. Je voelt liefde voor haar en op den duur ga je ook van haar houden. Maar gedurende die tijd van liefde en verliefdheid leefde ik met haar ook op voet van oorlog. Een stille oorlog met haar over dingen die niet duidelijk zijn en waarover ze mij een hele resem details verzweeg. In conflict en in oorlog lag ik daardoor ook met mezelf, want zowel in het leven als in de liefde moet je regelmatig keuzes maken!

“Liefde & Oorlog”; liefde, omdat het over een liefde gaat die van in het begin al kansloos was. Oorlog, omdat het over een oorlog gaat die men niet kan winnen. De liefde is een hoer met al haar bagage er gratis bij en de oorlog is geen strijd met een vijand recht voor je, maar een oorlog tegen terrorisme waarin de vijand voor, naast, achter en boven je is.

“Liefde & Oorlog”, twee dingen die gedoemd zijn om te mislukken. Beiden tesamen, maar ook elk afzonderlijk, zijn het begrippen die uitzichtloos lijken wanneer ze voor je liggen. Als ze eenmaal achter je liggen, dan zijn het trauma’s die je niet meer kan verwerken en herinneringen die je nooit kan vergeten!

[SFL]

Intro

Verliefd worden, dat doe ik niet gauw. Een vrouw moet al heel wat in haar mars hebben, wil ze mij zover krijgen. Niet alleen het uiterlijk moet meezitten, bij voorkeur het nodige gezonde verstand, een goede portie inhoud en sex-appeal in overvloed moeten er nu eenmaal bijgeleverd worden. En zelfs dan nog ga ik niet snel over in een staat van verliefdheid. De keren dat ik verliefd was in mijn leven, kan ik nog op één hand tellen en de voorlaatste maal dateert van eind jaren 90, toen ik pas mijn middelbare school zou afronden.

Verliefd worden op een prostituee, dat was voor kort zelfs een utopie. Mannen die me zeiden dat ze verliefd werden op een dame van plezier, die verklaarde ik voor zot. Wanneer ze me dan nog probeerden te overtuigen dat de liefde wederzijds was, dan vond ik het al helemaal van de pot gerukt en lachte ik eens diep in mezelf. Mij zou het alleszins nooit overkomen, want ik was daar veel te objectief in en kan de liefde tegen betaling goed relativeren. Na de seks kon ik gemakkelijk afstand nemen van iets moois… Zelfs al was er een soort van chemische reactie tussen mij en zo’n dame!

De afgelopen tien jaar heb ik met meer dan honderd vrouwen de liefde bedreven. Wie weet, misschien wel meer dan tweehonderd of driehonderd! Op ongeveer een dertig- tot een veertigtal veroveringen na, was het wel allemaal tegen betaling. Bij geen enkele van de DVP’s was er liefde in het spel. Bij de meeste was het puur zakelijk en dat is dan ook het veiligste. Toch viel het soms voor dat er echt heel knappe, leuke en slimme dames bij waren… Dames die gevaarlijk goed in hun diensten waren, dames die mijn zwakheden wisten te bespelen. Het gebeurde dus al wel eens dat de omgang met een DVP niet enkel binnen de professionele sfeer bleef. Soms zag ik een prostituee met wie ik goed overweg kon wel eens terug buiten de club, de hotelkamer of vanachter het raam.

Ik ben een liefhebber van vrouwelijk schoon en ik word dan ook graag gezien in het gezelschap van één of meerdere charmante dames. Bijgevolg dat ik al eens telefoonnummers uitwisselde met die enkelingen waarmee ik een klik had. Meestal ging ik achteraf met hen eens shoppen in Duitse grootsteden of in Centro Oberhausen. Ofwel pikte ik hen op en trakteerde ik op een etentje in een gezellig restaurant. Maar in de meeste gevallen ging ik simpelweg op stap met deze dames. Hetzij in de Rex (een Griekse discotheek in Düsseldorf), of hetzij in danstempels van Nederlandse en Vlaamse steden. Zelfs één enkele keer ben ik door een dame in een Turkse nachtclub terechtgekomen, in de omgeving van Keulen.

Meestal verliepen al deze dates vrij braaf en gedroeg ik me correct in hun gezelschap. Maar een aantal keren kwam het toch tot wilde seks… En het koste me zelfs niets (hooguit een etentje of een paar drankjes). Maar wanneer ik hun woning of iets gelijkaardigs de volgende morgen of vlak na de daad weer verliet, was het hoofdstuk voor mij afgesloten. Hoe fel ze ook mijn type waren, hoe passioneel de nacht was of hoe goddelijk hun lichaam oogde; het bleef bij die ene keer. Viel ik in de club waar ze werkzaam waren in herhaling met hen, dan was het fijn en betaalde ik simpelweg hun prijs! Op die manier wist ik mezelf al van veel ellende te besparen.

Maar onlangs is het onverwachte toch gebeurt en sloeg de bliksem in. Ik werd nog eens een keertje verliefd, en alsof dat niet erg genoeg is… Ik werd verliefd op een dame van lichte zeden. Dit gebeurde niet zomaar: ze heeft me bewerkt en op me ingespeeld. Pas na een lang en heftig gevecht tegen mijn gevoelens gaf ik toch toe aan haar. Amper drie maanden heeft het geduurd, maar in die drie maanden ben ik ontzettend oud geworden en ben ik mezelf drie keer tegengekomen.

Jullie weten in grote lijnen al hoe het is kunnen gebeuren en sommigen onder jullie weten maar al te goed over wie het gaat. Uit persoonlijke overwegingen en omwille van haar privacy heb ik niet de intentie om het hele verhaal hier publiekelijk te maken, maar er zijn twee redenen waarom ik het nu wel ga doen.

De eerste reden is omdat schrijven voor mij therapeutisch werkt. Op die manier kan iets van me af gooien en het los laten. Dat is nodig omdat ik alles te samen 2/3 van de tijd door een hel gegaan ben, onnoemelijk hard afgezien heb en zelfs mijn leven duchtig in gevaar gebracht heb. Op het einde was de pijn zo erg dat ik gejankt heb als een kind… Voor de eerste keer gejankt sinds mijn jonge vervlogen jaren. Met het schrijven maak ik veel reacties los en zullen meerdere mannen reageren. Heel wat mannen zullen zich misschien herkennen in de situatie en een zielsverwant in mij zien. Toen ik voor het eerst berichtte over de amoureuze affaire en het einde ervan, kreeg ik veel steunbetuigingen en advies van jullie. Dat heeft allemaal bijgedragen tot het verwerkingsproces. Nu krijgen jullie het volledige verhaal en zullen jullie me nog beter begrijpen betreffende daden en gevoelens!

De tweede reden waarom ik jullie hier de waarheid ga opdringen, is omdat ze het gewoonweg verdient! Zij heeft mij gekraakt… Wat geweld en oorlog niet met mij kunnen, kon zij degelijk wel. Ik ben niet uit op een potje goedkope wraak en jullie moeten dus ook niet verwachten dat ik hier namen ga noemen. Ik heb enkel de bedoeling om andere heren te behoeden voor dames zoals haar en om hen aan te tonen op welke foute kenmerken ze dienen te letten. Want ook al ben je sterk en zeg je zoals mij nooit te zullen vallen voor een hoertje, vroeg of laat overkomt het iedere hoerenloper wel eens…

[SFL]

De kennismaking


Het is valavond, ik zit in de woestijn in een halfopen tent en met twee ventilatoren op me gericht. De lucht is hier heel zwoel, maar dat weerhoudt me niet om elke avond wat op mijn laptop te tokkelen. Nu schrijf ik hier elke avond een stukje over mijn relatie met een DVP, maar niet zo lang geleden schreef ik haar via deze weg en op dezelfde manier dagelijks een mail. Dat komt omdat we het gros van de tijd gedurende onze liefdesrelatie duizend kilometers en meer van elkaar verwijderd waren. Om mijn belevenis beter te begrijpen en de gevoelens die daar van mijn kant mee gepaard gaan volkomen te snappen, moeten jullie het hele verhaal kennen. En dat is wat ik hier in hemelsnaam in een tentje zit te doen, afgezonderd van een groep mensen en met een uniek spektakel van een lichtspel,afkomstig van de ondergaande zon op de bergen in de verte! Soms kleuren ze oranje, soms iets blauwachtigs, maar meestal wel roze.


Na mijn schooltijd heb ik meteen aangevangen met een drie jaar durende legerdienst in een land op 4 à 5 uur vliegen vanaf Brussel of Amsterdam. In het eerste jaar daarvan heb ik voornamelijk opleidingen en trainingen gevold. In een gedeelte het tweede jaar deed ik frontline, want toen woedde er een oorlog met zowel een buurland alsook een intern conflict. Het laatste anderhalf jaar werd ik ingezet op patrol… En dat was dan nog wel het gevaarlijkste van allemaal!

Maar dit alles is een geheel ander verhaal en doet voorlopig niets meer ter zake in deze context. Wat wel noemenswaardig is in mijn ervaring die ik graag met jullie deel, is dat het betreffende land me begin dit jaar opriep als reservist. Aangezien ik geen officieel staatsburger ben van het betreffende land, kon ik weigeren en bedanken voor de eer. Maar mijn overtuiging zit diep en net zoals een kleine tien jaar geleden zou ik plichtbewust mijn trouw en diensten aanbieden.

Nog wat proeven en tests werden gedaan en uiteindelijk werd ik opnieuw goedgekeurd. Daags nadien lag er een brief in de bus met de vermelding dat ik vanaf eind mei verwacht werd in dat land en weer mocht aanvangen met een termijn van drie maanden, die eventueel kon uitlopen tot maximaal zes maanden. Tot zover deze informatie die grotendeels het verloop van mijn beleving bepaald.


Sinds een jaar had ik al te doen een Vlaams meisje van Poolse afkomst. En vooral het laatste halfjaar is dat overgegaan in een serieuze relatie. Ze is een beeldschone blonde verschijning met een goede lichaamsbouw en er zitten ook hersenen in haar kop. Ze heeft een legale en verantwoordelijke job, verdient best wel goed en kan dus ook een aardig centje sparen. Voor een jonge vrouw zoals haar zouden 9 op de 10 mannen niet lang moeten twijfelen.

Maar ik ben zo iemand die nooit niet genoeg krijgt, die zich snel gaat vervelen en voor wie altijd hetzelfde snel saai wordt. Niet alleen door te hoerenlopen, maar ook door meerdere zaken uit te vreten heb ik haar niet altijd correct behandeld. En toch was ze er steeds voor mij, hield van mij en steunde me in alles. Zo ook in deze militaire dienst, die ik niet eens moest aannemen, maar die ik persé wou uit overtuiging. Zij heeft me gesmeekt om niet te gaan, maar toch ging ik! Tot zover de situatie van de vaste vriendin even geschetst. Dit is ook een belangrijk aspect in het verhaal om aan te tonen dat ook ik mijn tekortkomingen heb.


Nu jullie dit allemaal weten kan ik eindelijk eens beginnen met het begin van mijn ervaring. Die gaat terug naar ergens in mei, toen ik weer eens aan het clubben was in de LR. Die dag had ik al wel van katoen gegeven, maar er was nog genoeg geslachtsdrift over om de halve club te bespringen. Terwijl ik met een kerel stond te lullen over de dingen des levens viel ze me plots op. Ik had haar die dag wel eerder gezien, maar ik had nooit gedacht dat ik met haar een kamergang zou maken. Ze was niet meteen mijn type en lang niet de knapste van alle dames die er die dag aanwezig waren. Maar toen op dat moment viel haar welgevormde kont mij op, hadden we voor het eerst oogcontact en verscheen er spontaan een stralende lach rondom haar lippen. Vanaf dat moment werd ik week en zou ik kost wat kost met haar gaan wippen op de kamer. Ik herinner haar als een persoonlijkheid die straalde die dag, iemand die goed in haar vel zat en iemand die charisma had vanwege haar spontaniteit en vriendelijkheid. Ze was in ieder geval anders dan de rest en er was wel een magnetische aantrekkingskracht tussen ons.

Helaas heb ik haar daarna nooit meer gezien zoals toen die eerste dag; gedurende drie maanden heb ik haar zien aftakelen en labiel zien worden alsof de duivel er mee gemoeid was. Maar dat lees je later wel en moet je dus nu eigenlijk nog niet weten.

Na een korte kennismaking vertrokken we de kamer op. De alom gekende klik was er meteen en we begonnen rustig aan de daad. Het was een GFE op z’n best! Het zoenen was heel intens en meermaals liet ze me weten dat ik een voortreffelijk zoener was. Na de seks en een massage hebben we nog wat liggen naknuffelen. En toen al vertrouwde ze me veel toe, ze begon over persoonlijke zaken en ze liet me via haar mobiele telefoon foto’s van haar privéleven zien. Het werd me snel duidelijk dat er vertrouwen tussen ons was, dat ze dit lang niet met iedereen deed en dat we steeds beter met elkaar begonnen op te schieten. Maar voor mij was het enkel fun en ik wou niet te fel met haar betrokken raken. Toen ze mijn nummer vroeg, antwoordde ik dat ik pas een nieuw mobieltje had en dat ik de nummer nog niet uit mijn kop kende. Daarop ging ze in dat ik het haar later dan maar even moest geven. In jouw dromen, dacht ik bij mezelf en we hielden onze sessie voor bekeken. Ik betaalde haar correct en deed er nog een mooie fooi boven op. Goede zorgen en service worden bij mij telkens met gulheid beloond!

Gedurende die dag had ik nog mooie momenten en ging ik zelfs met nog enkele topwijven mee. Eén keer passeerde ik haar met een megaknap mokkel aan de arm die me naar de kamers begeleidde. Zij zag dit en het stond haar duidelijk niet aan. Pech voor haar, want ik heb geen verplichtingen ten opzichte van haar en zij deed ook haar job. Toen het dagje saunaclubben ten einde kwam, nam ik nog afscheid van enkele vrienden en groette ik her en der een dame met wie ik als eens de eer had.

Zij stond aan de kant te wachten met een klant, want op dat ogenblik waren er wachttijden voor de kamers. Ik wou de romantiek voor die klant niet verpesten en haar wou ik niet van haar werk houden, dus katapulteerde ik haar een wuifje en een glimlacht toe. Maar terwijl ik de trap naar beneden nam, richting kleedkamer, kwam ze me achterna en vroeg me nogmaals om mijn nummer. Ik vond dit zo lief en haar zo leuk, dat ik voor het naar buitengaan toch nog mijn nummer toegestopt heb, vlak voor de jammerlijke ogen van haar klant. Meteen daarop konden ze de kamer op en liep ik naar buiten. Had ik één minuut later geweest, dan had ik haar mijn nummer nooit gegeven en was er misschien nooit meer gebeurt.


In de week die volgde kreeg ik meerdere tekstberichtjes van haar toegezonden. Zoveel dat het zelfs zielig was en ik er ellendig van werd. Ook twee telefoongesprekken vonden plaats gedurende die week. De gesprekken waren kort, want geen van beiden wist wat te zeggen en het gesprek konden we echt niet gaande houden. De berichtjes waren puberaal: “I miss you”, “come back to me”, “I like you”,…etc. Voor mij was het eerder een afknapper, maar toch zou ik haar exact een week na de eerste ontmoeting terug zien. Dat was zowat het enige concrete dat ik haar via de telefoon kon vertellen.

Die week erna was mijn voorlopig laatste keer saunaclubben, want de week die daarop volgde vertrok ik om mijn legerdienst te gaan doen. Om dat te vieren met een goed verzetje in LR, zou normaliter een goede vriend van mij zijn meegegaan… Helaas excuseerde hij zich op het laatste nippertje omwille van familiale omstandigheden. Dat mocht voor mij de pret niet bederven en dus ging ik alleen.

Ik zou natuurlijk niet alleen toekomen, want ze stond me al meteen op te wachten. Ze straalde weer toen ze me zag, maar ze had wat aan haar looks veranderd en naar mijn smaak was dat er niet beter op geworden. Ik zal uiteraard niet ontkennen dat ze een knappe vrouw is en haar hapklare kont en mooie lieve tietjes waren haast perfect voor mij. Ik herinner me niet meer of ik die dag nog iets anders geneukt heb, maar wat ik wel weet is dat ze op de kamer weer ongelofelijk haar best deed.

De klik was er opnieuw en we hadden een goede tijd samen. Het viel me overduidelijk op dat ook zij het zeer naar haar zin had. Na de daad en wat geplaag werd ze plotseling heel serieus en vermelde me dat ze bijna jarig was. Aansluitend daarop nodigde ze me uit om dat bij haar thuis te komen vieren. Ik liet haar aanvoelen dat ik me bij haar invitatie niet heel lekker voelde en geen zin had om, met meisje dat ik nog maar een week ken en al haar vrienden, een feestje te bouwen in het verre Duitsland. Daarop reageerde ze dat er geen vrienden zouden zijn. Alleen zij en ik! Haar verjaardag viel per toeval al op een datum dat ik in het buitenland zou zitten, maar daar wist zij nog helemaal niets van. Om de vrede te bewaren, zei ik haar dat we het telefonisch nog wel wat verder zouden afspreken. Toen zijn we van de kamer gegaan en betaalde ik haar weer zoals dat hoort.

Gedurende de tijd die volgde was ze niet meer van me weg te slaan in de bar. Ze is voor de rest van de dag ook niet meer met andere mannen mee geweest. Stiekem genoot ik er wel van, maar ik kon haar gedrag niet echt plaatsen. Waarmee had ik in hemelsnaam zulke goede indruk gemaakt? Tegen haar collegae/vriendinnen en ook tegen de barmeisjes begon ze op te scheppen dat ze met mij ging trouwen. Bitcherig zoals dames onder elkaar zijn, vroegen ze meteen waar haar ring dan wel was. Maar zij was zo euforisch dat het haar geen kut kon schelen.

Op gegeven moment ging ik naar de plee om mijn blaas te ledigen. Toen ik terugkwam, greep ze meteen naar mijn pik. Ik trok weg en waarschuwde dat ik pas gaan zeiken was. Zij wist daarop te zeggen dat ze niet vies van me was, want dat koppels die gaan trouwen niet vies horen te zijn van elkaar. Ik wist helemaal niet meer hoe te reageren, maar ik liet haar wel begaan. We hadden al zolang samen gezeten en zij had me zo fel opgehitst, dat ik uiteindelijk vroeg om nog maar eens naar de kamer te gaan.

Toen we opnieuw op de kamer waren leek het wel alsof alle grenzen open waren. Ze hield in niets nog afstand en de seks die we toen hadden ging verder dan eender welke GFE die je met een DVP kan hebben. Uiteraard met condoom, maar voor de rest was de ervaring onbeschrijfelijk. Opnieuw wat napraten na de geweldige seks en deze keer begon ze opnieuw over trouwen en zelfs over kindjes. Ik begon me echt wel zorgen te maken, maar ze had me in haar macht vanaf dat moment. Als er zoiets zou bestaan als chemie tussen mensen, dan moet het er toen al wel heel even geweest zijn. Ik zal niet zeggen dat ik toen al verliefd was, maar ik was best wel verlekkerd op haar.

Opnieuw begon ze over haar verjaardag: ze wou die dag koken voor mij en daarna zouden we lekker neuken en gezellig wezen. Ik kon het nog steeds niet over mijn hart krijgen om haar te zeggen dat ik dan al lang in het buitenland zou zitten. Toen we de kamer verlieten en ik terug naar de kleedkamer wou gaan om mijn geld te pakken, volgde ze plots niet meer. Ik keek om en ze stond aan de trap klaar om weer naar boven te gaan. Ik gebaarde om te betalen, maar ze knipoogde en ging alvast naar boven… Bij deze wist ik dat het OK was voor haar en dat ik zojuist anderhalf uur lang een gratis rit op de kermis gekregen had.

Ik volgde haar dan maar naar boven en in de bar zijn we nog gezellig enkele uurtjes blijven zitten. Tot op het moment dat ik het moe was. Toen ik haar vertelde dat ik naar huis wou rijden, vroeg ze me om nog even te wachten. Dat deed ik en niet veel later kreeg ik de vraag of ik haar niet naar huis wou brengen. Ze zou me zelfs een vergoeding voor de brandstof geven, maar dat wou ik niet. Ik zou haar naar huis brengen en dat was dan ter compensatie van de gratis wip die ze mij trakteerde. Een halfuur later liepen we apart naar buiten, want dit mocht door het management niet geweten zijn. Als een pooier in zijn vette 4x4 wachtte ik haar om de hoek op. Na een ruim halfuur doorknallen op de Duitse snelwegen arriveerden we bij een appartementsblok die haar flat huisvestte. Ze bedankte me met een tongkus en vroeg nogmaals om de brandstof te vergoeden, maar dat hoefde voor mij echt niet. Ik verwachtte het niet, maar stiekem hoopte ik erop; ze vroeg me uiteindelijk toch binnen!

De wagen werd snel ergens geparkeerd en ik ging mee in haar flat. Zoals bij de meeste hoertjes oogde ook haar woonkamer rommelig en weinig ordelijk. Kleding lag overal, behalve in de kast. Tot mijn ongenoegen vergat ze iets te drinken aan te bieden, maar we vielen wel neer in de sofa en begonnen uitbundig te knuffelen en te zoenen. Worstelgewijs verplaatsten we ons naar de slaapkamer, waar een onopgemaakt bed ons opwachtte. Maar helaas, nog een keer vrijen ging niet meer voor mij.

Er spookte vanalles door mijn kop: ik vroeg me af met hoeveel partners ze misschien wel niet in dat bed gelegen had en of er in de loop van de nacht geen pooierbende onverwacht zou binnenvallen. Dat waren enkele redenen waarom ik geen stijve meer kreeg, maar ik loog haar voor dat de vermoeidheid me parten begon te spelen. Ze raadde me aan dan toch maar naar huis te bollen, want ze wou niet dat ik slaap zou sukkelen op de terugweg. Ik nam toen afscheid en ze vroeg hoelang ik over het traject naar huis zou doen. Twee uur ongeveer, gokte ik. Het bleek te kloppen, want na twee uur was ik eindelijk thuis. Exact één minuut later belde ze me om te vragen of ik heelhuids thuisgekomen was. Ik verzekerde haar dat ik thuis was en dat ze nu eindelijk mocht gaan slapen en niet meer ongerust moest zijn. Wanneer ze het gesprek afsloot, voegde ze er nog aan toe dat ik haar nu wist wonen en dat ik met haar verjaardag zeker moest afkomen.

De dag erop vond ik op de passagierszetel een biljet van 50euro. Ze had dus stiekem toch iets achtergelaten voor de brandstofkost. Dit wakkerde voor mij des te meer een schuldgevoel aan over het feit dat ik haar de waarheid niet zei. Want ik had immers een lief, met haar verjaardag was ik helaas weg en voor een affaire stond ik sowieso niet open. Ik wist maar al te goed dat ik mijn eigen regels al overtreden had… Maar het liep gelukkig nog niet uit de hand.


Dat neemt niet weg dat ik niet kwaad was op mijn kameraad. Indien hij niet had afgezegd, dan was ik met hem direct naar huis gereden en had ik nooit met haar dieper Duitsland ingereden. Want uiteindelijk was dit hele gebeuren de mijlpaal in mijn verhaal waarop het begon te escaleren richting een affaire. Natuurlijk had niet alleen mijn kameraad er schuld aan, want ik had zelf het karakter maar moeten hebben om afstand te bewaren.

Het moet dus echt wel op een zwak moment geweest zijn en ik weet nog steeds niet met zekerheid waarom ik deels bewust zo met vuur aan het spelen was. Achteraf bekeken besef ik dat ik het lot simpelweg “carte blanche” gaf. Zoals ik hierboven toelichtte over het uitwisselen van telefoonnummers; het tijdstip was er echt op gericht. Indien er toen geen wachttijden zouden geweest zijn en zij op de kamer was, dan had ik nooit mijn telefoonnummer gegeven en had ze me nooit kunnen smeken om terug naar LR te komen. Waarschijnlijk had ik het dan korter bij huis gezocht nadat mijn kameraad verstek liet gaan. Dan was ik sowieso in YY of GT beland en zou innerlijke rust tussen ons bewaard zijn gebleven.

Eigenlijk maakt het niet uit wat ik hier vermeld: waarschijnlijk was het dan gewoon uitstel van executie en zou ik haar later wel weer ergens tegen het bevallige lijf zijn gelopen. Met als gevolg dat het dan toch tot uitwisselen van gegeven kwam en zij mijn kop hoorndol zou maken.

[SFL]

De eerste pijnlijke gevoelens


Van nature ben ik niet meteen een beller en als ik een langere sms moet typen, dan krijg ik al een halve zenuwinzinking. Dus hadden we telefonisch elkanders e-mails uitgewisseld. Voor mij de beste manier om iemand goed te leren kennen, want je kan vragen stellen waar je met je geile kop niet aan denkt als je naast haar staat. Vanaf dat moment zijn we dus als gekken beginnen te mailen naar elkaar. Ik kreeg van haar ook foto’s toegezonden. De meeste waren braafjes, maar er waren best enkele pikante bij.

Ik had haar ondertussen ook op de hoogte gebracht dat ik voor haar verjaardag niet zou kunnen afkomen. Voorts had ik haar ook toegelicht waarom en het feit dat ik voor een tijdje weg was. De dagen voordat ik effectief vertrok heeft ze me nog regelmatig gebeld met het nodige gejank erbij. Dit maakte het voor mij uitermate moeilijk, want tegen mijn wil in waren er nu twee vrouwen aan het janken. Twee vrouwen die ik dan nog eens bedroog en beloog bovenop hun verdriet voor mij.


De eerste dag van mijn verblijf in het buitenland verbleef ik in een luchthavenhotel. Daarna werden alle reservisten samengebracht op een grote militaire basis net buiten de grootste stad van het land. Van daaruit werden we verdeeld: ik werd toegewezen aan een militaire basis die in een woestijn gelegen was, langs beide kanten begrenst door niet betrouwbare buurlanden. Vijanden zal ik hen niet noemen, want jaren terug hebben beide landen al eens het onderspit moeten delven en sinds toen piepen ze niet fel meer tegen het land waar ik te gast ben. Aan de andere kant van het land grenzen wel twee landen die als vijandelijk bestempeld worden en waar meer militaire aanwezigheid is. Ik had het in de woestijn nog zo slecht niet getroffen en mijn enige vijand was daar vooral de hitte en heel veel dorst!

Op elk moment van de dag dat ik vrij was, controleerde ik mijn e-mails en dagelijks had ik er wel minstens drie van haar. Niet altijd eenvoudig, want zij had geen PC en deed alles via haar mobieltje. Bellen wou ik niet… Ik bel nooit met het thuisfront als ik ginder ben, want dat doet me leed. Elke mail die ik van haar kreeg, beantwoorde ik zo spoedig mogelijk. Ik begon hier zoveel genoegen in te scheppen, dat ik mijn huidige vriendin te kort deed en uiteindelijk meer en meer begon te vergeten. Ik moest aan mezelf toegeven dat ik mijn minnares wel mocht en dat ik zeker niet wou dat dit ooit zou stoppen.

Maar de pret was van korte duur. Triest deelde ze mij mee dat ze op haar verjaardag gewerkt had in LR en de dag erop is ze haar moeder gaan opzoeken in een grote Duitse stad, wat noordelijker gelegen. Daar kende ze nog enkele vrienden met wie ze die avond uitgegaan was. Helaas kregen ze toen ruzie en was één van de vriendinnen, volgens haar uitleg, tegen haar moeder gaan zeggen wat haar eigenlijke job was. Daarop volgde er een ruzie met haar moeder en liep ze kwaad weg in het holst van de nacht. Ze wou met de trein terugkeren naar Düsseldorf, maar te midden van de nacht reden er geen treinen en dus had ze er niet beter op gevonden dan in een koud station bij nacht zichzelf tegen de grond te leggen. Terwijl ze daar lag te wachten tot in de vroege uurtjes, wanneer ze de eerste trein zou kunnen nemen, kwam er een louche type voorbij dat haar mobieltje probeerde te ontvreemden. Getrek en geduw volgde waardoor ze ten val kwam en van een trap rolde. Iemand van het onderhoudspersoneel zou dit gezien hebben en meteen de politie verwittigd hebben. Ze werd toen meegenomen naar het bureau en de boef was er natuurlijk al lang vandoor. Aangezien ze haar geld kwijt was, betaalden zij haar ticket. De dag erop kwam ze dus aan in de LR met een verwonding aan haar voet. De manager is met haar toen naar een hospitaal gereden, waar ze verzorgd werd en een injectie kreeg.

Dit is het verhaal in het kort, zoals ze het mij ook verklaart heeft. Maar bij dit verhaal heb ik altijd veel vragen gehad en hier en daar klopte er wel degelijk iets niet. En indien het naar waarheid vertelt zou zijn, dan is mijn gezond verstand daar nog te klein voor. In de eerste plaats versta ik het niet waarom een meisje alleen in een verlaten station tegen de grond gaat liggen. Heeft ze zo weinig zelfrespect en eigenwaarde dat ze zich verlaagt tot een dakloze? Met het loon dat zij verdient had ze even goed op hotel kunnen gaan, want haar bankkaarten en handtas had ze nog steeds. In tweede instantie vond ik bepaalde zaken in het verhaal niet kloppen. Ze was eerst nog tegen mij aan het jammeren dat ze geen echte vrienden had en dan ineens duiken er daar twee op in die Duitse stad ver weg? Ten derde was er voor mij heel wat onduidelijkheid betreffende haar moeder. In één van de vele mails die ze me stuurde, schetste ze me de situatie van de relatie met haar moeder. Die was niet te best en wat ze door haar moeder meegemaakt had, was absoluut niet mooi te noemen. Ik zag het nut er al totaal niet van in waarom ze naar haar moeder wou afreizen en indien het zo was, dan begreep ik al totaal niet waarom de moeder haar het huis zou uitflikkeren omdat ze een prostituee is. In tegenstelling tot wat zij haar dochter had aangedaan, was haar beroep er absoluut niet mee te vergelijken. Maar goed, de waarheid zal ik nooit weten en waarschijnlijk wil ik het niet eens weten.


In ieder geval was het voor mij van op zo’n grote afstand niet simpel om wat te ondernemen. Ik zat daar en voelde me schuldig en nutteloos omdat ik niets kon doen voor haar. Dat deed me pijn.

Ik zat nog maar pas in het leger en moest normaal gezien nog volop trainingen en scholingen volgen, maar door onvoorziene omstandigheden, die in de westerse wereld fel overdreven en uitgesmeerd werden, ontstonden er rellen in mijn land vlak voor haar verjaardag. Zowel bij de etnische minderheden als bij vele linkse activisten die aanwezig waren. We werden dus voor de eerste keer op actief gezet en moesten de politie en ordediensten ondersteunen. We hadden toen nachtdienst en drie nachten was het dweilen met de kraan open. Na die drie nachten was ik al fel geprikkeld en voelde ik me zelf ook niet zo best. Graag had ik mijn verhaal ook tegen haar gedaan, maar toen kwam zij juist met dat idioot verhaal op de proppen. Natuurlijk voel je jezelf dan slecht!

In een mail uitte ik mijn onvrede daarover en liet haar verstaan dat ik het niet leuk vond dat ze zichzelf zo liet gaan en dat ze zich zo weinig over haarzelf bekommert. Toen was ik op een punt gekomen dat ik uiteindelijk wat begon te voelen voor haar. Maar ik had nog alles onder controle en wilde niet dat het nog harder zou escaleren. Omdat ik een controlefreak ben en mezelf wel goed verzorg, vond ik niet dat onze karakters samen paste. Ik had eveneens geen zin om me druk te maken om haar nonchalante levensstijl. Hoe kan ik om iemand geven als die persoon zelf niet eens iets met zichzelf inzit? De logische beslissing om er mee te stoppen werd dus in een mail verwerkt.

Terwijl ik deze mail verzond, kruiste een mail van haar diens pad. Ik opende de mail en voelde me enorm schuldig dat ik de affaire wou stopzetten. Helaas was mijn mail al vertrokken. In haar mail vertelde ze me dat haar moeder, een kleine week na voorgaande feiten, overleden was. Als alles waar is wat ik van haar jeugd en haar moeder weet, dan zou ik er helemaal niet mee zitten dat ze komt te overlijden, maar zij was er echt kapot van! Per drie maanden heb ik één week verlof en wekelijks heb ik één rustdag. Ik besloot dus om speciaal voor haar één dag op te souperen en speciaal terug naar huis te reizen. Daar moest ik bij de superieuren toestemming voor krijgen, maar na het invullen van 6 formulieren kreeg ik die!



Fragmenten uit haar mails:

Persoonlijke feiten en namen stel ik niet ten toon… wat de rest betreft: oordeel zelf!

Mail vlak voor mijn vertrek:
Honey i am also jelous,you were out all night phone off... I want you next to me every night no one else.I will wait for you because you are all the man i need. I can feel it when i think of you!! Please send me on my phone a photo of you so that i can look in your eyes when i feel sad,to build me up. Please take care of you honey,you are in my thoughts and in my heart. Will check my emails every night at 8pm. Love and Miss you loads x x x

Mail amper 8 uur na bovenstaande mail:
i am checking my mails every hour.will check them tonight at 11pm and hope to read of you honey. I love and miss you loads schatzsielieb

Fragment uit een mail van haar, na mijn antwoord op het trieste verhaal van haar jeugd:
But trust and believe me give us a chance i am honest with you. At first i wanned to hear your voice then i couldn't wait to look you in your eyes,and now i want you in my life. I give you all the time you need to trust and believe me. And trust me or believe me i would never do something that could break your or my heart. I will wait for you that you can feel how much i want you, i am scared afraid that you break the contact because you need a break of all the words i tell you that it's to much for you, honey now i go first time back to living room it will be hard and i dont think i will have a free head to work to earn money cause that is were we met. I am waiting to read of you tonight maybe,hopefully. Take care god bless you my honey

Fragment uit een mail van haar, nadat ik haar mailde niet ziek te worden van mij te missen:
I can not do anything about that i feel sick.
I am really trying,to not think of you at work,but i can't so i stop to push you out my thoughts,it does not work. I can not help it my love.
Please do not worry,i'll be fine and hope that you are doing fine and also will take me in your arms soon!
Will try to do my best today must stay till 3 anyway,and do not be jelous for me there is only you.if there is a chance for us or not still there will be only you, so how i wrote in the mail before will write tomorrow more. Love and miss you take care x x x

Korte mail, nadat ze haar verjaardagverhaal gedaan had, waarop ik niet meteen kon reageren:
please don't you also leave me my head is cracking now my heart is beating to fast that i breath hard. I would like to stop breathing i wanna leave from here . I need miss and love you

[SFL]

Zonder bescherming


Deze heen- en terugvlucht heeft me om en bij de 500 euro gekost, maar ik had het voor haar over, want mijn wroeging was te groot. Gaandeweg was ik ook stapel op haar aan het worden, maar dat had ik toen helaas nog niet zo duidelijk in de gaten. Ik kwam aan in de voormiddag te Brussel en werd afgehaald door een vriend. Ik liet mijn spullen bij die vriend, leende zijn auto en vertrok richting Aken, waar we per mail de avond ervoor afgesproken hadden. Mijn vaste vriendin heeft dit nooit geweten. Voor mijn minnares was dit een slag die ze thuis haalde… Ja, ze wist ervan. Voorzichtig had ik haar het in een mail medegedeeld, toen ik nog maar pas in het buitenland was. Ze ving dit goed op en gaf de indruk dat ze zoiets al wel verwacht had. Ze voegde er wel aan toe dat ze voor mij zou vechten en dat ik die andere snel zou vergeten zijn.

In ieder geval gaf ze niet de indruk om voor mij te willen vechten, want op onze eerste date kwam ze al meteen te laat. Het was laat geworden in LR en ze lag nog te slapen toen ik haar opbelde, terwijl ik Aken binnenreedt. Ze schrok meteen wakker en in plaats van per trein te komen, is ze dan maar in een taxi gesprongen. Na veertig minuten wachten, kwam ze eindelijk toe in Aken. Dit was kostbare tijd die we verloren, want ik kon maar tot 17u blijven en toen ze aankwam, was het al bijna 13u. Ze was bang dat ik razend zou zijn en verontschuldigde zich duizend maal. Ik was niet boos, want omwille van haar verdriet had ik wel te doen met haar.

Maar waarbij ik me toen wel vragen stelde is waarom ze steeds in LR sliep, nooit naar haar appartement terugging en waarom ze überhaupt bleef doorwerken vlak na de dood van haar moeder. Allemaal vragen waarop ik geen zinnig antwoord kreeg, maar ik voelde het aan haar dat ze echt gelukkig was van me weer te zien. Op de plaats waar we afgesproken hadden is ze onmiddellijk in mijn armen gesprongen en maar liefst tien minuten lang hielden we elkaar stevig beet. Nu moet ik wel zeggen dat ik haar op het eerste zicht niet herkende. Ik was het in de eerste plaats niet gewoon van haar in burger te zien, maar ze zag er echt wel slecht en afgeleefd uit. De mooie verschijning met de stralende glimlach van de eerste twee keren, zou ik dan ook nooit meer terug zien.

Nadat we ergens koffie gingen drinken, zag ze er al wat beter uit, maar mooi kon ik haar echt niet noemen. Opeens stelde ze zelf voor om op hotel te gaan. Ik hield altijd vol om haar nooit als een hoer te behandelen en ik verwachtte ook niet van haar dat ze me zou neuken, nu ze nog in rouw was. Maar ze verklaarde toen dat ze ook maar een meisje was met een gezonde seksuele honger en het zelf heel graag wou. Wie ben ik dan om dat te weigeren.

Terwijl we te voet naar een hotel zochten, kregen we onze eerste echte ruzie. Ze vroeg me of ik daar in het buitenland een ander meisje geneukt had. Dat was ook zo, maar het betekende niets. In alle eerlijkheid gaf ik dat dan ook toe. Goede relaties zijn immers gebaseerd op waarheid (alhoewel?). Bovendien dacht ik niet dat ze er hard zou aan tillen, aangezien ze zelf een vrijdenkend beroep uitoefent. Ze had me zelf via de telefoon nog voor mijn vertrek gezegd dat het geen kwaad kon indien de nood hoog was. Ze wist dat ik problemen had met poesjes en dat seks als eten en drinken voor mij is. Zolang ik maar niet verliefd werd en het te ver dreef, moest het kunnen. Dat ik op mijn enige vrije dag in de week op een avond een donkerharige schone opgescharreld had en mezelf een verzetje gunde, werd me door haar dus toch niet in dank afgenomen. We begonnen te roepen tegen elkaar, maar ik maakte haar vervolgens toch duidelijk dat ik onze kostbare tijd nu niet ging verspillen met ruzie maken over zo’n prul! Ik was nu hier voor haar.

We liepen het eerste stadshotel binnen dat we tegenkwamen en zij betaalde de kamer. Dit was geen motel ofzo, dus er werd wel degelijk per nacht betaald en de prijs bedroeg iets van een 100euro. Ik was immers van ver afgereisd voor haar en dus vond ik het niet meer dan correct dat zij de kamer betaalde.


Op de kamer toegekomen namen we eerst een douche. Van mij moest de vliegtuigstank af, maar ook zij stonk nog naar slaap en naar zweet. Dat komt er nu eenmaal van als je direct in een taxi springt zonder jezelf eerst op te dirken. Toen we proper gewassen waren gingen we op het bed liggen en vingen we aan met een voorspel. Onverwacht sleepte ze mijn pik al in haar smachtende kut, maar ik protesteerde. Ik gaf toch de voorkeur om een condoom te gebruiken. De romantiek was vanaf dan ineens weg. Ze sprong op uit het bed en vloog temperamentvol uit naar mij. Ze blafte me af dat ik haar niet vertrouwde en dat ze me echt wou voelen en geen condoom wou zoals bij haar klanten. Ze schreeuwde ook enkele keren dat ze geen HIV had en dat ik nergens bang moest voor zijn. Ik was wel van deze vertoning geschrokken, maar ik hield voet bij stuk en dwars tegen haar zin deed ze me toch een condoom om, wanneer we weer aanvingen waar we voor de ruzie gestopt waren. We bedreven de liefde, maar ik had helaas hetzelfde gevoel dan toen die keren dat ik voor haar had betaald. Ze deed alles stapsgewijs in dezelfde volgorde dan toen ze nog haar diensten aanbood. Ik voelde eigenlijk totaal geen verschil en ik kon er echt niet uit opmaken of ze daadwerkelijk ook zelf aan het genieten was. Na de daad bleven we lekker naknuffelen en kwamen voor het eerst die dag tot een fatsoenlijk gesprek.

Ook in dat gesprek kwam er een wending die me totaal niet aanstond. Ze vertrouwde me toe dat ze met enkele meiden van LR aan de speed gehangen had. Dat zijn niet de dingen die je wil horen wanneer je op moment van de feiten ver van haar vandaan was. Ik ben sowieso al een tegenstander van allerlei chemische drugs en ik kan er dus niet tegen als iemand om wie ik geef zichzelf in de vernieling werkt met xtc, lsd of speed. Weer maar eens uitte ik mijn ongenoegen over het feit dat er opnieuw iets de kop opsteekt wat me zorgen baart. Ze was dus een tijdje terug met enkele meiden ook op hotel geweest om even weg te zijn uit LR en daar hebben ze een hele nacht op speed liggen feesten.

Om van dit onderwerp af te stappen, begonnen we dan maar weer over haar overleden moeder. Het is voor mij nu nog steeds een mysterie. De moeder die volgens mijn eerste kennisgeving in het Noorden van Duitsland zou wonen, werd begraven in een middelgrote stad in centraal Duitsland. Haar moeder had al bijna een week geleden de geest gegeven, maar nu pas vertrok ze naar haar broer, waar ze nog voor bloemen moest gaan zorgen en overlijdensberichten moest rondsturen. Overmorgen zou ze dan pas begraven worden. Volgens haar moest haar broer werken en kon hij die dingen allemaal niet doen. Dat hele scenario zit zo vaag ineen dat ik er kriebels van kreeg. Het was allemaal teveel vage info die op me afkwam en ik verstond niet waarom een zoon geen drie dagen rouwverlof krijgt wanneer zijn moeder sterft. Ik ken de wetgeving in Duitsland daaromtrent niet, maar slechts één dag op de begrafenis zelf, lijkt me toch een beetje overdreven.

Haar uitleg baarde me zorgen, maar ik durfde niet te vragen of ze niet aan het liegen was. Ze zag er echt wel verdrietig uit en welke zieke persoonlijkheid zou nu gaan liegen over de dood van zijn eigen moeder. Het meest onlogische was dat ik achteraf vernam dat ze op de begrafenis zelf niet aanwezig was en ze al weer aan de slag was in LR. Het speelde allemaal in mijn kop, maar ik was toen al de pedalen kwijt en de verliefdheid was vanaf toen officieel begonnen. Ondanks alle achterdocht!

