GESTOPT: Lemiers, Aspasia, Rijksweg 1, Mila [Archief]

Befke

10 mei 2006, 13:43

Vooruit dan maar met de geit. Ik kan het toch niet laten. Wat een vrouw, lieve lezertjes - wat een vrouw...

(-- voor wie haast heeft en wie mijn ontboezemingen gestolen kunnen worden: twee top-uren met een topvrouw - herhalingsgevaar 100% - machomen s'abstenir/niet voor de snelle wip --)

Ter Zake
Zoals ik julie al meldde, was ik gisteren op bezoek in Duitsland, waarvandaan ik met gemengde gevoelens vertrok richting de huiselijke sponde. Maar het liep anders... Niet dat onderweg naar huis Pruisische koddebeiers roet in het eten gooiden, of dat de vlotte Italiaan er de brui aan gaf, nee, lieve lezers: ter hoogte van Vaals was de lust naar huis en de echtelijk sponde aanzienlijk gekrompen en al snel vele malen kleiner dan de lust naar nog meer, nog beter, nog warmer, nog zwoeler, nog intiemer, nog welriekender, nog sappiger vrouwenvleesch. En - zoals jullie weten - Befke weet een plekje waar dat vrouwenvleesch met bakken tegelijk tegen een alleszins redelijke vergoeding wordt aangeboden.

Ter Zijde
Dit wordt weer een heel verhaal... Ik wordt altijd nogal breedsprakig als ik niks te vertellen heb. Of niet goed weet of ik wel wil vertellen wat ik op het punt sta te gaan vertellen.
Omdat lang niet altijd duidelijk is wat het effect van het geschrevene zal zijn op de lezer en vooral voor de beschrevene.
Maar ook in dit geval kan ik het natuurlijk niet laten (ego, ego, ego) om in geuren en kleuren kond te doen van hetgeen me nu weer en met wie, is overkomen

Ter Zake
In de bar van de tempel der lust werd ik verwelkomd door een tweetal nieuwe gastvrouwen. Gelukkig was ook Beate aanwezig. Onder het genot van een kopje espresso werden aan een andere klant de aanwezige meisjes, dames, vrouwen, lichtekooien voorgesteld en kon ik alvast vaststellen dat er stevig nieuw bloed is binnengehaald. Ook de 'oude garde', de bekende vaste waarde, was ruim vertegenwoordigd. Al met al telde ik omstreeks 19:00 een stuk of 15 toneelspeelsters van uiteenlopende leeftijd en bevalligheid. Mijn Kim zat er niet bij - die had zich afgemeld.

Beate wist - zoals te doen gebruikelijk - raad.
Een van de nieuwe actrices, een Russische, met de naam Mila, werd me door haar van harte aanbevolen als 'echt een dame voor jou, eentje met klasse, stijl'. Maar eerst nog wat babbelen en een bakkie doen. Mila was me in de line-up nou niet meteen opgevallen...

Ter Zijde
Ik kom graag in dit huis in Lemiers - ik voel me er altijd op mijn gemak, de sfeer is er beschaafd. De mensen die het huis runnen, vertrouw ik. De meiden die er werken - elk met hun eigen verhaal - kennen voor zover ik kan nagaan en voorzover ik persoonlijk kennis met ze heb gemaakt - geen andere dwang dan dat er brood op de plank dient te komen (dat geldt voor mij ook...). Ze blijven er doorgaans lange tijd - het verloop is klein. Er wordt veel en echt en hartelijk gelachen.
Het is ver genoeg van huis. Ik hoef er niet uren voor in de auto te zitten. De verlichting staat me aan. De inrichting is naar mijn zin. De espresso is expres zo. Er zijn immer mooie vrouwen. Ik voel me er nooit opgejaagd. De ontspanning dringt meteen als de deur voor me opengaat tot diep in mijn porieen door. Dat leidt er doorgaans toe dat ik voor de vrouwen met wie ik de tijd doorbreng, helemaal opensta. En dat op zijn beurt draagt bij aan onvergetelijke ervaringen.
Aspasia haalt het beste in mij naar boven. Ik ben er gevoelig voor elke trilling in een stem, voor elke beving van elk spiertje. Voor elke verandering van toonhoogte, voor iedere vertroebeling van de blik. Vol vertrouwen. Gespits op de prikkeling van elk zintuig. Op de bevrediging van elke behoefte. Die van haar en die van mijzelf. Bij Aspasia ben ik tot in het diepst van elk van mijn vezels verliefd.
En gaat de deur achter me dicht, is het (op de suggestie van een geur die is blijven hangen na) weer over.

