terug....terug, op naar Utrecht
UTRECHT

Amsterdam, Amsterdam, de stad waar alles kan.
Tja, ik zit met liedjes in mijn hoofd, Roxanne spookt al dagen door mijn kop, met dank aan de polies :D, en sinds vannacht hebben de Dixie Midnight Runners me ook weer in hun ban. Comon Eileen, you know what I mean.
En of die dat weet :teuflisch
Maar oops, ik loop vooruit op de feiten, terugspoelen die band.
Waar was ik.
Ah, ja, net op tijd terug in den otto van Anvers om de gele klemmen te vermijden.
Kostprijs: 8.80 euro
Wij naar de bootjes.
Den eerste Nederlander; oops, ik ga weer beginnen, maar ja, neen, ja ,neen.
Jawel, ik doe het wel.
Den eerste Nederlander die de weg komt vragen naar het skw, die stuur ik naar de Oudaan verdomme.
Anvers had een plan afgedrukt van Den Haag naar de bootjes, en was het detailplan van Utrecht thuis vergeten, en we zaten in A'dam.
Tot in Utrecht, geen probleem, maar dan.
Pffffff, drie keer de weg gevraagd, drie keer verkeerd gestuurd. En Anvers, die schaamt zich voor niks, ik vroeg heel voorzichtig naar de Marnixlaan, neen, hij altijd de bootjes, de bootjes, zelfs al was het een jonge vrouw. En ik, da's bewezen, ben een zeer verlegen jongen :teuflisch
Intussen was onze reporter in België al meermaals in contact geweest, ja ja, coco, zo schuldig als wat.
Hij was te spreken over Utrecht, en 't zou maar beter goed zijn ook, want amai, tot nog toe, gene vette zenne.
Omstreeks half elf aangekomen, en coco had ons gezegd den otto te parkeren, en te voet te gaan. Dat waren we wel van plan, als we gaan, dan gaan we ook. Goed voor ons beider conditie, dan val ik wat af :D
Dus Ottoke geparkeerd, en naar de middelste bootjes.
Wat me direct opviel, was de kwaliteit van de Dames. Kwaliteit skw, uitzicht dan toch, dus ook kwaliteit FKK.
Mooi mooi mooi, en wat een volk, maar bijna allemaal met de 'machina', de wagen dus. Wij niet, je bent een die-nerd of je bent het niet.
Wat een bootjes, mooi, omgeving zeer 'roestig' (lees rustig), en prachtig.
Spijtig dat het zo koud geworden was, of we liepen er nu nog rond

Eerst een verkenningsronde, en ik zag dat het gezicht van Anvers opklaren, bij elke nieuwe Meid die hij spotte achter haar bootraampje. Wow, schoon volk.
Er zaten ook heel wat SM Meiden, effe vertaald in 't Anvers 'Er zitten er heel veel die pieten achter hun raam staan hebben':wink:
Wat ons ook opviel, was de bezettingsgraad, zeker 65 percent, daar kunnen ze in Antwerpen nog wat van leren. Is ook normaal, na wat ik in Den Haag had gezien.
We hadden besloten onze keuze in ons hoofd te prenten (lees: op Anvers zijn velletje papier dat hij bijhad te schrijven). Zo gezegd, zo gedaan.
De ene zijde vermelde hij Frits, de andere George. Vlug verbeterd in coca en xtc, en hup met de geit.
Op de kortste keren stond dat bladje dus vol he Heren.
Zalig dus, heel veel mooie Dames, te veel om op te noemen.
Ik wil jullie alvast enkele Meiden NIET onthouden, maar dat vernemen jullie dadelijk wel.
De 16, zo noem ik die boot, eigenlijk 116 raam 3, haha, zwijg, George, ze is mijn ontdekking. De echte Toni. Wat een Dame. Kopie kopie Toni, alleen natuurlijker (ja, zelfs George is hiermede akkoord). Dat gaat dus niet lang duren vooraleer de echte gaat bedrogen worden Volgende week Anvers? En ge gaat rap moeten zijn, of ik ben u voor. Vooral dat poepeke, en die uitstraling. Als ik effe me mag laten gaan?
Perfect voor op haar buikje te leggen, de billetjes tegen mekaar te houden, beentjes gesloten, en dan kan ik me zelfs geen vijf minuten inhouden.
Coco zal wel chronometreren, daar ben ik van overtuigd :thefinger
Alle, want ik word al warm.
Op een bepaald moment Monica, die vroeger in de VT 22 zat gespot.
Geen lelijke Meid, maar ze is hier (lees:in Utrecht) geen kaf dat van het koren gescheiden wordt. Of zoals een vriend me eens zei over een vriendinnetje van me: modale kwaliteit.
OOOOO, voor ik teruggefloten word, mooie Meid, maar er zaten er veel schoner.
Op een gegeven ogenblik, ronde 3 of 4 denk ik, zie ik me daar toch een look alike Sarah.
Echte fanatieke skw fans kennen haar nog wel, stond naast Eva en Angela tot eind vorig jaar in de VR4. Neen, toch niet, toch wel. Overlegd, en we kunnen nu niet van topoverleg praten, daarvoor waren we met twee tekort, besloten dat ze het toch niet was. Verder naar links gewandeld. Ineens stopt de George. Ik dacht, lap, ik kan alleen naar huis, die mens heeft het niet overleefd, al dat moois, mijnen tikker sloeg ook al op hol. Maar niets was minder waar.
Eva, stamelt hij.
Wie is Eva? Lees enkele zinnen terug. Eva stond destijds naast Angela en (juist) Sarah, in de VR4.
En toen, ja, toen begonnen we terug te twijfelen aan Sarah. Maar neen, ik had haar Nederlands tegen een potentiële (nou ja, potent was hij niet) klant horen praten, puur Hollands accent, en onze Sarah, die sprak toch Frans.
Effe voor de insiders (remember Cassia). De die-hards kennen de uitkomst dus al.
Allee, wij nog eens verder naar de lage nummers, naar links dus.
116 in gedachten, den Anvers bleef staan, zoals ne koppige ezel, gene stap meer vooruit of achteruit te krijgen. Toni in gedachten zeker.
En tussen haakjes, hij gaat niet vreemd, maar enkel in het skw, heeft hij me toegefluisterd.Dat belooft
Hem toch meegekregen, anders stonden we er nog, en terug naar de brug.
Ik bleef maar twijfelen, ga naar look-alike Sarah, en vraag haar.... niks, want ze zegt me, in het Nederlands. "Natuurlijk ben ik Sarah, en natuurlijk ken ik je van Antwerpen, en ja, Eva werkt hier een beetje verderop".
Lap, ik was daar dus niet goed van, ik dacht dat ze enkel Frans/Italiaans praatte, dag Jan, vlot Nederland, even goed dan mijn plat Vlaamsch dus.