De verliefdheid ging gauw weer over in lust en voor ik het wist lag ik boven op haar. We lagen passioneel te zoenen en mijn pik lag stijf op haar venusheuvel. Terwijl ik zo nu en dan afdaalde om aan haar knappe tietjes te likken, botste mijn lul met zijn kop al eens tegen de klapdeuren van haar saloon. Maar ik ging net niet naar binnen. Nu voelde ik pas dat ze ook opgevonden was, want ze trilde wanneer dit net niet gebeurde en haar poes werd effectief nat. Ik voelde het vuur en deze keer was ze niet met een klant bezig, maar wel met een geliefde. Dat voelde zo lekker aan dat we in een soort van erotische roes belandden en van het één kwam het ander. Zonder condoom begon ik haar te beminnen. Het voelde echt heerlijk aan en zij werd zo wild dat het zelfs deze tweede keer met mij niet lang zou duren. Ik heb zelden een vrouw zo weten tekeer gaan. Wat we daar beleefden dat zou nooit in scène kunnen gezet zijn.

Toen het bijna 17u was, moest ik me al gaan haasten en veel te vluchtig namen we afscheid van elkaar. Terwijl ik me naar de parking begaf, niet ver van het hotel vandaan, liep ze nog met me mee en gaf me het kruis mee dat ze toen rond haar nek droeg. Het zou me moeten geluk brengen en me beschermen tegen allerhande gevaar. Helaas moet ik nu achteraf toegeven dat het kruis me in geen enkel opzicht geluk gebracht heeft. Telkens als dat onding in de buurt was, liep er iets mis. Met dat katholieke kruis zat ik misschien in het verkeerde land, maar het was natuurlijk niet alleen daar dat het me geen geluk bracht. In de liefde zeer zeker niet en ook thuis liep er te veel mis, wanneer dat verdomde kruis in mijn nabijheid was.

[SFL]

De ene tegenslag na de andere

Er mocht dan wel veel onduidelijkheid heersen over heel wat zaken, ze had me volledig in haar macht; ik zat met kriebels in mijn buik. Iedere minuut van de dag dacht ik aan haar en alles leek zo voorbestemd. De eerste twee dagen na mijn terugkeer in het buitenland mailden we als gekken naar elkaar. Had ik even tijd vrij dan ging ik mijn mails checken. Dit kwam de groepssfeer wel niet ten goede, want ik was op den duur meer met mijn laptop bezig dan met mijn collega-militairen. Dat zorgde voor wrevel, maar het kon me op dat ogenblik geen flikker schelen.

Na twee dagen vertrokken we op drill-camp. Gedurende 2 weken zouden we alles in de praktijk brengen wat we vooraf in opleidingen en scholingen geleerd hadden. Om mezelf te behoeden voor eventuele tegenslag, nam ik het kruis mee en stak het steeds in mijn borstzak, nabij mij hart. Toen het drill-camp ongeveer half was, sloeg het ongeluk vanuit het niets toe. Je kan het niet geloven, maar juist mijn hart, waar het kruis vlakbij zat, was het probleem.

De trainingen en simulaties in de woestijn waren zwaar en het vergde veel van een mens bij temperaturen die boven de 40° liepen. Ik was op verschillende momenten te diep gegaan en het werd me plots teveel. Tijdens een loop- en hindernissen-oefening werd alles zwart voor mijn ogen en moet ik neergevallen zijn. Met een helikopter zijn ze me komen ophalen en brachten me meteen naar een hospitaal om onderzoeken te doen. In dat land behoren de hospitalen tot de beste ter wereld en het was toen even schrikken toen ik te horen kreeg dat ik met een lekkende hartklep zat. Een dag later lag ik niet meer alleen, want nog een ander soldaat werd binnengebracht met een gebroken been. Hij was uit de helikopter gedonderd, terwijl het eerder de bedoeling was dat hij er met een katrol zou uit de heli glijden.

Ondanks alles was dit mijn kans om nog eens op internet te gaan, want gedurende de drill was er geen internet of communicatie met de buitenwereld mogelijk. Ik hoopte dus een hoop mails van haar te hebben, maar tot mijn groot ongenoegen was er zelfs geen enkele mail van haar. Dit voelde helemaal niet goed aan, want we spraken op voorhand af dat ze nog wat vragen uit vorige mails van mij zou beantwoorden. Aangezien ze altijd zat te internetten via haar mobieltje, was het moeilijk om alles ineens te beantwoorden. Daarmee dat ik haar zei me blijven te mailen, telkens wanneer ze me zou missen. Maar geen enkele mail, dat kwam hard aan. Ik stuurde haar dan maar zelf een mail en vroeg wat er loos was.

Drie dagen erna kreeg ik dan weer antwoord vanuit een internetcafé. Door de val die nacht in het station was haar gsm steeds slechter beginnen functioneren en is uiteindelijk stuk gegaan. Ze kocht een nieuwe en goedkopere, waarmee internetten helemaal not done was. En dus beloofde ze vanaf dat moment om dagelijks langs een internetcafé te gaan.


Ondertussen zat ik al in de fase van felle verliefdheid en ze was meer en meer mijn obsessie geworden. Ik werd uit het hospitaal ontslagen en ging nog één dag terug naar het drill-camp waar ik enkel hielp met opruimen. Daarna hadden we twee dagen verlof ter compensatie van de twee rustdagen die we gedurende het camp niet konden nuttigen. Tijdens die twee dagen checkte ik mijn mail meermaals, maar opnieuw was ze erin geslaagd om geen mails te sturen. Ik was serieus misnoegd en twijfelde over de 2 dagen verlof die ik speciaal aangevraagd had om terug naar huis te reizen en haar opnieuw te ontmoeten. Ze had nog steeds geen laptop gekocht en ze had vanuit de LR ook nooit de moeite gedaan om naar een internetcafé te gaan. Gelukkig was ze via sms wel bereikbaar. Met veel gejank kon ze me toch weer overhalen om me bij mijn plannen te houden en naar haar toe te komen. Toegegeven aan mijn zwakheden zat ik alsnog op de geplande vlucht!


We spraken weer af in Aken. Dat vond ik jammer, want ik had liever weer naar haar appartement gekomen, aangezien ik meer tijd had dan de vorige keer. Om welke reden dan ook kon dat niet. Zonder veel verdere vragen te stellen ontmoetten we elkaar dan weer in de stad vlakbij de Nederlandse grens. Identiek zoals de vorige keer namen we een hotelkamer, zij trakteerde en er volgde een passionele vrijpartij.

Tot mijn spijt zag ze er nog altijd niet beter uit en vroeg ik me menig maal af waarom ik toch nog zo aangetrokken tot haar was. Haar lichaam was wel fantastisch en de seks schitterend, maar haar kop was zo afgeleefd als de hel. Ze was ook wat kilo’s kwijt!

Wat mij nog meer zorgen baarde, was dat zij me doodleuk vermelde dat ze bijna al haar spullen kwijt was en dat ze haar appartement opgezegd had. Dat was de reden waarom we niet meer bij haar thuis konden gaan. Nu begon ik helemaal achterdochtig te worden, maar in haar uitleg was het wel voor de handliggend. Uiteindelijk deed ze toch niets anders dan in LR blijven overnachten en waarom zou je dan huur voor een flat blijven betalen. Maar anderzijds deed het me weer leed, want het is niet evident voor een meisje om 24/7 in een club als LR aanwezig te zijn. Nooit een moment voor haar alleen en haast geen seconde privacy. Veel Oost-Europese dames hebben daar geen keuze in, dat weet ik… Maar over het algemeen hebben zij een harder karakter dan de jongedame over wie dit verhaal handelt. Psychologisch was ze echt niet sterk meer en toen al was het tegen het randje van het labiele af!

Alsof dit alles nog niet erg genoeg is en ik me het nog niet hard genoeg aantrok, gaf ze me de ware toedracht over het feit dat ze in de tweede week haast niet gemaild had. Ze had maar liefst twee maal in het hospitaal gelegen. De eerste keer had ze te veel kwalitatief rampzalige coke gesnoven en de tweede keer was het op één van de heetste dagen van het jaar dat ze van ’s morgens tot ’s avonds schuimwijn aan het zuipen was. Het gevolg was dat ze begon uit te drogen, van haar zelve ging en men haar opnieuw naar het hospitaal moest brengen. Deze keer bleef ze twee dagen aan een infuus liggen!

Gelukkig hadden we voor dit verhaal nog de liefde bedreven, want had ze me dit alles eerder verteld dan zou ik er zo door aangeslagen geweest zijn, dat vrijen niet meer mogelijk was geweest. Het is toch begrijpelijk dat zulke dingen me pijn doen? Voor haar leek het precies routine en alsof het haar niets kon schelen haalde ze haar schouders op. Toen was ik er al helemaal zeker van dat dit de meest destructieve vrouw was die ik in mijn leven gehad heb.

[SFL]

Twijfels en beslissingen


Diezelfde dag hadden we het eveneens over mijn andere liefde en over een eventuele toekomst die ik alleen maar met haar zou delen en niet meer met het andere meisje. Ik legde haar heel de situatie uit en vertrouwde haar toe dat die andere een heel eerlijk meisje is waar ik al veel aan gehad heb. Het was dus niet evident om haar zomaar de laan uit te sturen. Maar toen begon ze weer met haar beloftes en vertrouwde me toe dat ze mee kon helpen om de lening op mijn huis af te betalen. Naar eigen zeggen kon ze enkele duizenden euro’s per week verdienen en als je dat bekijkt op een maand, dan is dat zelfs genoeg voor ons twee samen.

Zo zit ik natuurlijk ook niet in elkaar… Ten eerste wil ik niet profiteren van een geliefde en ten tweede zou ik het op den duur toch niet meer kunnen verdragen dat ze haar job zou blijven doen. Daarvoor ben ik te jaloers en te bezitterig, wanneer ik volledig van iemand houd. In het verleden had ik nog wel eens een gelijkaardige situatie met een lekker wijf, die als escort een centje bijverdiende. Dat was een relatie voor de kick en van liefde was totaal geen sprake. In het begin kon ik haar beroep ook nog plaatsen, maar zelfs na enkele maanden begon het toch ook aan me te vreten. Daarin ben ik dus nog steeds niet veranderd: naar mijn mening moet je sterk in je schoenen staan en mag je zeker geen vertrouwensprobleem hebben als je een relatie met een DVP aangaat!

We zochten dus samen naar een oplossing en overliepen enkele mogelijke scenario’s. De beste optie was dat ik me definitief op mijn nieuwe bestemming zou vestigen. Daar werk zoeken of voor enkele jaren bijtekenen in het leger. Mijn huis in Vlaanderen verkopen en met dat geld ginds een stekje aankopen. De vaste vriendin zou me daarin nooit volgen, want ze weet dat het daar soms gevaarlijk kan zijn en bovendien wil ze haar familie hier niet achterlaten. Indien ik definitief zou gaan, zou ze verdrietig en misnoegd zijn, maar ze zou me zeker niet volgen. Op die manier zou de relatie met haar verbroken worden.

Tegen dat mijn termijn van drie maanden er dan zou opzitten, zou ik mijn nieuwe liefde kunnen laten afkomen en zouden we ginds samen een nieuw leven kunnen beginnen. Maar het is natuurlijk veel gevraagd en overweldigend voor een meisje dat momenteel helemaal overhoop ligt met zichzelf. Maar tegen alle verwachtingen in begon ze te huilen, viel in mijn armen en zei me dat er absoluut niets was in de wereld wat ze liever zou doen.

Zelfs toen ik het een tweede en een derde keer vroeg, bleef ze overtuigd. Ik vermelde haar ook nog ze als nieuwe immigrant van dat land ook legerplicht heeft. Dames moeten daar net zo goed hun dienst doen als mannen en wanneer je nog geen 39 bent, kom je er niet onderuit. Ze zou het kunnen reduceren van 2 jaar naar 1 jaar door ofwel te trouwen, oftewel zwanger te raken. Maar ik was er tamelijk kordaat over dat zulke dingen de eerste jaren nog niet aan de orde zouden zijn. Toch bleef ze volharden; met tegenzin zou ze haar legerdienst doen, maar voor een leven samen met mij zou ze nog meer dingen over hebben.

We kwamen overeen dat we de papieren en documenten al zouden gaan in orde maken tijdens mijn volgend bezoek in Duitsland. Dan zouden we eventueel ook naar de ambassade van dat land kunnen gaan. Ze was er volmondig mee akkoord.

Ik zou eerst nog een ruime week terug moeten en vanaf dan kreeg ik bijna twee volledige weken ziekteverlof om een tweede onafhankelijke diagnose te laten stellen van mijn hartklep.


Ik was misschien wel helemaal stapel op haar en was me nu wel degelijk bewust van mijn verliefde gevoelens. Maar zulke impulsieve beslissingen zijn niet eigen aan mij. Ik ben een controlefreak en naar mijn mening was ik de controle al te hard kwijt betreffende deze affaire. Het zit hem namelijk zo dat alle belangrijke beslissingen in mijn leven eerst voldoende gewikt en gewogen worden alvorens ik daadkrachtige beslissingen neem. Ik overloop alles heel uitgekiemd en zelfs dan nog kan ik genoeg geduld opbrengen om de kat uit de boom te kijken en pas tot actie over te gaan. In dit geval zou dat niet anders zijn!

Eerlijk gezegd speelde ik al een tijdje met de gedachte om me definitief te vestigen op mijn nieuwe verblijfplaats. Ik heb daar nieuwe vrienden gemaakt en ik vind dat de mensen daar algemeen genomen aardiger zijn dan hier. Ik ben ook absoluut niet gelovig en dat terwijl ik roots heb in twee verschillende religies, maar het is wel een soort van overtuiging dat mij een band geeft met dat land. Al bij al is het klimaat er ook veel beter dan hier en met eender welke job kan ik daar tot 3 maal meer verdienen dan hetzelfde beroep hier. Dus het zou een leugen zijn wanneer ik zeg dat die gedachte nog niet bij me opgekomen was.

Dat ik haar dit zo halsoverkop gevraagd heb, kon resulteren uit een schuldgevoel dat ik kreeg na wat ik allemaal hoorde over haar misstappen van de vorige week. Anderzijds was ik toch helemaal weg van haar en als zij dan zo iemand is die uit de prostitutie wil stappen, dan was dit de ideale situatie. Ze kon alles op die manier achter zich laten en een volledige nieuwe start nemen. In het leger zou de kans krijgen om de taal te leren (hoewel Engels alleen al daar perfect mogelijk is) en zou ze zich binnen haar legerdienst op bepaalde vlakken kunnen bekwamen en er achteraf haar jobkeuze mee kunnen bepalen.

Maar voor het zover is, wou ik antwoorden op al mijn vragen en de ultieme zekerheid dat ze wel echt de liefde van mijn leven is. Sommige dingen bleven nu eenmaal te vaag en over haar verleden loste ze bitterweinig. Mijn achterdocht nam alleen maar toe door het feit dat ze soms tegengestelde dingen zei en ik haar op kleine leugentjes betrapte… Of simpelweg mijn gevoel dat ze toch nog dingen verzweeg voor mij.


Nog voor ik die dag weer zou vertrekken naar de luchthaven sprak ik één van mijn connecties bij de Russische maffia in Antwerpen aan. (We kennen daar mensen die mensen kennen, maar voor de rest heb ik er natuurlijk niets mee te maken.) Ik vroeg hem om de komende week, wanneer ik terug in het buitenland was, wat research over haar te doen. Ik wou alles weten en hij mocht haar van mij zelfs tracen om te zien waar ze zo al uithing. Dat is alles behalve een nobele daad van mij, maar voor ik een belangrijke beslissing neem, wil ik telkens zekerheid. Ik zal niet ontkennen dat ik vertrouwensprobleem heb, maar niemand zal het me kwalijk nemen als ik hier zeg dat zij het mij totaal ook niet gemakkelijk maakte.

Ukrainian-Bull had een ruime week de tijd om zijn ding te doen en meer over haar uit te vingeren. Ikzelf keerde terug naar de zandbak met een dubbel gevoel in mijn buik. Die week is het met mij van kwaad naar erger gegaan… Nu ging er geen seconde meer voorbij dat ik niet aan haar zou denken. We mailden op regelmatige basis, maar telkens ik de kans zag moest ik het toch maar op internet kunnen checken. Ze was nu voor de volle 100% een obsessie van mij geworden en ik kan nog steeds niet verklaren hoe het zover is kunnen komen.

Zoals zij zich in het begin profileerde als ziekelijk verliefd, zo begon het bij mij nu pas te worden. Maar op de een of andere manier had ik wel ergens de indruk dat het bij haar aan het afnemen was in plaats van verder te groeien. Mijn verstand was te beneveld om daar een oordeel over te vellen. Maar het was dan ook niet makkelijk, want in haar omgang met mij had ik de indruk dat de liefde niet meer was zoals het hoorde. In haar uitleg leek het dan weer omgekeerd. Waarschijnlijk was ik te verward om het neutraal te bezien.

Een voorbeeld hiervan is dat ze bijvoorbeeld zinnes was om mijn naam op haar arm te laten tatoeëren. Een andere naam, van haar voormalige pooier, die zou ze achteraf ook laten verwerken zodoende die niet meer leesbaar zou zijn. Anderzijds had ze bij mijn vertrek in het begin wel hysterisch zitten janken omdat ze niet wou dat er mij iets zou overkomen. Maar nu, nu ik problemen met mijn hart gekregen had, merkte ik daar weinig bekommernis over op. Op zich ken ik haar levenswandel en weet ik dat ze van kleins af nooit liefde heeft gehad… Bij vele mensen die nooit liefde hebben gehad, is het vaak heel moeilijk om zelf liefde te geven. Dus dit is zowat de enige uitleg die ik daarvoor zou kunnen verzinnen, maar het knaagde natuurlijk wel aan mij. Ook andere keren toen ik mijn verhaal deed dat we een keer beschoten werden of burgers in vijandelijk gebied met stenen naar ons begonnen te gooien, reageerde ze hier tamelijk onverschillig op. Idem met de rellen waarbij we moesten ingrijpen in het begin van mijn legerdienst.



Fragmenten uit haar mails

Deel van antwoord in mail, nadat ik haar gevraagd had met mij te emigreren:
Hello Darling,
at first thank you for spending your free day with me,
i was happy and proud at same time that it was me you wanned and needed to see
and not her.
and also the question
if i would go with you...
YES i would,can you ask me again please?
:-)
so how was your flight,how are you feeling after we met?
still love me,want me to come with you?
i am serious and honnest with you, i will
leave with you i love you and that is a true feeling
at least we will see soon anyway so ou can ask me again,

De volgende mail, nadat ik het haar nog maar eens vroeg:
Hey mein Schatz,
so happy to read of you and the little information about
going with you to israel
Babe i will go with you were ever you will go,it is quit strange for me and new that
i have to do my duty
but nothing i would not do if it keeps me with you
and maybe you will marrie me so i do not have to do full 2 years cause i do not think
i am good in that job
and know nothing about it and also it scares me,but i would do!
we will sort the paper things out,i want to be with you you are all the man i need,
you build me up and give me love more love i ever received.
i am honnest and very sure i wanne go with you.
take care,in my heart you are with me
Ich Liebe Dich

[SFL]

De ontdekkingstocht in haar fotoarchief


Ukrainian-Bull had na een paar dagen al wat gevonden en gaf me dat per mail door. Vraag me niet hoe hij het deed, maar hij had haar mobiele telefoon gehackt. Niet alleen gaf hij me nummers die ze frequent gebruikte, maar ook tekstberichten stuurde hij me door. Voornamelijk betrof het tekstberichten die ze naar mij gezonden had, waarschijnlijk ook omdat ze die misschien bewaarde en niet meteen wiste. Naar de nummers hoefde ik ook al niet te bellen, want Ukrainian-Bull doet zijn job telkens naar behoren en hij wist me steevast te vertellen bij welke persoon welke nummer hoorde. Zowel de uitgaande gesprekken, als de SMS-berichten baarde me geen zorgen. Er stonden wel nummers en tekstjes in van en naar ander klanten, maar je kon duidelijk stellen dat het hier om zakelijke dingen betrof. Meestal in de zin om te hengelen wanneer ze in LR aanwezig was en dat ze het fijn vonden de laatste keer. Uiteindelijk zullen het niet meer dan zeven klanten geweest zijn die in haar contacten stonden. Onder hen ook een Brit, maar daarover later meer!

Wat me echter niet helemaal beviel, is dat mijn kameraad naast nummers en berichten ook al haar foto’s uit haar mobieltje gepikt had. Het betrof hier foto’s waarvan er een hoop vraagtekens boven mijn kop gingen hangen. In het begin had ik wel wat foto’s van haar ontvangen en sommige waren zelfs uitermate geil. Maar de laatste weken wou ik nog wel wat meer foto’s van haar hebben, want op moeilijke momenten helpt het je verder wanneer je foto’s van het thuisfront kan bekijken. Hoeven niet zo zeer pikante foto’s te zijn, op zulke momenten wil je alleen maar foto’s zien van hoe de persoon in kwestie in het echt is. Dat soort foto’s waren het dan ook, maar dat neemt niet weg dat er sommige waren die me serieus shockeerden.

Op de ene stond een gast die haar voormalige beste vriend was… Dat wist ik omdat we de tweede keer samen op de kamer foto’s lagen te bekijken. Maar die kerel zat er wel een aantal maal meer in dan je zou verwachten van een vriend die al lang uit het hart is. Dan nog enkele foto’s van een paar duistere types van wie ik niet wil weten wat ze met haar te maken hadden. Maar deze nog buiten beschouwing gelaten, verontrustte me wel enkele andere foto’s: zo was er eentje waar ze met een Kalashnikov AK-47 op poseert (wel degelijk een echte)… En ze hanteert het ding nog wel zoals het hoort ook... Dat stond me helemaal niet aan, want aan zo’n ding kan je enkel komen als je met crapuul omgaat. Ik ben zelf ook niet altijd even zuiver en ga ook met crapuul om, maar ik ontken het dan ook niet en jammer niet over het feit dat ik met de verkeerde mensen omga! En dan nog een hoop foto’s met twee verschillende kinderen op. Het eerste wat in me op kwam is dat ze al jongen geworpen had, en dat terwijl ze me eerder zei geen kinderen te hebben.

De andere foto’s mochten dan wel normaal zijn, maar ook daar zat een haar in de boter. Want telkens als ik vroeg om foto’s door te sturen, kreeg ik als antwoord dat ze geen PC had, dat er niet meer foto’s waren, dat ik de beste reeds had, dat ze een nieuw mobieltje had waarmee ze niet kon mailen…etc, etc, etc. En mijn kameraad is nog maar enkele dagen aan het graven en die levert me al minsten 10 van dat soort foto’s. Om eerlijk te zijn; dat voelde aan als een bot mes dat door mijn hart ging. Ik droeg mijn kameraad op om verder op onderzoek te gaan en later wanneer ik weer thuis was, dan zouden we het er verder over hebben. Ik wou dringend antwoorden en dan kon ik ook haar kant van het verhaal horen.


Helaas kon ik dat geduld niet opbrengen en daar ik mezelf de volgende nacht in bed zat op te vreten, moest het er gewoon uit. Ik sprong achter mijn laptop en deed zelf nog wat research over haar. Na wat zoekwerk vond ik een hotmail-account van haar en zelfs een facebook-profiel. Dat laatste was niet simpel, want ze had een beetje met haar echte naam zitten klooien, waardoor het niet evident was haar terug te vinden. Op beide profieltjes kwam ik weer wat meer te weten, maar niet echt iets relevant. Wat wel weer mijn aandacht trok waren opnieuw foto’s. Ook van beide sites had ze me het adres kunnen doorgeven of had ze me op z’n minst van daar foto’s kunnen sturen.

Het feit dat er nu ook enkele familiefoto’s opstonden, riep bij mij nog meer vragen op. Zo stonden er enkele foto’s met haar en haar vader. Op zich niets verkeerds mee, ware het niet dat ze in het begin tegen mij had gezegd dat ze niet met haar vader opschoot, dat hij hen op jonge leeftijd in de steek liet en dat hij bovendien in een ander land woonachtig was, want haar vader, zo wist ik van haar, had niet de Duitse nationaliteit. Op de foto’s die ik zag, leek ze me een echte daddy’s girl en dat waren geen foto’s van heel lang geleden.

Het goede nieuws aan dit alles was dat ik reeds een antwoord vond op één van mijn vele vragen. De vader staat op enkele foto’s ook met een jongere vrouw te pronken… Tussen hen in een klein jongetje dat ik herkende van de foto’s van haar GSM. Van de uitleg onder de foto kon ik afleiden dat het haar vader was met zijn nieuwe vriendin en hun zoontje samen. Met andere woorden haar halfbroertje dus. Helaas kon dat laatste mijn opgekropte gevoelens niet laten wegebben en begon ik een mail naar haar te schrijven.

Dit was de tweede mail al waarmee ik een punt wou zetten achter onze relatie. Ik was rechtuit en zei haar zonder schroom dat Ukrainan-Bull wat research gedaan had. Als excuus gaf ik op dat ik een belangrijke beslissing nam door haar mee naar het buitenland te vragen en zodoende moest ik alles over haar weten. Bovendien zat ik met nog te veel vragen die zij niet beantwoordde. Ik was de geheimdoenerij beu aan het worden en kon er niet meer tegen dat zij dingen verzweeg tegen mij. Dus het beste was om er nu een einde aan te maken. Later vernam ik dat ze achter mijn rug om zelfs contact had opgenomen met Ukrainian-Bull. Ze hadden elkanders telefoonnummer voor het geval mij iets zou overkomen. Mijn kameraad had oprecht het beste voor met mij en trachtte me toen al te behoeden voor haar, maar daar kon zij natuurlijk niet mee leven!

De volgende morgen had ik al een mail terug. Volgens haar had ze die verstuurd met het mobieltje van de Roemeense manager in LR. Ik twijfel daar sterk aan, maar ik zou anders niet weten waarom dit nu weer een leugen waard is. Maar goed, in haar mail stak ze weer een concert af van hoe hard ze me mist, hoe graag ze mij ziet en waarom ik haar zo kwets. Ze zou in LR haar ogen uit haar kop gejankt hebben en zou helemaal hysterisch geworden zijn. Ik vond dit er allemaal wat over, maar uit goede bron vernam ik achteraf dat dit wel degelijk geschiedde op die bewuste avond. Misschien dat dit wel het punt was waarop ik tot inkeer kwam en in een opwelling van berouw toch mijn excuses aanbood. We zouden het nog een laatste kans geven en zij beloofde mij om op alle vragen te antwoorden bij ons volgend weerzien. Dan kon ze me in de ogen kijken en wist ik meteen of ze zou liegen. Wat ze me wel niet vertelde, en wat ik tevens ook van diezelfde goede bron vernomen heb, is dat ze de volgende avond opnieuw aan de coke gegaan was en dat ze haar weer hebben afgevoerd naar het ziekenhuis.



Fragment uit haar mail

Deel uit mail die volgde nadat ze telefonisch contact opnam met The Ukrainian:
i am angry,sad and really pissed of about your friend. I am writing over mobile of the manager from lr. Your friend traced me,he gives me 3days to tell you everything and send familyportraits. What the fuck is going on? I love you to death it hurts me to know you are there i would go with you i will anywere anytime but for good not for what he thinks about. I was honnest and will be so i have nothing to tell.ask him want to know whats going on i am upset crying would like 2 fall a sleep and never wake up

[SFL]

onzekerheden en perversiteiten stapelden zich op


Hoewel ik het op gebied van liefde emotioneel zwaar had gedurende die korte termijn dat ik terug in het buitenland was, viel het werk op zich nog wel mee. De overheid en de militaire leiding wilden geen risico’s met mij nemen en zo lang er geen tweede en onafhankelijk onderzoek was naar de problemen met mijn hart, werd ik in een militair magazijn tewerkgesteld. Inventariseren en orderpicken van kisten granaten en munitie was mijn job toen. Iets helemaal anders dan mezelf in de zinderende hitte af te beulen, mezelf de pleuris te trainen en schietoefeningen doen. Dus terwijl mijn collega’s de slagen van de zweep gewend raakten had ik tijd genoeg om te mailen en mezelf een beetje te amuseren.

Zo werden er opnieuw plannen gesmeed om af te spreken en ik zag er al behoorlijk naar uit. Maar wrange gevoelens knaagden aan mij, de vele vragen maakten mij paranoia en ik kreeg echt geen hoogte meer van haar. Ondertussen had ik ook nog een mail van Ukrainian-Bull gehad, die deze keer bezig was geweest met het uitvissen van officiële gegevens. Daartoe behoorden haar rekeningnummers… Wat me nog meer de zenuwen op het lijf joeg was het feit dat ze geen rotte cent op haar bankrekening staan had.

In de eerste plaats in prostitutie in Duitsland legaal en ze kunnen dus zonder enig probleem geld storten als zelfstandigen, ze kunnen hun bijdragen leveren aan het sociaal stelsel, zich verzekeren en zelfs aan pensioensparen doen en belasting betalen. Ten tweede vertelde ze mij in het begin dat ze in haar vorige club en ook in LR met gemak 6000 euro per week kon verdienen. Ik ken veel vrouwen in het vak en in de clubs. 6000 is overdreven tenzij je een machine bent, maar ongeveer kan ik toch een raming maken van wat de gemiddelde dame in een club als LR per week kan verdienen. In ieder geval, zelfs dat bedrag stond er niet op. Ten derde is het een gigantisch vraagstuk waar ze met haar geld naartoe gaat. Een wagen heeft ze niet, haar inboedel heeft ze van de hand gedaan en huur voor haar flat diende ze ook niet meer te betalen. Een leven naast de club bestond de laatste weken voor haar niet meer en het enige wat haar geld koste was enkel haar inkom en de overnachting in de club.

Het eerste wat me dan te binnen schoot was: pooier! Maar ook daar hadden we al een gesprek over gevoerd. Uiteraard vroeg ik in het begin hoe ze in de job terecht was gekomen. Fout vriendje, was haar antwoord. Het was een gevoelig onderwerp, maar meer dan eens vroeg ik er over door. Het was één of andere hoerenzoon uit de Balkan. Zoals bij de meeste dames hadden ze eerst een relatie, hij troefde haar bij regelmaat in elkaar, daarna weer goed maken met dure cadeautjes, vervolgens werd ie zogezegd blut en zij was bij gebrek aan diploma genoodzaakt om haar lichaam te verhuren. Het enige wat ze niet van hem had, en gelukkig maar, want bij andere dames is dat meestal het kritieke element, dat was een kind.

Vervolgens zou de pooier dan ook dure aankopen doen, aankopen die zij op haar naam moest nemen en die zij bijgevolg achteraf diende af te betalen. Een beter bindingsmiddel is er niet! Maar dat had ze me heel eerlijk en uiterst piekfijn uitgelegd en ik geloofde haar daar in. Maar met de meest recente ontwikkelingen begon ik er natuurlijk terug over te twijfelen.


De militaire medische dienst en de overheid kwamen overeen om me een kleine twee weken ziekteverlof te geven. Op die manier kon ik rustig terug naar huis reizen en mijn tijd nemen om zelf een ziekenhuis te kiezen en afspraken te regelen. Er diende dan van dat onafhankelijke onderzoek documenten gemaakt te worden en daarmee zou ik de voorgaande resultaten daar in het buitenland kunnen vergelijken.

Meteen bij aankomst en zelfs ervoor al toen ik nog in het buitenland zat, had ik telefonisch al wat regelingen kunnen treffen met ziekenhuis en hartspecialist. Uiteindelijk zou ik 3 dagen, gespreid over die twee weken, onderzoek kunnen laten verrichten. De eerste test zou gewoon een aaneenschakeling van allerlei cardiotests zijn, voor de tweede gingen ze niet alleen nagaan of er een kleplek was en hoe erg die dan ook zou zijn, maar gingen ze ook onderzoeken of dat de effectieve reden was waarom ik was flauwgevallen en of ik geen andere hartaandoeningen zou hebben. Zo zouden ze met een minuscule camera met draad in mijn lies via de aorta naar binnen gaan om een kijkje te nemen in mijn hart. Ik draai er nu nog van weg als ik er nog maar aan peins. Pas bij de derde afspraak zouden ze diagnose stellen en zouden ze het medisch rapport van daar in het buitenland evalueren. Dus buiten mijn liefdesperikelen, kwamen er nog eens kopzorgen extra bij.

Het tweede wat ik deed toen ik weer thuis was, dat was de pc opzetten en naar het forum surfen. De pooier spookte te fel door mijn hoofd. En wanneer je iets niet weet, dan zoek je het op in een encyclopedie. Wanneer je iets niet weet over de hoeren, dan vraag je het aan de mede-ijsberen. Bijgevolg contacteerde ik mijn beste forumvrienden, alsook bepaalde personen van de forumleiding.

Eén reactie trok meteen mijn aandacht, want deze persoon wist aan de hand van verschillende kenmerken te vermelden in welke hoek ik moest gaan zoeken als het om een pooier betrof. Waarom nam ik dit zo ernstig? Wel, hij noemde de naam van een Duitse motorbende. Van haar wist ik dat haar ex bij die andere bekende en in de VS opgerichte motorbende lid was. Evenals het feit dat hij indertijd een Harley kocht waarvoor zij nog jaren nadien aan het afbetalen was. Dus ik wou meer weten van deze persoon, maar de man heeft niet meer geantwoord op mijn IM, zelfs niet toen ik me bereid uitte om de info financieel te vergoeden. Waarschijnlijk wou hij me niet dieper in de stront duwen en ter bescherming van mezelf hield hij nadien de lippen op elkaar. Maar mij interesseert het niet of ik problemen krijg met uitschot uit de Balkan of met nozems op een chopper met een veel te hoog stuur. Ik heb al wel meer van zulke watertjes doorzwommen en bovendien heb ik ook machtige mensen achter mij staan. Maar goed, bloedvergieten is voor mij altijd de laatste oplossing en het was toch niet nodig geweest!


De volgende dag had ik met haar afgesproken. Het was mooi weer en dus had ik geen zin om naar een grootstad te komen en daar een hele namiddag op een hotelkamer te liggen. Aangezien ik moe was en gebukt ging onder stress vond ik het wel meer relax om haar simpelweg in LR te ontmoeten. Daar deed ze in het begin wel moeilijk over, maar ik kreeg uiteindelijk toch mijn zin.

Het land waar ik vandaan kwam heeft de beste olijven ter wereld en daarom bracht ik voor haar een doosje mee als souvenir van ginds. Ik opteerde voor pittige olijven met lookolie. Pittig omdat zij van peperheet voedsel houdt en met look omdat ik er plezier in schep dat ze achteraf bij klanten geen TZ meer zou kunnen aanbieden. Het blijft haar job, dat weet ik, maar met muilen begon ik problemen te krijgen omdat het te persoonlijk is. Ze garandeerde me dat ze het lang niet bij iedereen deed, maar toch weet ik dat het gebeurde. Met de hoeveelheid knoflook die in de olijven verwerkt was, zou ze niet snel een liefhebber om te zoenen vinden. Egoïstisch van mij, maar wat had ik er wel plezier in!

Natuurlijk had ze nog geen klanten gehad toen ik pas aankwam, want ze was nog maar pas wakker. Gedurende de hele tijd dat ik daar aanwezig was, heeft ze ook niets met andere kerels gedaan. Dat is maar normaal ook, maar dat neemt niet weg dat ik er bang voor was. Wat me wel opviel sinds ik toekwam, dat is dat ze me verkrampt bij de andere dames weghield. Enkele vriendinnen kwamen in mijn buurt, maar die hadden niet veel te vertellen. In de kelder, in het gangetje met de rode zetels tussen de kleedkamers en het wellnessgedeelte, zaten we een hele poos te praten. Want er moest wel één ander uitgepraat worden. Tussendoor zat ze lekker van de olijven te smikkelen en was me daar zeer dankbaar voor. Het gesprek nam een ernstige wending en ze bleef constant in mijn ogen kijken. Op alles, maar dan ook echt alles kon ze mij een zinnige uitleg geven. Echt alles viel als een puzzel in elkaar… Of was mijn verstand troebel van geiligheid?

Het andere jongetje op de foto was haar petekindje. Haar vader had ze recentelijk nog opgezocht en het is niet zozeer hem die haar stoort, maar wel zijn nieuwe vrouw. Waarmee hij samen met het andere zoontje op de foto stond. Hij had haar inderdaad in de steek gelaten, maar volgens haar zitten bepaalde mannen nu zo eenmaal in elkaar. De foto met de Kalashnikov dateerde inderdaad uit de periode met het Balkan-gespuis, maar ze postte hem omdat ze het stoer vond. Die andere duistere types waren haar oom en zijn vriend. Kortom, ze bracht het met zoveel overtuiging dat ik niet anders kon dan het te geloven.

Zowel tijdens mijn driejaar durende legerdienst als nu mijn periode van reservist, kreeg ik ook les van iemand binnen de geheime dienst van dat land. Eén der efficiëntste in de wereld eigenlijk. Door die man werd niet alleen les gegeven over gedrag, anatomie en psyche. Omdat wij als militairen tussen menigten moeten waar eventuele terroristen tussen zitten of omdat we moeten ondervragen en onderhandelen, waren deze lessen nodig om na te gaan aan de hand van gedrag of iemand iets verbergt, of iemand liegt of om te checken of iemand iets gaat uitvreten. Wat me daar is bijgebracht kon ik nu bij haar ook in de praktijk brengen, maar tot op heden kan ik nog steeds niet met zekerheid zeggen of ze daar volledig eerlijk in alles was. Maar eigenlijk ben ik vrij zeker van wel! Dat er geen pooier meer is, dat heeft ze ook met hand en tand trachten te bewijzen en daarin geloof ik haar wel volledig. Maar er was wel degelijk iets wat ze verzweeg of iets dat er scheelde, iets dat ik hoorde te weten, maar waar zij haar bek niet over open deed. Dat voelde ik wel aan en daar was ik voor de volle 100% heel zeker van. Ik had haar al genoeg op de rooster gelegd en dus hield ik het die dag voor bekeken… Twee dagen later zouden we elkaar weerzien en dan zou ik terug wat kunnen doorvragen. Want ik zat nog steeds met de vraag over wat er met haar geld zoal gebeurt.


Ik was opnieuw wat gelukkiger en opgelucht… Want de antwoorden stonden me wel aan, ook al vatte ik haar manier van redeneren niet altijd bij de dingen des levens. We gingen dus de kamer op, gratis uiteraard, en stengelden alsof het een lieve lust was. De seks was weer geweldig en tegen mijn verwachtingen in gebeurde het ook deze keer zonder condoom.

Aangezien ze na mijn aanwezigheid toch haar job zou hervatten, was ik van mening dat ze dat beter niet zou doen terwijl mijn saus nog uit haar kut druipt. Ik merkte dit dan ook op, maar zij wist me te vertellen dat ze haar poes netjes zou uitspoelen en dat het niet het geval zou zijn. Ik kwam pas terug van het buitenland en had al even niet meer gewipt, dus de lading was aanzienlijk. Je moet dan weten dat ik bij mijn vaste vriendinnen soms veel minder knal, maar dat er drie dagen nadien nog slierten zaad uit hun vulva dropen. Ook dat kon ik niet laten haar mee te delen, maar ze bleef het weglachen. Deze keer kwam ze iets perverser uit de hoek en zei me dat ze een klant heeft die graag sperma van andere venten vreet. Zo’n sick fuck die de condooms uit de prullenbak gaat vissen in de kamers en die dan al dat schietsel oplikt. Ze zei me dan dat hij haar kut ook zou mogen uitlikken. Maar dat was dan weer informatie die ik op dat ogenblik niet wilde horen. Helaas zouden er later op de dag nog meer van dat soort bekentenissen volgen. Indien het echt gemeend was van de spermalikker en het ook een ijsbeer die dit aan het lezen is, dan hoop ik dat mijn kwakje gesmaakt heeft, maar a.u.b. reageer niet, want ik wil het echt niet weten.

Ondanks het feit dat ze in een perverse bui was die dag, bleef mijn verliefdheid onmenselijke proporties aannemen. En ik begrijp nog altijd niet hoe het komt, want wat ik die dag nog allemaal te weten kwam, zou menig man de stuipen op het lijf jagen. Maar ik bleef geobsedeerd door haar en vroeg verder over dingen die ik eigenlijk niet wou weten.

Zo waren we na het neuken wat buiten gaan zitten en voerden we een gesprek over hoe het nu met ons verder moest. We hadden al wel een plan A: waarbij ik daar in het buitenland aan het werk zou kunnen blijven en een woning zou kopen. Zij zou dan met me mee daar een leven beginnen en haar legerdienst tot een goed einde brengen. Maar er viel nog veel te bespreken over plan B: dat ik in het slechtste geval, wanneer mijn hart te erge mankementen had, ik niet meer als militair aan de slag kon blijven. Dat ik moeilijk iets anders zou vinden ginds en dat het dan behoorlijk onzeker is om er een woonst te durven kopen. Betreffende plan B hadden we een lang gesprek en overliepen we de mogelijkheden.

In de eerste plaats zou ik mijn woning in Vlaanderen niet van de hand doen en zou ik er blijven wonen. Maar dan moest er wel een lening afbetaald worden, die ik momenteel niet alleen zou kunnen afleggen. Met de huidige vriendin had ik daaromtrent meer zekerheid, want deze had een vaste job. Maar daarmee komen we ook bij het tweede knelpunt en dat is dan eveneens diezelfde vaste vriendin. Indien ik definitief zou emigreren, dan zou ze mij daarin niet volgen en hoe erg ze het ook zou vinden, de relatie was dan meteen ten einde. Maar in geval dat ik hier blijf, kan ik haar niet zomaar op straat zetten. We respecteren elkaar te veel, ze heeft te veel voor mij gedaan en op haar kan ik hoe dan ook rekenen. Ik ken haar door en door en bovendien heeft ze me ook al een heleboel dingen vergeven en door de vingers gezien. Als vaste vriendin van mij heb je het niet altijd makkelijk, geloof me daar maar in. Het probleem is dat ik haar voor haar loyaliteit en goede zorgen moeilijk zomaar stank voor dank zou kunnen geven.

Wat er met de huidige vriendin zou gebeuren, daar waren we nog lang niet uit en eigenlijk vonden we beide dat ik daarin alleen knopen moest doorhakken. Hetgeen wat haar meer aanging, dat is hoe het verder moest indien mijn vaste vriendin er niet meer zou zijn. Dus stelde ze voor dat ze haar beroep zou blijven uitoefenen en zo mee voor de lening zou betalen. Ze zou dus bij me intrekken en ik zou haar één keer in de week naar Duitsland brengen, waar ze dan drie of vier nachten zou blijven om haar job te doen.

