Duane Eddy (de succesvolste instrumentalist in de geschiedenis van de rockmuziek)

[Wentelt Eefje]

30 april overleed gitarist Duane Eddy op 86-jarige leeftijd in Franklin (Tennessee). Hij werd in Corning (New York) geboren op 26 april 1938. Duane Eddy brak eind jaren vijftig in de VS door met een aantal instrumentale rock-'n-roll hits en wordt sindsdien beschouwd als een belangrijke grondlegger van het twangy gitaargeluid: een stijl waarbij vooral losse noten op de lage snaren van de elektrische gitaar worden gespeeld, voorzien van nadrukkelijke galm, vibrato, tremolo en buiging van de snaren.

Aan het begin van de jaren zestig was Duane Eddy één van de populairste artiesten van Amerika. Gedurende zijn carrière werden over de hele wereld meer dan 100 miljoen geluidsdragers van hem verkocht. In 1994 eerde de Amerikaanse muziekindustrie hem door hem op te nemen in de Rock & Roll Hall of Fame. Volgens dat instituut geldt hij zelfs als de succesvolste instrumentalist in de geschiedenis van de rockmuziek.

Hij scoorde in de VS vijftien top 40-singles, maar nooit een nummer 1-hit. Tot zijn beroemdste opnames behoren "Because They're Young" (1960), "Rebel Rouser" (1958), "Forty Miles of Bad Road" (1959), "Londonderry Air" (1961), "Dance with the Guitar Man" (1962) en "Boss Guitar" (1962).

Een remake van Henry Mancini's thema van de televisieserie Peter Gunn, die Duane Eddy opnam met de Britse band Art of Noise kreeg in 1986 de Grammy Award voor Beste Rock Instrumental.

R.I.E.P.

[Tjeppah]

R.I.P.

[JonnyFontane]

R.I.P.

[Siberische tijger]

RIP

[schoolmeester]

R.I.P.