wipneus
18 juni 2009, 18:21
De laatste paar dagen lag ik met bijna 40 graden koorts in bed.
Ik dacht eerst dat het om een onschuldig griepje ging.
Maar toen tegelijkertijd ook nog eens mijn tandvlees over de gehele lengte van mijn gebit begon te ontsteken ben ik toch eens bij de huisarts langsgeweest.
Die wist me al spoedig te vertellen dat ik hier te maken had met een primaire herpes infectie die uitgezaaid was naar binnen in de mond.
De heftige koorts die ermee gepaard ging zou ervoor gezorgd hebben dat de herpesinfectie zich zover heeft kunnen uitbreiden.
Nu was het al erg lastig om met 39,66 graden koorts een boterham naar binnen te werken om aan te sterken, maar als je hele gehemelte en tandvlees volledig gedesintegreerd is wordt dat geenszins een makkelijkere opgave.
De incubatietijd van een week in ogenschouw nemende had ik al snel een link gelegd naar hoe ik besmet kon raken met het herpes virus.
Mijn oplettendheid op koortslippen bij de dames ten spijt moet er toch een dame geweest zijn die ergens vorige week toch een actieve uitbraak had en mij zodoende levenslang het HSV1 virus bezorgde.
Het ergste is nog dat ik daar zelf ook nog 300 euro voor neergeteld heb.
Achteraf kan ik stellen dat de pijn die ik de afgelopen dagen heb mogen meemaken (en nog altijd onderga) in geen verhouding staat tot het plezier dat ik in de duitse saunaclubs heb mogen ondervinden.
Op het moment dat je blaakt van gezondheid sta je niet altijd stil bij de gevaren die in zo'n kamerbezoek schuilen.
Mijn tandvlees ziet er op dit moment als een kerkhof uit en het zou volgens de mondhygieniste nog zeker twee weken duren voordat alle blaasjes uitgedroogd zijn.
Kauwen wordt me onmogelijk gemaakt en zodoende heb ik de afgelopen drie dagen niet meer dan 4 witte bolletjes met chocoladepasta gegeten.
Buiten dat loop ik nu voor de rest van mijn leven het risico om een koortslip te ontwikkelen, aangezien het virus permanent latent aanwezig is in mijn lichaam.
Tja, risico's van het vak zullen we maar zeggen?
Ik ga nu eerst proberen beter te worden en daarna nog maar eens een afspraak maken bij de GGD voor een volledige SOA test.
Daarna ga ik mij nog eens goed beraden of ik mij in de toekomst ooit nog eens tegoed wil doen aan de lekkernijen die de saunaclubs herbergen...
Ik dacht eerst dat het om een onschuldig griepje ging.
Maar toen tegelijkertijd ook nog eens mijn tandvlees over de gehele lengte van mijn gebit begon te ontsteken ben ik toch eens bij de huisarts langsgeweest.
Die wist me al spoedig te vertellen dat ik hier te maken had met een primaire herpes infectie die uitgezaaid was naar binnen in de mond.
De heftige koorts die ermee gepaard ging zou ervoor gezorgd hebben dat de herpesinfectie zich zover heeft kunnen uitbreiden.
Nu was het al erg lastig om met 39,66 graden koorts een boterham naar binnen te werken om aan te sterken, maar als je hele gehemelte en tandvlees volledig gedesintegreerd is wordt dat geenszins een makkelijkere opgave.
De incubatietijd van een week in ogenschouw nemende had ik al snel een link gelegd naar hoe ik besmet kon raken met het herpes virus.
Mijn oplettendheid op koortslippen bij de dames ten spijt moet er toch een dame geweest zijn die ergens vorige week toch een actieve uitbraak had en mij zodoende levenslang het HSV1 virus bezorgde.
Het ergste is nog dat ik daar zelf ook nog 300 euro voor neergeteld heb.
Achteraf kan ik stellen dat de pijn die ik de afgelopen dagen heb mogen meemaken (en nog altijd onderga) in geen verhouding staat tot het plezier dat ik in de duitse saunaclubs heb mogen ondervinden.
Op het moment dat je blaakt van gezondheid sta je niet altijd stil bij de gevaren die in zo'n kamerbezoek schuilen.
Mijn tandvlees ziet er op dit moment als een kerkhof uit en het zou volgens de mondhygieniste nog zeker twee weken duren voordat alle blaasjes uitgedroogd zijn.
Kauwen wordt me onmogelijk gemaakt en zodoende heb ik de afgelopen drie dagen niet meer dan 4 witte bolletjes met chocoladepasta gegeten.
Buiten dat loop ik nu voor de rest van mijn leven het risico om een koortslip te ontwikkelen, aangezien het virus permanent latent aanwezig is in mijn lichaam.
Tja, risico's van het vak zullen we maar zeggen?
Ik ga nu eerst proberen beter te worden en daarna nog maar eens een afspraak maken bij de GGD voor een volledige SOA test.
Daarna ga ik mij nog eens goed beraden of ik mij in de toekomst ooit nog eens tegoed wil doen aan de lekkernijen die de saunaclubs herbergen...