Ik liet merken dat ik daar moeite mee had. Ik was al in een fase terecht gekomen dat ik te verliefd was op haar en daardoor te jaloers en te bezitterig was om het blijven te verdragen. Maar het kon wel een regeling zijn indien er op verloop van tijd andere oplossingen zouden komen. Wat me echter meer parten speelde, is dat ze het mij goed kon uitleggen allemaal, maar dat ik toch wel op de hoogte was van haar financiële status en die was alles behalve rooskleurig. Alsof ze geen vast inkomen had, had ze nu niets op haar rekening en bitterweinig cash in haar handtas. Nu werkte ze zeven op zeven in plaats van drie of vier dagen zoals ze van zin was indien ze bij mij zou intrekken. Ik kon het dan ook niet laten en zei haar vlakaf dat ik met haar totaal geen zekerheid had en deed een eerste poging om te vragen waar al haar geld naartoe ging. Dit keer zei ze me dat ze nog steeds schulden aan het betalen was, maar dat het bijna afgelopen was en dat ze het hoofdstuk dan voor goed kon afsluiten. Uiteraard geloofde ik dit niet, want op haar rekeningen werd nooit iets gestort en het was al een hele tijd geleden dat er nog eens iets afgehouden werd door de bank of in de richting van schuldeisers.

Nog voor ik een tweede poging kon ondernemen om naar de absolute waarheid te hengelen, begon ze zelf over het feit dat de zaken de laatste weken niet zo goed liepen. Te veel meisjes of te weinig klanten, te veel jongere meisjes als concurrentie en vaste klanten die op vakantie waren. En dan speelde ze weer in op mijn emoties en liet ze zo mijn hart smelten: ze zei me dat er minder klanten naar haar terugkwamen omdat ze meer afstand hield en niet meer aan tongzoenen deed, sinds dat ze mij kende. Natuurlijk wist ik dat het niet waar is, want in dit geval vertelde ze tegenstrijdigheden. Maar daarmee waren we nog niet over de geldkwestie heen. En zo ging het de perverse toer op!

Ze stelde voor om terug te gaan werken waar ze vroeger actief was. Het betrof hier een ramenbuurt of laufhaus in een andere Duitse stad. Daar verzekerde ze mij ervan hopen geld meer te verdienen in slechts een paar dagen tijd. Dat moest ze dan maar eens nader verklaren, want ik weet nu eenmaal dat de huur van een vitrine per dag een pak hoger ligt dan per dag inkom te betalen in een club als LR.

En toen kwam alle ranzigheid eruit! Ze vertrouwde mij toe dat ze toen aan extreme dingen deed en ik kreeg er tekst en uitleg bij, die mij shockeerden. Met extreme dingen bedoelde ze niet enkel SM-meesteres spelen, een dildo in een man zijn reet duwen, vieze rollenspelletjes of wat bondage, maar ook facesitting waarbij ze met haar kont zolang op een pervert zijn gezicht moet zitten, totdat die haast stikt. En kaviar en champagne bood ze ook aan, met andere woorden is dat de Duitse vertaling van kak- en pisseks. Ik kon wel op z’n minst twee minuten niets meer uitkramen en moest het even laten bezinken. Mijn meisje nog wel, werd door ziekelijke gekken betaald om op hen te kakken en in hun bek te zeiken. Ik durfde zelfs niet verder in detail gaan, want ik weet dat er in dat soort vertier meer mogelijkheden zijn en dus wou ik niet weten of ze effectief verder ging dan alleen maar op die klanten haar natuurlijke behoeften te doen.

Het enige was ik daarop kon zeggen is dat ik het echt niet wou dat ze terug zulke diensten ging aanbieden. Het was al zwaar genoeg om haar lichaam met meerdere hoerenlopers op een dag te moeten delen, laat staan dat ze dan nog eens zulke ranzigheid zou moeten ondergaan. Ik zou op den duur overal vragen bij stellen en vies zijn om haar nog aan te raken. Dus het was geen optie voor zolang wij een relatie hadden, ook al bracht ze duizenden euro’s naar huis. Ik vond het trouwen hypocriet ook; want zoenen zou ze niet meer doen omwille van mijn gevoelens, maar effe lekker een drol draaien op een vette mof zijn buik en het vervolgens uitsmeren, dat moest ik dan weer wel kunnen verdragen?

Na dit gesprek, waar ik me nog ellendiger van voelde, gingen we terug op een kamer en gaf ze me een goede massage. Op die manier probeerde ik alleen te genieten en alles uit mijn kop te zetten waar ik zopas kennis had van genomen. Na de massage neukten we opnieuw dat de vuursplinters ervan af vlogen.

Wanneer we van de kamer afgingen was het bijna tijd voor terug naar huis te gaan. Aangezien ik ziekteverlof had, wist mijn Poolse vriendin dat ik in het land was en ik sliep dan ook bij haar. ’s Avonds had ze me dan ook graag thuis en daardoor moest ik LR in de vooravond al verlaten. Het lukte mij net voor vertrek om toch in de bar nog een koffie te gaan drinken en dat was duidelijk tegen haar zin. Ik merkte wel dat er verschillende dames over ons aan het roddelen waren, maar wat kon het mij nog schelen na zoveel shockerende dingen op één dag.

Zij ging wat anders aantrekken, want als ik weg was zou ze toch terug moeten aanvangen met haar werk. Toen bleef ze tamelijk lang weg en toen ze terugkwam, was ze zichzelf niet echt meer. Ik zag meteen dat ze in hoger sferen was en dat ze zonet iets gesnoven had. Ik probeerde het los te laten en te relativeren en nam dan maar meteen afscheid van haar. Overmorgen zouden we elkaar weer terugzien. Morgen had ik mijn eerste test in de kliniek, maar we zouden zeker nog bellen tussendoor.

[Pistol Pete]

Heerlijke Leesvoer, ik print het straks uit en ga het lekker liggen lezen als ik het weekend in een club ben. Oh ja, ik geloof dat ik nog steeds een corrupte jury voor de maand augustus ben dus wie weet wat we kunnen regelen :smoke::smoke::smoke:

:freu::freu::freu::freu:

[SFL]

Van kwaad naar erger


De rit terug naar huis was lang en onderweg moest ik ook nog een file trotseren. Het komt er dus op neer dat ik toen veel tijd had om alles op een rijtje te zetten en het geheel een plaats te geven. Verdomme, wat was een relatie met deze dame toch zwaar. Het was nu al zo shockerend, wat zou ik nog allemaal over haar ontdekken?

Toen ik weer thuis was, zag mijn vriendin dat er wat mis was met mij. Ik was helemaal van slag en zij dacht dat het kwam door trauma’s die ik daar in het buitenland opliep. Ze zorgde zo goed voor mij en dat terwijl ik haar aan het bedriegen was met een andere vrouw die meer grenzen overschreden heeft dan ikzelf. En die mij langzaam aan het kapot maken was, want van al dat gepieker over haar was mijn hartslag nog onregelmatiger dan de treinen in België en Engeland te samen. Ook toen mijn vriendin al lang lag te slapen, kon ik geen slaap vatten en ging ik stiekem nog wat op internet tokkelen.

Als een geobsedeerde gek begon ik op gelijkaardige fora info over haar op te zoeken. Ik typte onder andere de hoerenbuurt in waar ze toen actief was en typte ook haar artiestennaam van toen in die tijd in. En zo kwam ik terecht op een Duits extreem forum, waar ik echt gortige dingen las. Er stond ook een link van haar en de desbetreffende ramenbuurt bij. Ik opende de link en kwam op een profiel van haar uit dat dus nu nog steeds online staat. Op dat profiel stonden enkele foto’s van haar en daaronder een raster met daarin de diensten die ze aanbiedt. Alles wat ze mij vertelde was dus niet gelogen en dus kon ik haar niets kwalijk nemen. Ze was weer eens rechtuit geweest, al had ik het wel wat vroeger mogen weten, vind ik. Om eens te dubbelchecken of ze er toch niet meer stiekem mee bezig is, heb ik nog niet zo lang geleden eens naar het bijhorende nummer van dat profiel gebeld, maar de dame aan de andere kant van de lijn wist me te zeggen dat ze daar al lang niet meer actief was.

Toen het al lang uit was met haar, heb ik haar nog gezegd dat er profiel met foto’s van haar nog steeds online is en dat ze het meteen van het internet moest laten halen, maar het blijkt dus nu nog steeds niet gebeurt te zijn.


De volgende dag ging ik het hospitaal binnen voor mijn eerste testen. Ik moest vooral cardiotesten doen op toestellen die je ook wel eens in de fitness tegenkomt. Met draadjes en zuignappen op mijn lijf moest ik intensief fietsen, steppen, lopen en wandelen. Daarna gingen ze met een scanner over mijn borststreek zoals ze ook doen bij zwangere vrouwen om de foetus te zien. De diagnose van de professor was al bij al nog geruststellend. Ik was in een uitermate goede conditie, maar ging vooral gebukt onder stress en daardoor was mijn bloeddruk te hoog. Voorts waren mijn bloedstalen ook in orde en niets op aan te merken. Ik was kerngezond op een lekkende hartklep na, maar het ging hier om een lek van amper 10%, wat op zich niet erg is. Pakweg 30% van de bevolking heeft een gelijksoortige afwijking, maar is er zelfs niet eens van op de hoogte. Door veel stress, spanningen en onrust kan die lek al eens groter worden en dat moet me daar in het buitenland te veel geworden zijn. Bovenop de loodzware training zat ik continu met die trut in mijn kop en trok ik me veel te veel haar problemen aan.

De test in de kliniek ginds is op een totaal verkeerd moment gedaan en vandaar dat het allemaal erger leek dan het was. Bij deze was het dus bewezen dat die dame ook op mijn gezondheid begon te wegen en dan wordt het pas gevaarlijk. De grote vraag zou zijn of ik mijn militaire loopbaan verder kon uitbouwen.

Dit nieuws bracht ik haar telefonisch op het einde van de dag en tegelijk maakten we ook al de concrete afspraken voor de dag erop. Zij wou eruit en had zin om met mij naar Kaarst of Düsseldorf te gaan, maar ik opteerde om toch nog in LR te blijven. Het zou weer een stralende dag worden en daar in de tuin kon ik tenminste relaxen. Met mijn kleding de stad intrekken en dan weer enkele uren op een hotelkamer liggen, het was geen aantrekkelijke gedachte. Dus over LR raakten we het na wat getouwtrek toch akkoord. Misschien was dat toch verkeerd van mij, want dit meisje wou er echt wel eventjes uit (dacht ik toen)!


Een ander noemenswaardig feit wil ik jullie niet onthouden. Zelfs een vrij ernstig feit, dat een keerpunt is in dit relaas van mijn ervaringen. Een feit dat ik mezelf tot op heden beklaag. De avond na de medische testen en aan de vooravond van het weerzien met mijn minnares in LR, kreeg ik thuis kletterende ruzie met mijn vaste vriendin.

Het ging voornamelijk over financiële zaken, over het feit dat ik niet wou trouwen en de eeuwige foute keuzes die ik maak. Nu we het over keuzes hadden, bracht ik haar op de hoogte van het gegeven dat ik waarschijnlijk definitief zou emigreren. Zoals verwacht trachtte ze mij nog op andere gedachten te brengen en dreigde ze met een definitieve breuk tussen ons. De ruzie escaleerde! Al diegene die Poolse vrouwen kennen, weten dat het doorgaans rustige karakters zijn, maar dat ze je er radicaal van langs geven indien je in hun kleed schijt. Door dit alles bekend te maken had ik dan ook flink in haar kleed gescheten.

Het liep allemaal zo hoog op dat ik het uitschreeuwde tegen haar dat ik ook nog met een ander meisje te doen had, dat wel bereid was me overal naartoe te volgen. Vanaf dat moment zei ze niets meer. Ik ging ervan uit dat het met haar definitief gedaan was. Ze schreeuwde niet meer, bezag me niet meer en huilde zelfs niet. Achteraf wenste ik nog meermaals dat ze me toen op dat moment me er flink van langs had gegeven, maar het moet de druppel geweest zijn die de emmer van mijn rottigheid deed overlopen! Ze gaf het op met mij.

Ik raapte mijn spullen samen en vertrok naar mijn eigen huis, waar geen leven heerste en alles overhoop stond vanwege de renovatiewerken binnen. Daarmee was ik al geruime tijd bezig, maar ik stopte met er meer geld in te stoppen nadat ik te horen kreeg om opnieuw gaan te dienen in het buitenland.

Op dat moment, vlak nadat ik de deur achter me had dichtgetrokken, voelde het allemaal opgelucht aan en was er al één probleem van de baan. Wat stond ik te popelen om het mijn andere geliefde morgen te zeggen. Wat ik toen niet wist, is dat deze mededeling morgen niet aan de orde zou zijn!


Vanaf het moment dat LR zou open gaan, zou ik meteen daar zijn. Dus ondanks de vermoeidheid, toch vroeg opgestaan om me klaar te maken en voor 11u daar te zijn. Onderweg ook nog haar geschenkje opgehaald, want ze had nog altijd een cadeautje te goed van mij voor haar verjaardag, die ik vele weken terug moest missen. Met haar verjaardag zat ik pas in het buitenland en alle andere keren dat ik haar zag was ik het tot mijn grote spijt vergeten mee te brengen. Ik opteerde voor een parfum met een zomers geurtje en deze keer had ik het wel mee.

Stipt om 11u was ik ter plaatse en ik was de eerste klant die zijn intrede in LR maakte, maar tot dusver zag ik haar niet meteen. Ik ging ervan uit dat ze zich misschien nog aan het klaarmaken was. Een kwartier later zag ik een vriendin van haar binnen komen en die wist me te vertellen dat ze waarschijnlijk zo meteen wel zou komen. Nog een halfuur later kwam er een andere collega van haar, een meer oppervlakkige vriendin, naar me toe en wist me te vertellen dat ze deze nacht niet in LR was blijven slapen. Natuurlijk weet ik hoe kattig de dames onderling kunnen zijn, dus ik ging er niet meteen op in.

Ondertussen had ik al enkele tekstjes verzonden en ook geprobeerd om haar te bellen, maar ik kreeg geen antwoord. Intussen was ook de andere vriendin weer bij mij komen zitten en deelde me mede dat ook zij haar niet te pakken kreeg. Deze wist echter niet zeker of ze daadwerkelijk in LR gebleven was of toch naar buiten was gegaan gisterennacht. Misschien speelde het nog in mijn kop dat ze me wat liet wachten uit wraak omdat ik haar mobieltje had laten hacken of omdat ik persé in LR wou afspreken. Maar aangezien ook de vriendin haar niet kon bereiken, was ik er bijna zeker van dat ze zich weer duchtig aan het verslapen was.

Dit ging er bij mij niet meer in… Met alle mogelijke middelen probeerde ze me telkens te garanderen hoeveel ze van me hield, dat ik de enige in haar leven was, dat ze nog nooit zo verliefd was, dat ze me telkens enorm mistte,…enz. Maar dit was al wel de tweede keer dat ze zich verslaapt en te laat zou komen op onze afspraak. Op deze manier verloren we al veel kostbare tijd samen en dat tolereerde ik niet meer. Ik was zo verliefd en bezeten van haar en dan verlang je zo naar haar dat je wakker wordt zonder wekker en er van daags tevoren al naar het weerzien uitkijkt. De drang om een geliefde te zien is dan veel groter dan vermoeidheid. Ik weet maar al te goed dat het zwaar is voor die meiden om elke dag tot 3 uur te moeten werken, maar indien ze me zo graag zag zoals ze beweerde, dan had ze er wel moeten zijn! Ik was ook moe van daar in het buitenland, afgemat van het heen en weer gereis, vermoeid in mijn kop van me zorgen te maken om mijn hart en de stress die zowel zij als mijn job ginds met zich meebracht. Ik stond ook slaap achter omdat ik vanwege de hitte daar weinig kan slapen en ook nu thuis zat ik met te veel in mijn kop om aan mijn uren slaap te raken. Maar ook die dag was ik weer veel vroeger wakker dan nodig om naar haar te kunnen komen.

Ik kreeg meteen duidelijkheid toen haar beste collega-vriendin in ons midden opdook. Dit is een dame die ik al enkele jaren ken van in andere clubs. Met haar had ik reeds lang goede gesprekken en kon ik altijd een beetje gek doen. Ik kende haar als een prettig gestoorde dame, desalniettemin had ik met haar nog nooit een sessie gedaan of betaald voor iets. We schoten al een tijdje goed op met elkaar, maar ze was niet mijn type en van beide kanten was er geen reden tot toenadering zoeken op dat vlak. En nu zeker niet, nu we een gemeenschappelijke vriendin hadden.

Deze dame is iemand die het altijd zou opnemen voor haar vriendinnen en die in tegenstelling tot de rest geen roddelmachine is en in andermans leed plezier schept. Maar feit is wel dat er tussen ons wederzijds respect heerste en dat ik haar al wel een poos langer ken, dan onze vriendin zelf. Ze ontkende niet dat onze gemeenschappelijke vriendin al eens iets naar de kloten helpt, dat ze problemen opzocht en dat ze onbewust mensen kwetst die om haar geven. Maar ook zij kon haar niet telefonisch of per sms bereiken.

Bijgevolg was het al bijna 13u en nog steeds hoorde ik niets van haar en om mijn tijd daar enigszins aangenaam te maken, zat ik met de drie vriendinnen aan een tafeltje op het terras. Daar probeerde ik te genieten van het gesprek en hun gezelschap, maar toch zat ik er niet lekker bij. Pas toen de ene vriendin op klantenjacht ging en de andere aan de bar ging hangen, begon de meest vertrouwde vriendin te praten. Ze waarschuwde me eerst voor die andere twee, want dat waren volgens haar sensatiezoekers en roddeltantes. Vervolgens legde ze mij uit dat mijn lief gisteren nacht nog met een vaste klant van haar was. De Brit waar ze me ook al eens over vertelde en wiens nummer ik in haar telefoonboek vond. Waarschijnlijk, zoals volgens de andere dame wel meer gebeurde, had hij haar mee naar een hotel genomen in Neuss. Op dat ogenblik zakte de wereld vanonder mijn voeten uit.

In de eerste plaats omdat ik al te veel over die sodemieter gehoord had. Hij was iemand die vanuit Engeland veel met de wagen naar Düsseldorf en omstreken kwam voor zijn werk. Haast iedere week eigenlijk. Hij was zo iemand die haar overlaadde met geschenkjes: parfum, handtasjes, lingeriesetjes, mobieltjes,…etc. Bovendien wist ik dat hij ook overdadig veel geld aan haar spendeerde. Het eerste wat in me op kwam is dat hij zich misschien ook graag liet beschijten en onderzeiken. Mijn geslachtsdrift werd bij die gedachte al meteen gedempt en de afkeer in haar job stak opeens weer de kop op. Kortom, waar die vent ook op kickte; mijn meisje was wel zijn favoriete, die zijn wensen liet inwilligen en hij daarvoor veel geld en tijd overhad. Een foutere klant gezien onze situatie kon ze echt niet treffen.

Voorts weet ik ook dat ze geen nummers van contactpersonen meer had, sinds haar vorige mobiel stuk gegaan was, want via mail vroeg ze ook mijn nummer opnieuw. Met deze klant is ze al maanden aan de slag en dat betekende dan ook dat ze ook zijn emailadres moest gehad hebben en dat via die weg eveneens contact hadden met elkaar. Niet dat ik haar de wetten dicteerde, waar ze ging wel tegen onze ongeschreven regels in dat ze nooit met klanten nog contact zou hebben buiten de club. E-mailen deed ze naar eigen zeggen sowieso nooit met klanten. Dit voelde echt slecht aan, want met haar emailadres had hij ook toegang tot haar privéfoto’s.

Daarmee was hij al even gelijkgesteld aan mij met enkel het verschil dat hij nog moest betalen. Maar anderzijds begon ik daar nu ook aan te twijfelen, want wie weet had ze met hem net hetzelfde dan met mij. Niet zolang geleden uitte ze haar misnoegdheid nog dat we nooit samen konden slapen en zij nooit naast mij kon wakker worden. Met hem deed ze het anders wel en dan nog wel buiten de club om.

Hiermee komen we bij mijn tweede knelpunt terecht. In het begin van onze affaire hadden we het meermaals over haar beroep. In mijn eerste indrukken van haar achtte ik haar een zeer verstandige en wereldse persoonlijkheid die over alles wat kon meepraten. Ook voor een Duitse was haar Engels heel goed en ze gaf toen aan gemakkelijk talen aan te leren. Dus kwam bij mij de vraag op waarom ze in LR actief was, waar ze haar lichaam voor de gunstige prijs van 50€ per halfuur aan eenieder moet verkopen. Ik zei haar nog dat escort haar beter zou liggen, want daar kon ze per blokken van 2 uur een hoop geld meer verdienen en bovendien kon ze dan eerder naar de meer welstellende klanten gaan, die guller waren met fooien. Volgens haar was die branche in Duitsland al behoorlijk verzadigd en dat was misschien wel aannemelijk. Maar een hele poos terug runde ik met twee partners een escortagentschap dat actief was over de gehele Benelux. Naar mijn ervaring was daar nog wel een hoop mee te verdienen en het was niet zo dat onze werkneemsters om werk en inkomen verlegen zaten. Vlak voor ik naar het buitenland vertrok stortte ik me opnieuw in zo’n avontuur en kocht ik mezelf in als stille vennoot bij een ander Nederlands escortbureau. De tijden waren inderdaad wel veranderd, maar indien je kwaliteit aanbiedt, brengt het inderdaad nog een aardig centje op en kan je met gemak tussen de vijf en de tien dames aan het werk houden. Studentes die parttime werken niet meegerekend! Dat zijn dus mijn ervaringen en voor haar leek me dat ook gunstiger dan in een club iedereen over je heen te krijgen. Maar toch was zij daar niet voor te vinden.

Wat ik dan bijzonder jammer vind, is dat ze achter mijn rug om wel met een vreemde naar een hotel gaat. En dan nog wel zonder dat iemand ervan op de hoogte was. Ze had geen protectie indien die man zijn stoppen zouden doorslagen! Dat had ze anders wel gehad met escortwerk, want dan wordt je gebracht door een chauffeur die in de bar of in de auto weer op jou wacht.. Aan de hand van een profiel kan ze op voorhand dan ook bepalen wat er allemaal mogelijk is en bij reservering van een dame kan je er met smoesjes van onderuit komen wanneer je een bepaalde klant niet wenst. Zeker voor haar was zoiets aan te raden geweest, want via escort zou ze ook haar bijdrage doen en kan het agentschap haar helpen bij het beheren van haar geld. Dit en nog veel meer, zijn de voordelen van een agentschap… Maar nee, zij zei me er geen interesse voor te hebben en het nooit te willen doen. En dan kom ik nu te weten dat ze met een Engelse hooligan gezellig op een hotelkamer zit. Ik hoop dat jullie hiermee mijn frustraties wel begrijpen!


Dit alles haalde ik ook aan bij de vriendin en zij begreep me volkomen, maar vroeg me in eerste instantie haar even de tijd te gunnen en haar nog de kans te geven om me uitleg te verschaffen. Ze wist me te zeggen dat zij echt van me hield en dat er inderdaad de laatste tijd veel over mij gepraat werd. Dit was wel een geruststelling, maar toch zat ik mezelf steeds harder en harder op te vreten. Puur gestuurd door emoties begon ik mijn stem soms te verheffen, maar gelukkig was zij de juiste persoon op de juiste plek en kon me weer tot bedaren brengen. Hoewel enkele potentiële klanten naar haar vroegen of wenkten, ging ze hier niet op in en bleef ze bij mij zitten. Daar deed ze goed aan, want ik stond op het punt van over te koken.

Om stipt 13u kreeg ik telefoon van haar en ze vroeg doodleuk of ik al in LR was. Wat dacht je, na zoveel tekstberichtjes en verwoede pogingen om haar vast te krijgen. Ik deed natuurlijk alsof ik van niets wist en vroeg waar zij was. In Düsseldorf zei ze me en ze vroeg me meteen of ik niet naar de stad afkwam. Daar hadden we het al over gehad en ik zei meteen dat ik daarvoor geen 45€ inkom betaald had. Ze stelde nog voor om weer een hotelkamer te trakteren. Ik negeerde dit en vroeg waarom ze niet in LR geslapen had en wat ze in de stad zat te doen! Ze loog dat ze wel in LR geslapen had en dat ze vroeger was opgestaan om geld te gaan pinnen. Nu kookte ik helemaal over en vroeg me luidop af waarom zij geld moest pinnen terwijl ze door haar job met hopen cash in haar tasje zat. Daarop schoot ik meteen uit mijn krammen en zei haar dat ik geen zin had om in een hotelkamer te liggen neuken, waar ze eerst nog met een andere pervert had gelegen, die weet-ik-wat-allemaal met haar gedaan had. Ik gooide de lijn meteen toe en niet veel later belde ze terug.

In plaats van zich te excuseren of een zinnige verklaring te geven, begon ze mij nu terug af te blaffen! Zo vroeg ze ook met wie ik daar allemaal aan het kletsen geweest was. Ik liet haar even razen en duwde toen mijn telefoon weer uit. Enkele luttige seconden later ging de vriendin haar telefoon. Deze nam op en ook al deed ze dat ze van niets wist, ze kreeg evenzeer de volle lading en werd zelfs bedreigd. Toen dit gesprek na vijf minuutjes tot een einde kwam, wist de vriendin mij te zeggen dat ze onderweg was naar LR.

[SFL]

The breakup


Wanneer ze preciest in LR toegekomen is weet ik niet, want ze kwam niet meteen naar buiten. Volgens de dames die bij me aan tafel zaten, was ze al even daar en was ze constant stiekem door het raam van de bar naar ons aan het kijken. Voor mij is dit al een volledige schuldbekentenis, want anders was ze simpelweg naar buiten gekomen en had ze me gewoon van antwoord gediend. Maar binnenblijven alsof ze wat te verbergen had en me dan berichtjes sturen dat ik naar haar toe moest komen, dat ging me te ver.

Ik stuurde ons gemeenschappelijke vriendin naar haar met de boodschap dat ik niets fout gedaan had en dat zij het wel degelijk is die de eerste stap zou moeten zetten. Maar ook de vriendin kreeg opnieuw de volle lading van verwijten en achteraf kwam ze terug naar mij met de boodschap dat ik toch maar zou moeten gaan. Daarbij vermelde ze dat het haar voornamelijk te doen was om het feit dat ze bang was dat de andere meiden me wat te veel zouden verteld hebben. Maar dat was natuurlijk niet voor mijn oren bestemd, maar dankzij de vriendin wist ik het toch maar weer.

Ik bleef dus koppig zitten, praatte nog wat met de twee dames in mijn gezelschap en terwijl was de gemeenschappelijke vriendin mijn voeten met olie aan het masseren. Ik deed dus alsof ik het naar mijn zin had en dat ik geen aanstalten zou gaan maken om de eerste stap te zetten. Ik kreeg tot drie maal toe het bericht dat ze ervandoor zou gaan indien ik niet naar haar toe kwam. Natuurlijk ging ik niet en uiteraard vertrok ze niet echt. Nee, ik ben niet de man die hopeloos en smekend achter een dame gaat aanhollen. Zeker niet na zulke respectloze behandeling! Het was sowieso al tegen mijn gewoonten in om me zo fel te laten meeslepen in deze romance dat ik het niet meer onder controle had. Maar dat was nu eenmaal gebeurt!

Uiteindelijk was het al bijna 14u30 toen ze naar buiten strompelde. Ze zag er zo slecht en afgepeigerd uit dat ik mezelf haast luidop afvroeg wat ik eigenlijk toch in haar bleef zien! Ze passeerde onze tafel en liep door naar één van de achterste ligbedden. Daar zette ze zich een kont en begon een poos te janken.

Ik zat er ook wel mee verveeld en zag haar niet graag op die manier, maar ze had mij ook emotioneel pijn gedaan en daarom gaf ik ook geen blijk van medelijden. Ze liep nog enkele keren voorbij onze tafel zonder wat te zeggen en ik kreeg in de gaten dat ze het op een zuipen had gezet. Na de derde of de vierde keer hield ze toch halt bij ons en begon in de eerste plaats de andere vriendin af te blaffen voor al wat slecht was… En dat terwijl die eigenlijk niet zo heel veel over haar gelost had. Tegen de gemeenschappelijke vriendin bleef ze nu kalm, want haar kon ze misschien later nog wel nodig hebben. Bovendien wist ik van haar dat ze eigenlijk bijna alleen aanhankelijk bij haar was en dat ze op drie dames na met niet veel collegae kon opschieten. De gemeenschappelijke vriendin is een sterke vrouw en is sociaal vaardig tegen iedereen. Dus zoiets is dus wel handig.

Maar toen ze met die vriendin klaar was, richtte ze zich tot mij en begonnen we te schreeuwen tegen elkaar. In een mum van tijd lagen alle ligbedden vol met dames die naar buiten snelden voor een potje sensatie. Eén van de bardames kwam ook naar buiten in een poging ons te bedaren. Ze vroeg of we konden ophouden met schreeuwen of anders zou ze het management inlichten.

Enerzijds had ze me weer op een gevoelige plek te pakken. Ze zei me dat ze inderdaad op hotel was gegaan met haar Engelsman en dat ze zo de kans greep om 500euro te vangen. Maar ik bekte haar daar terug op af en zei dat het me geen reet kon schelen. Zij had het mij per sms moeten doorsturen de vorige nacht, dan wist ik tenminste waar ze was. Dan had ze er ook even kunnen bij vermelden dat het wat zou uitlopen of in geval zoals zij beweerde, dat hij er reeds vroeg vandoor was, maar dat ze per ongeluk in slaap gesukkeld was. Bovendien was het niet nodig geweest om daarbovenop nog eens te liegen over dat geld pinnen. Zij verdedigde zich dan weer met de mantel der liefde en zei me dat ze goed genoeg wist hoe hard ik afzag van het feit dat ze prostituee was. Volgens haar zou het een steek recht in mijn hart geweest zijn indien ze het over de telefoon zei dat ze met een klant weg was. Tja, nu was het maar een speldenprik!?

Het kon me allemaal niet sussen en ik zat mezelf echt op te jagen. Zij ging terug in haar zetel liggen en de gemeenschappelijke vriendin pendelde tussen ons beiden in. Ze deelde me mee dat ze haar ogen eruit aan het janken was en dat ze echt van me hield. Naast de boodschap vertrouwde ze me nogmaals toe dat het echt zo was, ondanks haar niet goed te praten daden. Het deed me wel wat en min of meer werd ik terug week. Op dat moment kreeg ik nog een telefoon van Ukrainian-Bull die toevallig ook juist rond was met zijn onderzoek naar haar. Hij wist me dan weer te bevestigen dat ze inderdaad geen kinderen heeft en dat de voormalige pooier niets meer met haar te maken had. Ik kreeg zijn volledige naam, zijn woonplaats en de naam van de motorbende waar hij tot nu toe lid van geweest was. Hij is kortgeleden getrouwd met een andere vrouw en heeft met haar al twee kinderen. Voorts bleek alles te kloppen wat ze ook mij verteld had uit haar verleden. Zelfs dingen die ze simpelweg niet vermeld had, maar die totaal niet relevant waren. Zo kreeg ik ook te horen dat ze twee maal een miskraam gehad heeft in het verleden.

De combinatie van wat mijn kameraad me wijs maakte en de gemeenschappelijke vriendin haar oprechte uitleg, deed me toch tot inkeer komen. Ik werd overvallen door een gevoel van wroeging. Een schuldgevoel dat resulteerde uit het feit dat ik research naar haar liet doen en het feit dat ik haar niet altijd geloofde… Maar geef nu toe; ze maakte het me ook niet echt gemakkelijk. Ik werd overmand door medelijden met haar en het scheelde niet veel of ik stapte toch naar haar toe. Ik kon het ook haast niet meer aanzien hoe ze daar zat te janken. Maar anderzijds zat er nog te veel woede in mij en was ik danig teleurgesteld. In de eerste plaats om die leugen van vandaag. Ze wist maar al te goed dat ik te achterdochtig was, ze had meer moeite kunnen doen om mijn vertrouwen te winnen. En ook omdat ik die dag juist nood had aan genegenheid en een goed gesprek. Want ik wou haar spreken over het medisch onderzoek dat toch beter uitgedraaid was dan verwacht, alsook het verhaal over het uitmaken met mijn vaste vriendin.

Maar nee, zij moest zo nodig uren te laat komen en dan nog wel aandraven met een leugen. Dit alles terwijl ik haar zo hard nodig had! En waarvoor? Voor een besodemieterde 500€, terwijl ze me de dag ervoor in een tekstbericht nog meedeelde dat ze op de gokautomaat in LR 1200€ gewonnen had. De leugens stapelde zich op, maar op dat moment was ik er blind voor, want de verliefdheid en schuldgevoelens vertroebelden mijn mensenkennis.

Toen ze het opmerkte dat na het telefoontje van mijn makker de muur rond mij begon af te brokkelen, stond ze op en kwam op me af gelopen. Daaropvolgend zei ze me dat ze het nog één keer zou vragen om me privé te spreken, anders zou ze alles uitschreeuwen waar iedereen erbij was, het kon haar duidelijk niets meer verdommen. Alle dames in de ligzetels gingen opeens iets rechter zitten en spitsten hun oortjes. Ik besloot uiteindelijk om het hen niet te gunnen en ging mee de trap af, waar de partytent voor het WK voetbal opgesteld stond.

De discussie begon nog redelijk rustig, maar ik kon het niet meer aan en daarom besloot ik om er op dat moment ook een einde aan te maken. Toen werd ze helemaal hysterisch en begon aan te vallen. Gelukkig was ik daar in het buitenland ook getraind op zelfverdediging en kon ik haar kickbox kwaliteiten afweren. Tussen de slagen en schoppen door smeet ik mezelf rondom haar en trachtte haar kalm te krijgen. De agressie stopte, maar het gejank ging gewoon door. Ik zei haar rustig dat ze zichzelf niet was en dat ze even moest kalmeren en alles op een rijtje zetten. Maar ik bleef wel duidelijk dat het voor mij gedaan was. Toen ik terug naar boven ging, scharrelde ze me bij mijn arm beet in een poging om me dicht bij haar te houden, maar ik trok mijn arm net op tijd weg en daardoor kwam ze ten val. Ik liep gewoon door, omdat ik me niet meer wou bekommeren over deze labiele dame.

Helaas had een Roemeen van het onderhoudspersoneel dit vertoon gezien en leek het alsof ik haar tegen de grond gemept had. Meteen kwam hij en zijn maat op me af en trachtten ze mij hardhandig buiten te zetten. Gelukkig kwam ze er toen nog tussen en zei dat er geen probleem was. Het deed me goed dat ze het voor mij opnam, want op die manier wou ik geen exit maken in LR. Ik heb in mijn hele leven nog nooit een dame geslagen en nu dus ook niet. Na deze voorstelling zakte ze als een pudding in elkaar in de zetel, ik liep terug naar het terras boven en de twee Roemenen gingen wellicht verslag uitbrengen bij de manager.

Terwijl ik me terug zette bij de andere twee dames en de rest probeerde te volgen wat ik tegen hen te vertellen had, was de manager en een bardame al naar haar toe gegaan. Want het feit dat ze mij verdedigde terwijl die ene kerel zo overtuigd was dat ik haar tegen de grond werkte, zou erop kunnen wijzen dat ik haar pooier was. Achteraf vernam ik van haar dat ze eerlijk bekend heeft dat ik haar vriendje was en dat ik haar nooit geslagen had. De manager zelf was niet tot bij mij gekomen, maar stuurde wel de bardame. Die wou mijn verhaal anders ook wel eens horen. Ik legde dus uit dat ik speciaal vanuit het buitenland voor haar hier was en dat we al een poos in een relatie zaten. De twee dames in mijn gezelschap bevestigden dit volmondig. Ik had na dit alles niet veel zin meer om te blijven en wou vertrekken. Er was nu al te veel volk bij betrokken en ik wou er echt niet uitgeflikkerd worden alsof ik een pooier was. Uiteraard was ik ook razend en de gemeenschappelijke vriendin had me al genoeg tot bedaren gebracht. Ik wou haar niet meer tot last zijn en als voorzorg om in LR met niemand op de vuist te gaan, wou ik vertrekken.

Toen ik binnen kwam en enkele andere bekende dames me vastklampten om te vragen wat er aan de hand was, werd het me te veel en reageerde ik heel bot naar hen. Gelukkig kwam toen de jongere bardame er weer bij en zette zich met mij even apart in de zetel. Ze sprak op me in en probeerde me terug tot rede te brengen. Ze wou niet dat ik onderweg ongelukken zou maken als ik terug naar huis ging. Ik apprecieerde haar bezorgdheid, maar zei haar dat ik wel terug cool was en dat ik ervandoor ging gaan.

Toen ik mijn kleren weer aan had en naar boven ging, stond de manager me al op te wachten en begeleidde me verder naar buiten. Hij vroeg me die dag liefst niet meer terug te komen en voegde er nog aan toe dat hij voor vandaag haar ook buitengezet had. Ik kwam dus buiten en daar zat ze dan weer gehurkt naast mijn wagen.


Beiden waren we eruit gezet en beiden zaten we erbij als een geslagen hond op de stoep van LR. We probeerden het min of meer uit te praten en toen begon ze over het feit dat ze mij niet meer wou kwetsen. Ze zei me dat ze ging stoppen met haar business en dat ze vandaag nog zou solliciteren voor een job waarvan ze onlangs iets in de krant gezien had. Ik bekeek haar eens goed; ze zag er totaal niet uit en met het jeansshortje tot vlak onder haar kont en haar getatoeëerde armen, zou het me verbazen mocht ze zelfs maar tot het gesprek toegelaten worden. Laat staan dat ze de krant doorneemt om een job te vinden! Maar ik wist goed genoeg dat dit ook een leugen was, een wanhoopsdaad om me aan haar gebonden te houden.

Ik vertelde haar dat mijn kameraad haast alles over haar te weten gekomen was en ik moest toegeven dat ze over de serieuze zaken niet gelogen had en heel de tijd eerlijk geweest is. Voor mijn wantrouwen en het feit dat ik iemand in haar leven liet graven, bood ik mijn verontschuldigingen aan. Maar ik zei eveneens dat ik bij mijn gedacht wou blijven en dat we het beter voor bekeken hielden. De leugentjes om bestwil was ik kotsbeu, het feit dat ik zeer de indruk had dat ik gekker op haar was geworden dan zij op mij, dat ik niet meer kon leven met haar job en dat ze voor het moment veel te labiel was, gaf ik op als argumenten om er een einde aan te maken. Evenals de voor mij belangrijkste reden: dat mijn vermoeden veel te sterk was dat er dingen verzwegen werden. Zelfs indien ik daar in het buitenland een nieuw leven zou beginnen, dan zou ze heel wat bagage mee naar ginds nemen en uiteraard was ze psychologisch niet sterk genoeg om haar legerdienst te doen. Ik vroeg me dan ook hardop af of ze daadwerkelijk wel mee zou gegaan zijn indien puntje bij paaltje kwam. We hadden inderdaad plannen om papieren in orde te maken en op de ambassade voorbereidingen te treffen, maar volgens mij zou ze op het laatste nippertje toch afgehaakt hebben.

Even tussendoor vermelden waarom ik dat dacht: toen we in een gesprek zaten over ons nieuw leven ginds, kwam het ook ter sprake dat er altijd wel een kans was dat ik mijn leven zou laten tijdens de job. Dat is gewoonweg bittere realiteit, maar je moet het ook bespreken. Toen zei ze me ook dat ze mijn droom daar niet verder zou leven en terug zou komen naar Duitsland. Dat begreep ik totaal niet, want ze wou haar domme leventje hier achterlaten en elders opnieuw beginnen en het beter doen. Tijdens haar legerdienst zou ze de taal en diverse dingen kunnen leren of zich ergens in scholen waarmee ze na de dienst tewerkgesteld zou kunnen worden. Maar dan opeens zegt ze dat ze zonder mij er niet zou kunnen blijven en naar moffenland terugkomen. Terug naar haar miezerige leventje waar ze continu zat over te klagen en te zagen. Dat was voor mij een teken dat het nog lang niet in kannen en kruiken was!

Om verder te gaan waar we gebleven waren: ik maakte het dus officieel uit en toen ging ze helemaal over haar kookpunt. Ze stond op, trapte een deuk in een geparkeerde wagen en liep naar de rechtse kant, gezien van wanneer je LR buitenkomt. Ik liet haar even begaan en hoopte dat ze spoedig zou kalmeren. Toen ik haar wat verder haar mobieltje tegen een muur zag stukgooien, sprong ik toch recht en ging haar achterna. Ze begon verder naar boven te spurten en ik beende haar dan toch maar achterna. Ik smeekte haar niet weg te lopen, maar zij schreeuwde en tierde achterom.

Werknemers in de bedrijfjes die naast LR gevestigd zijn, moeten deze overlast gezien en gehoord hebben en waarschijnlijk belden ze de flikken op. Maar dat wist ik toen nog niet. Ik bleef achter haar aan hollen, tot we helemaal op het einde waren van de doodlopende straat. Daar achter was een grote baan met veel verkeer. Ze liep zonder te kijken de weg over en kwam zo bijna onder een vrachtwagen terecht. Ik gaf de achtervolging op en bleef staan kijken hoe ze aan de overkant in het hoge gras voorovergebogen aan het kotsen was. Ze was op dat ogenblik helemaal mentaal ontspoord en gooide haar handtas en sleutels naar mij aan de overkant. Haar tas die vol geld zat, raapte ik op, maar haar sleutels bereikten me niet en kwamen neer in het midden van de weg. Uiteindelijk klom ze opnieuw over de vangrail om de sleutels op te rapen en weeral moest een auto met gierende banden stoppen of ze was morsdood geweest. Ik schreeuwde haar nog toe van daar mee te stoppen en geen aandacht proberen te trekken, want ik zou er niet op in gaan en haar niet komen redden. Ze tierde terug dat het haar allemaal geen reet kon schelen en dat ze haar met plezier mochten omver rijden.

Bij deze was de maat vol voor mij. Ik legde haar handtas op de vangrail en liep terug in de richting van LR, waar mijn wagen geparkeerd stond. Ik wou geen getuige zijn van een dodelijk ongeluk en kon me daardoor geen gerechtelijke ellende achteraf permitteren. Vanaf dat moment kreeg ze door dat ik geen aandacht meer aan haar besteedde en kwam ze me als een bezetene achterna gelopen. Toen ik dat in de gaten kreeg, spurtte ik naar mijn wagen, want ik wou echt niets meer met dat zotte wijf te maken hebben. Ik ben dezer tijden een getraind soldaat en lopen gaat me vrij goed af, maar je houdt het niet voor mogelijk als ik zeg dat zij met haar hakken van 6cm mij bijbeende. Ze greep me vast en begon opnieuw te vechten. Schoppen en slagen waar ze me ook maar kon raken. Ik blokte haar aanvallen wel af en toen ze kort genoeg was, schudde ik haar even door elkaar om haar tot bedaren te brengen. Maar van de emoties, de spurt en al haar resterende energie in haar kickbox-kunsten te stoppen, was ze zo slap als een natte dweil en viel ze neer.