Ter Zake
Beate ried mij Mila aan. En Mila was me nou niet meteen in het oog gesprongen bij de eerste line-up - maar gelukkig mochten de meiden nogmaals op parade voor een andere meneer. En toen zag ik haar wel staan. In haar lieflijke corsetje. En ik zag dat het goed was...

Naam: MILA - Verkorting uit Ludmilla: Slavische naam. Volgens het Indogermaans principe is deze naam, evenals de Germaanse namen, tweestammig. Het eerste deel komt overeen met Germ. liud `volk'; het tweede lid betekent `geliefd'. Als geheel betekent de naam dus `bij het volk geliefd'. Ik wil het volk zijn!
Haarkleur/-lengte: Blond (verf - niet echt - echte kleur is waarschijnlijk iets behoorlijk donkerbruins), schouderlang;
Lengte: ca. 170 cm;
Figuur: Normaal, echte B;
Afkomst/Taal: Rusland, spreekt uitstekend Duits;
Leeftijd: Niet over gesproken, maar ik schat haar ergens vooraan in de dertig;
Zodiac: Weegschaal;
Tattoos/Piercings: Geen;
Service: Standaard Aspasia pakket: pzc, nmc en voor de rest afhankelijk van sympathie en zo;
Overige: Tsjaaa. Valt er aan onderstaande nog iets toe te voegen dan? Lees maar.

Op de bank in de bar werden we het er al snel over eens dat het een rustig, knuffelig uur in een 'standaard' kamer voor 95 euro moest gaan worden. Een uur - niet meer - het dagbudget was reeds bij Bernd in Hennef behoorlijk ingedeukt.
Een aantrekkelijke stem, een mooi snoetje en top verpakt in een geelgroen korsetje (met lekker veel haakjes) en een bijbehorende string met een kek strikje aan de achterkant. Gave schoentjes met hoge hakken.
Beschaafd. Stijlvol. Op een lieve manier gereserveerd - geen wildebras, not a party animal. Kusje hier en daar. Beetje lachen bij het afrekenen, zij mocht uiteindelijk de kamer bepalen (Beate zei nog (tegen mij): "Kamer 7 - die vind jij toch niks?" waarop het lieve schaap - wier kennis van het Nederlands nog niet zo ver ontwikkeld is - zei: "Oh ja - da's een mooie!" - vandaar. Kamer 7 is trouwens de kamer van mijn eerstontmoeting destijds met Claudia... Ook al zo'n kanjer (maar met deze woorden loop ik alweer vooruit op de dingen die komen gaan)).

Op de kamer moesten eerst de schoenen uit. Toen het korsetje. En ik mocht de haakjes - een voor een - losmaken. Een feestje op zich. Voor beide betrokkenen.
Het zijn de kleine haakjes die het doen, die het doen. 't Zijn de kleine haakjes die het doen.
Bij de herinnering word ik weer helemaal helemaal helemaal van dattum...

Onder de douche - aftastend elkaar een beetje wassen en een verder kennismaken en geuren opsnuiven en vooral nog met een beetje afstand - het is tenslotte een eerste date. Attent en bijna liefdevol.
Elkaar afdrogend naar het bed gestommeld en - inderdaad - we begonnen elkaar toch wel heel erg leuk te vinden.
Bij het bed, staand, de eerste kus.
A kiss to remember.