Enfin, wij blij, en nog heel wat attractieve Dames gezien. Tijd om naar huis te gaan, maar nooit zonder een laatste rondje.
Zie ik me daar toch een Meid staan. 162/1? Ja, ik denk het wel. Schoon, schoon schoon, niet de magerste, wel de verleidelijkste van de bende. Voor mij dan.
En zoals allemaal, want dat moet ik ze allen aangeven (er zijn altijd uitzonderingen op de regel) heel erg vriendelijk. 't Zal door Anvers komen, want als ik alleen wandel, kijken ze meestal viezekes
Allee, nog een ronde erbij, neen, nog eens tot Sarah, want ik had nu de kans. En vroeger kon ik niet, met Angela in de buurt.
Wat dachten jullie?
ALLEN IN KOOR: SARAH BEZET
Right. Klopt. Dus maar naar huis. Neen, en daar respecteer ik Anvers al jaren voor, zelfs al gaat hij nog zo graag naar huis, hij ziet me even graag nog ergens binnengaan, ook al moet hij wachten in de koude
Dus ikke met hem nog eens vlug (is wel ver zenne) van den 132 naar den 162. Daar wat info gaan vragen. Duitse Eileen. Neen dus. Nog effe naar de laatste bootjes en naar huis.
Of toch niet.
Ja, ik kan het niet verhelpen, maar die aantrekkingskracht he.
Of is het mijn zwak karakter.
Ikke dus toch maar eens naar George gekeken, en een begrijpende knik, en een kort: 'ik wacht wel in mijn voiture (machina, wagen, otto)'.
Merci vriend, want anders had ik vandaag al spijt dat ik NIET geweest was.
Het verhaal van Turkse-Duitse Eileen lezen jullie later wel, onder haar te maken topic.
Maar 't was heel erg goed, zonder meer, neen, veel beter, het was mmmmmmmm. Weer een totaal andere dan al die andere, maar wel een specialleke.
Vergelijking met Roxanne? Zachter, en Eileen is bi (niet verder vertellen), en ze vindt me maar een gekke man. Vind ik trouwens zelf ook. Heerlijk gelachen, mooie tandjes trouwens, een jong veuleke, dartel in de weide (een jonge vis in zijn nopjes in helder water is ook goed) en ze weet van wanten. Profi? Neen, GFE, een lachebekje, een echt snoepje (waar heb ik dat nog gehoord trouwens?)
Kortom, na wat mindere buurten (zie deel 1) waren we beiden in de wolken van de 'bootjes'
TESTRAPPORT BOOTJES
Meiden: een 10
Veiligheid: die liepen er ond, in fluo vestjes, heel erg goed gevoel
Danger: nihil denk ik
Buurt: zo gezellig dat we zeker teruggaan, ik denk zelf aan een tweewekelijkse vaste uitstap naar daar, als ' t niet meer gaat worden
Herhalingsgevaar: VERSLAVEND, zelfs na 1 keer

rplover is dus ook 4 hoog in de wolken, maar dan wel over de bootjes in het algemeen, en over Eileen in het bijzonder.

Nadien zijn we moe maar voldaan huiswaarts gekeerd, maar niet zonder een tussenstop te maken bij onze enige echt coco. Cola en koffie geserveerd, wat bijgetetterd, en dan onze wegen gescheiden.

En nu nog beginnen aan al die recensies van de afgelopen dagen. Wens me succes, aub

groetjes,

rplover