Niet mijn bedoeling, maar weer net op dat moment draaide een flikkenwagen de straat van LR. De broeders stopten bij ons en begonnen me te bedreigen. In mijn beste Duits probeerde ik aan dit alles een zinnige verklaring te geven, maar ze moeten gedacht hebben dat ik een pooier was die zijn hoer daar kwam afleveren en omdat ze geen zin had om in LR aan de slag te gaan, zou hij haar tegen de grond gewerkt hebben.

Uiteindelijk toen het echt link begon te worden voor mij, kwam ze er toch tussen en legde de situatie uit. Voor zover ik kon verstaan zei ze hen in LR werkzaam te zijn, maar dat ik haar vriendje was en jaloers geworden was. Ze maakte hen duidelijk dat ik niet expres geweld wou gebruiken en dat dit een ongelukje was. Ze liet hen duidelijk verstaan dat ze ook geen klacht tegen mij zou indienen. Wij gingen terug tegen de kant zitten en de flikken bleven nog even staan. Vermoedelijk zijn ze in LR gaan horen of ons verhaal klopte en in dat geval zullen ze daar wel bevestiging gehad hebben. Toen ze weer wegreden, stapten we in mijn wagen en reden we weg richting Kaarst.

Omdat ze het weer voor mij opgenomen had, ondanks dat het haar eigen stomme fout was, apprecieerde ik het wel en kon ik haar niet in die toestand achterlaten. Ze probeerde me nog terug te winnen toen we in het centrum van Kaarst waren. Ze wou me zelf al haar geld bieden om het goed te maken en als morele vergoeding voor wat ze me had aangedaan. Natuurlijk weigerde ik dit, want zo zit ik niet in elkaar.

In Kaarst zou ze een nieuwe GSM kopen om me te kunnen blijven bellen. Uit schrik dat ze domme dingen in haar kop zou halen, loog ik dat ik erover zou nadenken betreffende mijn keuze om onze affaire stop te zetten. Ze geloofde het wel, want tijdens de korte rit had ik haar dus meegedeeld dat het uit was met mijn andere vriendin. Bij deze liet ik haar achter en was ik er vrij gerust in dat ze een nieuw mobieltje zou kopen en het verder wel zou redden.

Toen ik weer in Vlaanderen was, telefoneerden we opnieuw met elkaar en vermelde ik het toch maar dat het wat mij betreft gedaan was. Ik had tijdens de rit genoeg nagedacht en de relatie beëindigen was de beste oplossing. Een eindeloos gejank volgde, maar ik negeerde het volkomen. Pas toen de hoorn weer in de haak ging, kreeg ik de slag. Ik voelde me toen zo slecht en trachtte alles nog eens te overlopen voor mijn geestesoog. Ik bekeek het toen nog allemaal gemanipuleerd door de verliefdheid. En zo kon ik het nog niet perfect plaatsen.

Uiteindelijk kreeg ik zelfmedelijden, iets wat ik verafschuw en wat ik anders nooit heb, en begon ik kapot te gaan van liefdesverdriet. Ik had het uitgemaakt omdat ik langzaam doodging aan deze relatie, maar nu was ik nog pijnlijker aan het sterven vanwege een gebroken hart. Diezelfde avond nog begon ik mijn verhaal te doen op dit forum onder het “ik-stel-me-even-voor-topic”. Ik kon het niet objectief verwerken en alles relativeren ging de eerstkomende dagen al helemaal niet. Bijgevolg stak ik de schuld volledig bij mezelf en bleef ik haar bejubelen terwijl ze het niet in die mate verdiende. Ik was bezeten door haar en de obsessie werd de volgende dagen zelfs erger!

De dagen die volgde, kreeg ik een hoop steunbetuigingen van vele ijsberen. Sommige adviseerden mij om er afstand van te nemen, maar een aanzienlijk deel van hen moedigde mij alleen nog maar aan om het terug goed te maken. Helaas kon ik dat niet meer, want ik was leeggestreden. Ik kon de energie er niet meer voor opbrengen en vond dat er teveel gebeurt was. Eerst stak ik de schuld nog op mezelf, aangezien ik het voor bekeken hield met haar, maar gaandeweg begon ik haar meer en meer kwalijk te nemen. Zo hield ze altijd vol dat ze zou vechten voor mij, alles in de strijd gooien om mijn liefde terug te winnen… Helaas moest ik vaststellen dat ze dat niet deed. Indien ze daarvan blijk had gegeven, dan was ik naar alle waarschijnlijkheid opnieuw voor haar gevallen en zouden we onze relatie herstarten. Het passieve gedrag van haar kant is haar grootste misrekening geweest, want anders had ze nog een hele poos met mij kunnen sollen.


Link naar het “wat-over-mezelf-topic”:
https://www.ijsberenforum.com/forum/showthread.php?t=16194&page=5

[SFL]

Liefdesverdriet


De dagen erna ging ik kapot van verdriet. Ik heb zelf gejankt en het gemis was ondraaglijk. Door mijn buitenlandse verplichtingen waren we misschien bitterweinig samen, maar met gemis bedoel ik simpelweg weten dat onze liefdesromance voer goed afgesloten is. Ondertussen speelde ik een liedje grijs. Het is een rockballad met een zeer toepasselijke tekst en hoewel er een ongezonde drang was om het steeds opnieuw te beluisteren, deed het meer kwaar dan goed. Het maakte mijn lijdensweg alleen maar zwaarder.
LINK NAAR DEZE SONG: http://www.youtube.com/watch?v=LXEKuttVRIo
LINK NAAR DE LYRICS: http://www.youtube.com/watch?v=bxXT7ViQTU8


Haar volledig opgeven kon ik niet. Ik was er van overtuigd dat er van haar kant ook wel zoiets als liefde was. Ondanks de leugens en haar niet goed te praten gedrag, vond ik haar nog steeds een unieke persoonlijkheid met een goede inborst. Voor mij bleef ze een meisje dat een verschrikkelijke jeugd heeft gehad, die de mooiste jaren van haar leven gebukt ging onder het zware leven van de prostitutie en nooit echt liefde heeft gehad. Ik kon haar het dan ook niet kwalijk nemen dat ze haar liefde naar mij niet op een normale manier kon uiten. Daarenboven bleef ze ook iemand die steeds opnieuw problemen opzocht, want wanneer één probleem opgelost was, dan diende het volgende zich al weer aan. Haar laten stikken kon ik dus niet en daarom zou ik alles proberen om toch nog vrienden te blijven.

Ik moest het proberen, ook al liet ze me meermaals verstaan dat ze mijn vriendschap niet wou als ze mijn liefde ook niet kreeg. Bovendien had ik ook nog steeds geen antwoord op wat er met haar geld gebeurde. Ik was nog steeds nieuwsgierig waaraan ze het opdeed. Na die bewuste dag in LR had ik nog welgeteld een week vooraleer ik terug naar het buitenland moest… Het was een week waarin ik haar zeker de tijd moest gunnen om terug op haar plooi te komen, maar ik was toch ook genoodzaakt om terug toenadering te zoeken.

Spijtig genoeg zou ik haar voor mijn vertrek niet meer terug zien. De eerste drie dagen vertikte ze het van mijn telefoontjes aan te nemen. Na weer wat ruzie, ontstaan uit onze eindeloze discussies via sms, was ze er duidelijk over dat vriendschap geen optie meer was. Haast iedere dag probeerde ik haar te bereiken, maar ze gaf nooit antwoord. Tot op de voorlaatste dag voor mijn vertrek. Toen nam ze op en was weer aan het wenen. Ze smeekte me om haar toch nog een kans te geven en ze zou er alles voor doen om onze relatie te laten slagen. Ondanks de vele ruzies van enkele dagen terug, had ik opnieuw te doen met haar en leek ze het van harte te menen. Op dat moment heb ik even getwijfeld, want natuurlijk verlangde ik ook nog steeds naar haar.

De dagen ervoor was ik door de hel gegaan en ben ik ook meermaals aan het janken geweest. Het moest zelfs meer dan 10 jaar geleden geweest zijn dat ik nog gejankt had en zeker voor een vrouw zou dat voor mij altijd een utopie geweest zijn. Ik hield nog altijd van haar en ik wenste niets liever dat we probleemloos een relatie konden hebben. Pas toen ik vroeg waar ze op dat moment was, vertelde ze me met een schamende toon dat ze net buiten was van het ziekenhuis. De nacht ervoor had de manager van LR haar weer naar de spoedafdeling moeten brengen. Ze deed naar eigen zeggen niets anders dan kotsen. Mijn eerste vraag luidde natuurlijk; overdosis? Dit ontkende ze met alle kracht, maar ik kon het echt niet geloven. Ik werd weer kwaad en vroeg haar op een beledigende toon of ze toevallig niet in haar bek had laten schijten door een klant, waardoor ze een virus opgelopen had. Daarmee doelde ik op de extreme diensten die ze in het verleden aanbood. Heel boos en misnoegd duwde ze het gesprek af en ik kreeg al snel spijt van mijn groffe reactie.


Het was de laatste dag voor mijn vertrek en ondertussen was het al een week en twee dagen geleden dat ik nog geneukt had. Ik zat alleen maar met de neveneffecten van de liefde opgescheept, maar ter compensatie kreeg ik de seks er niet bij. De liefde bedrijven is voor mij hetzelfde als eten en drinken… Zonder een wip op tijd en stond, kan ik niet meer functioneren en me niet meer concentreren. Ik begon er stilaan vrede mee te nemen dat alles met haar definitief gedaan was. Het gemis was groot en ik zag nog steeds hard af, maar voor ik terug naar het buitenland zou gaan, kon ik nog wel een potje rauwe seks gebruiken. Een verzetje vooraleer ik terugkeerde en mijn leven op het spel zou zetten.

De beste manier van ontspanning en om te neuken naar hartelust, is naar een Duitse saunaclub trekken. Natuurlijk niet meer naar LR, maar naar VV. In de laatste maanden was dat zo’n beetje voor mij de beste club geworden met enkele favoriete dames en per slot van rekening nog vele knappe dames in aanbieding als alternatief. Van ’s middags tot in de vroege avond ging ik naar VV en ik kon er inderdaad mijn zinnen wel wat verzetten. Het viel beter mee dan verwacht. Ik zag nog steeds af en vooral tijdens de rit ernaartoe dacht ik meermaals dat het op een kutdag zou uitdraaien. Totaal niet dus, want het bleek me echt goed te doen dat ik me wat kon ontspannen en dat ik weg was uit mijn omgeving en ver weg van het gepieker.

Alsof het de wil van God was, kwam in het begin van de dag het juiste meisje meteen naar me toe. Ze kwam buiten bij me zitten en nam ongedwongen de tijd voor een praatje… In het kort schetste ik mijn belevingen van de afgelopen weken en ze aanhoorde mijn klaagzang nog wel met de nodige aandacht. Juist omdat ze zo lief was, haar kijk op de dingen gaf en zich vooral niet opdrong, besloot ik om met haar de eerste kamergang te maken. Na haar zouden er nog twee dames volgen voor erotisch vertier met mij, maar ze waren allemaal veel te GFE. Dat deed me uiteindelijk nog aan haar denken en ik wou eigenlijk alleen mijn hoofd ledigen van zorgen, frustratieneuken en de ultieme PSE ervaren.

Mijn smeekbeden werden verhoord, want één der betere PSE’s dook op in VV. Met haar had ik al een paar keer de eer in GT, maar toeval of niet; nu was ze toch wel in VV zeker. Bij haar kreeg ik wat ik wou en kon ik mijn zorgen los laten. Na lekker geneukt te hebben, concludeerde ik dat het een geslaagde dag was. Dat ik er goed aan gedaan had van toch te gaan. Ik kon bijgevolg iets meer op mijn gemak terug naar het buitenland vertrekken.

Alles was echter voor niets geweest, want terwijl ik terug naar huis reed, kreeg ik toch wel weer een bericht van haar. Ze mistte me zo hard en kon me niet zonder afscheid laten vertrekken. Wegens belkrediet tekort vroeg ze of ik haar kon bellen. Dat deed ik, maar toen ze me vroeg wat ik aan het doen was en ik uitlegde dat ik naar VV geweest was, schreeuwde ze het uit en sloot het gesprek bruusk af. We hadden geen verplichtingen meer aan elkaar, we maakten doorlopend ruzie en uiteindelijk wou ik gewoon eerlijk zijn tegen haar. Dus ik zag er geen kwaad in om haar eerlijk te zeggen dat ik me was gaan ontspannen in een saunaclub, vooraleer ik terug het leger in zou ingaan. Ik wou dat zij tenminste ook altijd zo eerlijk tegen mij zou geweest zijn! Dit was het laatste in twee weken wat ik van haar hoorde!


Voor mijn vertrek had ik eveneens mijn laatste afspraak bij de hartspecialist. Alles was normaal op de hartkleplek van 10 tot 15% na. Onverklaarbare zaken zoals hartkloppingen, steken en het flauwvallen bij de fysieke inspanningen werden volledig toegeschreven aan vermoeidheid en stress. Daardoor schoot soms ook mijn bloeddruk de hoogte in. Voor dat laatste werden pilletjes voorgeschreven. Voor de rest was ik kerngezond.

Vooraleer ik terug met mijn werkzaamheden zou aanvangen ginds in het buitenland, werd ik terug gescreend en moest ik verschijnen voor een medisch comité. De cijfers en diagnoses werden vergeleken met het door hun eerder gedaan medisch onderzoek. Voorlopig mocht ik van hen terug op actief gezet worden. Over het gegeven dat ik me kandidaat gesteld had om beroepsmilitair te worden, moesten ze nog een beraadt houden. De kans zou wel klein zijn, want een soldaat voor een lange periode aan hen binden, dat bracht risico’s met zich mee.



Fragmenten uit haar mails

Om verwarring te voorkomen: ze staan wel degelijk in de juiste chronologische volgorde!

Een mail waarin ze nog probeert om mij een schuldgevoel aan te praten. Grotendeels een leugen op zich:
you broke my heart. You will never trust me. I told you every thing i have no pimp no husband no children i decided to go with you because i fell in love not because of money,i trusted you felt save and happy. Believe it i am broke crying in the garden if i had the money i would take flight to israel to look into your eyes i am loosing myself crying in lr telling everyone the story of us almost everyone girls,barmades manager even client know what and how i feel that i miss you and they keep saying i should wait but how? How do i sleep and work eat when i am in your eyes a lieyer? But i am not i never lied to you what can i do now i keep crying i want you here now.please call me i am dieing and drowning in my own tears because i was honnest but you do not believe me.you give a shit also you would have called. Bye

Een mail met nog een andere poging om de brokken te lijmen:
i feel like my heart .is stop beating i need your voice darling need to feel you close to me cause after this all i feel lost empty and worrie about you and your heart. Cant think clearly. Just want to let you know i will still go whereever with you if you can stay in the army or not its not important right now,just your heart and that we can find back together and spend the rest of our lifes together to respect love eachother and go through all ups and downs. Please call me honey also i go crazy ich liebe dich abgöttisch and always will x x x

Een mail nadat we terug contact hadden gehad, maar vervolgens niet meer liet horen:
I am sorry but for me its also hard i tryed to
Get over und das ich nicht deine sms beantwortet
Habe ist weill ich sauer war enttaeuscht because
You broke up with me,i loved you from first day and
Still do,i left living room i work in villa now because
Try to get over us but it dosent work i miss you likhell and
i had no credit so i couldnt get in my hotmail account,sorry!
I love you and will wait for your call
Take care x x x

En nog maar eentje om het weer goed trachten te maken:
I close my eyes thinking of you i can hear my
Heartbeat
I am on my knees looking for the answer
Why we ended like this
Why we can not work it out why do i fell in love
So deeply why does it hurt so bad
I cry and cry i want you back please lets
Start it over i miss you

[SFL]

Ondanks een persoonlijke crisis, leverde ik puik werk.


Daar in het buitenland ving ik aan met mijn werkzaamheden. Ik was een gebroken man, maar tijdens de job deed ik het super. In tegenstelling tot in het begin en ondanks mijn liefdesverdriet deed ik het buitengewoon prima. De eerste weken van juni zat ik nog boven mijn gewicht en niet met alle oefeningen kon ik met de rest van de groep mee. Ik was de oudste van onze recruteringsgroep reservisten en na jaren van het goede leven genieten was dat mijn conditie niet ten goede gekomen. Daar ik mijn schaarse vrije tijd verspilde met het mailen naar Duitsland, trok ik te weinig op met de groep. Ook het feit dat ik het drillcamp vroegtijdig verliet en ik de diagnose van een lekkende hartklep te horen kreeg, maakten mij niet meteen de favoriet binnen ons team.

Maar nu was ik voor een medische raad verschenen en deed ik ginds opnieuw enkele testen. Identiek aan het onafhankelijke onderzoek van thuis werd het percentage van de lek tussen de 10 en 15% bepaald. Volgens de raad was dat voldoende om mijn termijn verder uit te doen. Over de vraag om beroepshalve als militair te beginnen, na deze termijn moest er door een commissie nog gespeculeerd worden. Om me te bewijzen diende ik een verzoek in om terug patrol en frontline te doen, zoals tijdens mijn eerste dienstplicht jaren terug. Dit schoof niet alleen een vette gevarenpremie, maar op die manier kon ik me dus ook bewijzen naar mijn superieuren toe.

Tot ieders verbazing kwam ik glansrijk door de tests die ik mocht afleggen. Ook op een schriftelijk examen en een overhoring door een jury, nog eens een dag later, slaagde ik op de theorie die ik tot nu toe geleerd had. Zowel van deze termijn als van wat ik nog wist van mijn eerste dienstplicht. De dag erna trainde ik nog mee met de andere mensen van het team, waar ik tot nu toe bij was. Hun taken als reservisten zouden niet verder reiken dan bewakingsopdrachten, ondersteuning van ordediensten en logistiek.

In de valavond werd ik bij hen opgehaald en kreeg ik een kwartier om mijn spullen bij elkaar te pakken. Ik werd overgeplaatst naar een andere militaire basis, nabij de grens met een opgeëist stuk land van een etnische minderheid binnen onze landsgrenzen. Daar kwam ik terecht tussen een mix van beroepsmilitairen en een lichting dienstplichtigen die voor de harde actie opteerden. Ook een variant van de Special Forces hadden daar hun stek.

De volgende dag was het al meteen harde labeur en onderging ik een loodzware training op een hindernissenparcours. Veel heftiger dan wat we bij de reservisten te verwerken kregen. Maar het was geen probleem, want zo kon ik mijn frustraties kwijt en zat ik niet constant aan haar te denken. We deden ook leuke dingen zoals Krav Maga en schietoefeningen met de punt50. Dat was me nog eens een speeltje. Op de schietbaan liet ik mezelf zo gaan en kreeg ik een gigantische kick bij het aan flarden schieten van autowrakken. De psycholoog die ons continu opvolgde vond dit achteraf geen goed idee en helaas werd ik van dit wapen weerhouden. Volgens hem zou het een gevaar zijn voor mezelf en voor anderen. Uiteindelijk gaf ik hem geen ongelijk!

Het bleef natuurlijk niet bij oefeningen en trainingen alleen. Vanaf dat moment werd ik toegewezen bij een team dat ook altijd per 12 soldaten opereerde. De man wier plaats ik moest innemen lag werkonbekwaam in het ziekenhuis. Hij was beide armen kwijt nadat hij een autobom onschadelijk trachtte te maken. Het team bestond voor de helft uit soldaten van het land zelf en de andere helft mensen zoals mij die vanwege hun religieuze roots vanuit alle hoeken van de wereld hun steentje kwamen bijdragen. Voornamelijk Amerikanen en Russen. Vier van de twaalf waren dienstplichtigen en ik vrijwillige reservist als uitzondering. Ook vijf vrouwen maakten deel uit van het team. Tot nu toe waren de trainingen tussen mannen en vrouwen gescheiden. Wij zagen de vrouwelijke militairen enkel na de uren, maar binnen dit team en tijdens operaties was het dus gemengd. Operaties en missies volgden vanaf dat moment elkaar om de twee dagen op. De dagen ertussen hadden we een halve dag rust, moesten we twintig minuten met een psycholoog praten en een halve dag training.

De operaties die we uitvoerden waren spannend en leidden soms tot actie. Een operatie bestond eigenlijk alleen maar uit patrol op de vijandelijke rand en in verdachte gebieden. Via undercovers van de geheime dienst van onze overheid en ook via informanten kregen we tips in welke burgerwoningen er onderdak gegeven werd aan terroristen. Die huizen vielen we dan binnen en deden we huiszoekingen naar wapens, explosieven en extremisten. Wanneer alles overeen kwam met de inlichting en we hadden de situatie onder controle, dan werd er een andere dienst verwittigd die kwam met een arrestatiebevel en een team om hen mee te pakken en dingen in beslag te nemen. Ik kan jullie verzekeren dat het zover haast nooit kwam, want meestal pleegde de verdachte zelfmoord, trachtte eventueel nog andere in zijn dood mee te sleuren of sneuvelde hij in een vuurgevecht met ons. Zulke vuurgevechten braken altijd uit in de straat of in de woning zelf. Eén maal werden we eens verrast door een sniper en dat was niet eens op vijandelijk gebied. Hier leer je echt wel op te letten en niets of niemand te vertrouwen. Tijdens een schietpartij werd ook ik al eens geraakt, maar net zoals tijdens mijn eerste dienstplicht sloeg de kogel in op een bulletproof jacket. Ik kan je verzekeren dat ook dat nog pijn doet. Gelukkig zijn onze opponenten niet de beste schutters en vaak zijn ze dan ook nog zo laf om hun vrouwen en kinderen op ons te laten schieten, zodoende hun achteraf niets ten laste kan gelegd worden. Indien we dienen te reageren en vrouwen en kinderen laten het leven in hun kamp, dan hebben ze natuurlijk lekker de media mee om ons extra door het slijk te halen. En geloof me; op haast enkele hoek van de straat staat een westerse cameraploeg om alles te registreren. Niet dat ze objectief zijn, want wanneer wij beschoten worden of op een laffe manier aangevallen worden dan zal je er in Europa niet gauw bericht en beelden over krijgen in de actualiteit.


Met deze info terzijde komen we op het moment waarop alles is beginnen te veranderen voor mij. Tijdens zo’n huiszoeking gingen we zoals altijd strikt te werk met twee man bij ons vervoermiddel vlak aan de voordeur. Twee man gaat achterom om andere vluchtwegen uit te sluiten en met acht man gingen we naar binnen. Vier de trap op naar boven en vier deden onderzoek op gelijkvloers, waaronder ik. Onder een tafel in wat voor de woonkamer moest doorgaan was overduidelijk een luik te zien. Een geheime kelder dus. We deden daarvan bericht aan onze makkers buiten en boven. Zij verwittigden op hun beurt het dichtstbijzijnde patrouilleteam en ook preventief worden dan de medische teams en ambulances op de hoogte gebracht. Terwijl de rest van de woning doorzocht was en alle aanwezigen gecontroleerd in de keuken apart gehouden werden, werd de tafel verschoven en openden we het luik. Een donkere put die naar een illegale kelder leidde. We namen onze zaklampen erbij en daalden de kelder in. Ik volgde als derde. Pas toen we met vier onder waren en reeds vaststelde dat een smalle gang zou uitmonden in een wat grotere ruimte, bewogen we ons voorzichtig naar die ruimte. De eerste man die voorop liep merkte een beweging op en constateerde meteen dat het hier ging om twee personen die zich hier verscholen. Hij scheen met de lantaarn in hun richting en zag hoe ze zich achter een houten kist bukten. In het slechtste geval zat er een hoop springstof in die kist en zouden ze een zelfmoordactie ondernemen. In dat geval was voor ons vluchten niet mogelijk en zou zelfs de hele onderste verdieping van het huis mee getroffen worden. In het beste geval deden ze nog een laatste poging om zich te verstoppen voor ons.

Wegrennen was voor ons geen optie en daarom nam onze eerste man het initiatief om zo snel mogelijk te handelen en op de twee mannen af te stormen. De tweede, vlak voor mij was nog een jong meisje die haar verplichte legerdienst deed, volgde na een korte aarzeling. Maar nog voor ik en de vierde man uit de gang kwamen en haar wilden volgen, weerklonk een oorverdovende knal in de holle ruimte. We werden door iets verrast en wisten niet precies wat er gebeurde, wat ons uiteraard ietwat desoriënteerde. Voor ik het wist viel de jonge soldate terug over mij en daar ik me er niet aan verwachtte struikelde ik achterover en lagen we op de grond. De man achter mij strompelde over ons heen naar de eerste man die achter de kist aan het worstelen was met de twee smeerlappen.

Aangezien ik bij het vallen mijn zaklantaarn kwijtspeelde, kon ik niet zien wat er gebeurde, maar na enkele schoten hield het rumoer op. Dit alles nam niet meer dan 15 seconden in beslag en op het gehijg van mijn twee collega’s na hoorde ik niets… Tot ik begon waar te nemen dat het meisje naast me pijnlijk lag te kreunen. Het was te donker om te zien wat er loos was, maar ik dacht niet meer aan de andere twee die nu een rustigere indruk maakten, maar tilde haar meteen over mijn schouder en klom zo snel ik kon naar boven. Daar werd ik door de soldaten boven meteen naar omhoog getrokken en namen ze haar over van mij. In het licht schrokken zowel ik als de rest zich een bult toen opviel dat ik helemaal onder het bloed zat. Veel tijd om te denken en te voelen had ik tot dan toe nog niet gehad en ik schoot in paniek. Ik begon mezelf overal te betasten om na te gaan waar ik verwond was. Tot mijn geluk vond ik niets en voelde ik uiteindelijk ook geen pijn. Pas toen twee andere soldaten met haar buiten waren en wij haar enkel tot dan toe van vanachter vluchtig bekeken hadden, kwam men tot de vaststelling dat het meisje aan de voorkant, van onder tot boven, helemaal verwond was.

Ze werd meteen met de ambulance weggereden die juist op tijd ter plaatse aankwam. Ikzelf en de andere twee waren dus ongedeerd, op een flinke oor- en koppijn van de knal na. Eén van de andere twee had wel schaafwonden en lichte verwondingen van een mes. Beiden doodden ze elk één tegenstander met hun wapen.

Wat was er nu juist gebeurt? Ze hadden een soort van spijkerbom klaargelegd. Een soort fles volgepropt met spijkers, metaalscherven en glas. Bij de aanval van onze koploper lieten ze het ding ontploffen. Die ene kerel was met zijn snelle aanval achter het hout bij die lamlullen terechtgekomen. Hij had achteraf gezien slechts 3 spijkers in de achterkant van zijn bulletproof vest steken. Helaas was het het meisje dat de grote slag heeft opgevangen. Van kop tot teen had ze scherven, splinters en spijkers in haar lichaam gehad. Vitale delen werden ook beschermd door haar vest en helm, maar in haar aangezicht was ze ook lelijk verwond. Waarschijnlijk omdat ik nog bij de gangmuur stond ofwel omdat zij voor mij liep en de uitvalhoek van de bom verkleinde, werd ik van verwondingen gespaard. Achteraf werd wel vastgesteld dat mijn helm beschadigd was en dat duidde erop dat er waarschijnlijk ook spijkers tegen mijn helm afgeketst waren.

Vanaf dat moment begon ik weer helder te denken en begon ik te beseffen dat er veel ergere dingen in het leven zijn dan enkel maar liefdesverdriet. Niet alleen wat er met het meisje voorviel, maar ook dat er daags ervoor een kogel insloeg op mijn borst, deed me nadenken over vanalles. Het was ook op mijn jacket, maar enkele centimeters hoger en de kogel ging dwars door mijn keel of hals. Dat zijn echt momenten waarop je dankbaar bent voor het leven. De pijn die het meisje had en het leed dat haar ouders en familie zouden ondergaan, daar was mijn leed en pijn niets tegen. Het meisje was pas 21, deed 2 jaar dienst en koos tijdens het tweede jaar voor de actie. Ze was een dag eerder dan mij bij het team gevoegd in de plaats van iemand die afzwaaide. Dit was haar eerste patrol waarbij arrestaties diende te gebeuren.

[SFL]

Schijn bedriegt


Een week, en nog twee maal patrol met arrestaties en met weerstand die geboden werd, later oordeelde de militaire psychiater om iedereen van het team een week psychologisch verlof toe te kennen. In die week had ik ruim een maand op voorhand enkele dagen vrij aangevraagd en gepland. Toestemming om het land te verlaten kreeg ik daarenboven sowieso en de vrije dagen kon ik dus opsparen voor later.

Het verlof dat ik wou nemen, was speciaal om mijn kameraad en dorpsgenoot zijn verjaardag te vieren in LR. Deze vriend is op het forum beter bekend als KinkyBull. Even terug naar huis komen, een feestje bouwen met vrienden en er een saunaclubje aan vastknopen, kwamen als geroepen. Stress en trauma’s van de job hadden me serieus toegetakeld en het was natuurlijk ook evident dat ik nog niet over de breuk met mijn hoer heen was.

Ideaal was het dus niet dat ik opnieuw naar de club zou gaan waar ik haar had leren kennen en waar we een aantal keren peperhete seks hadden. In de voorbije week hadden we terug contact gezocht met elkaar en vriendschappelijk gezien zag het er terug goed uit. Het positieve was dat ze die dag zeker niet aanwezig zou zijn, want inmiddels had ze LR omgeruild voor VV. Het was derhalve goed voor mij zodat ik haar kon loslaten bij het vieren van Kinky’s verjaardag, maar ook voor haar vond ik het een goede keuze. VV blijft een nettere club dan LR… Zeker naar de dames zelf toe!


Om nog even terug te komen op de week die reeds gepasseerd was; ze had sinds een poosje weer niets meer van haar laten horen, maar toch mailde ze me uiteindelijk toch. Daar ze eerst mijn vriendschap weigerde omdat ze mijn liefde niet kon krijgen, kwam ze nu toch op haar beslissing terug en wou onze vriendschap een kans geven. Ze gaf in de daaropvolgende mails nog wat toelichting over enkele zaken die ik diende te weten en deelde dus ook mee naar VV verhuisd te zijn.

In VV leek ze naar eigen zeggen meer haar draai te vinden dan in LR en we waren tevens beide content dat ze er een betere behandeling kreeg en niet elke dag tot 3uur moest werken. De manager was volgens haar, en uit goede bron neem ik dat ook aan voor waar, meer correct naar de dames toe. Een nieuwe start is altijd goed en navenant ik van haar schrijven kon afleiden stond ze terug wat optimistischer in het leven. We spraken af om te bellen wanneer ik terug thuis was.


Toen ik nog maar pas geland was in Brussel belde ik haar meteen op en ik kreeg warempel een frisse opgetogen stem van haar aan de andere kant van de lijn. De indruk die ik had, was dat ze toch het rechte pad weer aan het bewandelen was en dat ze afgerekend had met haar demonen. Ik was blij voor haar. Natuurlijk was haar eigenlijke betrachting om mij terug te winnen via de vriendschappelijke weg. Ze wist maar al te goed dat wanneer ze het niet opnieuw zou verkloten, ik uiteindelijk toch opnieuw zou smelten voor haar.

De nieuwe frisse persoon die ze al die tijd aan het uitbeelden was, bestond enkel uit een façade, een klucht… Een camouflage over haar miezerige persoontje dat nog steeds niet veranderd was en nog steeds problemen opzocht. Maar dit alles wist ik toen nog niet. Gelukkig was ik toen al iets nuchterder geworden en speelde ik het voorzichtig. Op amper een paar weken tijd zo’n ommezwaai was sowieso al moeilijk te geloven.

Gedeeltelijk viel ze al door de mand toen ze me in de ochtend van KinkyBull zijn feestje belde. Haast smekend vroeg ze me om “ons” nog een kans te geven en het nog één maal te proberen met haar. Ze zou alles beter doen en deze keer met de allerbeste bedoelingen en met de klaarste eerlijkheid en een schone lei willen beginnen. Ze begon zelfs weer te janken aan de telefoon van hopeloosheid. Voor mij weer een teken dat ze nog echt heel broos was. Helemaal hysterisch smeekte ze me om die dag met haar iets te doen en niet naar LR te gaan. Gedeeltelijk wou ze natuurlijk opnieuw iets beginnen met mij, maar de grootste reden van haar smeekbede was om me te weerhouden toch naar LR te gaan. Natuurlijk wou ze niet dat ik met andere mokkels ging neuken en dat ik het veel te hard naar mijn zin zou hebben, maar haar zwaarste kopzorg was echter dat ik van haar ex-collegae daar te veel over haar zou opvangen.

Ik stelde haar teleur en zei dat ik het mijn vriend beloofd had om mee naar LR te gaan. Ik ben namelijk niet iemand die afspraken afzegt en bovendien was het te vroeg om opnieuw onze affaire te hervatten. Zodus had ik geen verplichtingen aan haar en ging ik toch naar LR. Toen ik in de genoemde saunaclub was, kreeg ik zelfs nog meerdere berichten van haar. Eentje waarin ze vroeg me geen details en namen te geven en eentje waarin ze me vroeg om het voorzichtig aan te doen en niet te veel te zuipen. Met de eerste vraag hield ik rekening en tot op heden weet ze niets van mijn escapades in LR, maar op de tweede vraag kon ik geen beloftes uitspreken.


Hierbij zijn we gekomen bij de verjaardagsparty van KinkyBull. Het was een dag met een lekker weertje en samen met Killer-Bull en uiteraard de jarige KinkyBull zou ik er weer een vet feestje van maken. Gezien dit alles ook op het forum aangekondigd was, kwam er een garde bekende ijsberen met ons meevieren. Eveneens leerde we weer nieuwe forumleden kennen ook!

Ondanks dit alles was ik niet in mijn element en enkele vrienden wezen me er dan ook op dat ik mezelf niet was. Maar niemand nam het me kwalijk, want de meeste wisten wat mijn job inhoud en wat de neveneffecten daarvan kunnen zijn op mijn persoonlijkheid. En het was natuurlijk niet bepaald een publiekelijk geheim dat ik niet zo lang geleden een punt had gezet achter een relatie met een DVP.

Al enige tijd ging ik door het leven als geheelonthouder en tot ieders verrassing ging me dat wel af. Het was niet zwaar om niet meer te drinken en tot mijn eigen ongeloof begreep ik niet dat ik het zelfs niet eens mistte. Eigenlijk kon ik evenzeer plezier maken en van het leven genieten zonder te drinken. En zelfs op de moeilijke momenten daar in het buitenland en tijdens de zware periodes met haar voelde ik niet de drang om mijn zorgen te verdrinken.

Hier kwam opeens onverwachts verandering in toen ik na een tijdje geheelonthouding qua seks aan de babbel geraakte met een Russin. Samen met haar begon ik te drinken dat het een lieve lust was. Van de ene minuut op de andere was ik opnieuw vertrokken en al snel was ik zo beschonken als een abdijpater. Deze dag in LR was dan toch de uitzondering waarop de alcohol een helende werking had. Hoe langer hoe meer begon ik in topvorm te komen. Die dag brak ik tegen mijn eigen verwachtingen in mijn persoonlijk record en legde ik maar liefst 7 dames omver. In een trance van euforie dacht ik die avond haar definitief vergeten te zijn. Ik kon weer plezier maken zonder aan haar te denken of me schuldig te voelen.

Jammer genoeg werd ik de volgende morgen meteen met mijn neus op de feiten gedrukt en besefte ik dat je helemaal niets vergeet tijdens een nachtje flink doorzakken. Dat slechte gevoel was weer helemaal terug en de alcohol was niet meer dan een tijdelijke oplossing. Geen drank of een harem andere vrouwen kunnen jou ergens over zetten. Alleen de tijd kan dat… En er was lang nog niet genoeg tijd overheen gegaan!

De volgende dagen belden we weer met elkaar en uiteindelijk spraken we af om die bewuste zaterdag te gaan shoppen in Centro Oberhausen. Enkel als vrienden, en ze gaf me dan ook de garantie dat ze geen enkele poging zou ondernemen om mij in verleiding te brengen. Eerst dacht ik gewoon naar VV te gaan, maar daar zou de verleiding toch te groot zijn en bovendien zou ik er te veel moeite mee hebben als ik haar met andere mannen zie meegaan. Ik kon natuurlijk niet verwachten dat ze voor mij haar job zou staken. Dus VV werd van de planning geschrapt en een dagje shoppen zou in de plaats komen.

[Stiffmaster]

Godskolere, ik sluit me aan bij de woorden van PP, uitprinten en op een rustig moment doorlezen, wie weet dit weekend maar als ik thuis zit :cool::cool:

[SFL]

De laatste leugen


Aan de vooravond van ons afspraakje om een dagje gaan te shoppen, werden er tussen ons veel tekstberichtjes uitgewisseld. Terwijl we concreet probeerden overeen te komen waar ik haar zou oppikken en later weer zou afzetten, viel me op dat het niet om hetzelfde adres betrof. Ze zou van Villa Vertigo te voet naar het nabijgelegen centrum gaan en daar zou ik haar ophalen. Doch, ze wou er diezelfde avond niet opnieuw afgezet worden en in plaats van VV vroeg ze me om haar naar YinYang na onze dag terug te brengen.

Ze is een vrij mens en van mij mag ze doen wat ze wil, maar ik vond het geen schitterend idee om zomaar opeens naar YY te verkasten. Ook al waren we enkel vrienden, nog steeds was ik bekommerd om haar. Zoals ze liet uitschijnen had ze het nu goed in VV. Ze zou er meer haar draai gevonden hebben dan in LR en dus verwonderde het mij waarom ze zo snel een andere beslissing nam.

Ik vond YY totaal fout. Het is een club waar je jezelf als man nog wel behoorlijk kan amuseren, maar voor de dames zelf vind ik het een trieste bedoening. Het valt me daar harder op dan in andere clubs dat er van buiten uit gepooid wordt. Bij de meeste clubs zie je naar het einde toe wel eens duistere figuren wachten in dure wagens, maar in YY kom je diezelfde duistere figuren soms ook binnen al eens tegen. In tegenstelling tot de meeste Duitse clubs vind ik persoonlijk dat er een beduidend groter allochtone aandeel heerst bij het cliënteel. Niet dat ik persé de racist wil uithangen, maar naar mijn oordeel gedragen deze allochtonen zich niet zoals dezelfde doelgroep dat doet in Duitse clubs en zoals het bovendien ook hoort. Dit is een opvatting van mij persoonlijk en ik concludeerde dit alleen maar na enkele persoonlijke aanvaringen tijdens de meeste van mijn YY-bezoekjes. Bovendien is een bepaald aandeel van een bepaald origine en religie niet echt vrouwvriendelijk te noemen en behandelen ze de prostituee niet altijd met veel respect. Dit is dan weer niet alleen een clichévooroordeel van mij, maar er zijn wel meerdere dames in het vak die deze gedachte met me delen. Maar tot zover dit discussiepunt, want dit doet verder weinig ter zake.

Dit was enkel mijn tegenargumentatie naar haar toe in een poging haar beslissing van YY te herzien. Zij had nooit eerder ervaringen met YY, maar toch kon ik haar niet op andere gedachten brengen. Ze liet me verstaan dat er op dat moment te veel dames in VV waren, dat er te veel jongere en knappere concurrentie was en dat de klanten te weinig opdeden. Weeral begon ze door de mand te vallen met de leugen dat ze zichzelf herontdekt had en dat ze het goedmaakte. Ik probeerde nog uit te leggen dat het in YY daarom niet beter zou vergaan, maar ze had er geen oren naar. Opnieuw kreeg ik zwaar de indruk dat ze met geldproblemen zat en juist daardoor respecteert ze zichzelf zo weinig dat ze de weg kiest waar ze eender wie over zich heen krijgt en waar ze overigens ten prooi zou kunnen vallen aan types uit de illegaliteit. Dit klinkt misschien allemaal radicaal en lijkt inderdaad op het feit dat ik neerkijk op YY, maar dat is zeker niet mijn bedoeling. Feit is wel dat je aan elke hoerenloper; die ooit of nog steeds een relatie had/heeft met een dame uit het milieu, mag vragen met welke saunaclub hij niet tevreden is waar zijn geliefde zou werken. Ik ben er vrij zeker van dat YY dan één van de koplopers zou zijn.

Ingaand op haar nog steeds onuitgesproken toegeving dat ze financieel niet rondkomt, suggereerde ik of ze geld nodig had. Nog nooit leende ik geld aan een prostituee en het was natuurlijk ook niet bedoeld als een gift, maar omdat we vrienden waren en zij klaarblijkelijk toch hulp nodig had, wou ik het wel overwegen. Ik vroeg haar vervolgens hoeveel geld ze nog op zak had, hoeveel ze nog nodig had, waarvoor ze het nodig had en uiteindelijk stelde ik haar nogmaals de eeuwige vraag waarop ik nooit een duidelijk antwoord kreeg: wat spook je in hemelsnaam toch allemaal uit met je geld?

Op deze vraag kreeg ik weer een snauwend antwoord in de trend van advocatenkosten, afbetalingen en de rest gaat je niks aan. Allemaal leugens! Terloops draaide ze weer bij en antwoordde nederig op mijn overige vragen. Ze had ongeveer een 750€ cash op zak, 250€ kwam ze nog te kort en ze deed vanuit het niets de vermelding dat ze het nodig had om naar Engeland te gaan. Daar had ze nog een tante wonen en ze wou Duitsland even achter zich laten en daar tot bezinning komen. Voor hoe lang vermelde ze er niet bij, maar het kwam wel aan als een stroomstoot, want ze sprong zomaar van de ene impulsieve beslissing naar de andere. Een levensgroot teken voor mij dat het helemaal niet zo goed ging en dat ze nog even labiel was als voorheen.

Toch wou ik een poging doen om haar te helpen, want dat doe je als vriend nu eenmaal voor iemand waarvoor je geeft. Natuurlijk wou ik niet dat ze mijn geld zou opmaken aan cocaïne en dus wou ik de nodige garanties. Ik stelde voor om haar 250€ te geven op voorwaarde dat ze de vliegtickets en een bestelbon of betaling ervan aan mij kon voorleggen. Bovenal wou ik een telefoontje vanuit Engeland van haar tante om zeker te zijn dat ze daar in goede handen was. Dit alles was voor haar te veel gevraagd en een woede-uitbarsting volgde.

Ze kon er niet meer tegen dat ik haar altijd wantrouwde en ze was het beu om steeds te moeten bewijzen dat ze niet liegt. In feite bleef het altijd bij verbale verdediging en heeft ze nooit uit zichzelf bewijsstukken geleverd. Maar toch besefte ze dit niet en deed verder alsof ze tot nu toe al met alles in haar recht gesteld was. Dit was het teken dat ze toch nog aan het doorslagen was en dat ze momenteel zichzelf van de wereld aan het losrukken was. Ik probeerde haar nog te bedaren, maar toen ik vermelding deed dat ze naar haar centen kon fluiten, werd ze alleen maar agressiever. Ik kon het geruzie en de eindeloze discussies niet meer aan en besloot een einde aan onze conversatie te maken.

