Naam : Blanche
Nationaliteit / taal : "A mix of Southern Europe"/ Engels en Duits (en Frans, zo bleek)
Leeftijd : ongeveer 25-27
Haarkleur/lengte :kastanje met blonde mèches, carré coupe tot de nek
Ogen: grijs-groen
Lengte : circa 1.70 m
Postuur / Cupmaat : spits / A-cup
Tatoeage / Piercing : niet gezien
Service : gereserveerd
Bijzonderheid: vierkant pagehoofd met putje in de kin, draagt een zware bril, type secretaresse of lerares in een exacte wetenschap
Voordelen: alles wijst erop dat zij een topper is
Nadelen: selectieve klandizie
Essuyez un refus: loop ‘ns een blauwtje
Een bevreemdend rencontre, gisteren met deze dame!
Een nieuwkomer in de vertrouwde line-up van ’t Kasteel (= Babylon in het Jets) springt in het oog. Ik spoor slechts sporadisch tussen de Babelse kantelen, dus voor mij was Blanche Terra Nova.
De strategie van Jet, de beroemde troubadour en potsenmaker is beproefd: dames die je nog niet kent observeren in hun gedrag en omgang met andere beren. Hieruit besluit ik of ze in aanmerking komen voor een sessie.
Blanche viel cito presto op met haar lijn, haar coupe en dat brilletje! Ze was relaxt en nam uitvoerig haar tijd voor de kennismaking met een beer. Een half uur zaten ze gedempt te keuvelen, zonder grote schermutseling op de bank. Na wat gestreel en een zuinig kusje op de lippen togen de beiden naar de "hartjeskamer" tegenover de Kino. Die deur hield ik een tijdlang in de smiezen. Pas een uur later kwamen ze weer buiten en werd er nog gretig nagesnibbeld en gesnabbeld.
Dan besef je: deze dame is een topper en toppers moet je onmiddellijk strikken of je ziet ze de rest van de dag niet meer terug! Jarenlange ervaring leert me dit. Het is een ijzeren wet, soms moet je je voorzichtige zinnen aan de kant zetten , of je komt niet aan je trekken, zelfs niet in een bordeel.
Zodra ze van die vorige gast gescheiden was heb ik haar aangesproken.
Na kamergang moet je een dame wel de tijd gunnen zich te verfrissen, even op adem te komen.
'Geef me 10 minuten, ik kom zo bij je.’
Goed, we spraken af dat ik boven op haar zou wachten in de zwarte sofa naast de zonnebank. (Daar ga ik vaak met gekozen dames zitten, omdat je er het minste last hebt van de muziek en pottenkijkers).
25 minuten zat onze volksdichter-herenboer daar met mijn duimen te draaien… Enkel in het gezelschap van de zonnebank, die continu gonst en rode lichtjes knippert.
Was ze mij nu vergeten?? Even beneden gaan kijken. Daar stond ze achter de bar te eten.
'Binnen 5 minuten kom ik hoor!'
Bon, ik had alle tijd. Spetters die lang op zich laten wachten, waren nadien dat wachten meer dan de moeite waard geweest. Hoe langer je wachtte, hoe mooier het spatten achteraf. Geen ijzeren wet, wel engelengeduld. (De snede tussen afwachten en toeslaan is overigens verguld).
Vijf minuten later verscheen ze alsnog bovenaan de trap en plofte zich naast me neer. De conversatie stokte al na de kennismakende geplogenheden van wie en waarvandaan. Soms ben ik vlot, maar meestal erg verlegen. De gesprekstof is dan gauw uitgeput. Andere Kasteeldames (Ines, Sabrina, Erika, Laura) weten daar raad mee en beginnen lichamelijk te communiceren, waardoor de sessie alsnog van de grond komt.
Blanche daarentegen nam onmiddellijk afstand. Ik voelde haar mentaal en fysiek van me verwijderen. We zaten nog geen twee minuten, maar het was al duidelijk dat Steamboat Willy niet meer van wal zou steken. Ze begon rond de pot te draaien, eerst dat ze erg moe was, daarna voelde ze zich niet lekker en tenslotte was ze grieperig en kon ze maar beter naar huis gaan. (Hoewel ze een uur eerder nog en plein form in de weer was met haar vorige gast.) Begreep ik nu goed dat ze me een half uur had laten wachten om te komen vertellen geen trek te hebben in een volgende klant?
'Tja sorry daarvoor, maar ik ga naar huis.'
Dat was dat. Ze verdween. Ik bleef nog een tijd beduusd in de sofa zitten.
Dames hebben verschillende grillen om je af te wimpelen, naargelang willekeur en hun humeur, maar het komt weinig voor. Zeker in dit huis is deze slaapverwekkende performance du jamais vu
Natuurlijk ging Blanche niet naar huis :smile: Beneden was ze met collega’s up & about aan het kletsen, drinken en spelen op de fruitautomaat.
Ik heb de Theke en der Cheffe ingelicht over dit onconventionele voorval. Hij zou eens met haar gaan praten. Later kwam hij zeggen dat er volgens haar “een misverstand” was geweest.
Waarom zou het? Ze was niet geïnteresseerd in mijn klandizie. Geen misverstand, maar zonneklaar. De hele namiddag en avond is ze niet meer vernomen. Misschien had ze toch de daad bij het woord gevoerd en haar shift beëindigd.
Hier op YBF was nog geen paspoort van ‘r te bespeuren. Bij deze moest het me van het hart.
Op het Franstalige Youppie krijgt ze al een poos de wind vanachteren. Daar wordt ze de godenstatus toegedicht, in 35 laaiende commentaren van evenveel amants. De eerste seismografische meldingen zijn al meer dan een jaar oud Ze is dan toch niet le bleu (het groentje) waarvoor ze zich uitgaf Verdorie, ze blijkt nog Franstalig te zijn ook. Wat een gemiste kans.
Voor mij is Blanche een dissonant in Babylon, waar ik naartoe ga omdat je vooraf weet wat je kan verwachten: dames die de sessie op gang helpen, zodra je voor hen hebt gekozen. Dit is een norm, bijna garantie die deze club voor mij zo aantrekkelijk maakt, bovenop de aanspreekbaarheid van het personeel. Op den duur ken je ook vele dames en ben je vertrouwd met hun diensten. Een verrassing is echter nooit uit de lucht.
Objectief lijkt deze dame een topper, maar haar aandacht vereist blijkbaar een type beer met het juiste "carte Blanche".
Ik weet niet of zij een aanrader is. Anderen weten het wel. Naar mijn beleving is ze selectief in haar klantenkeuze. Rien ne va plus, wat mij betreft.
Gelukkig maken andere Kasteeldames de bezoeken wel iedere keer tot een ruiterlijk handvest, waarna je weer hinnikend over de drassige heuvels naar het koninkrijk der Merovingeren kunt hoeftrappelen
Misschien hebben jullie meer geluk bij Blanche. Bon courage et faites vos jeux!