Liggend op het bed hebben wij de verkenning beiderzijds voortgezet met tastend, likkend, strelend en snuffelend onderzoek. Met wederzijds oraal en olfactorisch genot. En na langdurig tongen - onderbroken door zoen- en streelpartijen - de eerste ontlading van mevrouw.
Haar buik - hemel, haar buik - heb ik haar buik al genoemd? zo zacht, zo teer, zo rond, zo roepend "Ik ben vruchtbaar". Haar buik, bejubeld door Homerus, bezongen door Ovidius, Vondel, Dostojewski, Celine, Kawabata, Eco, Wolkers, Coltrane, Jarret, haar buik - haar buik... En haar hals... Haar hals is de hals die alle overige halzen overbodig maakt. Het is een zelfstandige erogene zone - een plaats van geur en smaak en gevoel en genot. Een plaats waar je in kunt verdrinken. Een plek om in te blijven.

Ter Zijde
Prachtig hoe lichamen kunnen vertellen wat ze lekker vinden, waar ze gestreeld en waar geknepen, waar gelikt en hoe gezoend ze willen worden. Voor wie het horen wil.

Ter Zake
Mevrouw moest er even van bijkomen... En meneer ook. Waarna verder werd gestoeid en gestreeld en zo. En geketst, dames en heren. Waarbij mevrouw wel aan haar gerief kwam - huilend - maar meneer - tot ontstemming van mevrouw - niet in staat was tot het vullen van het zakje... De vermoeidheid van de voorafgaande dagen, van het reizen over drukke Duitse autobahnen en de eerdere strapatsen in Hennef eisten te langen leste hun tol.
Waarop mevrouw - na het uithijgen - aanbood meneer nog met een massage te verblijden.
En dat, waarde lezers, was lekker. Dat was heel erg lekker. Haar handen vonden moeiteloos de plekjes die het hardst aan kneden toewaren, haar vingers de plekjes die gestreeld en haar nagels de zones die gekrast moesten worden.

De afsluitende douche was zo geil als een gezamenlijke douche maar kan zijn. Zwoel, nat, sensueel, heet. Haar borsten - glad van water en zeep, zacht en stevig - zochten mijn handen en mijn tong. Haar mond vond onder stromend water mijn lid. Mijn handen gleden en glibberden naar alle plekjes die om aandacht vroegen en er werd al ras door klant en opdrachtgever gezamenlijk besloten de scope van het project uit te breiden en de marges van het beschikbare budget (post: Onvoorzien) op te zoeken.

Gezegd, gedaan. Even snel een broek en een hemd aangetrokken, met Beate overlegd. Budget goedgekeurd (Beate: "Wat doe jij hier? Naar boven man! En neem wat te drinken mee.") en vervolgens, van drankjes voorzien, goedgemutst teruggekeerd naar de kamer waar - God wat is ze toch beeldschoon - mijn betaalde geliefde voor nog een uur op mij lag te wachten.

Het werd een uurtje lachen, muziek, praten, (wereld)literatuur, leven en al dat soort dingen. Met mijn beurt om haar te masseren.
Het werd een uurtje met een goede vriendin, intiem, warm, volwassen. Het was een uur met veel of weinig seks al naar gelang je invalshoek maar er was een dosis intimiteit en warmte waar je een stad als New York in een strenge winter toch al gauw 5 minuten van kunt warmstoken. Ik wil maar zeggen.

Ik heb haar - haakje voor klein haakje - in haar korsetje gesnoerd. En bijna waren wij weer van voor af aan begonnen. Mijn handen, haar handen zaten overal. Onze tongen in de knoop.
Zij heeft mijn overhemd dichtgeknoopt.
Zij kwam nog even bij me aan de bar zitten.

En toen ging voor mij het licht zo'n beetje uit.

Ik ben goed thuisgekomen, dank je wel.
Ik kan vandaag aan niets anders denken.