In de nacht voor het rendez-vous belde ik haar opnieuw op. Ik had het allemaal even laten bezinken en was tot de conclusie gekomen dat het geen goed idee was om af te spreken. In de eerste plaats was het nog veel te vroeg om elkaar weer te zien na de breuk en in de tweede plaats wist ik maar al te goed dat het haar niet meer om vriendschap te doen was en dat ik me haar problemen toch te veel zou aantrekken. Eigenlijk was ik ook diep geraakt over het feit dat ze mijn geld had willen aannemen, zonder enige bewijskrachtige verklaring en daarbovenop nog het lef heeft om mij uit te kafferen. Over de telefoon klonk ze nu weer heel stilletjes en onzeker. Ik zei haar rechtuit dat we beter niet zouden afspreken… Ik wou nog wel één keer wat ontspannen en plezier maken vooraleer ik terug naar het buitenland zou gaan. Dat was de dag erop al en daarom wou ik toch naar mijn lievelingsclub van het moment gaan. Naar VV dus. Niet meteen denken dat dit het hol van de leeuw is, want zoals ze eerder al liet weten zou ze niet in VV blijven en aangezien ze niet met mij zou gaan shoppen in Oberhausen, zou ze in de voormiddag per taxi al vertrekken naar YY.

Tenminste dat zei ze me vastberaden en eigenlijk verwachtte ik dat ook, want het leek me dan ook voor de handliggend dat ze haar fouten inzag en me niet meer onder ogen zou durven komen. Natuurlijk heb ik al andere velletjes op mijn zolder hangen en wist ik dat er met haar toch een kans zou bestaan dat ze uit pure koppigheid in VV zou blijven. Ze wist al van in het begin dat ik in VV enkele favorietjes rondlopen heb en dat het mijn beste alternatief voor LR was. Ik had via mail mijn komst ook al aangekondigd bij een andere jongedame met wie het wel klikte, maar met wie ik de eer helaas nog niet had. Gelukkig had ik met het oog op een namiddag shoppen de afspraak met die andere dame nog niet afgezegd. De dag voor mijn terugreis zou ik dus spenderen in VV en dat met een dame waar ik al lang zin in had, maar met wie het zover nog niet gekomen was omwille van de bijna 3 maand durende affaire!


Het enige probleem dat zich stelde is dat mijn ex mogelijk toch nog in VV zou zijn en dat ze weer voor een scène zou kunnen zorgen zoals in LR een paar weken terug. In het slechtste geval zou ik het niet over mijn hart kunnen krijgen om me toch te amuseren en voor de jongedame waar ik uiteindelijk mee afsprak zou dit ook niet leuk worden. Daarom vond ik het veiliger en geruststellend om iemand mee te nemen naar VV. Killer-Bull en KinkyBull waren niet meteen de geschikte personen hiervoor en bovendien hadden ze er te weinig kennis over, want aangezien ik hoofdzakelijk in het buitenland zat, waren zij totaal niet op de hoogte van alles. Ukrainian-Bull en andere Russian-Bulls konden die dag niet vrijmaken of zaten zelf in het buitenland.

Veel andere Bulls schoten er niet meer over en daarom deed ik beroep op een ex-Bull. Het was Balkan-Bull die de situatie kende en die ik meevroeg naar VV. Eerder dit jaar kreeg hij zijn ontslag als Bull omdat hij nooit nog meeging naar de hoeren en zelfs enkele malen een afspraak niet nakwam. Maar deze keer zag hij dat ik wel echt rugdekking nodig had en dat is juist zo typisch aan een echte vriend. Als het erop aankomt dan kan ik altijd op mijn Oost-Europese kameraden rekenen en het feit dat hij uit de Balkan afkomstig is, maakt het plaatje enkel maar stoerder. Zeker als je indruk wil maken in het milieu van de prostitutie!

Niet dat ik stennis wou gaan schoppen, maar in het geval ze weer voor problemen zou gaan zorgen, wou ik iemand die haar van me weghield, zodoende ik toch nog een beetje mijn gangen zou kunnen gaan. Tegen de middag zouden Balkan-Bull en ik in VV arriveren.

[SFL]

het antwoord op mijn laatste openstaande vraag


De Balkan-Bull en ik waren nog niet volledig binnen of er sprong al meteen een andere Balkan-rat naar ons toe. Het was de gemeenschappelijke “vriendin” van mij en haar. Deze was al een week eerder actief in VV en in haar kielzog volgde mijn ex-lief dus ook! Hoe ze elkaar ook de duivel aandeden, blijkbaar hadden ze elkaar toch nodig op bepaalde vlakken.

Zoals verwacht wist zij me meteen te waarschuwen dat mijn ex-lief toch niet naar YY was gegaan. Mij kon het al niet meer schelen, want ik was niet meer daar voor haar. Ik hoopte enkel maar dat ze niet weer ruzie zou beginnen maken, want in VV wou ik er niet uitgezet worden.

Nadat we ons hadden omgekleed, stak ik mijn kop binnen in de niet-rokersbar en meteen viel zij me op aan de gokautomaat. Dit schoot bij mij meteen in het verkeerde keelgat, want dat is iets wat je niet doet als je om geld verlegen zit. Ik had enorm veel zin om naar haar toe te stappen en haar uit te schijten, want ik vond het beledigend dat ze om geld vroeg aan mij, terwijl ze het hier zat op te smossen. Zonder wat tegen haar te zeggen en zonder dat ze me in de gaten had, vergezelde ik de Balkan-Bull naar de rokers-bar.

Daar kwam direct haar vriendin bij ons zitten en ik ging even gedag zeggen tegen een meisje waarmee ik de vorige keer een hoop gezelligheid had beleefd. De tamtam had zijn werk gedaan, want mijn ex was stiekem komen kijken waar ik was en wat ik aan het doen was. Het moet haar niet aangestaan hebben dat ik gezellig stond te wezen bij die dame, want woedend was ze weer teruggelopen naar de speelautomaat. Daar had ik wel plezier in, want diep vanbinnen was ik ook woedend! Toen ik weer bij de twee Balkans ging zitten, vroeg ik de gemeenschappelijke vriendin naar de laatste ontwikkelingen. Deze keer was ze zuinig met info en wikte ze beter haar woorden af. Maar ze gaf wel toe dat er leugens waren en dat er inderdaad plannen waren om naar Engeland te gaan. Helaas niet naar haar tante, familie of wat dan ook… Wel naar de Britse klant, die eerder in dit verhaal ook al opdook!


Ik was in alle staten, want dit was geen onbenullige leugen meer, maar wel de leugen die de emmer grondig deed overlopen. Daar ik dacht dat ze altijd zo eerlijk was tijdens onze relatie en alles wat ik van haar liet opsporen bleek te kloppen, was de terugslag des te groter nu alles achter de rug was. Dit was een leugen die ze me wijs maakte na wat we samen hadden, maar dat deed het vermoeden rijzen dat ze toch dingen verzweeg tijdens onze affaire. Dat ze daarbovenop dan nog het lef had om aan mij geld te vragen, terwijl die Engelse flikker een hoop geld over had om haar een week bij haar te hebben en op de koop toe haar reiskosten waarschijnlijk ook wel had vergoed, dat was dé steek recht in mijn hart!

Natuurlijk zat ik mezelf op te vreten en zou ik niet liever gedaan hebben dan haar een flinke trap onder haar poreuze kut te geven, maar zo fel ging ik me ook niet verlagen. Gelukkig kwam de dame met wie ik via internet afgesproken had naar me toe. Zij kende het verhaal al in grote lijnen en wist me goed op te vangen. Dit lieve meisje kende ik al langer via enkele andere ijsberen, maar nog nooit was ik met haar wezen kameren. De zin in haar was er al een tijdje en ondanks de onrust in mijn karakter duurde het niet lang voor ik haar de sleutel liet halen. Net op het moment dat ik haar naar boven zou volgen, kwam mijn ex juist een sigaret roken in de rokersbar… Wij passeerden vlak voor haar neus en ik negeerde haar compleet.

De hele situatie was een domper op wat een gezellige namiddag zou moeten worden. Het zat zo aan me te vreten dat ik me bij het hartelijke Roemeense meisje niet volledig kon ontspannen. Ze nam haar tijd en heeft een heerlijke massage ten goede gegeven, maar de seks lukte niet zoals verwacht, want door de vele hersenspinsels was het moeilijk om mijn erectie te behouden. Heel jammer als je bedenkt dat alles goed was wat ze deed, en dat ik alle reden had om enorm geil van haar te lopen. Het Roemeentje deed enorm haar best en de tijd was al wat gevorderd, maar van een zaadlozing was nog lang geen sprake. Het condoom bracht geen positieve bijdrage en bijgevolg nam ze het initiatief om te gaan droogneuken. Eens wat anders en een unieke ervaring voor mij op de manier zoals zij het deed. Vol met massageolie ging ze body-on-body te keer op mij en uiteindelijk kwam het toch tot een gespuit van jewelste. Dankzij deze dame kon ik toch heel even mijn gedachten verzetten en was ik weer gehard om terug naar de publiekelijke ruimtes te gaan.


Buiten op het terras trof ik mijn kameraad en de gemeenschappelijke vriendin weer. Zij waren ook pas terug van een potje neuken op Balkan-gewijs. Ik sloeg mijn hand voor de kop en hoopte maar dat daar niet meer Balkan-ellende uit voort kwam. Maar toen het gesprek weer ernstig werd, kwam er nog meer geinigheid naar boven. Zo vertelden de twee mij dat, toen ik pas met de Roemeense weg was, zij haar vriendin verdacht van informatie aan mij door te spelen, hoewel ze nog zo heel zuinig geweest was. Ze was grof beginnen doen tegen de vriendin en wou haar mee naar buiten sleuren om een robbertje te knokken. Gelukkig kon Balkan-Bull en iemand van het personeel het tweetal toch uit elkaar houden. De ex heeft misschien wel kickbox-ervaring, maar een temperamentvolle Balkan-teef met Albanese roots moet je ook niet onderschatten. Het had een puik gevecht kunnen zijn waarop ik geen geld had willen inzetten!

Maar tot zover het gedeelte over de provocatie en de poging tot geweldpleging. Wat ik nu nog veel plezanter vond was dat ze haar eigen ruiten definitief had ingegooid bij die vriendin en dat deze nu zo razend was dat ze de volledige waarheid voor mij op tafel zou gooien. Wat ik ging horen, wilde ik eigenlijk niet horen… Maar toch ben ik nu blij dat ik het weet! Zoals eerder vermeld deden we het verscheidene keren zonder bescherming en volgens de vriendin was het uiteindelijk toch haar betrachting om zwanger te raken van mij. Misschien was het wel, zoals sommige ijsberen me eerder waarschuwden, om toch een band met mij te scheppen. Volgens de vriendin was ze inderdaad gek op mij, maar tegelijk diende ik als een soort van verzekering. Een poging om alimentatiegeld af te dwingen indien ik het toch met haar bekeken hield. Niet voor de liefde en het onderhoud van het eventuele kind, maar wel omwille van egoïstische redenen. De verkeerde redenen waarom ze altijd krap bij kas zit en waarom ze altijd meer geld nodig heeft. En bij deze kreeg ik het uiteindelijke en eerlijke antwoord waar ik al lang op joeg.

Dat er geen pooier in het spel was, dat wist ik onderhand al heel zeker. Dat het niet alleen de coke was waar ze geld aan uitgaf, dat stond als een paal boven water… Want indien een dame zoals zij haar neus poedert met drie gram per dag (wat al tamelijk veel is voor een dagelijkse gebruiker), dan zou ze al rondkomen door per dag drie klanten van een halfuur af te werken. Een haalbare doelstelling voor haar in mijn ogen. Het betrof een andere verslaving die haar geld gulzig opslorpte. Misschien had ik het zelf al eerder moeten merken. Het voorbeeld lag voor mijn ogen toen ik deze dag VV binnenwandelde. Een gokverslaving, een verslaving aan de speelautomaten die in menig saunaclub aanwezig zijn!

En geloof me; ik weet als geen ander hoe nijdig wijven onder elkaar zijn en zeker als de ene wraak wil nemen op de andere. Maar de gemeenschappelijke vriendin was niet de enige die me dit vertelde. Van een andere dame kreeg ik te horen dat alle dames al over haar aan het roddelen waren terwijl ze nog maar pas actief was in VV. Naar verluidt zou ze op één dag eens 2000€ verspeeld hebben met zo’n spelletje. Vanaf dat moment had de labiele trut met geen greintje discipline helemaal afgedaan bij mij en wou ik haar lamlendige persoontje helemaal verrot schoppen.

Dat deed ik echter niet… Het enige wat ik nog deed was naar de kleedkamer toelopen en het kruisje dat ze me ooit gegeven had meteen uit mijn zak pakken. Zoals verwacht zat ze aan de gokautomaat en ik liep meteen op haar af. Met een flinke slag sloeg ik het kruisje neer op het bedieningspaneel van de machine en vermelde erbij dat ik sinds ik het in mijn bezit heb niets anders dan tegenslag gehad heb en dat het me zeker in de liefde geen geluk gebracht heeft. Bij deze was ik heel duidelijk. Ik zag opnieuw een traan over haar wang rollen, maar ik ging er niet meer op in. Ze wist maar al te goed dat ik van alles op de hoogte was en deed geen verdere moeite om zichzelf nog met tegenargumenten te verdedigen. Geen vijf seconden later, wanneer ik me terug naast mijn kameraad zette, hoorde ik de machine rammelen waarachter zij zat. Van de bardame kreeg ik te horen dat ze warempel 200 euro won. Van aan de overkant wenste ik haar proficiat en vermelde ik dat ze haar ticket naar Engeland al bijna verdiend had!



LINK NAAR VV-VERSLAG:
https://www.ijsberenforum.com/forum/showpost.php?p=175025&postcount=230

[SFL]

De ontnuchtering


Die dag was de dag voor ik weer naar het buitenland moest om mijn leven te riskeren. Die dag was bedoeld om nog even te ontspannen en het er goed van te nemen. Maar ondanks het feit dat we geen relatie meer hadden, was ze er opnieuw in geslaagd van me terug met een slecht gevoel te laten vertrekken.

Al die leugens aangaande haar financiële status, de zogezegde afbetalingen en het verzwijgen van een ernstige verslaving, waarmee ik haar had kunnen helpen. Oneindig veel keren stelde ik voor dat ik haar problemen wou weten en dat ze altijd bij me terecht kon. Ik had haar met zoveel kunnen helpen of op z’n minst samen naar een oplossing kunnen zoeken. Maar dit was haar grootste probleem: zij wou nooit hulp van mij, ze verzweeg me alle ernstige zaken en het was een typisch persoontje dat al dan niet bewust altijd opnieuw weer problemen bleef opzoeken.

Dat er voor haar geen oplossingen bestonden, dat ze mij afschermde van haar persoonlijke demonen en dat ze er waarschijnlijk zelf wel een einde aan maakt wanneer ze op een gezegende leeftijd haar lichaam niet meer kan verkopen, dat kon me vanaf dat moment geen barst meer schelen. Ik was vooral gekwetst omdat ze me probeerde op te lichten door zich door mij drachtig te laten maken. Ik mag er niet aan denken mocht ze ooit een jong van mij werpen. Dat ze mij haast onder eed wijs maakte dat ze aan de pil zat en dat het in realiteit van in de tijd van haar vaste vriend, de balkan-pimp van de beruchte motorbende, geleden was dat ze nog iets anticonceptioneels geslikt had, dat stelde me diep teleur. Een reden te meer dat zij mijn rug op kon en dat ik vanaf nu meer aan mezelf zou gaan denken.

Dit is nu allemaal vrij gemakkelijk geschreven achteraf, maar in werkelijkheid was het de hel. Misschien dat deze dag nog zwaarder op me woog dan de dag in LR waarop ik onze relatie verbrak. In ieder geval heb ik de nacht erop geen slaap kunnen vatten en durf ik te stellen dat ik feller heb afgezien van het feit dat onze vriendschap nu definitief voorbij was, dan van toen de liefde over was. Diep vanbinnen gaf ik nog wel steeds om haar, maar deze gevoelens onderdrukte ik met mijn kwaadheid.

In VV vertelde de Roemeense blondine me zelfs nog over de Engelsman die nu van LR ook naar VV speciaal voor haar kwam. Het is een man die voor zijn werk veel in Düsseldorf moest zijn en steevast komt hij dan met zijn eigen wagen. Waarom was ze die week niet gewoon met hem meegereden? Dan had ze zich een vliegticket kunnen uitsparen? Of zat ze daadwerkelijk nog op mij te wachten die bewuste zaterdag?


Vanaf die dag was het sprookje of de nachtmerrie (noem het zoals je wil) definitief gedaan. We hebben tot op heden (en dat is nu 22 augustus) geen contact meer met elkaar opgezocht. Uit goede bronnen heb ik vernomen dat ze wel degelijk een week in Engeland geweest is. Momenteel is ze tewerkgesteld in YY. Ik moet toegeven dat ik bijna dagelijks via het internet naar haar zoek, maar blijkbaar is ze toch zo populair niet bij de forumschrijvers. Noch op Duitse, noch op Nederlandse fora is er recentelijk wat over haar gewijzigd.

Naast dit schrijven is mijn laatste wapenfeit geleden van de week na deze bewuste dag. Omdat de gemeenschappelijke vriendin ook een naam noemde van iemand die ze ook had geneukt zonder condoom, ben ik naar die persoon op zoek gegaan in haar facebook-vriendenlijst. Met hem nam ik contact op en het bleek een oude schoolmakker van haar te zijn, waarmee ze een kortstondige relatie had in haar jongere jaren. Om verwarring te zaaien bij haar vriendin, die tevens ook mijn vriendin was, gebruikte ze zijn naam als alias voor de mijne. Want het was wel zo dat ze samen naar het hospitaal geweest waren voor tests nadat ze te laat was met haar maandstonden… Indien ze toen zwanger was gebleken en ze had alleen mijn naam genoemd, dan had de gemeenschappelijke vriendin me toch ogenblikkelijk verwittigd en dat wist ze.

Het was op dat moment wel een last die van me afviel. Ik was gelijk blij dat die kerel niet met haar klipperde op het moment dat wij een relatie hadden. Eigenlijk ben ik er wel vrij zeker van dat ik wel degelijk de enige was op dat moment in haar leven. Ik ben als de dood voor HIV-besmetting. Zij kreeg bij de medische check-up een uitsluitsel van positief te zijn en ik onderga in het leger ook maandelijks een bloedtest. Zeker ben je natuurlijk nooit indien er geen 3 maanden tussen zitten, maar ik denk toch wel dat ik op dat gebied op beide oren mag slapen. Ook stelde de gynaecoloog vast dat ze niet zwanger was, wist onze vriendin me te vertellen en dat stemde me alleen al enorm gunstig!

Dit kleine onderzoekje dat ik toen voerde en het feit dat ik nog geregeld tracht te checken of er was geschreven wordt over haar, zijn de laatste restanten van mijn lijdensweg. Voorts denk ik wel dat ik zo goed als zeker over haar heen ben en dat mijn leven op een deftige manier kan hervat worden.

Ik ben over het verdriet en het gemis heen en probeer nu terug met volle teugen van het leven te genieten. Laatst was ik nog naar GT geweest waar ik opnieuw een favorietje van mij tegen het lijf liep. Zij dient er verder niets over te weten, want ik wil niet te persoonlijk meer worden met DVP’s. We hebben een leuke tijd gehad en het is een dame die uitstekende service biedt en dat waardeer ik nu eenmaal. Om alles achter mij te kunnen laten heb ik ervaringen als haar nodig.


Daarmee komen we ook bij de reden waarom ik weer terug in het land ben, en dat resulteerde dan weer uit een tegenslag die elke dag om de hoek loert. Ik geniet namelijk weer van ziekteverlof: om psychische en fysieke letsels werd ik opnieuw twee weken, met verlenging van nog eens een derde week, werkonbekwaam verklaart en ik kreeg toestemming om het land te verlaten. Wees gerust zo erg is het niet met mij gesteld, want bijna het hele team is noodgedwongen met vakantie gestuurd.

We waren weer op patrol en in een bepaalde wijk ontstond een opstand tegen ons van de plaatselijke bevolking. Men gooide met flessen, stenen en afval naar ons. We deden enkele arrestaties en deelden rake meppen uit, maar verder was er niets aan de hand. Terwijl de oude wijze mannen van die wijk met ons in discussie gingen over allerlei prularia, waren we te onoplettend. Dat zij discussie uitlokten en ons bezighielden hoorde nu eenmaal bij het plan om ons af te leiden en daardoor lieten burgers zich weer maar eens voor de kar van terroristen spannen.

Terwijl we daar een drukte stonden te verkopen met die oude smeerlappen, reed een wagen naast ons pantservoertuig door tot op enkele meters van ons vandaan. We kregen het door de oproer pas in de gaten, toen de bestuurder als een gek uit de wagen spurtte. Die lompe burgers bleven gewoon staan, maar wij konden nog net wegduiken of dekking zoeken. Ieder individu van ons team liep wel iets op. Ikzelf bezeerde mijn knie en kreeg een glasscherf op mijn kop, nadat mijn helm halvelings van mijn kop donderde door de luchtverplaatsing. Nadien werd de medische vaststelling gedaan dat ik een lichte hersenschudding had, wat gehoorschade, een schram op mijn kop en een zware deuk in mijn ribben opgelopen had. Het ergste resulteerde uit wat in het begin niet het ergste leek te wezen. Mijn knie was duchtig naar de kloten. Ik had al last van slijtage aan beide knieën daar ik in mijn jeugdjaren intensief aan sport deed. Maar door dit voorval had ik kleine barstjes in de knieschijf en was ook mijn kraakbeen achter de knieschijf onherstelbaar beschadigd.


Dit is mogelijk het einde van mijn militaire carrière. Na mijn rustperiode zal ik daar in het buitenland een speciale scan moeten laten maken. Dan gaan ze bekijken of er nog iets te redden valt en me voorlopig terug op de been zetten. Hoogstwaarschijnlijk zal ik wel een operatie moeten ondergaan en mogelijk zal ik na een tijd ook een nieuwe knie moeten krijgen. Omwille van mijn bewezen diensten draait de overheid van dat land op voor deze medische kosten en ook bij eventuele littekens zullen ze plastische chirurgie bekostigen. Dat zijn vrij radicale stellingen als je dit voor het eerst te horen krijgt, maar al bij al heb ik geluk gehad. Iedereen van mijn team kwam er op deze manier met de schrik en wat schrammen vanaf. Enkele van de medeplichtige burgers hadden minder geluk en zijn voor de rest van hun leven verminkt. Maar gelukkig voor hen zien zij dat als extra propaganda en kunnen ze hun lelijke kop aan de linkse pers tonen en ons zwart maken in de rest van de wereld! Dus bij deze de vermelding dat alle partijen er weer bij winnen.

Net zoals in dit dramatische liefdesverhaal beide partijen verliezen. Ik verlies iets waar ik mijn hoop had op gezet en zij verliest de laatste kans om een goedgemeende uitgereikte hand vast te klampen. Maar tegelijk kom ik er ook met de schrik vanaf, idem als bij het uitvoeren van mijn job ik het buitenland. Het had erger geweest had ze me met een soa opgezadeld of had ze om de verkeerde redenen mijn kind op de wereld gebracht!

[SFL]

Het besluit


Het is nu 25 augustus en we zijn al bijna 4 maanden verder dan op de datum waarop het allemaal begon. Daarvan zat ik bijna 3 maanden in een relatie met haar en ¾ van de tijd voelde ik me rot, terwijl dit goed hoorde aan te voelen. Nooit gedacht dat ik een affaire zo kortstondig en intens zou beleven. Dat is zo hardnekkig zou afzien van zo’n kort avontuur!

Nu ben ik er bijna volledig over en heb ik het al achter me gelaten, maar vergeten ben ik haar zeker niet. Dat zal ik waarschijnlijk nooit doen. Kwaad ben ik eveneens niet meer, maar haar vergeven behoort evenmin tot de mogelijkheden.

Door haar heb ik me te vaak ellendig gevoeld en door haar was ik er verschillende malen met mijn kop niet bij. Daardoor tartte ik het lot en jammer genoeg begrijp ik dat nu achteraf pas. Verder lig ik in ruzie met twee vrienden, die het opgaven met mij nadat zij hen telefonisch afgesnauwd had. Met mijn stomme kop trok ik uiteindelijk nog partij voor haar, terwijl deze vrienden het wel goed voor hadden met mij. De brokken vallen nu meer te lijmen.

Ook dat het eindigde met mijn vaste vriendin is deels door haar gemanipuleerd. Ik tref natuurlijk ook schuld, maar zij gaf wel het extra zetje. Misschien was ik haar beu en misschien was de passie weg met die Vlaamse van Poolse afkomst, maar met haar had ik zekerheid en eventueel een toekomst als ik in Vlaanderen zou blijven wonen.

Deze vaste vriendin was veel knapper dan haar en op straat keken mannen me vaak afgunstig aan. Ik voelde me wel goed om met haar op te scheppen, maar ik raakte er te snel aan gewend. Wanneer de DVP van dit verhaal met me over straat liep in burgerplunje aan, dan keek geen enkele vent naar ons om, maar toch was ik verlekkerd aan haar. Hoe het komt weet ik nog altijd niet!

Met mijn toenmalige vaste vriendin heb ik nog steeds geen contact meer en er zal niet snel wat uitgepraat worden. Ik was in fout met alles, maar mijn trots is nu al zo hard gekrengd dat ik geen toegifte meer kan doen betreffende mijn zwakheid. Mijn excuses zal ik vervolgens nooit kunnen aanbieden. Vele vrienden begrijpen niet wat ik heb laten schieten en wanneer ik beide dames hun foto naast elkaar leg, begrijpt niemand wat me bezielde om die verkeerde keuze te maken.

In mijn louche doch goedboerende periodes was ik een vrouwenmagneet, van dames die enkel uit waren op het profitariaat en dat maakte van hen nog goedkopere hoeren dan de echte dames die in de prostitutie werken. Maar velen van hen waren enorm knap en geen enkele vergoede ik voor seks. Dus in mijn onbenullige leventje ben ik op dat vlak heel wat gewend. Op geen enkele werd ik indertijd verliefd, maar nu met iemand die totaal mijn type niet was ging het toch maar duchtig fout.

Sommige onder jullie zullen lachen met mijn verhaal, sommige zullen het bekritiseren als mijn verdiende loon en waarschijnlijke zal ook een aanzienlijk deel van jullie zich herkennen in mijn stommiteiten.

Die stommiteiten zijn daarom nog zo lomp niet, want ze had alles in de strijd geworpen om me stapelgek te maken. Ze heeft het heel realistisch gespeeld. Ik twijfel er geen seconde aan dat ze gedurende de eerste anderhalve maand evenzeer stapelgek was op mij. Maar ik twijfel er helemaal niet aan dat drugs en een gokverslaving een mens danig kunnen veranderen.

Ik ken haar niet gedurende de rest van haar leven, maar waarschijnlijk is ze zo niet altijd geweest en hebben verscheidene beweegredenen haar in dat straatje zonder einde geduwd. Haar spontaniteit, opgewektheid en eeuwige glimlach werden afgepakt door demonen. Demonen die ze misschien zelf wel opzocht.

Niet dat ik er fier op ben, maar ten tijde dat het me allemaal financieel voor de wind ging, was ik een begenadigd coke-gebruiker. Dagelijks poederde ik mijn neus en dagelijks waren er wilde feestjes. Naar het einde toe snoof ik soms 4 gram op een avond! Ik was constant opgefokt, leed aan paranoia, kreeg overal heibel en beloog ook iedereen. Haar gedrag deed me op gegeven moment aan die ergste periode van mezelf denken. Ik heb totaal geen aanleg om verslaafd te worden aan wat dan ook en bovendien heb ik een krachtig doorzettingsvermogen… Van de ene dag op de andere bande ik de coke uit mijn leven. Bovendien ben ik altijd psychisch heel standvastig geweest en had ik mensen op wie ik in moeilijke tijden kon terugvallen. Zij heeft dit allemaal niet wat ik hier opsom, vandaar dat het nooit zal beteren met haar.

Zij heeft geen discipline en heeft een broertje door aan hulp zoeken. In contrast is ze iemand die continu de problemen blijft opzoeken. Als er geen coke meer te snuiven viel, dan dronk ze of stak al haar geld in een speelautomaat. Het was in die mate erg dat ze niet eens meer een woonst had, een auto of nog maar iets van noemenswaardige eigendommen.

Nu kan ze met haar lichaam nog wel wat jaartjes verder en zal ze er kunnen van overleven, maar na een tijd zal dat lichaam in verval geraken en is het gedaan met zichzelf nog te verhuren. Misschien kan ze dan nog tot ver in haar 40-jaren mee indien ze terug extreme diensten zou aanbieden, maar ook dat zal op gegeven moment ten einde lopen, want wie wil er nu dat een oud wijf over je heen kakt? Wat zal ze dan nog kunnen doen? Hoe zal ze dan nog overleven? Naar mijn mening maakt ze er tegen dan zelf gewoon een einde aan!

Ik heb haar altijd willen helpen, maar ze liet me niet toe op dat gebied. Misschien had ik inderdaad meer kunnen doen, maar ik heb ook nog mijn problemen. Het zou me toch maar uitputten van haar telkens opnieuw te helpen en haar de dag erop terug uit de stront te moeten sleuren. Ik beken dus dat ik het opgegeven heb met deze jonge vrouw!

Identiek als de situatie met mijn ex-vriendin, zal het ook met haar nooit meer in orde komen en is de liefde definitief voorbij. Vrienden zullen we allicht ook nooit meer worden, maar dat is zeker mijn schuld niet. Dat het laatste hiervan nog niet gezegd is, dat weet ik ook wel, want ik verwacht vroeg of laat toch wel een poging tot toenadering van haar. Momenteel werkt ze in YY en voorlopig zal ik daar dan ook een tijdje niet meer komen. Met dit gegeven weet je ook weer dat ze toch altijd tegen beter weten ingaat, want ik had haar nog gewaarschuwd voor pooiers en veel allochtonen in die club… En toch gaat ze er uiteindelijk toch naartoe.

Misschien doet ze dit om mij te jennen. Dat doet ze ook op facebook, waar ze nu met opzet opeens veel mannelijke vrienden maakt. Merendeel van hen zijn van een specifieke allochtone afkomst waar ik niet te best mee kan opschieten. Dat weet ze en vandaar een extra bewijs dat ik ook nog in haar kop zit en zij me wil opjutten. Jammer genoeg voor haar doet het mij nu bitterweinig. Daarvoor heb ik al harder door haar toedoen moeten afzien. Ze heeft te veel gelogen, ze heeft me trachten op te lichten, ze heeft het me heel moeilijk gemaakt. Ze is ook nooit haar beloftes nagekomen:

Zo ging ze psychiatrische hulp zoeken, stoppen met de prostitutie, een nieuwe flat huren, geld opzij zetten, het beter doen, een laptop kopen, meer foto’s sturen wanneer ik in het buitenland zat, vechten voor mijn liefde…enz. Geen enkele van deze voornemens kreeg ze voor elkaar! Ze hield inderdaad echt van mij; de wil was sterk, maar het vlees was simpelweg te zwak.


Wat mij betreft: ik ben weer eens geleerd in het leven en vervolgens heb ik een nog groter vertrouwensprobleem. Hoe echt en mooi iets ook lijkt, ik ben me er terdege van bewust dat het zo fake kan zijn als een orgasme van een pornoster. De afgelopen maanden is er op dat vlak te veel bij mij stuk gegaan en of er echte liefde op me wacht, dat weet alleen God!

Momenteel daar in het buitenland schiet ik goed op met een meisje. Ze was in dezelfde basis gelegerd als dienstplichtige, waar ik eerder dienst uitmaakte. Op de enige vrije avond in de week zag ik haar eens in de pub en het klikte. Nu ik overgestapt ben naar Frontline & Patrol, zijn we verder van elkaar verwijderd, maar we bellen geregeld. Wanneer ik de volgende keer terug naar het buitenland keer, dan zal ik haar treffen in de hoofdstad.

Zij is een leuke jongedame, die studies gelopen heeft, en die ondertussen mijn maatje geworden is. Ze kent het verhaal ondertussen ook al wel, buiten het feit dat het om een prostituee gaat, want dat kan je beter verzwijgen tegen andere dames. Ze is naast haar knappe verschijning heel begripvol en aardig. Nu zijn we nog maatjes, maar wie weet wordt het nog wel wat tussen ons. Met haar lange zwarte haren, haar stevige B-cupjes en gespierde benen met dito kont, spoort ze mijn lusten en driften wel aan.

Maar het duurt te lang allemaal en eigenlijk ben ik haar al haast beu vooraleer er wat gebeurt. Alles zal dus afhangen wanneer er iets gebeurt; hoe goed zal ze zijn en in hoever zal ze aan mijn verwachtingen tegemoet komen? Dat is nog even wachten, maar waarschijnlijk zal ik erin slagen ook dat weer naar de kloten te helpen.


Op professioneel vlak is het ook maar zus en zo. Ik tast momenteel in het ongewisse. Na deze termijn is het definitief finito met mij als militair. In het beste geval roepen ze me nog eens een keertje op als reservist, maar die kans is klein wanneer je met een kunstknie zal opgescheept zitten. Ook de problemen die ik had met mijn hart pleiten niet in mijn voordeel en de legerleiding zal geen risico met mij willen nemen.

Aangezien ik de taal van het land niet volledig machtig ben is het niet evident om daar een andere job te vinden. Ik moet me dus vooral beperken tot Engelstalige functies of baantjes in Amerikaanse bedrijven. Maar het aanbod is daardoor niet echt vet.

Vlak voor mijn ziekteverlof heb ik nog een sollicitatiebrief verzonden naar een overheidsdienst om mij kandidaat te stellen voor een andere spannende job. Wanneer ik terugga mag ik op gesprek gaan en eventueel een proef afleggen. Het enige nadeel van die job is dat ik aan de slag zal moeten gaan in Nederland of België om daar voor de overheid van het ver afgelegen land te werken. Het voordeel is dan weer dat het prima schuift en dat jullie nog niet van me af zijn in de saunaclubs. Maar we gaan nog geen voorbarige conclusies trekken.

In eerste instantie wil ik daar in het buitenland blijven. Ik heb er nu vrienden en een lief meisje leren kennen. Het leven bevalt me daar wel en er is meer welvaart dan hier in Europa, geloof me vrij. Om nog maar van de charmante dames en het gunstige klimaat te zwijgen.

Na het afronden van mijn drie eigenlijke dienstjaren kreeg ik al een onderscheiding voor moed, bereidheid om de staat te dienen en wilskracht. Nu zullen mijn superieure me opnieuw naar voor brengen om een onderscheiding te krijgen. Efficiënt handelen in een riskante situatie. Die sporen heb ik verdiend in de kelder met mijn gewonde collega. Zij wordt naar voren geschoven om een medaille te ontvangen voor moed en onberispelijkheid (weet niet dat dit juiste vertaling is). De andere twee heren maken op dezelfde onderscheiding kans als mij. Mogelijk zal heel ons team gedecoreerd worden, wanneer ik eind september of begin oktober afzwaai. Voor de rest is de toekomst een mysterie voor mij.


Al bij al ben ik nu blij dat alles bijna achter de rug is. Ik had even goed kunnen doorzetten met deze idiote relatie en dan zat ik met haar in mijn huis opgescheept, terwijl ze nooit mee had kunnen afbetalen. Of in het ergste geval nog een kleine jankende SFL er bovenop! En aan pampers en papflessen ben ik helemaal nog niet toe!


Hier eindigt mijn verhaal. Ik hoop dat jullie er wat aan hebben en hopelijk kan ik jullie behoeden tegen dezelfde fouten dan die ik gemaakt heb. De uitzonderingen die er wel in slagen om een succesvolle relatie aan te gaan met een prostituee wens ik veel succes en het allerbeste toe. Aan al de andere zou ik zeggen: stop je zoektocht, het levert niks op. Tracht gelukkig te worden met een gewoon meisje of vrouw. Hou het hoerenlopen enkel voor als je geld kan missen en persé eens een lekker wijf wil vogelen. Dit is één van de weinige zinvolle dingen die je van SFL zal horen.

Indien het toch staat te gebeuren met een meisje van plezier, schep dan nooit op over je geldzaken en doe je altijd armer voor dan je werkelijk bent. Dit deed ik met haar ook en vandaar dat ik met zekerheid wist dat het niet om geld te doen was. Op die ene uitzondering op het einde na, natuurlijk. Maar toen was ze al lang aan de duivel opgegeven!


THE END


Als bonus nog een muzikaal afsluitertje. Dit nummer was een Duitse nummer-1-hit gedurende de tijd dat ik met mijn DVP in een relatie zat. Beiden vonden we het een leuk nummer! Nu alles gedaan is, is dit nummer en vooral de tekst een oppeppertje om te laten voelen dat het leven gewoon doorgaat. Dat het totaal overbodig is om verdrietig te blijven wanneer iets moois tot een einde komt. Het leven heeft immers nog veel in petto.

http://www.youtube.com/watch?v=Q-L3wj_HaMQ

Geniet ervan,

SFL :cool:

[Picasso 1]

Ik open dit topic en volgens mij gaat nu mijn werkdag naar de klote :eek:

[Goedemorgenallemaal]

Poewap, achter elkaar uitgelezen (met behulp van pagina verversen natuurlijk).
Wat een geschiedenis. In ieder geval is het goed om te lezen dat die lekkende klep wel meeviel, en dat je nu een leuke vrouw ontmoet hebt.

En ohja, die .50, machtig mooi wapen....

[Goedemorgenallemaal]

Ik open dit topic en volgens mij gaat nu mijn werkdag naar de klote :eek:
Ik opende nadat hij zijn eerste bericht weggezet had, dus rond half elf, nu, bijna anderhalf uur later, ben ik klaar. Valt dus wel mee hoor, omhalf twee kun je weer gewoon aan het werk. Wel doorlezen in plaat van lunchpauze .

[Silvester]

Ik open dit topic en volgens mij gaat nu mijn werkdag naar de klote :eek:
Silvester moet nu vanavond ook wat langer doorgaan....:tongue:

En deze stelling "Hou het hoerenlopen enkel voor als je geld kan missen en persé eens een lekker wijf wil vogelen" is 'n waarheid als een koe...

:smoke:

[Jimbo1]

Pffff, wat een verhaal. Complimenten voor de wijze waarop je het allemaal verwoord hebt en respect dat je dit allemaal zo naar buiten brengt. Heb zelf ooit 2 jaar lang een relatie met een dvp gehad en herken veel (vooral de mails!). Nu, 15 jaar later, denk ik nog steeds vaak aan haar terug, zij het dat de pijn verdwenen is. Sterkte met het verwerken van deze hele situatie, het opschrijven van de hele story is daar ongetwijfeld een goede stap in.

[SFL]

Pffff, wat een verhaal. Complimenten voor de wijze waarop je het allemaal verwoord hebt en respect dat je dit allemaal zo naar buiten brengt. Heb zelf ooit 2 jaar lang een relatie met een dvp gehad en herken veel (vooral de mails!). Nu, 15 jaar later, denk ik nog steeds vaak aan haar terug, zij het dat de pijn verdwenen is. Sterkte met het verwerken van deze hele situatie, het opschrijven van de hele story is daar ongetwijfeld een goede stap in.

Thanx voor de reactie Jimbo1.
Schrijven is voor mij therapie en alles is reeds zo goed als verwerkt hoor.
Liefde die snel komt, daar ben je snel over ook... Ook al leek het op het moment zelf oneindig lang te duren.

[SFL]

Poewap, achter elkaar uitgelezen (met behulp van pagina verversen natuurlijk).
Wat een geschiedenis. In ieder geval is het goed om te lezen dat die lekkende klep wel meeviel, en dat je nu een leuke vrouw ontmoet hebt.

En ohja, die .50, machtig mooi wapen....


Ook dank aan jou GMA. Leuk dat je het in één ruk hebt uitgelezen, dat is voor mij een bewijs dat ik toch nog kan boeien met al mijn ellende.
Mijn motor is ok... De lek zal me niet meer hinder brengen dan aan eenieder ander gezond persoon.

De punt 50 was idd heftig en het hielp me om alle frustraties van me af te schieten. Om op wrakken te schieten is het dus prettig... Helaas is het een wapen en door de kracht en het kaliber is het niet leuk om het te gebruiken tegen andere levende wezens of er door beschoten worden.

[trigootje]

Ben afgehaakt.....

[Costana]

Gatver, waarom zijn die dvp-verhaaltjes altijd langer dan het scenario van de beste filmkaskraker ?
Afprinten en tussendoor lectuur voor in de club !!

[Goedemorgenallemaal]

Ook dank aan jou GMA. Leuk dat je het in één ruk hebt uitgelezen, dat is voor mij een bewijs dat ik toch nog kan boeien met al mijn ellende.
Mijn motor is ok... De lek zal me niet meer hinder brengen dan aan eenieder ander gezond persoon..

heh dat zegt niet zoveel, waarde SFL. Bij de laatte reanimatie/AED cursus werd maar weer eens gezegd, het is maar 30% die geen rikketikafwijking heeft. Meeste zijn relatief onschuldig als en beetje lekkage of af en toe wat onregelmatigs tot een licht afwijkend ritme (zoals ik heb).
En, wie heeft er wel eens, als ie de kans krijgt om rustig te slapen, tegen het bijna in slaap vallen dat het is alsof er een enorme schok door je lichaam gaat?

[Big30]

Quelle Histoire SFL!

Men spreekt wel eens over "ter leering ende vermaeck" in jouw verhaal zit denk ik meer leering dan vermaeck.

Groet,
Big30

[Extince]

Men spreekt wel eens over "ter leering ende vermaeck" in jouw verhaal zit denk ik meer leering dan vermaeck.Hoewel ik af en toe wel gierend van het lachen haast van de bank viel, vanwege de zeer droge vertelstijl van SFL bij een aantal tragikomische situaties. Op andere momenten las ik weer met ingehouden adem of vertrokken gezicht. Het is bijna TE, een afschuwelijk relaas over een heftige romance met een zelfdestructieve dame van plezier. Iemand die meer dan eens naar het ziekenhuis moest vanwege haar eigen levensstijl. Het lijkt me heel moeilijk om echt om zo iemand te geven en dat een (poging tot) relatie met haar enorm veel kracht en energie heeft gekost om uiteindelijk te stranden, komt goed naar voren uit dit knap geschreven verhaal.

[Saruman]

Het is eigenlijk ook te erg voor woorden dat die clubeigenaren die gokkasten in huis halen.
Ze zitten al met een hoop dames die aan van alles en nog wat verslaafd zijn, en dan brengen ze die machines ook nog eens binnen. Op die manier verdienen ze natuurlijk een deel terug van hetgeen de dames binnenrijven, maar of dit allemaal zo ethisch verantwoord is, betwijfel ik ten zeerste.

Natuurlijk trekken die kerels zich geen reet aan van ethiek. In bijna elke club staan wel zo'n kasten. Overigens zijn het toch voor 99% de dames die erop spelen. Omdat ze "langweilen", gaan ze gokken, kettingroken, enz ... Makkelijke slachtoffers.

Een beetje respect en begeleiding vanwege de clubs zou niet misstaan, en niet enkel naar eigen gewin kijken. Tenslotte zijn het heel vaak nog piepjonge meisjes die geen normale jeugd hebben gehad.

[Picasso 1]

De leugens (in dit geval niet alle vuil buiten willen zetten) van de betreffende dame vallen op zich heel erg mee als je het vergelijkt met de dame waar Joop Slim over schreef (puur continu bedrog). Ook zie ik hier geen misbruik (financieel) noch bedrog bij het uiten van haar gevoelens.
Deze dame draagt een enorm bagage die zich opgestapeld heeft in de nare wereld waarin ze leeft en mogelijk dat ze daardoor erg emotioneel en labiel is geworden.
Feit is wel dat met iemand die zich zo emotioneel en labiel opstelt het bijna ondoenlijk is om een relatie mee te hebben. Het getuigt van kracht om tegen je gevoelens in de beslissing te nemen de relatie te stoppen.

Naar aanleiding van de vele verhalen over verliefdheid bekruipt mij het gevoel dat liefde van God komt en verliefdheid van de duivel.

[Extince]

SFL,

Je plaatst terloops een stellige observatie die denk ik anders is dan het beeld bij sommigen op dit forum. Zoiets zul je niet zomaar opschrijven. Kun je dit nog wat verder toelichten?


VV blijft een nettere club dan LR… Zeker naar de dames zelf toe!

Dank,

Extince :cool:

[Gondolas9]

Lang geleden heb ik op school in de lessen Nl ooit iets geleerd (nou ja) als 'een verhaal moet een vent zijn en de lezer bij zijn ballen grijpen' (het zal wel iets keuriger geformuleerd geweest zijn, maar het was toch iets van die strekking).
SFL doet dat (hoewel hij ongtwijfeld de billen van de dames prefereert).
Een mooie mix van spanning en spanning. Een indringend beeld ook van een dame en van een beer. Het leven zoals het is?

[Badslippers]

Na Cuup schrijft nu ook onze "Rokende schoorsteen" zijn Magnum Opus. Deze kan de boeken in als klassieker op het IJBF. Geheel in eigen stijl kotst SFL zijn eigen "Love Story" over ons uit. Ik heb deze "Page Turner" in één ruk uit gelezen.

Saillant detail: ik kan tegelijk in de praktijk aan de slag met de tips. Maar gelukkig heb ik ook nog mijn nuchtere en gezonde verstand tot mijn beschikking om een stroopsmerende en achtervolgende DVP van me af te houden. Dat is echter kinderspel vergeleken bij deze story want ik ben pas in het stadium van wat telefoonnummers uitwisselen. Maar ja begint het daar niet mee?

Wie na dit verhaal en al die verhalen van Joop Slim, Cuup enz. het nog niet snapt heeft het verstand van een verlepte hangpetunia. Maar ja, liefde maakt blind.

[janjanjan]

Het leven zoals het is?

Ja.

[janjanjan]

Maar ja, liefde maakt blind.

Nee (http://ijsberenforum.com/forum/showthread.php?t=20024).

[SFL]

Mooie reactie, Extince!
Door de samenval van omstandigheden en het feit dat ik op die momenten zo ver van haar vandaan was, maakte het alleen maar erger.
Had ik permanent weer thuis gewoond en ik kon geregeld naar haar toe, dan was ik hier sterker in geweest en kon ik meer doen. Misschien egoistisch dat ik het opgegeven heb, maar ik moest ook mijn eigen hagje redden en voor mezelf zorgen. Het was allemaal een foute timing!



Hoewel ik af en toe wel gierend van het lachen haast van de bank viel, vanwege de zeer droge vertelstijl van SFL bij een aantal tragikomische situaties. Op andere momenten las ik weer met ingehouden adem of vertrokken gezicht. Het is bijna TE, een afschuwelijk relaas over een heftige romance met een zelfdestructieve dame van plezier. Iemand die meer dan eens naar het ziekenhuis moest vanwege haar eigen levensstijl. Het lijkt me heel moeilijk om echt om zo iemand te geven en dat een (poging tot) relatie met haar enorm veel kracht en energie heeft gekost om uiteindelijk te stranden, komt goed naar voren uit dit knap geschreven verhaal.

[SFL]

Terechte opmerking Saru, maar in elke horeca-gelegenheid in Duitsland (kdenk ook in NL) zijn er gokmachines aanwezig. Enkele dagen terug merkte ik er zelfs eentje op in het buffetrestaurant van een galeria Kaufhof-filiaal.
Dat het de clubeigenaren zijn, dat betwijfel ik ten zeerste.
Volgens mij zijn het firma's van buitenaf, die de machines komen plaatsen in de clubs en daarvoor huur betalen aan de eigenaren. Zo gaat dat toch met caféspelen in Vlaanderen.



Het is eigenlijk ook te erg voor woorden dat die clubeigenaren die gokkasten in huis halen.
Ze zitten al met een hoop dames die aan van alles en nog wat verslaafd zijn, en dan brengen ze die machines ook nog eens binnen. Op die manier verdienen ze natuurlijk een deel terug van hetgeen de dames binnenrijven, maar of dit allemaal zo ethisch verantwoord is, betwijfel ik ten zeerste.

Natuurlijk trekken die kerels zich geen reet aan van ethiek. In bijna elke club staan wel zo'n kasten. Overigens zijn het toch voor 99% de dames die erop spelen. Omdat ze "langweilen", gaan ze gokken, kettingroken, enz ... Makkelijke slachtoffers.

Een beetje respect en begeleiding vanwege de clubs zou niet misstaan, en niet enkel naar eigen gewin kijken. Tenslotte zijn het heel vaak nog piepjonge meisjes die geen normale jeugd hebben gehad.

[SFL]

Allemaal begrijpelijk, waarde amigo. Maar waar ik het moeilijk mee had, dat is het feit dat ze zo labiel begon te worden en achteruit ging vanaf de dag dat we officieel een koppel waren. De problemen waren van ervoor en het gokken deed ze eveneens niet tijdens die eerste keren dat ik haar nog maar zag.
Het had moeten blijven zoals het was toen ik haar leerde kennen, maar ik krijg er haast een schuldgevoel bij dat het toen pas de verkeerde kant op ging. Opeens de geldnood, weg flat, de symptomen van een dagelijkse snuiver, het gokken, de valse voornemens, er slechter en slechter uit gaan zien, haar labielere gedrag en dan op het laatste mijn geld nog willen aannemen, terwijl het niet voor de doeleinden was die ze toelichtte.


De leugens (in dit geval niet alle vuil buiten willen zetten) van de betreffende dame vallen op zich heel erg mee als je het vergelijkt met de dame waar Joop Slim over schreef (puur continu bedrog). Ook zie ik hier geen misbruik (financieel) noch bedrog bij het uiten van haar gevoelens.
Deze dame draagt een enorm bagage die zich opgestapeld heeft in de nare wereld waarin ze leeft en mogelijk dat ze daardoor erg emotioneel en labiel is geworden.
Feit is wel dat met iemand die zich zo emotioneel en labiel opstelt het bijna ondoenlijk is om een relatie mee te hebben. Het getuigt van kracht om tegen je gevoelens in de beslissing te nemen de relatie te stoppen.

Naar aanleiding van de vele verhalen over verliefdheid bekruipt mij het gevoel dat liefde van God komt en verliefdheid van de duivel.
Deze is een goeie, die moet ik onthouden, Pic!

[SFL]

SFL,
Je plaatst terloops een stellige observatie die denk ik anders is dan het beeld bij sommigen op dit forum. Zoiets zul je niet zomaar opschrijven. Kun je dit nog wat verder toelichten?

Dank,
Extince :cool:

Dat wil ik jou graag toelichten, maar ik weet niet dat me dit gepermiteerd is op dit forum. De ene club sponsort namelijk en de andere niet.

Indien de forumleiding mij groen licht geeft om een vergelijking te schetsen, dan zal ik mijn bevindingen hier posten.

AUB

[SFL]

Dankjewel... Dat is één van de mooiste complimenten die ik ooit op mijn schrijfsels gekregen heb. Al had ik liever gehad dat het over een fictief verhaal ging. Het is bittere realiteit en het deed verdomme pijn... Misschien grijp ik jou ballen wel omdat het uit mijn hart en ziel komt. Als het uit mijn pik kwam, dan had ik idd naar een paar ronde mollige kontjes gegrepen!



Lang geleden heb ik op school in de lessen Nl ooit iets geleerd (nou ja) als 'een verhaal moet een vent zijn en de lezer bij zijn ballen grijpen' (het zal wel iets keuriger geformuleerd geweest zijn, maar het was toch iets van die strekking).
SFL doet dat (hoewel hij ongtwijfeld de billen van de dames prefereert).
Een mooie mix van spanning en spanning. Een indringend beeld ook van een dame en van een beer. Het leven zoals het is?

[Big30]

Indien de forumleiding mij groen licht geeft om een vergelijking te schetsen, dan zal ik mijn bevindingen hier posten.

AUB

Beter om dat als het te specifiek wordt per IM te doen. Tsja we hebben het hier vaak over de mooie voorkant van het club gebeuren dat er meer speelt dat weten we ook dat is zeg maar de achterkant.

Dat er verschillen zijn tussen het beleid wat de clubs voeren t.a.v. de dames is zeker waar, maar ik denk niet dat we hier de bedrijfsvoering van de clubs in alle details moeten bespreken. Dat heeft overigens niets van doen met sponsoring of niet.

Groet,
Big30

[Jünther]

Wie na dit verhaal en al die verhalen van Joop Slim, Cuup enz. het nog niet snapt heeft het verstand van een verlepte hangpetunia. Maar ja, liefde maakt blind.

Neen, heeft volgens mij niets met verstand te maken, maar met de zoektocht van sommige ijsberen naar meer spanning en ups in het leven.
Het leven in vredestijd, in welvarende landen, in een consumptiemaatschappij, is voor menig beer veel te saai.
Dat meen ik echt, hoe absurd het ook klinkt.

Er zijn redelijk wat beren die dan excessen gaan opzoeken, één daarvan is verpozen met een DVP, altijd spannend........
Maar die dametjes zijn dan weer net iets TE spannend.

Iedereen weet dat na deze verhalen er WEER volgenden gaan komen.
Beren die meer spanning en ups in het leven willen, dan de standaardwip in een Duitse Puff.

Dit verhaal grijpt wel aan, zeker als je leest dat de Poolse, lieve, welwillende vriendin (die is besodemieterd geworden), de klos is met haar gewone huisje-boompje mentaliteit.

Ik lees het relaas overigens in 3 delen.......

[SFL]

Dank badslippers voor de lovende woorden aan mijn adres.

Even een rechtzetting: ik rook niet... ik neuk alleen maar met vrouwen die roken als schoorstenen. En dan nog: zij was geen zware rookster. Toen het serieus werd rookte ze maar amper 3 sigaretten per dag... Ik vond dat raar omdat ze goed genoeg op de hoogte was van mijn fetisj

Achteraf begreep ik het pas... En let op, dit ben ik nog vergeten te vermelden in de story, maar ze trachtte zwanger te raken. Door fel te minderen met roken, wou ze haar vruchtbaarheid opkrikken.

Die telefoonnummers is niet gevaarlijk. Wel als je haar gaat stalken of je weet dat ze een potentieel gevaar is. Dus indien je nuchter bent en je herkent de situatie van jullie beiden, dan is het veilig om nummers uit te wisselen.

In mijn geval kan ik beter nummers uitwisselen met iemand die volledig mijn type is. Dat is veiliger, want dan ben ik op mijn hoede. Met haar zag ik het niet aankomen... Dat is pas gevaarlijk!




Na Cuup schrijft nu ook onze "Rokende schoorsteen" zijn Magnum Opus. Deze kan de boeken in als klassieker op het IJBF. Geheel in eigen stijl kotst SFL zijn eigen "Love Story" over ons uit. Ik heb deze "Page Turner" in één ruk uit gelezen.

Saillant detail: ik kan tegelijk in de praktijk aan de slag met de tips. Maar gelukkig heb ik ook nog mijn nuchtere en gezonde verstand tot mijn beschikking om een stroopsmerende en achtervolgende DVP van me af te houden. Dat is echter kinderspel vergeleken bij deze story want ik ben pas in het stadium van wat telefoonnummers uitwisselen. Maar ja begint het daar niet mee?

Wie na dit verhaal en al die verhalen van Joop Slim, Cuup enz. het nog niet snapt heeft het verstand van een verlepte hangpetunia. Maar ja, liefde maakt blind.

[SFL]

OK, geen probleem... Ik zal het hier niet uitsmeren dan.
Indien E wenst dat ik het alsnog naar hem stuur, dan mag hij me een IM sturen. Maar ik vermoed wel dat hij goed genoeg op de hoogte is over wat ik bedoel.



Beter om dat als het te specifiek wordt per IM te doen. Tsja we hebben het hier vaak over de mooie voorkant van het club gebeuren dat er meer speelt dat weten we ook dat is zeg maar de achterkant.

Dat er verschillen zijn tussen het beleid wat de clubs voeren t.a.v. de dames is zeker waar, maar ik denk niet dat we hier de bedrijfsvoering van de clubs in alle details moeten bespreken. Dat heeft overigens niets van doen met sponsoring of niet.

Groet,
Big30

[SFL]

Neen, heeft volgens mij niets met verstand te maken, maar met de zoektocht van sommige ijsberen naar meer spanning en ups in het leven.
Het leven in vredestijd, in welvarende landen, in een consumptiemaatschappij, is voor menig beer veel te saai.
Dat meen ik echt, hoe absurd het ook klinkt.

niet akkoord, want in de eerste plaats zocht ik niet. Ik was gewoon in een club op de ouderwetse egoistische manier mijn pleziertjes aan het beleven. Het liefst van al was ik dat blijven doen zonder al het gezeik erbij. Maar tja, gevoelens heb je niet altijd onder controle en zij zocht mij totdat ik gek werd van haar.

Dit verhaal grijpt wel aan, zeker als je leest dat de Poolse, lieve, welwillende vriendin (die is besodemieterd geworden), de klos is met haar gewone huisje-boompje mentaliteit.

Ja, en dat vind ik ook jammer. Ik heb het nooit op die manier willen verbreken, maar ik was sowieso al veel te ver gegaan. Ik ben daar volledig fout in geweest en werd door de DVP onbewust gemanipuleerd. Maar dit alles is geen excuus... Vroeg of laat kwam het met de Vlaams-Poolse toch tot een einde. Dat ik haar nu mis en terugwil, dat is simpelweg omdat ik nu gebroken ben en troost nodig heb. Ik ben teruggekomen van het buitenland, waar ik verschrikkelijke dingen gezien heb... En dan is het altijd leuk om thuis te komen bij een vertrouwd persoon, aan wie je al eens iets kwijt kan. Dit heb ik nu niet meer en dat maakt mij zielig!



Gegroet
SFL

[Picasso 1]

Dit verhaal grijpt wel aan, zeker als je leest dat de Poolse, lieve, welwillende vriendin (die is besodemieterd geworden), de klos is met haar gewone huisje-boompje mentaliteit.

Ik had juist de indruk dat die vriendin ruzie aan het maken was met één bedoeling: aansturen op een breuk. SFL gaf haar vervolgens de ideale stok om mee te slaan waarna ze er geen woorden meer aan vuil hoefde te maken.

[Jünther]

Ik had juist de indruk dat die vriendin ruzie aan het maken was met één bedoeling: aansturen op een breuk. SFL gaf haar vervolgens de ideale stok om mee te slaan waarna ze er geen woorden meer aan vuil hoefde te maken.

- De 'vaste' vriendin wilde settelen
- Had een vaste betrekking
- Oreerde over 'trouwen'
- Wist pas van de affaire na een heftige reactie van SFL

Juist door de ruzie, kon SFL makkelijk aftaaien en zich focussen op de DVP.
Als gevolg van de bekentenis, kreeg de Vlaams/Poolse vriendin een stok, wat SFL niet erg meer vond (die wil spanning en ups....)

[SFL]

Juist door de ruzie, kon SFL makkelijk aftaaien en zich focussen op de DVP.
Als gevolg van de bekentenis, kreeg de Vlaams/Poolse vriendin een stok, wat SFL niet erg meer vond (die wil spanning en ups....)

Nee SFL zocht niet naar spanning. Op die manier had ik het nooit gewild.
Ik was niet op zoek naar wat anders en zeker niet naar een romance met een DVP... Spanning heb ik op andere gebieden in overvloed!

Zie ook mijn vorige antwoorden naar jou toe, die je compleet negeert:


Oorspronkelijk geplaatst door Jünther
Neen, heeft volgens mij niets met verstand te maken, maar met de zoektocht van sommige ijsberen naar meer spanning en ups in het leven.
Het leven in vredestijd, in welvarende landen, in een consumptiemaatschappij, is voor menig beer veel te saai.
Dat meen ik echt, hoe absurd het ook klinkt.

niet akkoord, want in de eerste plaats zocht ik niet. Ik was gewoon in een club op de ouderwetse egoistische manier mijn pleziertjes aan het beleven. Het liefst van al was ik dat blijven doen zonder al het gezeik erbij. Maar tja, gevoelens heb je niet altijd onder controle en zij zocht mij totdat ik gek werd van haar.

Oorspronkelijk geplaatst door Jünther
Dit verhaal grijpt wel aan, zeker als je leest dat de Poolse, lieve, welwillende vriendin (die is besodemieterd geworden), de klos is met haar gewone huisje-boompje mentaliteit.

Ja, en dat vind ik ook jammer. Ik heb het nooit op die manier willen verbreken, maar ik was sowieso al veel te ver gegaan. Ik ben daar volledig fout in geweest en werd door de DVP onbewust gemanipuleerd. Maar dit alles is geen excuus... Vroeg of laat kwam het met de Vlaams-Poolse toch tot een einde. Dat ik haar nu mis en terugwil, dat is simpelweg omdat ik nu gebroken ben en troost nodig heb. Ik ben teruggekomen van het buitenland, waar ik verschrikkelijke dingen gezien heb... En dan is het altijd leuk om thuis te komen bij een vertrouwd persoon, aan wie je al eens iets kwijt kan. Dit heb ik nu niet meer en dat maakt mij zielig!

[Gondolas9]

wat SFL niet erg meer vond (die wil spanning en cups....)

...

[CLUBSPORT]

Je hebt me gisternacht nadat ik thuiskwam nog lang wakkergehouden met dit lange verhaal , ik moest het uitlezen .
pfff wat een verhaal , het is duidelijk dat het heel wat met je gedaan heeft emotioneel .
De machteloosheid dat je niet in staat bent om zo´n dame uit haar labiele moeras te halen lijkt me het ergst van alles .

[Knight87]

Prachtig verhaal!!
Diep respect!!

Je een boek moeten schrijven dan word het zeker een bestseller!

[Ace2]

Kom ik terug van vakantie en denk ik even snel de berichten van de laatste weken snel door te nemen. Ik ben gisterenavond uren bezig geweest dit verhaal door te lezen. Zoals altijd is het weer mooi geschreven door een ijsbeer die CUUP een sissy vond.

[SFL]

De samenloop van alles was zenuwslopend... Maar ja, idd mijn machteloosheid naar haar toe, deed me uiteindelijk het meest afzien!

Thanx voor je reactie
SFL


Je hebt me gisternacht nadat ik thuiskwam nog lang wakkergehouden met dit lange verhaal , ik moest het uitlezen .
pfff wat een verhaal , het is duidelijk dat het heel wat met je gedaan heeft emotioneel .
De machteloosheid dat je niet in staat bent om zo´n dame uit haar labiele moeras te halen lijkt me het ergst van alles .

[SFL]

Prachtig verhaal!!
Diep respect!!

Je een boek moeten schrijven dan word het zeker een bestseller!

Thanx :smile2:

[SFL]

Kom ik terug van vakantie en denk ik even snel de berichten van de laatste weken snel door te nemen. Ik ben gisterenavond uren bezig geweest dit verhaal door te lezen. Zoals altijd is het weer mooi geschreven door een ijsbeer die CUUP een sissy vond.

Dank u King-Bull2! Weer mooie woorden aan mijn adres van een ander groot auteur. Niet alleen dank hiervoor, maar ook voor ons gesprek van laatst in LR. Je hebt gelijk gekregen ivm haar bindingsdrang en de middelen daarvoor!
;)

[Ace2]

Dank u King-Bull2! Weer mooie woorden aan mijn adres van een ander groot auteur. Niet alleen dank hiervoor, maar ook voor ons gesprek van laatst in LR. Je hebt gelijk gekregen ivm haar bindingsdrang en de middelen daarvoor!
;)

Picasso1 zal het wel niet geloven, maar ook ik heb wel eens gelijk.

[Jansen]

Picasso1 zal het wel niet geloven, maar ook ik heb wel eens gelijk.


Meestal heeft picasso wel gelijk dus zal het wel een ...verhaal zijn.;)

[SFL]

Via goede bron heb ik zopas vernomen dat ze het al voor bekeken houdt in YY. Ze is momenteel terug in VV en zal daar waarschijnlijk wel weer even blijven.

Weer maar eens een bewijs dat ze aan het opjutten was om tegen mijn advies in naar YY te gaan. Nu is ze met hangende pootjes terug in de nettere Duitse club aangekomen.

Best wel spijtig, want naar die club dacht ik volgende week af te zakken!
Wat zou ik doen? gaan of niet gaan...

Anderzijds weer een gelegenheid om na geruime tijd ook nog eens YY te bezoeken. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk :teuflisch:

[rolly]

Tja....wat een verhaal. Er kwam bij mij, onder het lezen, ook weer een beetje oud zeer en herkenning naar boven.....niet dat ik zo`n een relatie met een dvp heb gehad maar vrouwen in het "gewone leven" kunnen net zo erg zijn. Over het leven als militair die naar het middenoosten of Afghanistan wordt gestuurd en de ervaringen daar...laat maar....daar wil ik het niet eens over hebben.




Trouwens,


En ohja, die .50, machtig mooi wapen....



De punt 50 was idd heftig en het hielp me om alle frustraties van me af te schieten. Om op wrakken te schieten is het dus prettig... Helaas is het een wapen en door de kracht en het kaliber is het niet leuk om het te gebruiken tegen andere levende wezens of er door beschoten worden.

inderdaad....leuk om mee te schieten....en maar goed dat ze meestal op een voertuig gemonteerd staan.....je zal er in gaza mee moeten sjouwen;)

ik wens je sterkte met de verwerking van het geheel.......

Groetjes, Rolly

[SFL]

Thanx Rolly,

Ja idd, vrouwen in het gewone leven kunnen eveneens hartvochtig zijn. Volledig mee akkoord. Soms zijn dat juist de grootste hoeren van al.

Uit mijn ervaringen vind ik DVP's vaak veel eerlijker en directer en heb ik op zich er niet op tegen om met hen een relatie aan te gaan. Maar dan moet je het wel aankunnen, wanneer echt van haar begint te houden en zij doorgaat met de job. In mijn geval, werd ik helemaal verliefd op de verkeerde DVP en daardoor zal deze geschiedenis zich niet snel meer herhalen.

Greeeetttttzzzzzzzzzz




Tja....wat een verhaal. Er kwam bij mij, onder het lezen, ook weer een beetje oud zeer en herkenning naar boven.....niet dat ik zo`n een relatie met een dvp heb gehad maar vrouwen in het "gewone leven" kunnen net zo erg zijn. Over het leven als militair die naar het middenoosten of Afghanistan wordt gestuurd en de ervaringen daar...laat maar....daar wil ik het niet eens over hebben.




Trouwens,




inderdaad....leuk om mee te schieten....en maar goed dat ze meestal op een voertuig gemonteerd staan.....je zal er in gaza mee moeten sjouwen;)

ik wens je sterkte met de verwerking van het geheel.......

Groetjes, Rolly

[Killer-Bull]

ik zit hier nu bij sfl en ga het verhaal afprinten en thuis eens rustig doornemen
als plaatsvervangend master-bull ben ik tekort gedaan want ik was maar gedeeltelijk op de hoogte van de hele afaire

[Angast]

Geprint, gelezen. SFL bedankt voor het boeiende verhaal.

[Killer-Bull]

killer-bull heeft het nu eindelijk ook doorgelezen
ge hebt het toch maar gehad man

en van het leger daar ga ik me ook vrijwillig aanbieden
wie wil dat nu nie dienen
http://www.youtube.com/watch?v=kVz6d24Q52c

[SFL]

Geprint, gelezen. SFL bedankt voor het boeiende verhaal.

You're welcome ;)

[SFL]

Spoedig zal dit draadje nog aangevuld worden... Het verhaal is nog niet ten einde!
Nog ongecensurreerder, nog wat details, de laatste ontwikkelingen, haar laatste betrachtingen, mijn reactie daarop en weer enkele nieuwtjes!
Zij speelt het hard? Wel, SFL zal over lijken gaan...

Tot spoedig

[SFL]

Zoals beloofd het vervolg en hopelijk het laatste wat er van te zeggen valt!

We zijn weer een hoop weken verder en ik kan gerust stellen dat ik erover heen ben. Er is geen gemis meer en geen wroeging. Indien alles zo blijft, dan is dit het laatste deel van mijn verhaal en is alles definitief achter de rug.

Tot voor kort had ik nog veel woede in mij en speelde het in mijn kop om wraak te nemen op haar. Uiteindelijk heb ik me nog wel geamuseerd met haar, maar liet ik me te fel meeslepen. Dus was ik ook schuldig aan de situatie! De leugens en haar probeersel om zwanger te raken, zijn natuurlijk niet goed te praten… Maar wat haalt het voor mij uit als ik daarom nu nog eens ga naschoppen. Was ik wijzer geweest en had ik mijn condoom aangehouden dan waren me veel kopzorgen en dergelijke leugens bespaard gebleven.

Via mijn kameraad ben ik achteraf nog veel van haar te weten gekomen en ook onze gemeenschappelijke vriendin heeft me tijdens mijn laatste bezoek aan VV nog van alles uit de doeken gedaan. Dingen die ik allemaal liever niet wilde weten, maar het heeft me niet gekwetst en juist daarom weet ik nu met volle zekerheid dat ik over haar heen ben. Na ons gesprek in VV was ik uit op een vergeldingsactie… Laag bij de grond, maar wat zij mij wou flikken dat was nog lager.

Uit goede bron vernam ik dat ze terug in een Laufhaus gaan werken is en dat ze dat misschien nog deeltijds doet. In de weekends duikt ze zo nu en dan eens op in LR. De club waar het voor ons beide begon. Had ik haar willen naaien, dan was het al lang gebeurt! Ondertussen zou ze in een relatie zitten met de Brit waar ik het eerder over had. Ook puur omwille van financiële redenen. Op haar facebook-pagina laat ze uitschijnen dat ze momenteel in Londen woont, maar dat neem ik niet ernstig. Het is wel zo dat die Engelsman al haar spullen stockeert in zijn kelder. Volgens de gemeenschappelijke vriendin is dat sprookje ook al afgelopen en was ze terwijl hij werken was er met al haar en deels zijn spullen vandoor gegaan. Dat geloof ik nu ook weer niet, want ik heb mijn kameraad haar nog één keertje laten traceren sinds ik definitief terug ben en ze is nog wel degelijk in Engeland geweest.

Harde bewijzen heb ik er niet van, maar ik ben vrijwel zeker dat ze enkele dagen per week bij die rukker inwoont, maar dat ze voor de hoererij wekelijks terug naar Duitsland pendelt en daar dan 3 of 4 nachten blijft slapen. Dat is hetzelfde scenario dat ze met mij had afgesproken indien ik in Vlaanderen had blijven wonen. Intrekken bij mij en dan bracht ik haar voor 3 of 4 dagen naar Duitsland en kon ze haar centen verdienen.

Ze weet dat ik nog stiekem haar facebook bekeken heb en om me op te jutten, heeft ze daar massaal vriendjes uit de Balkan en Turkije zitten aanwerven. Alles wat op haar pinwand staat is dubbelzinnig of heeft een heimelijke ondertoon. Her en der staan er ook nog oudere vrienden aan haar profiel gelinkt, die ze al lang kent, aangezien ze uit hetzelfde dorp komen waar zij school liep. Indien ik haar echt zou willen raken en affronteren, dan kon ik simpelweg naar juist die vrienden de link doorsturen van haar profiel dat ze heeft uit de hoerenstraat in Essen (dat nog steeds niet gewist is) en waarop vermeld staat welke perversiteiten ze allemaal aanbiedt. Die vrienden zouden behoorlijk geshockeerd zijn, neem dat van me aan!

Ook met de kerels waarmee ze goed tracht op te schieten of die mogelijk een volgend slachtoffer van haar zouden kunnen zijn, zou ik kunnen waarschuwen over haar intenties met de nodige bewijslast erbij. De wraakgevoelens zijn echter weg en haar met bepaalde zaken gaan lastig vallen haalt totaal niets uit, dus beslis ik nu maar om alles vanaf heden te laten rusten. Misschien dat ik wel bepaalde mensen een waarschuwing zal sturen, indien ik via haar facebook zou kunnen uitmaken dat het te serieus wordt. Maar meer moeite ga ik er zeker niet meer insteken. Het hoofdstuk is afgesloten voor mij en indien zij niet meer tracht om mij nog wat te flikken, zal ze van mij ook geen last meer hebben.

Haar leven is al beroerd en ongelukkig genoeg. Alles wat ze nog zal meemaken, zal ze zichzelf alleen maar aandoen.

Onlangs kreeg ik nog een bericht van een ijsbeer, die me toelichtte dat hij en zijn maat haar nog gezien hadden. Zijn maat was nieuwsgierig na mijn verhaal hier gelezen te hebben en kon het dus niet laten om alles even na te checken. Natuurlijk verwacht ik niet anders dan dat ze leugens over mij meegeeft en dat interesseert me geen reet, maar dat ze nog wel het lef had om mijn naam tegen die vent te zeggen, dat is een pure wanhoopsdaad. Men zou nu denken; SFL, neem haar toch maar eens flink te grazen, jongen! Maar nee, dat is niet nodig. Ze mag dan veel van me weten, mijn echte familienaam kent ze niet. Dat is tenminste één leugen van mij die ik van in het begin volgehouden heb. Dit omdat ik toen nog vast hing aan mijn vorige vaste relatie en ik niet wou dat ze mij zou opzoeken of trachten te chanteren. Tja, als je al zo lang een bedrieger bent, dan ken je de trucjes van het vak en kijk je wel uit met de info die je over jezelf prijsgeeft aan je minnares. Omdat ik nooit wou toegeven dat er nog een leugen over mij was, heb ik nooit mijn ware identiteit onthult.

Nu maanden na de gebeurtenissen is het eigenlijk wel komiek hoe alles gebaseerd was op leugens. Zij loog tegen mij en ik loog tegen haar. Natuurlijk waren haar leugens wel wat smeriger dan de mijne. Maar om nu tot de kern van de zaak terug te komen; beide ijsberen kan ik vertrouwen en ze wisten me te vertellen dat ze volop achter mij staan en dat de dame in kwestie volledig geschift is. Niet tegenstaande, had ze dit met mijn echte naam gedaan, dan verzeker ik jullie dat ze nu werkonbekwaam was!

Ik wil het nu laten zijn voor wat het is en wil geen gezeik meer met haar of met sensatiebeluste ijsberen. Ze heeft geluk gehad dat ik goed kan relativeren en dat ik de slechtste nog niet ben. Iedereen staat vrij om te doen en te laten wat ie wil en van mijn part mag iedereen met haar wat gaan lullen. Iedereen is ook vrij om haar of mijn versie te geloven, maar ik raad wel iedereen af om nog olie bij op het vuur te gieten, want dan is wel degelijk diegene mijn doelwit en niet zij!

Laat ons het erbij houden dat ik dit alles deels verwerkt heb door het hier neer te pennen en de vele lieve reacties die ik kreeg van jullie. Dus wat mij betreft is alles vereffend. In een oorlog zijn er nu eenmaal nooit winnaars… Iedereen verliest erbij. Eigenlijk hoop ik dat het haar ooit goed zal gaan en dat ze eens iets maakt van haar leven. Dan zal ze misschien ook wel spijt hebben van haar daden, want nu weet ze niet wat ze aanricht met haar leugens en verslavingen!

Mij rest er alleen nog toe te geven dat ik diep gezeten heb. Het was een zware tijd gedurende de zomermaanden. Niet enkel omwille van haar, maar ook mijn verplichtingen als militair in het buitenland. Een oorlog tegen terrorisme weegt psychisch zwaar door en altijd op je hoede moeten zijn en beschuldigd worden, komt je persoonlijkheid ook niet ten goede.

Naast mijn psychologische en lichamelijke littekens, ben ik als mens gegroeid en veel sterker teruggekomen. En natuurlijk waren mijn verdiensten ook niet slecht. Ik ben fier op de zaak die gediend heb… Fier op het volk en land dat ik heb mogen dienen! Ik kwam traag op gang, ik was enkele malen mentaal de pedalen kwijt, ik kreeg te horen dat ik een lekkende hartklep had, ik ben zelfs van mijn stokje gegaan in de extreme temperaturen van de woestijn, ik ben beschoten geweest (redding door kogelwerende vest), op gegeven moment ging ik gebukt onder een depressie, ik heb gruwelijke dingen gezien en zelfs een autobom overleeft. Aan het laatste hield ik een hersenschudding, gehoorschade en een kapotte knie over.

Maar we zijn er door gekomen en al het negatieve is inmiddels gecompenseerd door niets anders dan positiefs. Mijn loon werd gestort, premies werden uitgekeerd en ook van de verzekering kreeg ik goed nieuws. De laatste 2 weken van mijn dienst heb ik nachtshift gedraaid als bewaker van een legerbasis en zo was ik ver weg van alle actie. Van de overheid kreeg ik een ingreep cadeau om het kraakbeen in mijn knie bij te zetten en te herstellen. Voor een nieuwe knie was ik nog te jong en zo lang alles uit te houden is, worden er geen verdere ingrepen gedaan. In het laatste weekend van september mocht ik afzwaaien en ik kreeg maar liefst een speciale vermelding en twee onderscheidingen. Bij de onderscheidingen één van moed en beheerst reageren in een kritieke situatie. Dit is met betrekking op wat er met dat ene meisje gebeurt was in die kelder. Last but not least: ik heb ook de nationaliteit van dat land verkregen en kan er vanaf nu gaan, staan, leven en werken waar ik wil. Zelfs indien ik ooit hier iets ernstig uitvreet en ik naar daar verkas, dan zal dat land me nooit uitleveren aan eender welk Europees land.

Ik ben op dit alles heel trots en daarom doe ik er hier ook vermelding van. Mijn overtuiging in onze goede zaak en de agressie van onze vijanden is alleen maar groter geworden. Door de lichamelijke schade die is aangericht, werd ik zoals verwacht afgekeurd om een carrière als beroepsmilitair verder te zetten. Maar het goede nieuws is wel dat ik toch nog in het reserve-bestand blijf en nog tot mijn 39ste kan opgeroepen worden bij het minste conflict. Toch een bewijs dat men wel degelijk tevreden was over mij.

Dus jullie zien dat er na ongeluk en een zware periode altijd wel betere tijden en meeval volgen. Voor mij houdt het zelfs niet op, want ik heb een leuke job te pakken. Ik krijg de gelegenheid om veel te reizen en het schuift niet slecht. Rijk zal ik er nooit mee worden, maar ik zal toch wel voldoende geniet hebben van het leven. Omdat ik de Nederlandse taal machtig ben, zal ik vooral werken in België en Nederland. Maar ik zal bij regelmaat ook terug moeten naar ginds omdat daar het zenuwpunt van mijn job ligt en waar ik nu ook een kleine studio ter beschikking heb. Begin volgend jaar zal ik verschillende keren enkele weken ook naar de VS moeten voor opleidingen en mijn Engels wat bij te schaven.

Het gaat dus terug goed met SFL en vanaf heden zal ik dus opnieuw regelmatiger in de saunaclubs opduiken. Het is terug tijd om wat meer van het leven te genieten en alles opnieuw op de rails te krijgen in Vlaanderen. Helaas is het met mijn ex-vriendin (die ik liet staan voor die goedkope hoer) niet meer in orde gekomen. Ik heb haar deels het verhaal in alle eerlijkheid gedaan, we zijn gelukkig terug vrienden en hebben zelfs nog 2x seks gehad… Maar de kans op een nieuwe relatie is nihil.

Maar Johan de wijze zegt altijd: “ieder nadeel heb zijn voordeel”. En ook in mijn situatie is dat niet anders. Ik heb geen relatie en kan dus naar hartelust scharrelen en hoerenlopen!

Misschien moet ik de afkorting van mijn nickname eens herzien:
SFL > Single For Life :green_smile:

[SFL]

Zelf nooit gedacht dat ik hier uiteindelijk toch nog een 19de hoofdstuk zou posten, maar door de gegeven omstandigheden moest het er toch maar van komen. Het is niet echt meer een vervolg op het verhaal en het heeft niet direct met mij te maken. Maar er moet me toch iets van het hart… Of beter gezegd; ik zit nog met een vraag.

Het liefst zou ik reactie krijgen van ijsberen die mijn verhaal onderhand wel kennen en die zich min of meer in mijn situatie zouden kunnen indenken.

Vooreerst wil ik nog eens duidelijk stellen dat ik echt wel over haar heen ben en dat ik niet meer achter haar aan loop of zo. Dat ik deze informatie heb, heeft enkel te maken met het feit dat ik tijdens de moeilijke maanden mijn kameraad research naar haar liet doen. Mijn kameraad traced haar nog op regelmatige basis en ongevraagd deelt hij me zo nu en dan de laatste weetjes over haar mee. En ja, daarnaast snuffel ik stiekem nog wel eens rond op haar facebook-pagina, maar wie doet dat niet bij zijn ex. Dat is domweg gezonde interesse. Maar door een samenloop van deze twee bronnen ben ik weer tot enkele nieuwe wetenswaardigheden gekomen.

Dus vooraleer ik de gang van zaken hier ga schetsen, wil ik eerst duidelijk stellen dat het mij niet om wraak te doen is. Haar leven interesseert me echt wel niet meer en voor de rest laat ze me koud. Maar het is wel zo dat ik me over bepaalde zaken verantwoordelijk voel met alle kennis die ik heb van haar. Dus de vraag die ik heb, heeft vooral betrekking op een soort van burgerplicht, zielsverwantschap en behoedzaamheid.

Ons hoofdrolpersonage (mijn ex dus) is nog steeds aan de slag als DVP. Ze is evenwel hervallen in oude gewoonten en heeft gedurende bepaalde tijden weer achter de ramen en deuren van schunnige straatjes en vieze laufhausen plaatsgevat. Slechts één of twee dagen na mekaar en haast nooit meer dan drie dagen. Vaste adresjes heeft ze dus niet. Eén weekend heeft ze ook nog opnieuw in LR gewerkt en een andere bron vertelde me toevallig dat ze tijdens meerdere weekends wel eens terug te vinden was in LR. Ik trek dat in twijfel. Wat ik wel zeker weet is dat ze al wel meerdere weekends in YY actief is. Misschien niet elk weekend en onder weekend verkies ik dan de ruime betekenis van donder-, vrij, zater- en zondag. Op zich is met dit gegeven nog niks mis, want YY doe ik helemaal niet frequent aan en het is van voor de zomer geleden dat ik er nog te gast was. En zelfs wanneer ik in YY te gast zou zijn, dan zou ik haar niet eens zien staan. Tenzij zij wat komt provoceren, dan is de kans echter groot dat we in herhaling vallen en één van ons twee of alle twee eruit gesodemieterd wordt. Tot zover feit A.

Mijn kameraad annex informant kwam ook met feit B op de proppen. Dit feit B heb ik ook bevestigd gezien op haar facebookpagina. Ze zit weer in een serieuze relatie. Dat is haar volste recht en daar heb ik me niet met te bemoeien. Ware het niet dat die kerel niet weet wat haar beroep is en dat er nog een derde partij in het spel is. Jawel u leest het goed… Mijn ex is geweldig op dreef!

Laat ik me even nader verklaren:
Op haar facebook-pagina heeft ze ingevuld dat ze in Engeland woont. Woonachtig of tewerkgesteld, dat weet ik natuurlijk niet hoe ze het hem heeft wijsgemaakt. Wel kan ik afleiden dat ze hem ziet op maandag, dinsdag en woensdag… Heel af en toe ook een weekendje ertussen. Haar kennende heeft ze hem vertelt dat ze voor haar werk vooral actief is in Londen, wat haar werk daar ook moge zijn. En dan hebben we nog de derde partij. Dat is een wat oudere welstellende kerel die wel weet wat haar beroep is en die net zoals ik in eerste instantie een klant was. Met hem heeft ze dus ook wat opgebouwd en voor bijna 90% ben ik zeker dat ze ook met hem op hotel gaat of zelfs bij hem logeert. Naar alle waarschijnlijkheid zal hij zo nu en dan eens een gulle gift doen, want ik zie anders niet in wat een jonge vrouw bij zo’n sukkel zou zoeken. Hoewel deze sukkel haar professionele bezigheden kent, is hij eveneens niet op de hoogte van haar nieuwe vaste vriend. Zoals waarschijnlijk ook bij mij het geval was op het einde, zit ze nu opnieuw op verschillende paardjes te wedden.

De welstellende nerd zal geleidelijk financieel leeggemolken worden of zal op z’n minst gebruikt worden zolang hij gulle schenkingen lost. Dat is zijn zaak en dat deert me niet… Bovendien heb ik toch te weinig gegevens over hem. De andere kerel is, voor zover ik van zijn facebook-profiel kan afleiden, echt smoorverliefd op haar. Het ziet er mij een nette kerel uit van mijn leeftijd en met een goed voorkomen. Deze Duitser meent het serieus met haar, maar hij beseft niet dat hij de duivelin in menselijke gedaante heeft binnengehaald.

Ik voorspel u nu wat er zal gebeuren met hem… Verschillende scenario’s mogelijk, maar met wat tegenslag kan hij ook alle mogelijke scenario’s over zicht heen krijgen.
-Ze profiteert van zijn liefde, genegenheid en thuis (want officieel is ze nog steeds dakloos).
-Ze neemt alles aan wat hij haar biedt. Haar problemen zal ze weer verdoezelen, maar ze zal hem wijsmaken dat ze op andere vlakken geld te kort komt. Op termijn zal deze naïeve kloot zijn gehele spaarpot aan haar overhandigen.
-Ze is waarschijnlijk al volop aan het proberen om ook zwanger van hem te raken. In dit geval zullen ze voor eeuwig aan elkaar gelinkt zijn en zal hij binnen de kortste keren alimentatie betalen. Uiteraard niet voor het arme kind, wel voor haar gok- en cokeverslaving.
-Ze zal hem blijven beliegen en bedriegen en bovendien zal ze er nog van genieten ook. Indien die kerel zijn karakter niet sterk genoeg is, zal hij een lange lijdensweg moeten bewandelen.

Dan komt er nu mijn vraag, die jullie waarschijnlijk al zien aankomen en waar jullie na deze saaie aflevering van the bold and the beautyfull zaten op te wachten;
Moet ik mijn verantwoordelijkheid nemen en mijn burgerplicht nakomen om deze brave, onwetende, mannelijke soortgenoot op de hoogte te stellen??????????

Ikzelf weet het niet en twijfel momenteel met zicht op de gevolgen voor mij. Indien ik weer een vaste vriendin tegen het lijf zou lopen en zij komt erachter, dan kan ze mij weer terugpakken. Indien dit of iets dergelijks gebeurt, dat zitten we in een wraak-straatje zonder einde. Anderzijds wil ik een onschuldige kerel behoeden voor veel ellende, kosten en verdriet. Ik heb wel wat mensenkennis en één ding weet ik zeker: die gast is geen zware kerel en is veel te goed voor haar! Ik kan hem veel leed en tegenspoed besparen…

Ik kan hem mijn hele verhaal doen, ik kan hem over haar problemen vertellen, door o.a. dit forum en een link naar de site waar ze met profiel als hoer afgebeeld staat, kan ik hem bewijzen hoe ze de kost verdient, ik kan hem in contact brengen met de derde partij en ik kan hem zelfs tot in YY brengen wanneer ze daar aan de slag is! Dit en nog veel meer!

Wat zouden jullie doen in mijn plaats? Vertel het mij AUB!
Doe ik de bovenvermelde dingen en los ik die kerel zijn miserie op, laat ik hen hun leven lijden en moet hij maar leren uit het leven, laat ik alles beter rusten, zou ik enkel een anonieme hint geven…enz? Suggesties zijn welkom!

Bij deze en in de hoop op spoedige reacties sluit ik hoofdstuk 19 af. Hopelijk het laatste, maar ik ga hieromtrent geen beloftes meer doen.

Grrrrreeeeeeeeetttttzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
SFL

[Big30]

Wat zouden jullie doen in mijn plaats? Vertel het mij AUB!
SFL

Kort maar krachtig. NIETS!

Ja, haar uit je hoofd verplaatsen dat is je kennelijk nog niet gelukt.
Deze dame is jou probleem niet laat staan een eventuele relatie met wie dan ook en waarom dan ook. Klaar en af, over en sluiten.

Zet er een punt achter geef het en plaats en dan heelt de tijd alle eventuele wonden wel!
Je speelt nu Sherlock Holmes en komt met theorieën in een zaak tussen de dame en 2 kerels welke een zaak is die je ook niets aangaat en waar je ook geen enkele verantwoordelijkheid in hebt.

Besteed je energie en tijd in je leven aan zaken die er werkelijk toe doen.

Overigens ik begrijp je reactie wel een beetje. Maar dan begrijpen in de zin van dat het in jouw situatie misschien wel een heel natuurlijke reactie is vanuit je diepe niet te beheersen ziele roerselen maar niet in de zin van een goede en verstandige reactie.

Groet,
Big30

[SFL]

Zo'n streng antwoord Big30. Nu OK ik respecteer dat wel en kan het ook volkomen begrijpen.

Maar neem nu dat jij met haar neukt... Meer zelfs: je hebt het ook flink te pakken. Zou jij dan niet graag de nodige info krijgen?

Als ik tijdens mijn relatie met haar van iemand zo'n tip met bewijslast gekregen had, dan had ik hem waarsschijnlijk financieel vergoed. Ik heb het zelf gaandeweg moeten ontdekken en wees gerust ik heb een hard karakter. Er lopen een hoop andere kerels rond die zulke softies zijn dat ze zulke ervaring na maanden nog niet te boven zijn.

En ik ben eroverheen en alle wonden zijn al lang geheelt. Mijn liefdesverdriet was kort maar krachtig en zodus er snel vanaf. Ik speel niet voor Sherlock, maar deze info werd me nu eenmaal in de schoot geworpen.

Maar goed, de kans is misschien wel groter dat ik het ga laten rusten aangezien ik de kerel niet persoonlijk ken. Toch nog even afwachten op meerdere reacties.

Alvast dank Big30
;)



Kort maar krachtig. NIETS!

Ja, haar uit je hoofd verplaatsen dat is je kennelijk nog niet gelukt.
Deze dame is jou probleem niet laat staan een eventuele relatie met wie dan ook en waarom dan ook. Klaar en af, over en sluiten.

Zet er een punt achter geef het en plaats en dan heelt de tijd alle eventuele wonden wel!
Je speelt nu Sherlock Holmes en komt met theorieën in een zaak tussen de dame en 2 kerels welke een zaak is die je ook niets aangaat en waar je ook geen enkele verantwoordelijkheid in hebt.

Besteed je energie en tijd in je leven aan zaken die er werkelijk toe doen.

Overigens ik begrijp je reactie wel een beetje. Maar dan begrijpen in de zin van dat het in jouw situatie misschien wel een heel natuurlijke reactie is vanuit je diepe niet te beheersen ziele roerselen maar niet in de zin van een goede en verstandige reactie.

Groet,
Big30

[rmjhexe]

:asshole:vergeet haar:wand:

[Extince]

Volledig met Big30 eens, niets mee doen.

Leef jouw eigen leven en laat haar d’r eigen leven leiden, wat jij daar ook van moge vinden. Pas dan kun je zeggen dat je echt over iemand heen bent. Sterker nog, als ik jou was zou ik je kameraad annex informant indringend vragen haar gangen niet verder na te gaan en jou daarmee te confronteren. Tijdens de romance met deze DVP was die informatie nog functioneel, maar nu toch niet meer?

Je bent –zo komt het op mij althans over- nog redelijk wat met haar bezig, je teksten zijn doordrenkt met animositeit jegens haar en ik proef een zekere vergeldingsdrang die je rationeel aankleedt als de overweging van een eventuele barmhartige Samaritaan naar een anonieme ‘brave’ meneer, maar waar de geur van wrok toch aan vastkleeft. Klassieke kenmerken dat iemand (nog) niet over een verbroken relatie / romantisch avontuur heen is. Ik realiseer me dat je zelf aangeeft er allang overheen te zijn, ik geef je toch mee dat het op mij niet helemaal zo overkomt…

Wat ik goed van je vind, is dat je jouw gedachten hierover helder met het forum deelt en eerst om advies vraagt. Mijn mening: laat het rusten en sluit dit hoofdstuk af. Hoe fraai je het ook allemaal verwoordt, nogmaals complimenten, je schrijft alles met verve op en de entertainment value is hoog maar ik zou hier een punt zetten.

Veel plezier nog met je november tour!

[Ace2]

Ondanks dat ik mij wel kan vinden in de analyse van Big30 en Extince zou ik er toch voor gaan om de nieuwe vriend te informeren. Waarom weglopen omdat je die vriend niet kent? Waarom weglopen terwijl je weet dat iemand wordt misbruikt? Is dat niet een probleem van onze maatschappij dat als wij iets niet hoeven te zien dat wij dan ook niet hoeven in te grijpen? Hoe vervelend het nieuws ook is, ik zou als ik die nieuwe vriend was het wel op prijs stellen als ik zou worden gewaarschuwd.

Maar mijn grootvader op de grote vaart zei ook altijd: wraak is een slechte raadgever

[timjava]

Ik lees heel veel jaloezie, van een beertje dat nog steeds verliefd is.

Je doet heel veel aannames, maar misschien kan deze "oude" man wel ontzettend lekker neuken. En wil ze daarom heel graag tijd met hem doorbrengen. Waarschijnlijk krijgt zij de sex die ze in jaren niet gehad heeft. En op een oude fiets moet je het leren.

Vergeet de dame en ga verder met je leven.

[Ace2]

Ik lees heel veel jaloezie, van een beertje dat nog steeds verliefd is.

Je doet heel veel aannames, maar misschien kan deze "oude" man wel ontzettend lekker neuken. En wil ze daarom heel graag tijd met hem doorbrengen. Waarschijnlijk krijgt zij de sex die ze in jaren niet gehad heeft. En op een oude fiets moet je het leren.

Vergeet de dame en ga verder met je leven.

SFL doet inderdaad veel aannames, maar het zijn natuurlijk wel aannames die meer dan aannemelijk zijn. Nu ken ik de dame in kwesie, dus wellicht ben ik ook wel subjectief. Maar die kennis bevestigt bij mij wel dat SFL wel eens gelijk kan hebben.

Mijn grootvader op de grote vaart zei altijd: "Op een oude fiets moet je het leren, maar uiteindelijk koop je toch altijd een nieuwe" Toen hij dat zei was hij trouwens toen nog wel jong ;)

Het advies om de dame te vergeten is in mijn ogen een goed advies.

[timjava]

maar het zijn natuurlijk wel aannames die meer dan aannemelijk zijn.

:biggrin:

en weer een aanname :gruebel:

[SFL]

Ik lees heel veel jaloezie, van een beertje dat nog steeds verliefd is.

Je doet heel veel aannames, maar misschien kan deze "oude" man wel ontzettend lekker neuken. En wil ze daarom heel graag tijd met hem doorbrengen. Waarschijnlijk krijgt zij de sex die ze in jaren niet gehad heeft. En op een oude fiets moet je het leren.

Vergeet de dame en ga verder met je leven.


Luister, van jaloezie is er geen sprake... Iemand die haar persé wil, krijgt van mij het eten er gratis bij... Maar in dit geval weet die Duitser niet wat hem te wachten staat. Zoals Ace zegt: waarom de koppen in het zand steken en niets aantrekken van elkaar. Door één enkele hint zou het die Duitser veel ellende en geld bespaard blijven. Maar OK, tot dusver ben ik er zelf niet uit, als dat een geruststelling kan zijn.

En nee, ik zweer het je: SFL is al lang niet meer verliefd. Daarvoor heb ik teveel saus over me heen gekregen. Gelukkig ben ik er bij dat gestoort wijf met de schrik vanaf gekomen, maar als je het verhaal een beetje kent, dan weet je dat ik binnen de kortste keren ongewild vader had kunnen zijn, een soa op mijn kloten kon hebben en hoorns dragen van een kilometer lang. Dat alles zou me veel geld hebben kunnen kosten... Door constant mijn kop te breken over haar toen ik in het buitenland zat, kostte het zelfs bijna mijn leven. Dus vertel me niet dat ik nog verliefd ben.

Ik heb inderdaad afgezien na de breuk en nog meer na de breuk van onze vriendschap toen ze me dacht te belazeren... Maar daar ben ik overheen. In voorgaande posts kan je lezen dat ik inderdaad met vergeldingsactief in mijn kop zat, maar had ik dat willen doen, dan was het reeds lang gebeurt. Dat wijf is slecht en een enorme bloedzuiger met slechte gewoontes die geld kosten. Verliefdheid is het laatste wat ik voel. Woede des te meer, nu ik te weten kom hoe ze andere mannen gaat oplichten.

Ze zal dat waarschijnlijk haar hele leven blijven doen en niet altijd zal ik er weet van hebben. En maar goed ook... Maar met die arme stakker heb ik nou wel te doen, want je ziet gewoon aan hem dat hij een makkelijk slachtoffer is. Wat die oudere kerel betreft: dat is niet omdat hij goed neukt. In het verleden was ze nog wel met oudere en wat rijkere mannen louter om van te profiteren (zoals de engelsman in wiens kelder ze haar inboedel ging opslagen, lees het verhaal nog maar eens na). Met dat soort mannen die geld te veel hebben en die voortdurend de liefde kopen met geld en geschenken heb ik geen medelijden... Die vragen er gewoon om en daarom heb ik al geen intentie om die kerel in te lichten.

Dat mijn kameraad zo blijft graven, dat is ook enkel maar omdat hij denkt dat het het beste is en net zoals sommige onder jullie denkt hij dat ik haar nog terugwil of op wraak uit ben. Ik heb al meermaals gevraagd het te laten rusten, maar zo nu en dan geeft hij ongevraagd wat info. Dan is het toch normaal dat ik er even bij nadenk en bij een moment van verveling haar facebook nog eens check... Je maakt mij niet wijs dat geen enkele van jullie nog nooit naar een ex of facebook op zoek ging.

Neen, voor mij is het al lang over en uit, maar ongewild is het een hoofdstukje geworden in mijn leven en daar kan ik niet buiten. Ik kan het allemaal laten rusten en dat ben ik echt ook zinnes en mijn kameraad zal vanaf heden definitief stoppen. Het 19de hoofdstuk was enkel maar een schetsing van de situatie en wat ik er mee doen moet. Die kerel inlichten of niet. De meerderheid zegt van niet tot nu toe, maar enige argumentatie bij die beslissing heb ik nog niet gekregen. Het is zoveel als zeggen: laat ze die kerel zijn leven maar lekker verwoesten!

Geloof me: die kerel is geen hoerenloper zoals ons en werkt hard voor zijn centen.

Dus nogmaals: ik vraag openlijk jullie mening over iets en heb graag wat argumentatie daaromtrent. Een psychologisch beeld vormen over mij is niet nodig, want ik weet zelf best wat ik al dan niet voel.

Thanx
SFL

[ijsbeer11]

SFL,

Ik begrijp dat je het graag aan die kerel zou willen vertellen, waarschijnlijk vooral omdat je weet wat je zelf hebt meegemaakt met haar, en dat je het waarschijnlijk je ergste vijand nog niet gunt

Aan de andere kant is het wel zo, dat mocht je hem op de hoogte brengen, het vuurtje tussen jou en je ex wel weer wordt aangewakkerd, en dat zou wel eens het begin kunnen zijn van hoofdstuk 20!

Nogmaals, ik begrijp dat je medelijden hebt met die kerel, maar stel je vertelt het, dan gaat hij het natuurlijk aan haar navragen
Maar als die kerel ECHT gek is op haar zoals jij beschrijft, dan zal hij haar toch eerder geloven en zij zal jou waarschijnlijk bij hem wegzetten als een jaloerse ex of iets dergelijks

Ik heb ook wel eens medelijden gehad met DVP's omdat ik hun situatie en achtergrond ken, de wereld is nu eenmaal niet eerlijk en dat moet iedereen accepteren hoe moeilijk het ook is.

Hopelijk heb je iets aan mijn bescheiden mening

IJSBEER11

[Pistol Pete]

Ik zou stinkend rancuneus zijn en allebei (indien mogelijk) waarschuwen. Vrouwen die mannen mannen oplichten (want dat is het) op basis van hun vleselijke zwakten (of mannen die dat bij vrouwen doen) dienen te worden tegengehouden. Ik heb overigens in mijn omgeving schrijnende voorbeelden gezien wat er gebeurd als je dat soort vrouwen hun gang laat gaan. Als de man niet wil horen, is dat maar zo.

Gewoon die man contacten. Hij zal je eeuwig dankbaar zijn. I would.

[SFL]

Mijn verhaal hoeft hij niet te geloven... Maar ik zal hem wel de loeiharde bewijzen op tafel gooien dat ze als hoer aan de kost komt, dat ze het met nog een andere kerel doet en wat hem te wachten staat. Verliefdheid zal snel verdwijnen. En zo niet, dan zal hij in ieder geval wel iets voorzichtiger zijn in alles wat hij doet met haar. Het zal hem wel meteen duidelijk zijn dat alles wat ze zegt berust op leugens!



SFL,

Ik begrijp dat je het graag aan die kerel zou willen vertellen, waarschijnlijk vooral omdat je weet wat je zelf hebt meegemaakt met haar, en dat je het waarschijnlijk je ergste vijand nog niet gunt

Aan de andere kant is het wel zo, dat mocht je hem op de hoogte brengen, het vuurtje tussen jou en je ex wel weer wordt aangewakkerd, en dat zou wel eens het begin kunnen zijn van hoofdstuk 20!

Nogmaals, ik begrijp dat je medelijden hebt met die kerel, maar stel je vertelt het, dan gaat hij het natuurlijk aan haar navragen
Maar als die kerel ECHT gek is op haar zoals jij beschrijft, dan zal hij haar toch eerder geloven en zij zal jou waarschijnlijk bij hem wegzetten als een jaloerse ex of iets dergelijks

Ik heb ook wel eens medelijden gehad met DVP's omdat ik hun situatie en achtergrond ken, de wereld is nu eenmaal niet eerlijk en dat moet iedereen accepteren hoe moeilijk het ook is.

Hopelijk heb je iets aan mijn bescheiden mening

IJSBEER11

[ijsbeer11]

Ik weet dat je bewijzen hebt, en dat die bewijzen voor zich spreken
Wat ik bedoel te zeggen, liefde maakt blind, dat heb je zelf ondervonden

Natuurlijk zal hij slikken als hij dit te horen krijgt maar zijn verliefdheid zal niet opeens verdwenen zijn

Maar goed, je wilt graag een JA of een NEE horen zoals je aangaf

Ik ben geneigd om het niet te zeggen, maar ik weet niet als ik in jou schoenen stond of het dan ook een NEE zou zijn

[SFL]

OK thanx ;)


Ik weet dat je bewijzen hebt, en dat die bewijzen voor zich spreken
Wat ik bedoel te zeggen, liefde maakt blind, dat heb je zelf ondervonden

Natuurlijk zal hij slikken als hij dit te horen krijgt maar zijn verliefdheid zal niet opeens verdwenen zijn

Maar goed, je wilt graag een JA of een NEE horen zoals je aangaf

Ik ben geneigd om het niet te zeggen, maar ik weet niet als ik in jou schoenen stond of het dan ook een NEE zou zijn

[Picasso 1]

In een toekomstige relatie willen vrouwen net zo min hun hoerenleven aan de grote klok hangen als dat wij niet willen dat onze tekomstige relatie weet van ons hoerenlopersgedrag. Zij zal zich vast wel misdragen hebben maar ook zij verdient een kans om een relatie op te bouwen met iemand en dit leven achter zich te laten. Gun haar die kans, het is aan zijn nieuwe relatie om op grond van zijn inzicht te bepalen of zij een vrouw is waarmee hij een toekomst wenst op te bouwen.

[SFL]

Zij zal zich vast wel misdragen hebben maar ook zij verdient een kans om een relatie op te bouwen met iemand en dit leven achter zich te laten.

Ben jij nog wel goed mee, Picasso...
Ze heeft verdomme twee relaties waarvan de ene wat serieuzer is dan de andere. Ze liegt nog steeds over alles. Die kerel heeft het recht te weten wat haar beroep is... Indien hij het echt te pakken heeft voor haar, dan zal hij dit ook door de vingers zien.
Lees heel het verhaal van begin tot einde opnieuw Pic1... Dat mens veranderd nooit... Voor niets of voor niemand. Net zoals ze tegen mij menig maal beloofde het beter te doen. Werkt alleen maar omgekeerd.
Ik was een slachtoffer in de lange rij bij wie het niet gelukt is, maar er zullen nog veel slachtoffers volgen zoals deze stakker, bij wie het haar wel zal lukken. Laat hem maar verliefd worden, binnekort is ie gelijk vader en krijgt hij er een hoop problemen gratis bij.

[Big30]

In een toekomstige relatie willen vrouwen net zo min hun hoerenleven aan de grote klok hangen als dat wij niet willen dat onze tekomstige relatie weet van ons hoerenlopersgedrag. Zij zal zich vast wel misdragen hebben maar ook zij verdient een kans om een relatie op te bouwen met iemand en dit leven achter zich te laten.

Dit is in zijn algemeenheid ook een zeer legitiem punt lijkt me even los van of de dame nu al afscheid wil nemen van dit leven en wat nieuws wil opbouwen.

Het woord oplichten lijkt me in deze zwaar overtrokken. Misbruik maken van gevoelens OK, er een financieel voordeel uithalen daar zal ook wel sprake van zijn geweest maar zoals in zo veel andere gevallen "it takes 2 to Tango", je laat het ook gebeuren natuurlijk.

Verder kan ik me goed vinden in de woorden van Ext. d.i. het klinkt niet alsof je er al echt een punt achter hebt gezet. Ik bespeur in ieder geval nog veel rancune en frustratie.

Mijn reactie komt wellicht wat streng, afstandelijk en rationeel over. Dat is inderdaad een bewuste keuze.

Nogmaals ik zeg niet dat je reactie heel vreemd is of onbegrijpelijk. Ik herken het wel een beetje. Maar beste is je er verder niet mee te bemoeien. Het is jou zaak ook niet. Je zegt zelf al dat je nog steeds veel woede voelt en ik denk dat je reactie primair van uit die nog steeds aanwezige woede is geschreven.

Je kunt haar aanspreken zo je dat al niet gedaan hebt op haar gedrag t.o.v. van jou. Maar iemand die je niet kent vertellen dat een dame waar hij iets mee heeft en waarvan hij niet weet dat ze een DVP is vertellen dat ze dit werk doet zonder dat je alle feiten kent vind ik zeer ongepast en "not done".

Big30

[Picasso 1]

Ben jij nog wel goed mee, Picasso...
Ze heeft verdomme twee relaties waarvan de ene wat serieuzer is dan de andere. Ze liegt nog steeds over alles. Die kerel heeft het recht te weten wat haar beroep is... Indien hij het echt te pakken heeft voor haar, dan zal hij dit ook door de vingers zien.
Lees heel het verhaal van begin tot einde opnieuw Pic1... Dat mens veranderd nooit... Voor niets of voor niemand. Net zoals ze tegen mij menig maal beloofde het beter te doen. Werkt alleen maar omgekeerd.
Ik was een slachtoffer in de lange rij bij wie het niet gelukt is, maar er zullen nog veel slachtoffers volgen zoals deze stakker, bij wie het haar wel zal lukken. Laat hem maar verliefd worden, binnekort is ie gelijk vader en krijgt hij er een hoop problemen gratis bij.


Wil je een advies of zoek je bevestiging op wat je al van plan bent te gaan doen?

[SFL]

Dit is in zijn algemeenheid ook een zeer legitiem punt lijkt me even los van of de dame nu al afscheid wil nemen van dit leven en wat nieuws wil opbouwen.

Het woord oplichten lijkt me in deze zwaar overtrokken. Misbruik maken van gevoelens OK, er een financieel voordeel uithalen daar zal ook wel sprake van zijn geweest maar zoals in zo veel andere gevallen "it takes 2 to Tango", je laat het ook gebeuren natuurlijk.

Verder kan ik me goed vinden in de woorden van Ext. d.i. het klinkt niet alsof je er al echt een punt achter hebt gezet. Ik bespeur in ieder geval nog veel rancune en frustratie.

Mijn reactie komt wellicht wat streng, afstandelijk en rationeel over. Dat is inderdaad een bewuste keuze.

Nogmaals ik zeg niet dat je reactie heel vreemd is of onbegrijpelijk. Ik herken het wel een beetje. Maar beste is je er verder niet mee te bemoeien. Het is jou zaak ook niet. Je zegt zelf al dat je nog steeds veel woede voelt en ik denk dat je reactie primair van uit die nog steeds aanwezige woede is geschreven.

Je kunt haar aanspreken zo je dat al niet gedaan hebt op haar gedrag t.o.v. van jou. Maar iemand die je niet kent vertellen dat een dame waar hij iets mee heeft en waarvan hij niet weet dat ze een DVP is vertellen dat ze dit werk doet zonder dat je alle feiten kent vind ik zeer ongepast en "not done".

Big30

OK dankjewel Big30... Hier ben ik zeker wat mee en het zet aan tot denken.
Waarschijnlijk ga ik toch niks ondernemen en in het ergste geval zal ik haar er nog wel eens over aanspreken. Niet over haar gedrag t.o.v. mij zoals je beschrijft (want er is geen enkel gedrag meer naar mij toe), maar wel het gedrag t.o.v. die Duitse kerel.

Nogmaals ben ik het beu mezelf hier te verdedigen en nee daar zijn geen gevoelens van liefde of wraak meer! Het gaat me hier enkel om bezorgdheid over een mannelijke soortgenoot. Die dame deugt echt niet en voor zo iemand kan ik echt niets voelen. Ik vind het gewoon spijtig dat ze een hoofdstuk in mijn leven geworden is, maar daarvan kan ik nu eenmaal niet terug.

Frustraties aangaande haar heb ik ook niet. De enige frustraties die ik heb is de linkse politiek in Europa, mijn haar dat uitdunt, mijn buik die dikker wordt en het feit dat het al weer een tijdje geleden is dat ik "de beste recensie van de maand" nog gewonnen heb :smile2:

Capice? (ook streng hé:biggrin:)
;)

[SFL]

Wil je een advies of zoek je bevestiging op wat je al van plan bent te gaan doen?

Advies ivm wat ik zou moeten doen.
-Die kerel inlichten over alles
-Die kerel anoniem inlichten
-Haar erover aanspreken en hopen dat ze eerlijk gaat wezen tegen hem
-Gewoonweg niets doen
-...andere suggesties...

Liefst met wat argumentatie.
Zeker geen bevestiging, want ik weet echt niet of ik wel iets zal doen. De kans is groot dat ik helemaal niets doe
En zeker geen profielanalyse van mijn psyche, want ik weet namelijk heel goed voor mezelf wat mijn gevoelens en bedenkingen zijn.
Uiteindelijk gaat het niet over mij, niet over haar... Maar wel om een potentieel slachtoffer dat ze zal maken.
Dat is alles

Hasta la proxima

[Picasso 1]

Advies ivm wat ik zou moeten doen.
-Die kerel inlichten over alles
-Die kerel anoniem inlichten
-Haar erover aanspreken en hopen dat ze eerlijk gaat wezen tegen hem
-Gewoonweg niets doen
-...andere suggesties...

Liefst met wat argumentatie.
Zeker geen bevestiging, want ik weet echt niet of ik wel iets zal doen. De kans is groot dat ik helemaal niets doe
En zeker geen profielanalyse van mijn psyche, want ik weet namelijk heel goed voor mezelf wat mijn gevoelens en bedenkingen zijn.
Uiteindelijk gaat het niet over mij, niet over haar... Maar wel om een potentieel slachtoffer dat ze zal maken.
Dat is alles

Hasta la proxima

Je kan ook voor een tussenweg kiezen. Enerzijds discreet blijven over haar anderzijds toch proberen iemand te behoeden voor problemen.
Zonder op details in te gaan aanmanen tot voorzichtigheid ivm dat je zelf een relatie hebt gehad waarbij je persoonlijk weinig oprechtheid en eerlijkheid hebt ervaren mbt haar echte intenties en het idee hebt dat dat nog niet veel is veranderd in haar persoonlijkheid

[Dalton]

Kijk naar mij SFL ,oud en aftands en je gelooft het of niet maar alle DVP'S zijn gek op me:freu::freu:
Ik ben ook verliefd op alle dames die werken in een sauna-club en voor die paar luizige euros hun lichaam verhuren aan mij ,welke normale dame van pakweg 25 jaar gaat er met zo'n gedrog de kamer op.
Ja juist de dames die graag een paar euros verdienen en je weet toch zelf ook wel dat wanneer je een dame betaald voor wat liefde ze echt niet van je gaat houden.
Ze proberen er altijd munt uit te slaan op welke manier dan ook.
Ik ken een paar van die dames waar ik al jaren mee de kamer opgaat en je gelooft het of niet maar daar komt ieder jaar een nieuwe bij.
Gewoon lol maken met ze ,heerlijk wat drinken en uit je dak gaan en jezelf suf neuken of lekker laten blasen zodat je helemaal afgemat de weg naar huis weer inslaat.
Maar wat in een club gebeurd moet je niet mee naar huis nemen ,gewoon in de club laten.
Je komt ook iedere keer weer een dame tegen die lekkerder neukt als de vorige en dat is het doel waar wij ijsberen naar streven maar we gooien de oude schoenen niet weg want die gebruiken we nog steeds.
Je weet nooit wie op een gegeven moment in de club werkt en dan is het altijd makkelijk om met een oude vlam,die je toch nog regelmatig pakt de kamer op te gaan.
Een dvp is een dame die zoveel mogelijk geld probeerd binnen te halen ,wij weten dat maar sommige willen of kunnen dat niet in hun hersenen registreren.
Wanneer een klant er leuk en jong uitziet is dat voor zo'n dame aangenamer maar de oudjes zijn toch in het voordeel want voordat die klaar zijn ben je minstens 2 uur verder.
Wij bedrijven de liefde op de manier zoals het hoort,wij hebben altijd een pot rinse-appelstroop bij ons en smeren haar daar altijd helemaal mee in.
De zak met zoete broodjes komt pas na het eerste nummertje te voorschijn en wanneer al die broodjes op zijn beginnen we aan het tweede nummertje,indien ze bij het eerste nummertje goed haar best heeft gedaan want anders gaan we na een half uurtje gewoon de kamer af en hebben dan pech gehad.
SFL ik kan je alleen maar zeggen bemoei je niet meer met die dame en laat haar met rust of ga gewoon als klant met haar om,dat zal het beste zijn voor jullie alle twee indien ze nog wilt.
Wij moeten de wens van een dvp altijd respekteren omdat we nu eenmaal hoerenlopers zijn en afhankelijk van die dames.
Gaan we tegen de wensen van die dames in dan zijn we het doodschieten niet waard.
Heeft ze een ander gevonden of misschien wel drie anderen laat gaan het is haar werk.
Gewoon verder gaan met je eigen leven en de echte verliefdheid moet je nooit mee de club innemen maar in de auto laten liggen en in de club doen alsof dat is het spel van een echte hoerenloper.
Beter een hele club vol dan tien dvp's in de lucht,de nieuwe spreuk van DALTON.
Ik kan natuurlijk nog wel twee uur door blijven tikken maar dat heeft helemaal geen nut want echt hoerenlopers nemen nooit iets van anderen aan maar geven het beste van hun lichaam altijd aan een lekker hemels vrouwtje van twintig lentes of misschien twee jaar ouder.
Als het eventueel gaat dan stopt hij de knikkers er ook nog bij in:freu:

[SFL]

Je kan ook voor een tussenweg kiezen. Enerzijds discreet blijven over haar anderzijds toch proberen iemand te behoeden voor problemen.
Zonder op details in te gaan aanmanen tot voorzichtigheid ivm dat je zelf een relatie hebt gehad waarbij je persoonlijk weinig oprechtheid en eerlijkheid hebt ervaren mbt haar echte intenties en het idee hebt dat dat nog niet veel is veranderd in haar persoonlijkheid

Muchas Gracias, mijn Spaanse Amigo... Hier ben ik wat mee en ik zal me erover beraden.

Adios ;)

[SFL]

Allemaal wijze woorden van jou, mijn beste Dalton... Alleen weinig uitkomsten op mijn vraag. Maar het klopt, veel DVP's verkiezen liever rijpere ijsberen dan jonge brutaaltjes... Dat is waar.
Alleen als je het verhaal een beetje kent, was het bij mij toch net anders geworden. En nee, ik heb totaal geen behoefte meer om nog met haar te neuken. Dus als ik haar nog eens tegenkom, dan ga ik zeker geen euro's dokken om haar te hebben. Dat wijf verdient geen cent aan mij...
Jij weet natuurlijk ook over wie het gaat en zowel jij als ik hadden goede sessies met haar. Helaas is het bij mij daar niet bij gebleven en dat was niet omdat ik er naar op zoek was, maar wel omdat zij zo nodig mijn kop wist gek te maken. Gaandeweg heb ik haar leren kennen en ze deugt voor geen haar! Als je wil zal ik jou zelfs eens wat meer vertellen via IM ten tijde dat ze in Acapulco werkte... Want dat was niet voor niets dat ze daar ook weggevlucht is. Dat kan je daar aan het management vragen en ook meerdere ex-collegae van haar kunnen dat bevestigen... Maar dat ga ik hier niet openbaar maken (dat zou pas wraak zijn).
Neen Dalton... Ik ben een nuchtere jongen en behoor hier tot de betere van de klas als het erop aankomt hoe een DVP in elkaar zit... Maar geloof me, haast heel de club heeft een beter en eerlijker karakter dan zij... Om het in de woorden van mijn kameraad Balkan-Bull te zeggen: ze is labiel, is niet goed bij de geest, is gewoon ziekelijk... Hij kan het weten, want hij was erbij toen ze gemeen uithaalde naar een andere goede vriendin van ons. Een dame zoals haar hoort in een instelling, neem dat maar van mij aan. Verklaar anders maar eens waarom een Duits staatsburger geen vast adres heeft en constant onderduikt bij klanten, nooit een cent op zak heeft terwijl ze met gemak 6000 euro op een maand zou moeten verdienen.
En de kerel waar ze nu mee is, dat is zeker geen hoerenbok zoals ons... Hebben elkaar op facebook of in real life leren kennen... Zeg je dan ook tegen hem; laat het plezier voor in de club, zet haar uit je hoofd en rij naar huis?

En daar mijn beste Dalton, daar ging het hier om. Het lot van een nietsvermoedend mannelijk wezen. De rest heb ik al lang afgesloten en een plaats gegeven. Nu we er uitgebreid over bezig zijn, moet ik wel toegeven (aan alle wijzende vingertjes) dat de woede opnieuw in mij borreld. Maar in het leger kreeg ik een cursus anger-management en kan ik me ten alle tijden beheersen... Dus het zal niet SFL zijn die domme dingen gaat doen. SFL viel hier per toeval over en voelde een vorm van medeleven, meer niet. SFL is zelfs lekker de versiertoer opgegaan dit weekend, SFL heeft deze week nog andere leuke plannen en binnekort gaat SFL nog eens op tournee. Jij bent natuurlijk ook van harte welkom, heer Dalton... Maar dan gaan we het zeker niet over "haar" hebben.

Doeg :wink2:



Kijk naar mij SFL ,oud en aftands en je gelooft het of niet maar alle DVP'S zijn gek op me:freu::freu:
Ik ben ook verliefd op alle dames die werken in een sauna-club en voor die paar luizige euros hun lichaam verhuren aan mij ,welke normale dame van pakweg 25 jaar gaat er met zo'n gedrog de kamer op.
Ja juist de dames die graag een paar euros verdienen en je weet toch zelf ook wel dat wanneer je een dame betaald voor wat liefde ze echt niet van je gaat houden.
Ze proberen er altijd munt uit te slaan op welke manier dan ook.
Ik ken een paar van die dames waar ik al jaren mee de kamer opgaat en je gelooft het of niet maar daar komt ieder jaar een nieuwe bij.
Gewoon lol maken met ze ,heerlijk wat drinken en uit je dak gaan en jezelf suf neuken of lekker laten blasen zodat je helemaal afgemat de weg naar huis weer inslaat.
Maar wat in een club gebeurd moet je niet mee naar huis nemen ,gewoon in de club laten.
Je komt ook iedere keer weer een dame tegen die lekkerder neukt als de vorige en dat is het doel waar wij ijsberen naar streven maar we gooien de oude schoenen niet weg want die gebruiken we nog steeds.
Je weet nooit wie op een gegeven moment in de club werkt en dan is het altijd makkelijk om met een oude vlam,die je toch nog regelmatig pakt de kamer op te gaan.
Een dvp is een dame die zoveel mogelijk geld probeerd binnen te halen ,wij weten dat maar sommige willen of kunnen dat niet in hun hersenen registreren.
Wanneer een klant er leuk en jong uitziet is dat voor zo'n dame aangenamer maar de oudjes zijn toch in het voordeel want voordat die klaar zijn ben je minstens 2 uur verder.
Wij bedrijven de liefde op de manier zoals het hoort,wij hebben altijd een pot rinse-appelstroop bij ons en smeren haar daar altijd helemaal mee in.
De zak met zoete broodjes komt pas na het eerste nummertje te voorschijn en wanneer al die broodjes op zijn beginnen we aan het tweede nummertje,indien ze bij het eerste nummertje goed haar best heeft gedaan want anders gaan we na een half uurtje gewoon de kamer af en hebben dan pech gehad.
SFL ik kan je alleen maar zeggen bemoei je niet meer met die dame en laat haar met rust of ga gewoon als klant met haar om,dat zal het beste zijn voor jullie alle twee indien ze nog wilt.
Wij moeten de wens van een dvp altijd respekteren omdat we nu eenmaal hoerenlopers zijn en afhankelijk van die dames.
Gaan we tegen de wensen van die dames in dan zijn we het doodschieten niet waard.
Heeft ze een ander gevonden of misschien wel drie anderen laat gaan het is haar werk.
Gewoon verder gaan met je eigen leven en de echte verliefdheid moet je nooit mee de club innemen maar in de auto laten liggen en in de club doen alsof dat is het spel van een echte hoerenloper.
Beter een hele club vol dan tien dvp's in de lucht,de nieuwe spreuk van DALTON.
Ik kan natuurlijk nog wel twee uur door blijven tikken maar dat heeft helemaal geen nut want echt hoerenlopers nemen nooit iets van anderen aan maar geven het beste van hun lichaam altijd aan een lekker hemels vrouwtje van twintig lentes of misschien twee jaar ouder.
Als het eventueel gaat dan stopt hij de knikkers er ook nog bij in:freu:

[Gondolas9]

Big heeft het perfect verwoord. Ik kan daar echt niks aan toevoegen.

[CLUBSPORT]

Mijn bescheiden mening : ik zou het laten rusten het is hun beide leven en hun verantwoordelijkheid, deze kerel zal indien hij zo gek op haar is zoals jij zegt jou niet geloven .
en indien hij je wel gelooft wat gebeurt er daarna ? over diverse weken of maanden heeft ze weer een ander gevonden en wat doe jij dan ? ga je die ook waarschuwen ??? dan kan je nog wel wat jaartjes bezig zijn met die ongein .
ik zeg : laat het rusten het is hun verantwoordelijkheid , ik snap dat het makkelijk gezegd is ik ben er emotioneel niet bij betrokken , jij wel .
succes .

[phoenix]

tjonge ik heb dus ook ander half uur van mijn tijd naar dit kostelijke verhaal zitten kijken.....ehm ja , ja , ik vermoed dat er velen verhalen nooit zullen worden verteld en ik ben mij er bewust van het feit, ja feiten zijn , dat mensen beinvloed worden door de omgeving waarin we verkeren. Hoeren snuiven, slikken, bedrigen, zuigen,naaien, plassen en poepen dat weet ik nu ook op mannetjes. Ik heb een raamhoer affarire gehad, maar besloot nooit meer te neuken met haar nadat ik verliefd werd, dan is er af en toe een moment dat het gordijn zeg maar wordt opgelicht en je de ware gelaatsuitdrukking van een mens krijgt te zien,ik kan hier ook een verhaal vertellen over ellende en zo, laat ik dat nou maar niet doen.De hoer zit er nog steeds in de hardenbollenstraat in utrecht en heeft haar gordijn weer prima rood gekleurd. We krijgen van mensen die teveel klappen hebben gehad nooit alles te zien, laat staan al het vertrouwen wat je maar wenst..........................tot slot ik denk dat u meneer sfl bull ook het nodige meemaakt in het leger...ik vraag mij zelfs af of het met ' liefde en romantiek' niet is afgelopen.............., behalve puberliefde..merendeel van de mensen zijn druk met zichelf en hun relatie met de buitenwereld...romantiek? verliefd?, liefde bestaat gelukkig wel ja, maar verliefdheid is dat niet vergelijkbaar met cocaine?, nooit geprobeerd trouwens, ben van dat slag dat bij overgrootvader al naast het mariabeeld een fles jenever zag staan....en zelf maar besloot om daar nooit van afhankelijk te worden, maria heeft trouwens ook niet gauw vat op mij.....maar ja ze is er wel voor me he...die lourdesmaria staat wel mooi bij mij naast mijn schouw he.....

[edward]

tjonge ik heb dus ook ander half uur van mijn tijd naar dit kostelijke verhaal zitten kijken.....ehm ja , ja , ik vermoed dat er velen verhalen nooit zullen worden verteld en ik ben mij er bewust van het feit, ja feiten zijn , dat mensen beinvloed worden door de omgeving waarin we verkeren. Hoeren snuiven, slikken, bedrigen, zuigen,naaien, plassen en poepen dat weet ik nu ook op mannetjes. Ik heb een raamhoer affarire gehad, maar besloot nooit meer te neuken met haar nadat ik verliefd werd, dan is er af en toe een moment dat het gordijn zeg maar wordt opgelicht en je de ware gelaatsuitdrukking van een mens krijgt te zien,ik kan hier ook een verhaal vertellen over ellende en zo, laat ik dat nou maar niet doen.De hoer zit er nog steeds in de hardenbollenstraat in utrecht en heeft haar gordijn weer prima rood gekleurd. We krijgen van mensen die teveel klappen hebben gehad nooit alles te zien, laat staan al het vertrouwen wat je maar wenst..........................tot slot ik denk dat u meneer sfl bull ook het nodige meemaakt in het leger...ik vraag mij zelfs af of het met ' liefde en romantiek' niet is afgelopen.............., behalve puberliefde..merendeel van de mensen zijn druk met zichelf en hun relatie met de buitenwereld...romantiek? verliefd?, liefde bestaat gelukkig wel ja, maar verliefdheid is dat niet vergelijkbaar met cocaine?, nooit geprobeerd trouwens, ben van dat slag dat bij overgrootvader al naast het mariabeeld een fles jenever zag staan....en zelf maar besloot om daar nooit van afhankelijk te worden, maria heeft trouwens ook niet gauw vat op mij.....maar ja ze is er wel voor me he...die lourdesmaria staat wel mooi bij mij naast mijn schouw he.....

En die fles van je overgrootvader phea?Heb je die ook leeg ? Lijkt het wel op

[Bosco]

Als het een ijsbeer is, had ik hem gewaarschuwd.
Maar dat is hij niet.

Ijsberen moeten elkaar beschermen, als uitstervend ras. ;)

[Jansen]

Leef jouw eigen leven en laat haar d’r eigen leven leiden, wat jij daar ook van moge vinden. Pas dan kun je zeggen dat je echt over iemand heen bent. Sterker nog, als ik jou was zou ik je kameraad annex informant indringend vragen haar gangen niet verder na te gaan en jou daarmee te confronteren. Tijdens de romance met deze DVP was die informatie nog functioneel, maar nu toch niet meer?

Je bent –zo komt het op mij althans over- nog redelijk wat met haar bezig, je teksten zijn doordrenkt met animositeit jegens haar en ik proef een zekere vergeldingsdrang die je rationeel aankleedt als de overweging van een eventuele barmhartige Samaritaan naar een anonieme ‘brave’ meneer, maar waar de geur van wrok toch aan vastkleeft. Klassieke kenmerken dat iemand (nog) niet over een verbroken relatie / romantisch avontuur heen is. Ik realiseer me dat je zelf aangeeft er allang overheen te zijn, ik geef je toch mee dat het op mij niet helemaal zo overkomt…


Ik zal andere woorden besparen omdat hierboven het juiste antwoord is geschreven.

Sluit het hoofdstuk af anders bega je dezelfde fout als vele andere
zoals Joop Slim enz enz.
Ga lekker door met wat je nu doet en houd gewoon nog de naam SFL aan die nu nog van toepassing is.:smoke:
Er verder over schrijven is ook de boel verlengen.:angryfire:

[Stylo]

Mijn bescheiden mening : ik zou het laten rusten het is hun beide leven en hun verantwoordelijkheid, deze kerel zal indien hij zo gek op haar is zoals jij zegt jou niet geloven .
en indien hij je wel gelooft wat gebeurt er daarna ? over diverse weken of maanden heeft ze weer een ander gevonden en wat doe jij dan ? ga je die ook waarschuwen ??? dan kan je nog wel wat jaartjes bezig zijn met die ongein .
ik zeg : laat het rusten het is hun verantwoordelijkheid , ik snap dat het makkelijk gezegd is ik ben er emotioneel niet bij betrokken , jij wel .
succes .

Mooi geschreven.
Sluit ik me helemaal bij aan.
Laat het rusten en ga verder met je EIGEN leven.

[Badslippers]

Nou kameraad je hebt me weer een gezellige maandagavond bezorgd die bestond uit het lezen van al die adviezen die je kreeg op jou vragen.

Kan ik daar nog iets aan toe voegen? Ja zeker!

"Man, wat zit die bitch nog in je system!!!"

Extince en Big30 hebben het uitstekend verwoord. Maar Pistol Pete ook. En mijn beroepsmatige achtergrond als werker in de psychiatrie zegt, dat de ene partij (Ext en Big) het rationeel benaderen en PP vanuit het gevoel reageert. Maar wat heb je daaraan jou dilemma blijft. Laten rusten of afschieten dat wijf en die kerels die ze probeert mee te sleuren waarschuwen?

Pic1 verwoordt dat super simpel maar wel het duidelijkst: "Wil je een advies of zoek je bevestiging op wat je al van plan bent te gaan doen?" Laat dat simpele zinnetjes eens tot je door dringen!

Ik heb dagelijks met labiele mensen te maken waarvan sommigen altijd weer in staat zijn om elke relatie die ze aangaan tot op het bot te verwoesten. Dan trek ik maar weer eens mijn geitenwollensokken aan en probeer dat aan de partijen uit te leggen. Maar soms lijkt het erop dat mensen verwoest willen worden. Net als al die verliefde ijsberen hier die wij goede en verstandige raad geven maar die vervolgens onze adviezen naast zich neerleggen om tenslotte emotioneel kapot gemaakt en financieel uitgekleed te worden.

Ik trek mijn geitenwollen gedoe even uit en praat als Badslipper de ijsbeer. Ik denk dus ook dat deze valse adder, die tegen wie dan ook met dubbele tong praat, nog steeds in je systeem zit.

Hoeveel toekomstige potentiële slachtoffers ga je redden? (Goede overpeinzing van CLUBSPORT) neem hem mee.

Maar de wereld zit vol stront, niet iedereen is te redden. Maar als ik iemand uit de stront kan trekken dan doe ik het. De hele wereld is niet te redden maar eentje is toch fijn. En dat verwacht ik ook van anderen. Ik hoop dat als ik in de gierput dreig te vallen er iemand is die mij een hand toe steekt. Maar als die ander het onhandig aanpakt, lazert hij/zij er ook in en dan hebben we een "Big Problem".

Ik zou het dus zoeken in de manier waaróp je het kunt aanpakken zonder dat er al teveel "stront aan de knikker" komt. Maak een inschatting, anders, "Let it Be"

[Zedd]

SFL, Hoofdstuk 19... Tijd om het boek dicht te doen kameraad!

[Nami]

SFL, ik ken jou niet maar ben erg geroerd door het hele verhaal dat ik (nu pas) in 1 teug heb gelezen. Jou is veel ellende bespaart gebleven (achteraf). Je had ook financieel aan de grond kunnen raken (huis kwijt, ontevreden ex-DVP met kind op de bank in een vreemd land, bankrekening leeg, stelselmatig bestolen/bedrogen), definitief breken met familie, gezin, kinderen, beste vrienden etc etc. Dat heb ik helaas van nabij mogen zien bij een aantal ijsberen. Laatst nog een zwaar schokkend verhaal gehoord van een verliefde ijsbeer uit de GT, waar de honden geen brood van lusten. DVP ging na kapitalen losgepeuterd te hebben van verliefde ijsbeer, waaronder nieuwe auto, appartement etc. op bezoek bij zijn vrouw omdat ze opeens niet meer gestalkt wenste te worden. Vrouw geloofde haar niet totdat ze mee moest/ging naar Dusseldorf en het naamkaartje op de deur zag staan... Op enkele uitzonderingen na is een relatie met een DVP tot mislukken gedoemd. De meeste zijn zo mentaal verknipt dat ze de partner uiteindelijk ook in de vernieling helpen.

Mijn idee zou zijn 'let it go'. Je kan niet de hele wereld voor haar beschermen nu niet noch in de toekomst. Na de huidige partners komen weer nieuwe. Je kan zoveel mensen iets zeggen, behoeden, maar je leert alleen maar van je eigen fouten, en dan nog het beste als ze het meest gekost hebben (fysiek, mentaal & financieel). Of ben je tot het einde der dagen van plan om haar levensloop te monitoren met behulp van jouw vrienden? Ben blij dat je in elk geval al die afstand hebt gecreëerd.

Echte kracht ontstaat door afstand te nemen. Iemand die een zware verslaving heeft is zo moeilijk te helpen. Je kan er ook alleen van afkomen als je het echt zelf wilt en er een knop mentaal omgaat. Of zij daar sterk genoeg voor is, ik denk het niet. Daar heeft ze wss al veel te veel voor meegemaakt en zit ze te lang in de wereld. Ik heb ook veel gesprekken gevoerd met DVP's en daar werd ik zelf zo droevig van dat ik ben opgehouden ernaar te vragen.

Bescherm jezelf en blijf oppervlakkig. Saunaclubs is een grote fake (ondanks dat je r af en toe heerlijk kan/wil/moet losgaan ter ontspanning). Echte kwaliteit voor een serieuze, gelijkwaardige en respectvolle relatie vind je daar niet! Daar hebben ze al teveel voor meegemaakt, erg genoeg!

Live your (own) life en probeer dit hoofdstuk af te sluiten. Wanneer je niet of steeds minder nagaat wat ze doet, met wie ze contact of whatsoever, dat zou voor mij het eerste teken van je 'echte verwerking’ zijn.

Ik vond het gekozen nummer van Unheilig - Geboren um zu Leben, heel passend. Het was het eerste wat in mij opkwam nog voordat ik het aanklikte. Soort telepathisch, maar dat nummer heeft ook bij mij veel losgemaakt na een lastige periode met zware tegenslag..

Focus op je nieuwe leven, waar zij geen deel meer van uitmaakt. Dat zal wss nog wat tijd kosten, maar je bent op de goede weg, maar laat het NU los!

Veel sterkte op je pad!!

[rolly]

Advies ivm wat ik zou moeten doen.
-Die kerel inlichten over alles
-Die kerel anoniem inlichten
-Haar erover aanspreken en hopen dat ze eerlijk gaat wezen tegen hem
-Gewoonweg niets doen
-...andere suggesties...

Liefst met wat argumentatie.
Zeker geen bevestiging, want ik weet echt niet of ik wel iets zal doen. De kans is groot dat ik helemaal niets doe
En zeker geen profielanalyse van mijn psyche, want ik weet namelijk heel goed voor mezelf wat mijn gevoelens en bedenkingen zijn.
Uiteindelijk gaat het niet over mij, niet over haar... Maar wel om een potentieel slachtoffer dat ze zal maken.
Dat is alles

Hasta la proxima

Uit eigen ervaringen ondervonden dat wel kunt zeggen dat je ergens overheen bent, maar dat het verwerken van bepaalde zaken soms JAREN kan duren. Het beste zou inderdaad zijn om het geheel maar zijn beloop te laten en iedere bemoeienis achterwege te laten.

Ik heb in het verleden een maat van mij ook gewaarschuwd voor een ex van mij en dat werd toen wel zo gedraaid dat dat maar "het gezwam van een jaloerse waardeloze lul" was! Meestal luisteren ze toch niet en moeten maar door schade en schande wijzer worden. Maar goed het was een maat van me en ik heb hem gewaarschuwd.

Maar:
Wat zou ik doen als ik wist dat een onwetend persoon slachtoffer zou worden van oplichterspraktijken en als me dat werkelijk dwars zou zitten?: ik zou die persoon dan toch inlichten!!! Maar in jouw schoenen staande, zou ik dat wel anoniem doen.....en dan alleen met feitelijke info die niks met jou te maken heeft en die ook niet op jou terug te voeren is.


Groetjes,Rolly

[SFL]

Allemaal thanx voor de massale reacties...
Nee echt, heb wel iets opgestoken en bekijk het van een ander perspectief nu.
Ik kan niet iedereen tegen haar beschermen.
Let wel, dat is mijn bedoeling niet, maar ik kwam er toevallig op uit en vond dat ik die kerel tenminste nog kon waarschuwen.
Misschien had hij serieuze heibel met haar kunnen maken en zou ze uiteindelijk toch gaan inzien hoe fout dat ze bezig is. Maar zoals BS zegt, sommige mensen beteren nooit en sleuren andere mee in hun shit.
Ik ga hier geen strijd meer voeren of ik over haar heen ben... Ik weet zelf best dat het zo is. Maar BS heeft wel gelijk dat ze in mijn systeem zit... Gedane zaken nemen geen keer, zoveel is waar!
Mijn kameraad zal vanaf heden niets meer opzoeken en het boeltje met rust laten. Het is voor hem ook eindelijk duidelijk dat ik er niets meer wil mee te maken hebben.
Of ik het nu eens ben met jullie allen of niet... ik neem alle goede raad ten harte.
Wat ik zal doen, weet ik nog steeds niet, want verschillende onder jullie zijn toch van mening die gast in te lichten. Als ik het zou doen, dan zal het subtiel zijn... Of ik zou eventueel haar nog eens kunnen mailen.
Maar eigenlijk geen zin in... De laatste keer dat we elkaar zagen hebben we geen woord tegen elkaar gezegd. Maar goed, we zien wel weer wat er gebeurt!

[Pistol Pete]

Na alle genuanceerde adviezen kom ik weer met mijn totaal ongenuanceerde maar welgemeende advies. Als jij zeker bent van de kwade bedoelingen van die dame moet je die man inlichten. Dan heeft hij een keus...eindigen in de goot met die dame (want dat dat zal gebeuren lees ik zo een beetje in jouw epos) of niet.

Ik ben erg benieuwd wat je uiteindelijk doet!

[tifkad]

Kun je regelen dat die man de link naar "Mijn relatie met een DVP" krijgt?
Als hij het gedrag van deze dvp vanuit je verhaal herkent, zal hij zich misschien
wel bedenken om verder met haar te gaan.

Je gunt het toch niemand om dit allemaal mee te moeten maken.

T.

[CLUBSPORT]

wanneer je actie zou ondernemen is dit denk ik een overweging waar je eens goed over moet nadenken ivm de manier hoe je iets denkt te gaan vertellen .
verplaats je eens in de gedachten van die kerel en denk dan : wie zou ik geloven als een wildvreemde bij me aanklopt met de mededeling dat mijn lieve vriendinnetje een hoer en een verslaafde is en alles bij mekaar liegt en bedriegt , die vreemde of mijn vriendinnetje ??

[The Giz]

Mooi beschreven SFL. Wat een heftige tijd is dit voor jou geweest zeg!
Ook interessant dat je een inkijkje geeft in de belevingswereld van een militair die op missie is. Ik ben zelf geen voorstander van de vredesmissie's in Afghanistan e.d., lijkt mij een kansloze missie omdat er daar teveel mensen zijn die er radicaal op tegen zijn.
Moeilijk om zelfdestructie te zien bij iemand waarvan je houd, je kan hulp bieden, maar als men het niet wil aannemen houd het helaas op.

[uurtje]

Giz, als het aan een bepaald soort mensen lag dan kon jij niet op dit forum schrijven en kon je ook niet je hobby naleven. Jammer dat je nu al toegeeft aan mensen die ergens "radicaal" op tegen zijn.

[The Giz]

Uurtje, daar heb je gelijk in. Maar als ik zovaak hoor dat er weer militairen op vredesmissie sneuvelen, denk ik: Verdomme, wat wil de bevolking daar nu zelf eigenlijk? Zijn ze toch tevreden met hun situatie? Ze kunnen natuurlijk ook onderdrukt zijn. Moeilijk allemaal. Men probeert die landen volgens mij te 'verwesteren', ik denk niet dat dat ooit gaat slagen.

[uurtje]

inderdaad...je moet dielanden niet willen verwesteren. dat schiet niet op. Ik ben wel van mening dat ieder mens min of meer de drang heeft om zichzelf te willen ontplooien en graag een zekere mate van vrijheid heeft. De achtergrond van de missie(s) in Afghanistan is meerledig. Ja, men spreekt over opbouw en socialisering. Maar het bestrijden van de slechte elementen (waar het allemaal mee begonnen is) staat ook nog op de agenda. Niemand ziet graag militairen sneuvelen (en geloof me, ik weet waar ik het over heb) maar helaas heeft alles in de wereld zo zijn prijs. Ook vrijheid. Iets dat sommigen op deze aardkloot als vanzelfsprekend ervaren.............

[SFL]

En terwijl ik zo hard in de weer ben met mijn recente romance, kreeg ik tussendoor van een gemeenschappelijke kennis nieuws te horen over die heks van vorig jaar.

Graag deel ik jullie het heugelijke nieuws mee, dat ze al een hele tijd drachtig is en binnenkort een jong zal werpen!

Ik heb nu al te doen met dat jong, want dat zal de dupe van alles worden.

En ook de stakker die het jong verwekt heeft, zit me de handen in het haar... Ze heeft hem bij de lurven gehad!

Nu nog denk ik bij regelmaat hoeveel geluk ik gehad heb en hoe erg het mij had kunnen vergaan!

Dit nieuws wel even gecontroleerd en ja, op haar facebook poseert junkie XL met een dikke buik...

[SFL]

Nog een update uit mijn meest lompe periode van de laatste 5 jaar:

In Januari ll. is de trut bevallen van een zoontje.
De kerel met wie ze een relatie had en de vermoedelijke verwekker van het kind heeft ondertussen de zak gekregen.
Ze voedt haar jong nu alleen op, maar pappie mag wel dokken voor de kleine.

De zweetdruppels breken me weder uit bij de gedachte wat me had kunnen overkomen.
Ik wens moeder en zoon het beste, en de prille vader een goede advocaat.

Cheeerrrrrzzzzzzzz

[rob45]

@fijnschieter,denk dat je een heel goede beslissing heb genomen,want alle symptomen die jij beschrijft van deze dame duiden er op dat ze haar neus poeiert.Om het zo netjes als mogelijk te zeggen dan.
Hou je rug recht en veel sterkte.

[SFL]

@FS:

Verdomme man, het lijkt hetzelfde mokkel wel!
Afijn, ik raad je aan van er mee te kappen en zo te zien ben je dat wel zinnes. Zeker de eerste weken zul je moeten doorbijten!
Als je aan haar verlekkerd bent, dan is dat omdat ze haar troeven uitspeelt > seks dus!
De rest is ellende en rotzooi wat je er gratis bij krijgt.

Voor mij kon goede raad en mijn eigen intuitie ook niet meer baten, zelfs toen ik vaste bewijs had van alles.
Op zulke momenten denk ik dat venten als ons een goed besodemieterd moeten worden om weer met de poten op de grond te staan.
Ik ken jou natuurlijk niet, maar in mijn geval was ik ook zo'n op vrijheid beluste kerel...
Toen had ik nog een ander leven dan nu, ik rotzooide zelf in het rond, had liefjes bij de vleet en begon te zweven.
Ik waande me onaantastelijk en zodus moest ik dringend met mijn poten terug op de grond gezet worden.
Rond je 30ste moet je immers beter met je leven omgaan en ik zie het dus als een signaal van een hogere macht.
Dit moest gewoon gebeuren. Ik, die niet verliefd kon worden op een DVP, werd toch stapel op haar en kreeg een lesje in nederigheid.

Met zekerheid weet ik haast dat jij er nog niet vanaf bent en dat je alsnog zal plooien voor haar.
Professionele dames zijn gewoon goed, onthoud dat maar. Niet alleen seksueel, maar ook in kennis van de mannenpsyche.
Veelal hebben ze er een zwaarder leven als jij opzitten en ze zijn zo gehard als een veroordeelde in het vreemdelingenlegioen.
Vermoedelijk ben je, en ik ken jou echt niet, iemand die het netjes voor elkaar heeft, een huiselijk vadertype, en/of iemand die soft en respectvol met DVP's omgaat. Met andere woorden een lamme goedzak (net als ik in alle bescheidenheid)... En dat is nu eenmaal wat die vrouwen nodig hebben in slechte tijden, bij problemen of bij gebrek aan zekerheid. Een vaderfiguur, want hun vader is er niet meer, daar hebben ze mee gebroken of die zit mijlenver hier vandaan! Daarnaast moet je liefst ook nog productief zijn, want als je hen drachtig maakt, dan hangen ze pas echt aan jou vast (en dus ook financieel).

Het is waarschijnlijk uit noodzaak dat ze op jou inspeelt. Zoals in mijn geval coke problemen, gok problemen, geen onderdak...etc. Elk mokkel met dit soort problemen wordt een pathetische leugenaar en besodemieterd brave klootzakken zoals ons. Want bij een bad motherfucker pakt dit eenmaal geen verf. Die tonen nooit empathie en zitten met niemand iets in!

Maar ik wens je succes met de verdere afhandeling en indien het toch niet meteen lukt, laat je dan niet kisten en neuk met condoom. Want ik besef dat ik veel geluk gehad heb, of bovenstaande geboorte waarover ik melding deed, had een kleine SFL kunnen zijn. Want zo zie je maar wat haar doel was... Niet veel later na mij had ze al een ander slachtoffer bij zijn pik en die is nu druk bezig met allimentatie te betalen.

Ik ben nu al een geruime tijd samen met een ander meisje uit deze branche. Dat verhaal heb je beslist ook al gelezen onder topic "de gastvrijheid van een DVP". Dom van mij om het opnieuw te riskeren, maar hier zat het gevoel duidelijk anders. Die meid heeft ook een hoop problemen met zich meegebracht en nog niet alles is opgelost, maar nog nooit heb ik haar kunnen betrappen op iets verkeerds wat ze deed jegens mij. Ze is dan ook uit de prostitutie gestapt en alles met haar voelt toch wel positief aan. Zij is dus totaal het omgekeerde. Ze is ook niet zinnes om me met een kind op te zadelen en van mij te profiteren, want ik neuk al een jaar frequent met haar en ze is nog steeds niet zwanger en nog nooit vroeg ze me om geld.

Maar met jouw opsomming hierboven, geef je reeds voor jezelf aan dat het niet deugd! Lees jouw opsomming binnen enkele dagen nog eens en herhaal dat tot er geen verleiding meer is om de telefoon vast te grijpen.

[Badslippers]

Ze is ook niet zinnes om me met een kind op te zadelen en van mij te profiteren, want ik neuk al een jaar frequent met haar en ze is nog steeds niet zwanger


Dat komt gewoon door dat inferieure zaad van jou!

Ik heb met veel plezier de melodramatische verhalen van Cuup en mijn zeer naïve vriend SFL gelezen. Terecht hebben deze verhalen een prominente plaats op dit forum gekregen. Al kunnen deze smartlappen ook maar één ijsbeer (of dame, want dat kan natuurlijk ook) redden van de ondergang, hebben ze hun nut gehad. Misschien dat we binnenkort ook nog het epos van Boy89 mogen lezen:


"Parels en zwijnen"
Hoe ik werd besodemieterd door een schoonheid

Ik ben ook nog steeds aan het wachten op Groentenwandelaar's feuilleton:


"Wodka en Kaviaar"
Mijn opkomst en ondergang met een Russische dame: Het Feuilleton

Maar die laatste fijnproever heeft het volgens mij goed op een rijtje want wij mogen nog steeds smakelijke verhalen van deze gast lezen waar het plezier van afdruipt. 's Mans plezier sluit helemaal aan bij mijn devies: "Maak plezier zolang het duurt".

De verhalen die we hier met zekere regelmaat voorgeschoteld krijgen eindigen steevast in mineur en ik moet het eerste verhaal nog tegen komen dat eindigt met: "En we leefden nog lang en gelukkig". Ik prijs me gelukkig dat de 3 vrouwen (ja, je leest het goed DRIE vrouwen), waarvan ik de nummers in mijn gsm heb, zeer spaarzaam contact opnemen. Zo af en toe eten en drinken we iets buiten de club en seks hebben we al helemaal niet. Gewoon een gezellig dagje uit zonder verplichten naar elkaar. Ook geen uitmelkerij. Ik bedoel, het moet wel ontspanning zijn en geen gestress. Waarom ik dat doe? Nou omdat we het beide leuk vinden en wie wil er nou niet met een schoonheid aan zijn arm door de stad flaneren. De schoonheid is vanzelfsprekend de dame . . . dat moge duidelijk zijn!

[VAZKOR]

"Klanten die geregeld dezelfde sekswerker bezoeken, blijken vaak gevoelens van een diepe affectie te ontwikkelen, wat in een aantal gevallen zou kunnen evolueren tot een authentieke lovestory." De onderzoekers stelden vast dan ongeveer één derde van de berichten gewag maakt van een emotionele intimiteit tussen de sekswerkers en hun cliënten.

http://www.express.be/business/nl/economy/wel-gevoelens-van-romantiek-en-liefde-bij-klanten-van-prostituees/174101.htm

http://jmm.sagepub.com/content/early/2012/07/05/1097184X12452148.full.pdf+html

Zouden ze via vertalers deze site hebben uitgepluist en de love stories hebben gelezen om tot hun conclusies te komen? ;)

Ikzelf hou erg van afwisseling en ga niet te vaak naar de clubs dus ik denk niet dat het me zo gauw zal overkomen. Zelf heb ik wel iets meegemaakt in 't begin van m'n wandelcarrière maar had mogen inzien dat ik zo veel geld en energie aan 't verliezen was en had het voor bekeken mogen houden. Een doodsbedreiging van haar vriend/pooier/whatever was de doorslag dat me gauw uit de droom heeft geholpen.:wand::hammer: A wise lesson learned, end of love story :liebe2::heul::nee: Vandaar heb ik altijd gedacht dat dit verliefd-zijn op een DVP een typische beginnersfout is, maar dat blijkt niet zo te zijn als ik dit alles lees.


Tegenwoordig vraag ik me soms wel af of dat niet gewoon handig is, zo'n verliefdheid zolang je dat niet letterlijk en figuurlijk meeneemt buiten de club. Kwestie van goeie afspraken te maken (cfr groentenwandelaar) maar het toch niet te overdrijven. Seks kan zoveel leuker zijn als je verliefd bent zolang de jaloezie en de bezitsdrang niet de kop opsteken en het een obsessie wordt. Dan maak je je kapot. En zulke toestanden geldt niet alleen met de DVP's, geloof ik. Onder niet-DVP's bevinden zich ook echte gold-diggers. De verhalen die ik allemaal niet heb gehoord van mensen die een liefje meenemen uit Rusland en omstreken :eek:.

Veel moed aan fijnschieter, vraag me af hoe het nu gaat?

[dbd67]

Mij is deze zomer iets overkomen met een DVP uit een club in Hessen die verliefd op mij werd, ze heeft mij nooit om geld gevraagd of iet dergelijks.
De laatste keer dat ik haar zag was ze zeer emotioneel, misschien zal ik in de toekomst hierover iets schrijven ik weet het nog niet.

[Tinusteelbal]

SFL heftig verhaal zeg ik hoop dat het nu wat beter met je gaat...ondanks dat ik zo mijn eigen mening heb over oorlog en het leger en vreemdgaan veroordeel ik je niet. Want ik weet zelf wat de pijn van de liefde is. Ik ga daar zo ook over vertellen.

[Tinusteelbal]

Ik wandel nu al 9jaar en ik ga nu een pauze houden tot januari. In mijn 9jaar wandelen ben ik 4x verliefd geworden op een prostituee. Waarvan de 1e keer het meteen op 2 tegelijk was. En verliefdheden zijn bij mij tot nu toe alleen maar uitgemond in obsessies en ik val ook altijd maar op vrouwen die niet op mij vallen. Ik kick op het onbereikbare. Of ze heeft een vriend of ik ben haar type niet of ze is een prostituee. En soms heeft ze deze drie kenmerken tegelijkertijd.

Ik kan hier wel heel mijn levensverhaal neerpennen over al mijn obsessies en verliefdheden maar ik hou het bij die van vorig jaar en dit jaar. Want dit jaar ben ik wakker geworden.

Vorig jaar zomer werd ik verliefd op een jonge prostituee die een vriend heeft. Ze was heel aardig tegen me en ze gaf me echt een gfe en ze was ook eerlijk tegen me en maakte geen misbruik. Ik schreef ook gedichten over haar op hookers en ik schreef over mn verliefdheid en toen ik haar vorig jaar december uit het oog verloor ging ik constant naar haar vragen daar. Toen ik haar dit jaar maart weer terugvond maakte ze duidelijk dat ze niet op internet wou staan en dat ik wel nog binnen mocht komen omdat ze me mocht en ze was niet boos. Ik wou ook meteen haar nummer en dat kreeg ik. Had ik dat maar niet gedaan. Ik wou alles over haar nog verwijderen van hookers maar dat hoefde niet. In april heb ik het contact met haar beëindigd via sms omdat ik toch weer gevoelens kreeg. Ik vertelde haar dat het beter is dat ik niet meer kom en dat ze mij toch nooit zou kunnen geven wat ik echt wil en toen zei ze je komt er nu niet meer in ook ik zit niet op liefdesverhalen te wachten van klanten en kom nu niet weer na een paar maanden. In 2016 had ik ook een paar keer gezegd dat ik niet meer zou komen en dan kwam ik de volgende maand toch weer en ik overlaade haar met kado's en gedichten. Ik besef nu pas echt dat ik fout bezig was.

In mei dit jaar werd ik meteen weer verliefd op een prostituee van 40 die mij te jong vond. Ze vond mij wel schattig en grappig en ik had haar wel op sociale media. Via oud collega's van haar had ik wel vaker gekeken op haar sociale media vroeger en via haar sociale media kwam ik er dus ook achter dat ze dit werk deed. Ik heb van eind mei tot begin juni ook ff geen contact gehad omdat ik merkte dat ik teveel appte en naar haar aandacht hunkerde. Van juni tot juli ging het toen verder goed op Facebook en doordat ik aardig tegen haar was met gedichten en kado's wou ze wel vrienden met mij zijn. Maar eind juli heb ik dat verpest door weer geobsedeerd te doen en haar proberen te versieren en wanhopig te doen. In augustus besloot ik haar dus echt los te laten maar voordat ik haar van Facebook verwijderde typte ik nog op haar tijdlijn dat ik van haar hield. En ik stuurde nog een afscheidsbrief naar haar werk. Ze wou mij hierna nooit meer ontvangen in het privehuis om mij te beschermen tegen mezelf. Ze wou geen misbruik van mij maken. 18 augustus heb ik met haar gepraat nadat ik op bezoek was geweest bij een collega van haar in het privehuis. We hebben dingen besproken en ze gaf me goede raad en ik vertelde haar dat ik professionele hulp ga krijgen voor mijn obsessies. Wat ook echt zo is. Deze vrouw van 40 heeft me ook ooit uitgelegd dat obsessie hebben voor een vrouw niks met liefde te maken heeft maar met begeerte. Zo van ik wil haar voor mezelf hebben. Ze heeft nu ook een vriend sinds kort en ze vond toendertijd dat ik hou van je bericht op haar tijdlijn ook niet leuk zo openbaar. Op haar advies heb ik ook ff geen Facebook meer gehad maar ik zit er nu gewoon weer een tijdje op en ik hou het gewoon rustig en klein en privé.


Maar eind mei gebeurde er nog iets. Die jonge prostituee waarover ik op hookers had geschreven had blijkbaar al mijn berichten en gedichten over haar uit 2016 gelezen en ze belde mij terwijl ik sinds april geen contact meer met haar had. Ik heb haar in mei wel nog ff achter haar raam gezien en ik wou vriendelijk zwaaien maar ze negeerde me. Maar goed eind mei belde ze me op rond 12uur in de nacht om me te bedreigen over die gedichten en dat ze wel naar me toe zou komen met haar vriend als ik die gedichten niet zou verwijderen. Ik geef toe ik heb goede en foute dingen geschreven op hookers over haar en over het feit dat ze een vriend heeft. Ik uitte mijn gevoelens expliciet en zo ook mijn jaloezie op haar relatie. Ik noemde ook haar naam. Ze is in 2016 waarschijnlijk ook om mij van werkplek veranderd dan. Maar oké de bedreigingen gingen de volgende dag verder en ik vertelde het mijn moeder en die heeft het een beetje opgelost en ik heb het kunnen regelen dat die gedichten over haar verwijderd werden. Ik ga niet meer naar de straat waar zij werkt en ik hoef haar nooit meer te zien.

Het gaat nu gelukkig goed en ik besef nu wat mij te doen staat. Ik gaf het afgelopen jaar ook weer teveel uit aan dvp dus vandaar ook dat ik ff gas terugneem en ik wil die obsessies nu ook echt gaan leren beheersen en dat gaat tot nu toe goed. En ik ga ervoor zorgen dat het me gaat lukken. Ik ben licht autistisch en door mijn autisme heb ik die obsessies en ook doordat ik te snel verliefd word en te visueel ben ingesteld. Het is dus een mix van dingen. Ik wil opzich ook helemaal geen relatie en ik ben blij in mn comfortzone als vrijgezel. Maar ik wil die hopeloze obsessies gewoon niet meer en onbereikbare verliefdheden. En ik ben ook van plan dat zodra ik weer gevoelens begin te krijgen voor een dvp dat ik dan accuut ga stoppen voorgoed met hoerenloper zijn.

[Tinusteelbal]

Als ik ooit weer verliefd word op een dvp stop ik voorgoed met deze hobby en ga ik gewoon alleen rukkend door het leven IK VIND HET BEST mensen verliefd zijn op een prostituee is niet gezond

[Picasso 1]

- en ik val ook altijd maar op vrouwen die niet op mij vallen. Ik kick op het onbereikbare. Of ze heeft een vriend of ik ben haar type niet of ze is een prostituee. En soms heeft ze deze drie kenmerken tegelijkertijd.
- ik hou het bij die van vorig jaar en dit jaar. Want dit jaar ben ik wakker geworden.
- Ik schreef ook gedichten over haar op hookers
- ik wel nog binnen mocht komen omdat ze me mocht en ze was niet boos. Ik wou ook meteen haar nummer en dat kreeg ik. Had ik dat maar niet gedaan.
- Ik vertelde haar dat het beter is dat ik niet meer kom en dat ze mij toch nooit zou kunnen geven wat ik echt wil en toen zei ze je komt er nu niet meer in
- In mei dit jaar werd ik meteen weer verliefd op een prostituee van 40 die mij te jong vond. Ze vond mij wel schattig en grappig
- Maar eind juli heb ik dat verpest door weer geobsedeerd te doen en haar proberen te versieren en wanhopig te doen.
- Deze vrouw van 40 heeft me ook ooit uitgelegd dat obsessie hebben voor een vrouw niks met liefde te maken heeft maar met begeerte.
-Ik heb haar in mei wel nog ff achter haar raam gezien en ik wou vriendelijk zwaaien maar ze negeerde me. Maar goed eind mei belde ze me op rond 12uur in de nacht om me te bedreigen over die gedichten
- Ik uitte mijn gevoelens expliciet en zo ook mijn jaloezie op haar relatie.
- Maar oké de bedreigingen gingen de volgende dag verder en ik vertelde het mijn moeder en die heeft het een beetje opgelost
- En ik ben ook van plan dat zodra ik weer gevoelens begin te krijgen voor een dvp dat ik dan accuut ga stoppen voorgoed met hoerenloper zijn.


Geweldig!! :biggrin:

Bij elk van de hierboven gequote zinnen kon ik nauwelijk een brede smile onderdrukken. :smile2:

Een leuk gedurfd stuk, overigens. Dat van de obsessie herken ik zelf ook; de 'verliefdheid' neemt bij mij echter per wip dermate sterk af dat de genezende therapie doorgaans in een drietal sessies wordt voltooid. :tongue:

[Tinusteelbal]

Why does my story amuse you? Er is niks grappigs aan

[pret]

Why does my story amuse you? Er is niks grappigs aan

Dat noemen ze leedvermaak. :biggrin:

[Hooker lover1]

Een hoerenloper moet blijven lopen...
Onvermijdelijk komen er bij iedereen weleens gevoelens van symphatie,gfe of zelfs verliefdheid opduiken.
Dat is allemaal niet abnormaal,we zijn en blijven tenslotte mensen en geheel gevoelloos is haast niemand.
Wandelelen en of hoerenlopen,hoe je het ook graag noemt...zou eigenlijk niet geassocieerd mogen worden met gevoelens.
De bedoeling is sex tegen betaling te hebben,en verder te gaan met het echte leven buiten de dvp.
Maar dit loopt weleens fout,zeker bij mannen die zichzelf snel verliezen in een vrouw,zoals bij tinusteelbal duidelijk het geval.
In jou geval zou ik elke dvp slechts eenmalig bezoeken,op die manier schakel je de factor gevoelens uit!

[Tinusteelbal]

Ja dat snap ik maar respect tonen is gratis hè pfff mensen met hun leedvermaak er is al genoeg ellende in de wereld op hookers.nl deden ze ook aan leedvermaak nou daar pikte ik het ook niet en werd ik geblokkeerd

[Tinusteelbal]

Bedankt voor de tip en je hebt helemaal gelijk ik ga nu ook fors minderen met de dvp

[deket]

Dat obsessie alles met begeerte te maken zou hebben is uiteraard onzin.
zulke dvps op zekere leeftijd, in deze 40 jaar, beweren vaak goede psychologen te zijn, maar je vlam slaat die hier de bal volledig mis.
obsessie heeft totaal niets met begeerte te maken
een buurman van mij is geobsedeerd door zijn Harley Davidson, hij poetst die bijna dagelijks. Maar hij wil zijn motor daarom nog niet neuken.
dit gezegd zijnde moet ne nooit achter een vrouw lopen, dan hebben ze geen respect voor jou.
een gouden, gratis advies

[Badslippers]

In mei dit jaar werd ik meteen weer verliefd op een prostituee van 40 die mij te jong vond.

Och, wat heet te jong? "Age is just a number", zal ik dan maar als dooddoener neerpennen. Ik was zojuist aan het lezen dat Eberhard van der Laan (burgemeester Amsterdam) ernstig ziek is en zijn werk heeft neergelegd. Ik las ook dat hij een vrouw heeft die maar liefst 24 jaar jonger is. Ouder of jonger, wat maakt het uit. Dat zeg ik natuurlijk ook omdat mijn vlam precies 24 jaar jonger is. Als je er beide geen probleem mee hebt dan heb je toch samen veel plezier in het leven.

[Meme Moo]

...Dat zeg ik natuurlijk ook omdat mijn vlam precies 24 jaar jonger is. ...

Dan ziet ze er voor haar 50 jaar toch verdomd goed uit :biggrin:

[pret]

Dan ziet ze er voor haar 50 jaar toch verdomd goed uit :biggrin:

Betekent dit nu dat BS 74 is? :biggrin:

[Meme Moo]

Betekent dit nu dat BS 74 is? :biggrin:

Minstens....

....uit voorzichtigheid zeg ik tegen dames altijd dat ze 10 jaar jonger zijn dan ik denk dat ze eruit zien.
Kan je nooit een fatale fout maken! :biggrin:

[Das]

Minstens....

....uit voorzichtigheid zeg ik tegen dames altijd dat ze 10 jaar jonger zijn dan ik denk dat ze eruit zien.
Kan je nooit een fatale fout maken! :biggrin:

Daarom dacht SFL dat ik in GT met een van 15 ging....

[Picasso 1]

Minstens....

....uit voorzichtigheid zeg ik tegen dames altijd dat ze 10 jaar jonger zijn dan ik denk dat ze eruit zien.
Kan je nooit een fatale fout maken! :biggrin:

Zelfs met die mokkels weet je een inhoudelijke discussie te ontwijken! :biggrin:

[Brad Clitt]

Ik snap dat sowieso niet, wie zoekt er nou in de club naar de liefde van zijn leven. De dames zitten er maar voor één ding en dat is MONEY, MONEY en nog eens MONEY.
Ok, eigenlijk dus drie dingen.

[Tinusteelbal]

Tsja ze vond mij nu eenmaal te jong ik vond het ook onzin maar ik moet het gewoon accepteren dat ze dat vind ik ben in Veel dingen ook nog echt jongensachtig. Ik ben 13 jaar jonger dan die vrouw van 40 en zij vind dat echt een groot verschil.

[Brad Clitt]

@ Tinusteelbal

Je bent pas nieuw op dit forum en waarschijnlijk heb je mijn vorige post verkeerd begrepen, die zit nl. vol met ironie.
Ik zit eigenlijk in dezelfde situatie als jij, alleen is zij 20 jaar jonger dan mij en ik heb al complete verhalen hier geschreven over mijn vriendschap met haar.
Ben al door iedereen gewaarschuwd dat dit geen echte toekomst heeft en dat weet ikzelf ook wel en kijk er nu toch anders tegenaan dan begin dit jaar.

Feit is echter dat we nu hechter zijn dan ooit, maar desondanks weten we dat het voorlopig niet verder kan gaan dan wat we nu hebben. Ik heb daar vrede mee en met een dag zoals vandaag in YY ben ik gewoon heel content. Ik neem gewoon zoals het komt, de kans dat het écht iets wordt is, hoewel klein, toch nog steeds aanwezig. In ieder geval hou ik er een vriendschap voor het leven aan over, dat heeft ze me alvast gezegd.

[Picasso 1]

Tsja ze vond mij nu eenmaal te jong ik vond het ook onzin maar ik moet het gewoon accepteren dat ze dat vind ik ben in Veel dingen ook nog echt jongensachtig. Ik ben 13 jaar jonger dan die vrouw van 40 en zij vind dat echt een groot verschil.

Je mag je gelukkig prijzen dat je nog lang niet in de categorie zit van "ze vond mij te oud". Dus geniet ervan in plaats van je hierover druk te maken.

[Meme Moo]

Zelfs met die mokkels weet je een inhoudelijke discussie te ontwijken! :biggrin:

Dus jij selecteert je dames op 'inhoud'?:biggrin:

Elke discussie (op inhoud of anderszins) met een dame ga ik uit de weg.
Die verlies ik geheid.
Dat doet me denken: ben jij stiekem een dame? Dat zou wel veel verklaren! :tongue:

[Badslippers]

Dus geniet ervan in plaats van je hierover druk te maken.

Helemaal mee eens. Een beetje het motto Carpe Diem (Pluk de Dag). Niet te moeilijk maken. Genieten van wat je samen hebt. Met de nadruk op samen. Het is immers wel 2-richtingsverkeer.
Als ik al die tranentrekkers lees van Cuup, SFL, Donaldus en nog een hand vol dan denk ik: man, man, man wat een kommer en kwel en ellende. Daar wil je toch niet mee bezig zijn.

[Meme Moo]

Helemaal mee eens. Een beetje het motto Carpe Diem (Pluk de Dag). Niet te moeilijk maken. Genieten van wat je samen hebt. Met de nadruk op samen. Het is immers wel 2-richtingsverkeer.
Als ik al die tranentrekkers lees van Cuup, SFL, Donaldus en nog een hand vol dan denk ik: man, man, man wat een kommer en kwel en ellende. Daar wil je toch niet mee bezig zijn.

Daar zeg je zowat: hoe zou het verhaal van Donaldus verlopen/beëindigd zijn?
Je mag maar 1x raden...

[Badslippers]

Daar zeg je zowat: hoe zou het verhaal van Donaldus verlopen/beëindigd zijn?
Je mag maar 1x raden...

Nou, ik zie dat Donaldus al 9 maanden niet meer online is geweest dus Maria zal op dit moment wel aan het bevallen zijn.

[Eddy_V]

Nou, ik zie dat Donaldus al 9 maanden niet meer online is geweest dus Maria zal op dit moment wel aan het bevallen zijn.
D'r eierstokken waren toch verwijderd als gevolg van de bijwerkingen van de chemo kuren ?

[rob45]

D'r eierstokken waren toch verwijderd als gevolg van de bijwerkingen van de chemo kuren ?

De dokter heeft aan ei selectie gedaan en ze voor de hoofdprijs ingevroren ☺
Rara wie zal dat betalen ???

Waarschijnlijker heeft ze na 9 maanden een fake baby en is daarmee verzekert van maandelijkse inkomsten.....oei dat word een elftal....🤔

[rob45]

Hé Rob, je krijgt Donaldus-trekjes: het laatste en meest spannende deel van je bericht ontbreekt.

Leuke cliffhanger!

Ik was nog even aan het dubben 😎 Meme ...

[Meme Moo]

Had 'm daarom al weer weggehaald.

[Tinusteelbal]

@Brad Clitt sorry maar ik gaf geen antwoord op jou maar thnx voor de uitleg. En ja vriendschap met een dvp is ook prachtig we blijven tenslotte mensen. Ik heb mijn kans daar in helaas verpest door die stomme obsessie.

[Tinusteelbal]

@deket

Mijn vlam van augustus zei niet letterlijk begeerte dat maakte ik ervan. Ze zei dat obsessie voor een vrouw hebben te maken heeft met die mooie vrouw zien en haar voor jezelf willen hebben en niks met liefde.

En ik als jongen van eind 20 ervaart inderdaad dat dvps van in de 40 heel wijs zijn en ik leer ook veel van hen :)

En thnx voor je tip ik mot dat ook echt gaan leren

[pret]

D'r eierstokken waren toch verwijderd als gevolg van de bijwerkingen van de chemo kuren ?

Ach in soaps gebeuren vaker wonderbaarlijke dingen. zoals blinden die zien, gehandicapten die genezen of sterker nog doden die herrijzen uit de dood. Met en al zou dit obstakel ook omgezeild kunnen worden in de soap van Donaldus. :biggrin:

[Brad Clitt]

Het schoolvoorbeeld van wonderbaarlijke plotwendingen is de terugkeer van Bobby Ewing in Dallas, de voorgaande 2 seizoenen (of waren het er meer of minder) waren gewoon een droom van Pamela of zoiets.

[Nulnulzeseneenhalf]

Het schoolvoorbeeld van wonderbaarlijke plotwendingen is de terugkeer van Bobby Ewing in Dallas, de voorgaande 2 seizoenen (of waren het er meer of minder) waren gewoon een droom van Pamela of zoiets.

Dat was meer dan 30 jaar geleden. Of ben jij nu herhalingen aan het kijken.

[Brad Clitt]

Nee hoor, maar mijn aangehaald voorbeeld is toch wel een van de beroemdste en was ook meer bedoeld als een algemene opmerking naar aanleiding van de post van Pret, dus niks van doen met 'ons' wereldje. Ikzelf heb echter al de nodige plotwendingen meegemaakt in mijn eigen soap...